উৰুগুৱেৰ বায়ুসেনাৰ বিমান ৫৭১
 বিমানখনৰ কিছুমান ধ্বংসাৱশেষ | |
| দুৰ্ঘটনাৰ সাৰাংশ | |
|---|---|
| তাৰিখ | ১৩ অক্টোবৰৰ পৰা ২৩ ডিচেম্বৰ ১৯৭২ |
| সংক্ষিপ্ত বিবৰণ | চালকৰ ভুলৰ বাবে নিয়ন্ত্ৰণত থকা অৱস্থাত পৰ্বতৰ সৈতে সংঘৰ্ষ; ৭২ দিন পিছত ১৬ জনক জীৱন্তে উদ্ধাৰ |
| স্থান | দূৰ অৱস্থিত আঁধেছ পৰ্বত, মালাৰ্গুৱে বিভাগ, মেণ্ডোজা প্ৰদেশ, আৰ্জেণ্টিনা (চিলিৰ সীমাৰ ওচৰ) 34°45′53.5″S 70°17′06.6″W / 34.764861°S 70.285167°Wস্থানাংক: 34°45′53.5″S 70°17′06.6″W / 34.764861°S 70.285167°W |
| যাত্ৰীৰ সংখ্যা | ৪০ |
| কৰ্মচাৰীৰ সংখ্যা | ৫ |
| আহত | ১৬ |
| নিহত | ২৯ |
| জীৱিত থাকে | ১৬ |
 ১৯৯৩ চনৰ এলাইভ চলচ্চিত্ৰত ব্যৱহৃত FH-227 বিমান এটাৰ ছবি, দুৰ্ঘটনাগ্ৰস্ত বিমানৰ ৰূপত ৰঙ কৰা | |
| বিমানৰ ধৰণ | Fairchild Hiller FH-227D |
| পৰিচালক | উৰুগুৱেৰ বায়ু সেনা |
| পঞ্জীয়ন | T-571 |
| যাত্ৰাৰ আৰম্ভনি | কাৰাস্কো আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় বিমানবন্দৰ, মণ্টেভিডিঅ’, উৰুগুৱে |
| Stopover | মেণ্ডোজা আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় বিমানবন্দৰ, মেণ্ডোজা, আৰ্জেণ্টিনা |
| লক্ষ্যস্থান | পুডাহুৱেল বিমানবন্দৰ, সান্তিয়াগো, চিলি |
উৰুগুৱেৰ বায়ুসেনাৰ বিমান ৫৭১ আছিল ১৯৭২ চনৰ ১৩ অক্টোবৰত আৰ্জেণ্টিনাৰ এণ্ডিজ পৰ্বতমালাত দুৰ্ঘটনাগ্ৰস্ত হোৱা উৰুগুৱেৰ মণ্টেভিডিঅ'ৰ পৰা চিলিৰ ছাণ্টিয়াগোলৈ ফেয়াৰচাইল্ড এফ এইচ -২২৭ ডিৰ চাৰ্টাৰ্ড বিমান।
দুৰ্ঘটনাৰ সময়ত বিমানখনৰ পাইলট হিচাপে আছিল অনভিজ্ঞ সহ-পাইলট লেফটেনেণ্ট কৰ্ণেল ডাণ্টে হেক্টৰ লাগুৰাৰাই। তেওঁ ভুলকৈ বিশ্বাস কৰিছিল যে বিমানখনে উত্তৰ দিশলৈ উৰিবলৈ টাৰ্নিং পইণ্ট কুৰিকোক উফন্দি পেলাইছে আৰু তেওঁ ভবা ঠাইখনৰ ছাণ্টিয়াগো ডি চিলিৰ পুডাহুৱেল বিমানবন্দৰৰ ফালে নামিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। তেওঁ লক্ষ্য কৰিব নোৱাৰিলে যে বাদ্যযন্ত্ৰৰ ৰিডিঙে ইংগিত দিয়ে যে তেওঁ এতিয়াও কুৰিকোৰ পৰা ৬০–৬৯ কিলোমিটাৰ (৩৭–৪৩ মাইল) পূবে আছে। লাগুৰাৰাই দৃশ্যমান উৰণৰ অৱস্থা ঘূৰাই পোৱাৰ লগে লগে পাহাৰটো দেখিলে আৰু উচ্চতা লাভ কৰিবলৈ বিফল চেষ্টা কৰিলে। বিমানখনে পাহাৰৰ শিখৰত খুন্দা মাৰিলে, দুয়োখন ডেউকা আৰু ঠেংৰ শঙ্কুটো ছিঙি পেলায়। ফিউজেজৰ বাকী অংশটো আনুমানিক ৩৫০ কিলোমিটাৰ প্ৰতি ঘণ্টাত (২২০ মাইল প্ৰতি ঘণ্টা) বেগেৰে হিমবাহৰ তললৈ পিছলি গৈ ৭২৫ মিটাৰ (২,৩৭৯ ফুট) নামি বৰফ আৰু বৰফৰ টিলাত খুন্দা মাৰিলে।
