উগ্ৰশ্ৰৱ
উগ্ৰশ্ৰৱ সৌতি ( সংস্কৃত : उग्रश्रवस् सौति, লগতে উগ্ৰশ্ৰৱ, সৌতি, সূতা, শ্ৰী সূতা, সূতা গোস্বামী ) হিন্দু সাহিত্যৰ এটা চৰিত্ৰ, মহাভাৰত [1] আৰু শিৱ পুৰাণ, ভাগৱত পুৰাণকে ধৰি কেইবাখনো পুৰাণৰ কথক হিচাপে প্ৰদৰ্শিত হৈছে, [2] [3] হৰিবংস, [4] ব্ৰহ্মবৈৱৰ্ত পুৰাণ, আৰু পদ্ম পুৰাণ, ৰ আখ্যানসমূহ সাধাৰণতে নৈমিষ অৰণ্যত ঋষিসকলে গোট খোৱাৰ আগতেই ঘটা ঘটনা। তেওঁ লোমহৰ্ষণৰ (বা ৰোমহৰ্ষণৰ) পুত্ৰ [4] আৰু মহাভাৰতৰ ৰচক বেদব্যাসৰ শিষ্য। উগ্ৰশ্ৰৱ পৌৰাণিক সাহিত্যৰ এজন কবি। [5]
সমগ্ৰ মহাভাৰত মহাকাব্যখন উগ্ৰশ্ৰৱ সৌতি (কথক) আৰু ঋষি সৌনাক (কথক)ৰ সংলাপ হিচাপে গঠন কৰা হৈছে। উগ্ৰশ্ৰৱ সৌতিৰ এই আখ্যানৰ ভিতৰত বৈসম্পায়ণ ঋষিৰ দ্বাৰা কুৰু ৰজা জনমেজয়লৈ ভৰত ৰজাৰ ইতিহাসৰ বৰ্ণনা নিহিত হৈ আছে। বৈসম্পায়ণৰ বৰ্ণনা ( জয়া )ত পাছলৈ সঞ্জয়ৰ ধৃতৰাষ্ট্ৰৰ ওচৰত কুৰুক্ষেত্ৰ যুদ্ধৰ আখ্যান আছে। এইদৰে মহাভাৰতৰ কাহিনী গঠনৰ ভিতৰৰ কাহিনী হিচাপে আছে।
কিছাৰী মোহন গাংগুলীৰ মহাভাৰতৰ ইংৰাজী অনুবাদৰ আৰম্ভণিতে উগ্ৰশ্ৰৱসকলৰ পৰিচয় এনেদৰে কৰা হৈছে:
"সৌতি উপাধিৰ লোমহৰ্ষণৰ পুত্ৰ উগ্ৰশ্ৰৱ, পুৰাণত সুপৰিচিত, নম্ৰতাৰে হাউলী, এদিন নৈমিষৰ অৰণ্যত কুলাপতি উপাধিৰ সৌণকৰ বাৰবছৰীয়া বলিদানত অংশগ্ৰহণ কৰা কঠোৰ ব্ৰতৰ মহান ঋষিসকলৰ কাষ চাপিল।" (মহাভাৰত ১:১-২) [6]
বলোৰামৰ সৈতে সংঘাত
[সম্পাদনা কৰক]ভাগৱত পুৰাণত সৌতিৰ পিতৃ ৰোমাহৰ্ষণৰ বলোৰামৰ সৈতে হোৱা সংঘাতৰ বিৱৰণ দিয়া হৈছে। কুৰুক্ষেত্ৰ যুদ্ধৰ সময়ত, বলোৰামে বিভিন্ন পবিত্ৰ স্থান পৰিদৰ্শন কৰি তীৰ্থযাত্ৰা কৰি আছিল। সেই উদ্দেশ্যেই তেওঁ নৈমিষ অৰণ্যলৈ আহিছিল, তাত উপস্থিত ঋষিসকলক ৰোমাহৰ্ষণে পুৰাণ বৰ্ণনা কৰা দেখিছিল। ৰোমাহৰ্ষণৰ বাহিৰে সকলোৱে বলোৰামক নমস্কাৰ জনাই আদৰি লৈছিল। ক্ৰোধিত বলোৰামে ৰোমাহৰ্ষণক হত্যা কুশবনৰ টুকুৰাৰে হত্যা কৰে। বলোৰামে ৰোমাহৰ্ষণক পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ প্ৰস্তাৱ দিলে, কিন্তু ঋষিসকলে সুধিলে, "হে ৰাম, আপোনাৰ শক্তি আৰু আপোনাৰ কুশ অস্ত্ৰৰ শক্তি, লগতে আমাৰ প্ৰতিজ্ঞা (ৰোমাহৰ্ষণৰ প্ৰতি দীৰ্ঘায়ু আদি) আৰু ৰোমাহৰ্ষণৰ মৃত্যু সকলো অক্ষত অৱস্থাত থকাটো নিশ্চিত কৰক।" বালোৰামে ৰোমাহৰ্ষণৰ পুত্ৰক পুৰাণৰ বক্তা হ’বলৈ দি, দীৰ্ঘায়ু, শক্তিশালী ইন্দ্ৰিয় আৰু সহনশীল হ’বলৈ দি এই কথা পূৰণ কৰিলে।
তথ্যসূত্ৰসমূহ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ Winternitz, Moriz; V. Srinivasa Sarma (1996). A History of Indian Literature, Volume 1. Motilal Banarsidass. পৃষ্ঠা. 303. ISBN 978-81-208-0264-3. https://books.google.com/books?id=FYPOVdzZ2UIC&pg=RA1-PA303.
- ↑ Hiltebeitel, Alf (2001). Rethinking the Mahābhārata: a reader's guide to the education of the dharma king. University of Chicago Press. পৃষ্ঠা. 282. ISBN 978-0-226-34054-8. https://books.google.com/books?id=CMvUBees4vMC&pg=PA282.
- ↑ Hudson, D. Dennis; Margaret H. Case (2008). The body of God: an emperor's palace for Krishna in eighth-century Kanchipuram. Oxford University Press. পৃষ্ঠা. 609. ISBN 978-0-19-536922-9. https://books.google.com/books?id=IMCxbOezDi4C&pg=PA609.
- ↑ 4.0 4.1 Matchett, Freda (2001). Krishna, Lord or Avatara?: the relationship between Krishna and Vishnu. Routledge. পৃষ্ঠা. 36. ISBN 978-0-7007-1281-6. https://books.google.com/books?id=1oqTYiPeAxMC&pg=PA36.
- ↑ Jarow, Rick (2003). Tales for the dying: the death narrative of the Bhāgavata-Purāṇa. SUNY Press. পৃষ্ঠা. 154. ISBN 978-0-7914-5609-5. https://books.google.com/books?id=8URUz0jhH3gC&pg=PA154.
- ↑ Ganguli, Kisari Mohan (1884). The Mahabharata of Krishna-Dwaipayana Vyasa. Calcutta : Bharata press. https://archive.org/stream/mahabharataofkri01royp#page/n33/mode/2up.