বিমানখনত অল্ড খ্ৰীষ্টান ক্লাবৰ ৰাগবী ইউনিয়ন দলৰ ১৯জন সদস্যকে ধৰি ৪৫জন যাত্ৰী আৰু ক্ৰুৰ লগতে তেওঁলোকৰ পৰিয়াল, সমৰ্থক আৰু বন্ধু-বান্ধৱী আছিল। শীতল উষ্ণতা আৰু আঘাতৰ ভয়াৱহতাৰ বাবে তিনিজন ক্ৰু সদস্য আৰু ৯জন যাত্ৰীৰ লগে লগে মৃত্যু হয় আৰু ইয়াৰ কিছু সময়ৰ পিছতে আৰু কেইবাজনোৰ মৃত্যু হয়। চিলিৰ সীমান্তৰ ঠিক পূবে পশ্চিম আৰ্জেণ্টিনাৰ দূৰৱৰ্তী এণ্ডিজ পৰ্বতমালাত ৩,৬৬০ মিটাৰ (১২,০২০ ফুট) উচ্চতাত অৱস্থিত এই দুৰ্ঘটনাস্থলী।[1] তাৰ পিছৰ দিনবোৰত অনুসন্ধান আৰু উদ্ধাৰকাৰী বিমানে দুৰ্ঘটনাস্থলীৰ ওপৰেৰে কেইবাবাৰো উৰি যায় যদিও বৰফৰ বিপৰীতে বগা ফিউজেজ দেখা নাপালে। আঠ দিন অনুসন্ধানৰ অন্তত বাতিল কৰা হ’ল অনুসন্ধানৰ প্ৰচেষ্টা।[2]
দুৰ্ঘটনাৰ পিছৰ ৭২ দিনৰ ভিতৰত জীৱিতসকলে শূন্যৰ তলৰ উষ্ণতা, সংস্পৰ্শ, অনাহাৰ, আৰু হিমস্খলনকে ধৰি অত্যন্ত কষ্টৰ সন্মুখীন হয়, যাৰ ফলত আৰু ১৩জন যাত্ৰীৰ মৃত্যু হয়। বাকী যাত্ৰীসকলে জীয়াই থকাৰ স্বাৰ্থত মৃত্যু হোৱাসকলৰ মাংস খোৱাৰ আশ্ৰয় লয়। বিমানখনত থকা ১৯জন দলৰ সদস্যৰ ভিতৰত ৰাগবী খেলুৱৈৰ ভিতৰত সাতজন এই কষ্টৰ পৰা ৰক্ষা পৰে; ১১জন খেলুৱৈ আৰু দলৰ চিকিৎসকৰ মৃত্যু হয়।
সহায় নিবিচাৰিলে তেওঁলোকৰ মৃত্যু হ'ব বুলি নিশ্চিত হৈ দুজন জীৱিত নাণ্ডো পেৰাডো আৰু ৰবাৰ্ট' কেনেছাই ১২ ডিচেম্বৰত পাহাৰৰ সিপাৰে ৰাওনা হয়। বিমানৰ ধ্বংসাৱশেষত পোৱা সামগ্ৰীহে ব্যৱহাৰ কৰি তেওঁলোকে তিনিদিন ধৰি দুৰ্ঘটনাস্থলীৰ পৰা ৩০ৰ পৰা ৬০ ডিগ্ৰী ঢালৰ ওপৰেৰে মাউণ্ট চেলাৰৰ শিখৰৰ পশ্চিমে ৪,৫০৩ মিটাৰ (১৪,৭৭৪ ফুট) উচ্চতাৰ শিখৰত উঠিছিল। তাৰ পৰা তেওঁলোকে ৫৩.৯ কিলোমিটাৰ (৩৩.৫ মাইল) আৰু সাত দিন চিলিলৈ ট্ৰেকিং কৰি সহায় বিচাৰিছিল। ১৯৭২ চনৰ ২২ আৰু ২৩ ডিচেম্বৰত দুৰ্ঘটনাৰ ডেৰ-দুমাহৰ পিছত বাকী ১৪জন জীৱিত লোকক উদ্ধাৰ কৰা হয়। তেওঁলোকৰ অস্তিত্বই বিশ্বজুৰি বাতৰিৰ সৃষ্টি কৰিছিল।
১৯৯৩ চনৰ ইংৰাজী ভাষাৰ ছবি এলাইভ আৰু ২০২৩ চনৰ স্পেনিছ ভাষাৰ ছবি ছ'চাইটি অৱ দ্য স্নোত "এণ্ডেছৰ উৰণ দুৰ্যোগ"ৰ কাহিনী চিত্ৰিত কৰা হৈছে।
ক্ৰেচৰ পিছৰ পৰিণতি
[সম্পাদনা কৰক]জীয়াই থকাৰ প্ৰথম সপ্তাহ
[সম্পাদনা কৰক]প্ৰথম নিশাৰ পৰা পিছদিনালৈকে আন পাঁচজন যাত্ৰী আৰু ক্ৰুৰ মৃত্যু হয়: সহ-পাইলট লাগুৰাৰা, ফ্ৰান্সিস্কো আবাল, গ্ৰেজিয়ালা মাৰিয়ানি, ফেলিপে মেকিৰিয়ান আৰু জুলিও মাৰ্টিনেজ-লামাছ।
বাকী ২৮জন জীৱিত লোকে ভঙা আসন আৰু অন্যান্য ধ্বংসাৱশেষ আঁতৰাই ফিউজেজটোক এটা খাৰুৱা আশ্ৰয় শিবিৰ ২.৫ বাই ৩ মিটাৰ (৮ ফুট × ১০ ফুট) সৰু কৰি পেলায়। ফিউজেজৰ পিছফালৰ মূৰটো বন্ধ কৰিবলৈ তেওঁলোকে লাগেজ, চিট আৰু নিয়ৰ ব্যৱহাৰ কৰিছিল। ফিটো ষ্ট্ৰাউচে আসনৰ তলৰ পৰা উলিয়াই অনা শ্বীট মেটেলৰ সৈতে সৌৰশক্তি চালিত পানী সংগ্ৰাহক এটা উদ্ভাৱন কৰিছিল। তুষাৰ অন্ধতা ৰোধ কৰিবলৈ তেওঁ ককপিটত থকা সেউজীয়া প্লাষ্টিকৰ ছান ভিজাৰবোৰ কাটি বৈদ্যুতিক তাঁৰেৰে টুকুৰাবোৰ ব্ৰাৰ ষ্ট্ৰেপত চিলাই ছানগ্লাছৰ ইম্প্ৰভাইজ কৰিছিল। তেওঁলোকে উলৰ আসনৰ কভাৰবোৰ গৰম কৰি ৰাখিবলৈ আৰু আসনৰ কুশ্বনবোৰ স্নোশ্বু হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিছিল। ৰাগবী দলৰ অধিনায়ক মাৰ্চেলো পেৰেজে নেতৃত্বৰ ভূমিকা গ্ৰহণ কৰে।[3][4]
তিনিদিনৰ পাছত পাৰাডোৱে চেতনা ঘূৰাই পালে মাথোঁ গম পালে যে মাকৰ মৃত্যু হৈছে আৰু ১৯ বছৰীয়া ভনীয়েক চুছানা গুৰুতৰভাৱে আহত হৈছে। তেওঁ ভনীয়েকক জীয়াই ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল যদিও নৱম দিনা তাইৰো আঘাতৰ ফলত মৃত্যু হৈছিল।[5] বাকী ২৭জন জীৱিত লোকে ৰাতিবোৰত অসুবিধা পাইছিল যেতিয়া তাপমাত্ৰা −৩০ °C (−২২ °F) লৈ নামিছিল।[6] তেওঁলোক সকলোৱে গোটেই জীৱন সাগৰৰ পাৰত কটায়ছিল আৰু কিছুমানে দুৰ্ঘটনাৰ আগতে কেতিয়াও বৰফ দেখা নাছিল। কোনো এজনৰো উচ্চ উচ্চতাৰ জীয়াই থকাৰ প্ৰশিক্ষণ বা অভিজ্ঞতা নাছিল। তেওঁলোকৰ চিকিৎসা সামগ্ৰী, ঠাণ্ডা বতৰৰ কাপোৰ, সঁজুলি আৰু খাদ্যৰ অভাৱ আছিল। বৰফৰ অন্ধতা ৰোধ কৰিবলৈ তেওঁলোকৰ মাজত মাত্ৰ তিনিযোৰ ছানগ্লাছ আছিল।
তেওঁলোকে দুখন বিমানৰ আসনৰ মাজত এটা সৰু এ এম ট্ৰেন্সিষ্টৰ ৰেডিঅ’ জাম হৈ থকা দেখিলে। ৰয় হাৰ্লিয়ে বিমানখনৰ পৰা বৈদ্যুতিক তাঁৰ ব্যৱহাৰ কৰি এটা দীঘল এণ্টেনা ইম্প্ৰভাইজ কৰিছিল[7] আৰু একাদশ দিনত পাহাৰত শুনিলে যে তেওঁলোকৰ সন্ধান বন্ধ কৰা হৈছে।
নৃশংসতাৰ আশ্ৰয় লোৱা
[সম্পাদনা কৰক]জীৱিতসকলৰ খাবলৈ খাদ্য আছিল অতি কম। তেওঁলোকে আঠটা চকলেট বাৰ, তিনিটা সৰু সৰু জাৰ জাম, এটা টিন মাছেল, এটা টিন আলমণ্ড, কেইটামান খেজুৰ, কিছু মিঠাই, শুকান প্লাম আৰু কেইবাটাও ৱাইনৰ বটল পাইছিল। তেওঁলোকে সামান্য খাদ্যৰ যোগানৰ ৰেচন দিছিল যদিও সেয়া মাত্ৰ এসপ্তাহহে চলিছিল। পেৰাডোৱে তিনিদিনৰ ভিতৰত এটা চকলেটেৰে ঢাকি থোৱা বাদাম খাইছিল।[4][8] [9] বৃক্ষ ৰেখাৰ বহু ওপৰত, তাত কোনো গছ-গছনি আৰু কোনো জীৱ-জন্তু নাছিল। খাদ্য শেষ হ'লে তেওঁলোকে চিটৰ পৰা কপাহী ষ্টাফিং আৰু বেল্ট আৰু জোতাৰ পৰা চামৰা খাইছিল, যাৰ বাবে তেওঁলোক অসুস্থ হৈ পৰিছিল।[4]
উদ্ধাৰৰ প্ৰচেষ্টা বন্ধ কৰা হৈছে বুলি জানি আৰু অনাহাৰে নিশ্চিত মৃত্যুৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হৈছে বুলি জানি জীৱিতসকলে ইজনে সিজনক মৃত্যুৰ ক্ষেত্ৰত নিজৰ মৃতদেহ খাদ্যৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰাৰ অনুমতি দিছিল। কোনো বিকল্প নোহোৱাকৈয়ে জীৱিতসকলে নিজৰ মৃত বন্ধু আৰু আত্মীয়ৰ মৃতদেহ ভক্ষণ কৰিলে।[3][4]
মৃত সতীৰ্থৰ মৃতদেহ খাই বাচি যায় দলটো। এই সিদ্ধান্তক সহজভাৱে লোৱা হোৱা নাছিল, কিয়নো মৃতসকলৰ অধিকাংশই আছিল সহপাঠী, ঘনিষ্ঠ বন্ধু বা আত্মীয়। কেনেছাই ভঙা উইণ্ডশ্বিল্ডৰ কাঁচৰ টুকুৰা এটাৰে মাংসখিনি কাটি পেলালে। প্ৰথমটো জুইশলা আকাৰৰ মানুহৰ মাংসৰ গোটটো গিলি তেওঁ আদৰ্শ দাঙি ধৰিলে। পিছৰ কেইদিনমানত আন কেইবাজনোৱেও অনুসৰণ কৰিলে, কিন্তু দুই এজনে তথাপিও খাবলৈ অস্বীকাৰ কৰি থাকিল।[8]
পাৰাডোৱে মাক আৰু ভনীয়েকৰ মৃতদেহ ৰক্ষা কৰিছিল যাতে সেইবোৰ খাব নোৱাৰে। মৃতদেহৰ পৰা মাংসখিনি ৰ’দত শুকুৱাই খাবলৈ সহজ কৰি তুলিছিল। প্ৰথমতে তেওঁলোকে এই অভিজ্ঞতাত ইমানেই বিতৃষ্ণাত ভুগিছিল যে তেওঁলোকে কেৱল ছাল, পেশী আৰু চৰ্বি খাব পাৰিছিল, কিন্তু শেষত তেওঁলোকে হৃদয়, হাওঁফাওঁ, আনকি মগজুও খাইছিল।[9]
যাত্ৰীসকলৰ সকলোৱেই আছিল ৰোমান কেথলিক। কিছুমানে আশংকা কৰিছিল যে মানুহৰ মাংস খালে পাপগ্ৰস্ত হ'ব। ৰিডৰ মতে, কিছুমান জীৱিত লোকে ইয়াক ইউখাৰিষ্টৰ সৈতে তুলনা কৰিছিল, অৰ্থাৎ পিঠা আৰু মদক যীচু খ্ৰীষ্টৰ শৰীৰ আৰু তেজলৈ ৰূপান্তৰিত কৰা। আন কিছুমানে ইয়াক ন্যায্যতা প্ৰদান কৰিবলৈ বাইবেলৰ পৰা যোহন ১৫:১৩ উল্লেখ কৰিছিল: 'ইয়াতকৈ বেছি প্ৰেম কোনো মানুহৰ নাই: তেওঁ নিজৰ বন্ধুৰ বাবে নিজৰ প্ৰাণ দিয়ে। '
এই কষ্টৰ পৰা ৰক্ষা পোৱা সকলোৱেই মানুহৰ মাংস খোৱাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল যদিও গুৰুতৰ সংশয় নোহোৱাকৈ নহয়। কোচে ইনচিয়াৰ্টে আৰু নুমা টুৰ্কাটিকে ধৰি কিছুমানে জীয়াই থকাৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় ন্যূনতমখিনিহে খাইছিল, তেওঁলোকৰ গভীৰ বিতৃষ্ণাৰ বাবে।[10] সেই সময়ত একমাত্ৰ জীয়াই থকা মহিলা যাত্ৰী জেভিয়াৰ মেথল আৰু তেওঁৰ পত্নী লিলিয়ানাই শেষত মানুহৰ মাংস খাইছিল। লিলিয়ানাৰ তেনে কৰাৰ বিৰুদ্ধে অতি শক্তিশালী ধৰ্মীয় বিশ্বাস আছিল আৰু কোনোবাই তেনে কৰাটো পবিত্ৰ ভোজন লাভ কৰাৰ সৈতে মিল থকাৰ পৰামৰ্শ দিয়াৰ পিছতহে অনিচ্ছা সত্ত্বেও খাবলৈ সন্মত হৈছিল।[11][12]
যোৱা তিনিজন মৃত্যু
[সম্পাদনা কৰক]১৫ নৱেম্বৰত আৰ্টুৰো নোগুৱেৰাৰ মৃত্যু হয় আৰু তিনিদিন পিছত ৰাফেল ইচাভাৰেনৰো মৃত্যু হয়, দুয়োজনেই সংক্ৰমিত ঘাঁৰ ফলত। মানুহৰ মাংস খোৱাৰ প্ৰতি থকা অত্যন্ত বিতৃষ্ণাই তেওঁৰ শাৰীৰিক অৱনতি নাটকীয়ভাৱে ত্বৰান্বিত কৰা নুমা তুৰ্কাট্টিৰ ৬০ দিনত (১১ ডিচেম্বৰ) মৃত্যু হয়। তেওঁ এই দুৰ্ঘটনাৰ শেষ বলি হৈছিল। বাকী জীৱিতসকলে জানিছিল যে যদি তেওঁলোকে সহায় ল'বলৈ সোনকালে গুচি নাযায় তেন্তে তেওঁলোকৰ সকলোৰে মৃত্যু হ'ব।[4] জীৱিতসকলে শুনিছিল... ট্ৰেঞ্জিষ্টৰ ৰেডিঅ'ত উৰুগুৱেৰ বায়ুসেনাই তেওঁলোকৰ সন্ধান পুনৰ আৰম্ভ কৰিছিল।[13]
সহায় বিচাৰি অভিযান
[সম্পাদনা কৰক]
পাৰাডো আৰু কেনেছাই আৰু সাত দিনৰ বাবে হাইকিং কৰি চিলিলৈ নামি গ’ল। তেওঁলোকে পাহাৰৰ ওপৰৰ পৰা পাৰাডোৱে দেখা সৰু উপত্যকাটোত উপনীত হ’ল, য’ত তেওঁলোকে ৰিঅ’ ছান জোছৰ উৎস বিচাৰি পালে, যিটোৱে ৰিঅ’ পৰ্টিল’লৈ লৈ যায়, যিটোৱে লছ মাইটেনেছত ৰিঅ’ আজুফ্ৰেক লগ পায়। নদীৰ কাষেৰে নামি গৈ গৈ snowline পালেহি।[4][13] লাহে লাহে তেওঁলোকে মানুহৰ জীৱনৰ আৰু অধিক লক্ষণ দেখা পাবলৈ ধৰিলে: প্ৰথমে খালী চূপৰ কেন, আৰু শেষত নৱম দিনা কিছুমান গৰু।[14]
কেনেছা ক্লান্ত হৈ পৰিছিল আৰু খোজ কাঢ়িব পৰা নাছিল গতিকে তেওঁলোকে সন্ধিয়াৰ বাবে জিৰণি লৈছিল। জুইৰ বাবে খৰি গোটাই থাকোঁতে তেওঁলোকে ঘোঁৰাত উঠি অহা তিনিজন মানুহক নদীৰ সিপাৰে দেখিলে। পাৰাডোৱে তেওঁলোকক মাত দিলে কিন্তু নদীৰ কোলাহলে যোগাযোগ কৰাটো অসম্ভৱ কৰি তুলিলে। নদীৰ সিপাৰৰ মানুহ এজনে পেৰাডো আৰু কেনেছাক দেখি উত্তৰত চিঞৰিলে: "কাইলৈ!" পিছদিনা মানুহজন উভতি আহি নোট এখন লিখি পেঞ্চিলেৰে নোটখন শিলত বান্ধি শিলটো নদীৰ সিপাৰে পাৰাডোলৈ দলিয়াই দিলে।[4][13]
হেলিকপ্টাৰ উদ্ধাৰ
[সম্পাদনা কৰক]যেতিয়া উৰুগুৱেৰ বায়ুসেনাৰ ৫৭১ নং বিমান দুৰ্ঘটনাৰ পৰা ৰক্ষা পোৱা লোকৰ ওলাই অহাৰ খবৰ আহিল, তেতিয়া তেওঁলোকৰ ৭২ দিনীয়া এই অধ্যায়ৰ কাহিনীয়ে আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিলে।[13] আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় সাংবাদিকৰ বানপানীয়ে পুয়েণ্টে নেগ্ৰোৰ পৰা টাৰ্মাছ ডেল ফ্লেকোলৈ কেইবা কিলোমিটাৰ খোজ কাঢ়িলে। সাংবাদিকসকলে পেৰাডো আৰু কেনেছাক দুৰ্ঘটনা আৰু তেওঁলোকৰ জীয়াই থকাৰ বিষয়ে সাক্ষাৎকাৰ ল’বলৈ হুলস্থূল কৰে।[7]
চিলিৰ বায়ুসেনা উদ্ধাৰত সহায় কৰিবলৈ তিনিখন বেল ইউ এইচ-১ হেলিকপ্টাৰ প্ৰদান কৰিছিল। তেওঁলোকে instrument conditions ৰ অধীনত গধুৰ ডাৱৰৰ আৱৰণত উৰা মাৰি লছ মাইটেনেছলৈ যায়, য'ত সেনাই পেৰাডো আৰু কেনেছাৰ সাক্ষাৎকাৰ লয়। দুপৰীয়া কুঁৱলী উঠাৰ পিছত পেৰাডোৱে লগত লৈ অহা পাইলটৰ মানচিত্ৰখন লৈ হেলিকপ্টাৰবোৰক আৰ্জেণ্টিনাৰ দুৰ্ঘটনাস্থলীলৈ লৈ গ’ল। তাৰে এখন হেলিকপ্টাৰ বেকআপ হিচাপে পিছ পৰি থাকিল। সহায় ল'বলৈ মানুহ দুজনে পাৰ হোৱা কঠিন ভূখণ্ডটো দেখি পাইলটসকল আচৰিত হৈ পৰিল।[7]
১৯৭২ চনৰ ২২ ডিচেম্বৰৰ বিয়লি হেলিকপ্টাৰ দুখন দুৰ্ঘটনাস্থলীত উপস্থিত হয়। ঠেক ভূখণ্ডৰ বাবে পাইলটে মাত্ৰ এটা স্কিডৰ সৈতেহে তললৈ নামিব পাৰিছিল। উচ্চতা আৰু ওজনৰ সীমাৰ বাবে হেলিকপ্টাৰ দুখনে জীৱিত লোকৰ মাত্ৰ আধা সংখ্যকহে লৈ যাব পাৰিছিল। উদ্ধাৰকাৰীৰ চাৰিজনে স্বেচ্ছাই বাকী আঠজন জীৱিত লোকৰ সৈতে পাহাৰত শেষ নিশাৰ বাবে পিছ পৰি থাকিল।[7] পিছদিনা পুৱা দিনৰ ভাগত দ্বিতীয়খন হেলিকপ্টাৰ বিমান আহিল। দুৰ্ঘটনাৰ ডেৰ-দুমাহতকৈও অধিক সময়ৰ পিছত ১৯৭২ চনৰ ২৩ ডিচেম্বৰত শেষৰ বাকী থকা লোকসকলক উদ্ধাৰ কৰা হয়।[15] জীৱিতসকলক মূল্যায়নৰ বাবে চেণ্টিয়াগোৰ চিকিৎসালয়লৈ লৈ যোৱা হৈছিল আৰু উচ্চতাৰ ৰোগ, পানীলগা, ফ্ৰষ্টবাইট, হাড় ভঙা, স্কাৰভি আৰু অপুষ্টিৰ চিকিৎসা কৰা হৈছিল।[7]
সাধাৰণতে অনুসন্ধান আৰু উদ্ধাৰকাৰী দলটোৱে মৃতকৰ অৱশিষ্টসমূহো সমাধিস্থ কৰাৰ বাবে উদ্ধাৰ কৰিলেহেঁতেন। কিন্তু যিহেতু আৰ্জেণ্টিনাৰ মাটিৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰিব লাগিছিল, সেয়েহে আৰ্জেণ্টিনাৰ কৰ্তৃপক্ষই কেনেকৈ আগবাঢ়িব সেইটো সিদ্ধান্ত নোলোৱালৈকে চিলিৰ উদ্ধাৰকাৰীসকলে মৃতদেহবোৰ এৰি থৈ যোৱাৰ সিদ্ধান্ত লয়। চিলিৰ সেনাই চিলিলৈ উভতি অহাৰ পূৰ্বে মৃতদেহবোৰৰ ফটো তুলি দুৰ্ঘটনাস্থলীৰ মেপ বনাইছিল।[8]
সময়ৰেখা
[সম্পাদনা কৰক]| দিন | তাৰিখ | ঘটনা আৰু মৃত্যু | মৃত | নিৰুদ্দেশ | জীৱন্ত |
|---|---|---|---|---|---|
| দিন ০ | ১২ অক্টোবৰ (খবৰ) | প্ৰস্থান মণ্টেভিডিঅ', উৰুগুৱে | ৪৫ | ||
| ১ম দিন | ১৩ অক্টোবৰ (শুকুৰবাৰ) | আৰ্জেণ্টিনাৰ মেণ্ডোজা ২:১৮ বজাত প্ৰস্থান কৰিলে ৩:৩৪ বজাত দুৰ্ঘটনাগ্ৰস্ত হয়।
দুৰ্ঘটনাত বা তাৰ কিছু সময়ৰ পিছতে মৃত্যু:
|
৫ | ৭ | ৩৩ |
| ২য় দিন | ১৪ অক্টোবৰ (শনি) | প্ৰথম নিশাৰ সময়ত মৃত্যু:
|
১০ | ৭ | ২৮ |
| নৱম দিন | ২১ অক্টোবৰ (শনি) | মৃত্যু হোৱা:
|
১১ | ৭ | ২৭ |
| দ্বাদশ দিন | ২৪ অক্টোবৰ (মঙল) | মৃত অৱস্থাত পোৱা গৈছে:
|
১৬ | ২ | ২৭ |
| ১৭ দিন | ২৯ অক্টোবৰ (ৰবি) | এভালেঞ্চে আঠজনক হত্যা কৰে:
মাৰ্চেলো পেৰেজ (ৰাগবী দলৰ অধিনায়ক)
|
২৪ | ২ | ১৯ |
| ৩৪ দিন | ১৫ নৱেম্বৰ (বুধ) | মৃত্যু হোৱা:
|
২৫ | ২ | ১৮ |
| ৩৭ দিন | ১৮ নৱেম্বৰ (শনি) | মৃত্যু হোৱা:
|
২৬ | ২ | ১৭ |
| ৬০ দিন | ১১ ডিচেম্বৰ (সোম) | মৃত্যু হোৱা:
|
২৭ | ২ | ১৬ |
| ৬১ দিন | ১২ ডিচেম্বৰ (মঙলবাৰ) | পাৰাডো, কেনেছা আৰু ভিজিনটিনে সহায় বিচাৰি পশ্চিম দিশলৈ চূড়ান্ত অভিযানত নামি পৰে | ২৭ | ২ | ১৬ |
| ৬২ দিন | ১৩ ডিচেম্বৰ (বুধ) | মৃত অৱস্থাত পোৱা গৈছে:
|
২৮ | ১ | ১৬ |
| ৬৩ দিন | ১৪ ডিচেম্বৰ (খবৰ) | মৃত অৱস্থাত পোৱা গৈছে:
|
২৯ | ১৬ | |
| ৬৪ দিন | ১৫ ডিচেম্বৰ (শুকুৰবাৰ) | এণ্টনিও ভিজিনটিন ফিউজেজলৈ উভতি আহিল | ২৯ | ১৬ | |
| ৬৯ দিন | ২০ ডিচেম্বৰ (বুধ) | পাৰাডো আৰু কেনেছাৰ সৈতে সাক্ষাৎ হয় চাৰ্জিঅ' কাটালান | ২৯ | ১৬ | |
| ৭০ দিন | ২১ ডিচেম্বৰ (খবৰ) | ফাৰ্নাণ্ডো "নাণ্ডো" পাৰাডো* আৰু ৰবাৰ্ট' কেনেছা*ক উদ্ধাৰ | ২৯ | ১৬ | |
| ৭১ দিন | ২২ ডিচেম্বৰ (শুকুৰবাৰ) | উদ্ধাৰ ৬জন লোক:
|
২৯ | ১৬ | |
| ৭২ দিন | ২৩ ডিচেম্বৰ (শনি) | ৮জন লোকক উদ্ধাৰ কৰা হৈছে:
|
২৯ | ১৬ |
জীৱিতসকল
[সম্পাদনা কৰক]- Pedro Algorta (অৰ্থনীতি বিজ্ঞানৰ ছাত্ৰ)
- ৰবাৰ্ট কেনেছা* (চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ ছাত্ৰ)
- আলফ্ৰেডো "পাঞ্চো" ডেলগাডো
- ডেনিয়েল ফাৰ্নাণ্ডেজ (ষ্ট্ৰাউচ)* † (কৃষি বিজ্ঞানৰ ছাত্ৰ)[16]
- ৰবাৰ্ট "ববি" ফ্ৰান্সোৱা
- ৰয় হাৰ্লি*
- জোচে "কোচে" লুইছ ইনচিয়াৰ্টে†[17]
- Álvaro Mangino†[18]
- জেভিয়াৰ মেথল†[19]-ৰ-বিমান-দুৰ্ঘটনা-যন্ত্ৰ-দুৰ্ঘটনা-ৰ পিছত-এণ্ডেছ-ত-৭২-দিন-জীৱিত-জীৱিত-ব্যৱস্থাপক
- নাণ্ডো পাৰাডো*
- কাৰ্লছ পেজ ৰড্ৰিগেজ*
- ৰেমন "মঞ্চো" ছাবেলা
- এডলফো "ফিটো" ষ্ট্ৰাউচ
- এডুয়াৰ্ডো ষ্ট্ৰাউচ
- এণ্টনিও "টিনটিন" Vizintin*
- গুস্তাভো জেৰবিনো* (চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ ছাত্ৰ)
* ৰাগবী খেলুৱৈ
† জীৱিত যি এতিয়া মৃত।
তথ্যসূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ Peña, Ricardo; Vlahos, James (December 2005). Expedition I. National Geographic. Archived 6 June 2023 at the Wayback Machine.
- ↑ Tikkanen, Amy. "Uruguayan Air Force Flight 571". https://www.britannica.com/event/Uruguayan-Air-Force-flight-571। আহৰণ কৰা হৈছে: 12 March 2020.
- ↑ 3.0 3.1 Vlahos, James "Return to the Andes" Archived 2018-06-13 at the Wayback Machine ১৭ জুলাই ২০০৬
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 4.6 Mulvaney, Kieran (2021-10-12). "Miracle of the Andes: How Survivors of the Flight Disaster Struggled to Stay Alive". History.com. https://www.history.com/articles/miracle-andes-disaster-survival.
- ↑ History.com Editors (2021-08-06). "Uruguayan Air Force Flight 571 crashes in the Andes". History.com. https://www.history.com/this-day-in-history/october-13/uruguayan-air-force-flight-571-crashes-in-the-andes.
- ↑ Páez, Carlitos (১২ ডিচেম্বৰ ২০১০). "Allie Se Siente la প্ৰেছেন্সিয়া দে ডিঅ'ছ" (es ভাষাত). Archived from the original on 2011-03-04. https://web.archive.org/web/20110304115322/http://blogs.montevideo.com.uy/bloghome_18745_1_1.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 18 জুন 2018.
- ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 "La tragedia de los Andes". Archived from the original on 2018-08-25. https://web.archive.org/web/20180825121836/http://enlacesuruguayos.com/Tragedia.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: ১৭ জুলাই ২০১৮.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 Tikkanen, Amy. "Uruguayan Air Force Flight 571". Wikipedia.
- ↑ 9.0 9.1 Parrado, Nando (2006). Miracle in the Andes: 72 Days on the Mountain and My Long Trek Home. Crown.
- ↑ পঢ়ক, পিয়ৰ্ছ পল। ১৯৭২.এলাইভ! : এণ্ডিজৰ জীৱিতসকলৰ কাহিনী
- ↑ Editors, The Editors of Encyclopaedia Britannica (2015). "Uruguayan Air Force flight 571". Britannica.
- ↑ Return From the of Tears Archived 2022-01-02 at the Wayback Machine, এনচিৰেজিষ্টাৰ।
- ↑ 13.0 13.1 13.2 13.3 DJangi, Parissa (2024-01-11). "'Society of the Snow' is based on a true story. Here's what really happened". National Geographic. https://www.nationalgeographic.com/premium/article/flight-571-andes-crash-true-story.
- ↑ দিনে দিন Archived 2024-01-10 at the Wayback Machine স্পেনিছ
- ↑ বায়ুসেনাৰ বিমান-৫৭১ "উৰুগুৱেৰ বায়ুসেনাৰ বিমান ৫৭১ | দুৰ্ঘটনা, উদ্ধাৰ, & তথ্য" (en ভাষাত). Encyclopedia Britannica. https://www.britannica.com/event/উৰুগুৱেৰ বায়ুসেনাৰ বিমান-৫৭১। আহৰণ কৰা হৈছে: ১৪ জুন ২০১৮.
- ↑ "এণ্ডিজৰ ট্ৰেজেডীৰ পৰা ৰক্ষা পোৱা ডেনিয়েল ফাৰ্নাণ্ডেজ ষ্ট্ৰাউচৰ মৃত্যু". https://www.swissinfo.ch/spa/muere-daniel-fern%C3%A1ndez-strauch%2C-sobreviviente-de-la-tragedia-de-los-andes/89290220.
- ↑ "Alive" জীৱিত কোচে ইনচিয়াৰ্টেৰ ৭৫ বছৰ বয়সত মৃত্যু" (en ভাষাত). MercoPress. ২৮ জুলাই ২০২৩. https://en.mercopress.com/2023/07/28/alive-survivor-coche-inciarte-dies-aged-75.
- ↑ "এণ্ডেছৰ দুৰ্ঘটনাৰ পৰা ৰক্ষা পোৱা আলভাৰো মাংগিনোৰ মণ্টেভিডিঅ'ত মৃত্যু" (as ভাষাত). মাৰ্কোপ্ৰেছ. https://en.mercopress.com/2025/03/31/andes-crash-survivor-lvaro-mangino-dies-in-montevideo.
- ↑ ডেভিছন, Phil (১৪ জুন ২০১৫). "জেভিয়াৰ মেথল: বিমানৰ পিছত এণ্ডিজত ৭২ দিন জীয়াই থকা ব্যৱসায়ী ১৯৭২ চনত দুৰ্ঘটনাগ্ৰস্ত". The Independent. https://www.independent.co.uk/news/obituaries/javier-methol-businessman-whho-survived-for-72-days-in-the-andes-after-his-plane-crashed-in-10318866.html। আহৰণ কৰা হৈছে: ২ নৱেম্বৰ ২০১৮.