এলডোব্ৰাস্কেণ্ডা
| এলডোব্ৰাস্কেণ্ডা | |
|---|---|
| জন্ম | ১২৪৯ চিয়েনা, ইটালী |
| মৃত্যু | ১৩০৯ ইটালী |
| Venerated in | ৰোমান কেথলিজম |
| Feast | ২৬ এপ্ৰিল |
এলডোব্ৰাণ্ডেস্কা (আলডা[1] নামেৰেও জনাজাত) (জন্ম: আনুমানিক ১২৪৯,[1] ছিয়েনা, ইটালী; মৃত্যু আনুমানিক ১৩০৯) আছিল এঘৰাকী ইটালীয় সন্ত নাৰী আৰু ৰহস্যবাদী।[2][3] ১৫৮৪ চনত তেওঁৰ জীৱনৰ চমু বৰ্ণনা প্ৰকাশ পায়, যিটো পিছলৈ লেটিন ভাষালৈ অনুবাদ কৰা হয় আৰু এক্টা চেণ্টোৰামত প্ৰকাশ পায়।[4]
এলড'ব্ৰাণ্ডেস্কা আছিল "উচ্চ খাপৰ মেট্ৰন"(a matron of good standing);[2] যেতিয়া তেওঁ এগৰাকী যুৱতী আছিল, তেতিয়া তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃয়ে তেওঁৰ বাবে বিবাহৰ ব্যৱস্থা কৰিছিল, যিটো তেওঁ অনিচ্ছা সত্ত্বেও সন্মতি দিছিল আৰু তেওঁ স্বামীক ভাল পাবলৈ আগবাঢ়িছিল। সাত বছৰৰ পাছত তেওঁ বিধৱা হৈছিল যদিও সন্তান নাছিল, সেয়েহে তেওঁ বিধৱা হৈয়েই থাকিবলৈ পছন্দ কৰিছিল আৰু নিজকে ঈশ্বৰ সেৱাত উৎসৰ্গা কৰিছিল। অৱসৰ লৈ তেওঁ ছিয়েনাৰ বাহিৰৰ এটা সৰু ঘৰত থাকিবলৈ লয়, য’ত তেওঁ দুখীয়াৰ বাবে দিয়া দান আৰু মৰ্টিফিকেচনত অংশগ্ৰহণ কৰে।[2] "নিৰন্তৰ যৌন উত্তেজনাৰ সৈতে যুঁজিবলৈ" তেওঁ চুলি ঢাকি চাৰ্ট পিন্ধিছিল যদিও স্বামীৰ প্ৰতি কামুক স্মৃতি জীৱনীকাৰৰ মতে অন্ত পৰা নাছিল। খ্ৰীষ্টৰ জীৱনৰ বিষয়ে তেওঁৰ বহুতো দৰ্শন আছিল।[5]
অৱশেষত আলডোব্ৰাণ্ডেস্কাই নিজৰ সকলো সম্পত্তি ত্যাগ কৰি চিকিৎসালয়লৈ গুচি যায় আৰু বেশ্যা, অসুস্থ আৰু দুখীয়াৰ সেৱাত নিজকে উৎসৰ্গা কৰে।[1] ৰেবেকা মেককাৰ্থীয়ে তেওঁৰ কিতাপখনত মেগডেলিন লণ্ড্ৰীৰ ইতিহাস আৰু তেওঁলোকৰ “মধ্যযুগৰ শেষৰ ফালে ইটালীত বেশ্যাসকলৰ সংস্কাৰৰ বাবে কৰা কাম’’ৰ বিষয়ে আলড'ব্ৰাণ্ডেস্কাৰ চমু বৰ্ণনা অন্তৰ্ভুক্ত কৰিছে যিয়ে “পৌৰসভা বা সম্প্ৰদায়ৰ প্ৰচেষ্টাতকৈ ব্যক্তিগত আধ্যাত্মিক আহ্বানক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল’’। ইয়াৰ কিছুমান সদস্যই তপস্যা কৰিছিল আৰু ফ্লেজেলেণ্ট আছিল আৰু "তেওঁলোকৰ এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ দাতব্য কৰ্তব্য হৈছে বেশ্যাসকলৰ সংস্কাৰ কৰা" বুলি অনুভৱ কৰিছিল।[1]
তেওঁৰ দৰ্শন আৰু আনন্দৰ সৃষ্টি হৈয়েই থাকিল; এটা কাহিনীত কোৱা হৈছে, যেতিয়া তেওঁক কেটালেপ্সিৰ দৰে ট্ৰেন্সত থকাৰ সময়ত এগৰাকী নাৰ্চে আৱিষ্কাৰ কৰিছিল। নাৰ্ছগৰাকীয়ে এলড’ব্ৰাণ্ডেস্কাৰ মৃত্যু হোৱা বুলি ভাবি ষ্টাফৰ আন সদস্যসকলক ফোন কৰিলে, কিছুমানে আচৰিত হৈছিল আৰু কিছুমানে আমোদ পাইছিল আৰু তেওঁক উপহাস কৰিছিল; তেওঁলোকে তেওঁক দলিয়াই দিলে, বেজীৰে বিন্ধিলে আৰু জ্বলা মমবাতিৰে জ্বলাই দিলে। যেতিয়া তেওঁৰ চেতনা ঘূৰি আহিল, তেতিয়া তেওঁলোকৰ নিৰ্যাতনৰ ফলত আঘাতপ্ৰাপ্ত হয়, কিন্তু তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “ভগৱানে তোমালোকক ক্ষমা কৰক", আৰু সেয়া আৰু কেতিয়াও নহ’ল।[2] লয়লা প্ৰেছে আৰু কয়, "ক্ষমাৰ সেই কাৰ্যই আমাক এলড'ব্ৰাণ্ডেস্কাৰ বিষয়ে তেওঁৰ সকলো অস্বাভাৱিক অভিজ্ঞতাতকৈ বেছিকৈ কয়। দৃষ্টি আৰু আনন্দ হয়তো অলৌকিক স্পৰ্শৰ প্ৰমাণ হ'ব পাৰে, কিন্তু আনৰ প্ৰতি প্ৰকাশ পোৱা দয়া ঈশ্বৰীয় প্ৰেমৰ নিশ্চিত চিন। আমি এলড'ব্ৰাণ্ডেস্কাক তেওঁৰ সমাধিৰ বাবে নহয়, তেওঁৰ দানৰ বাবে এগৰাকী সন্ত হিচাপে সন্মান কৰোঁ’’।
লয়লা প্ৰেছে এলড’ব্ৰাস্কেণ্ডাৰ বুলি কোৱা কেইবাটাও অলৌকিকতাৰ বাতৰি প্ৰকাশ কৰিছে। গোটেই শৰীৰত বিষত ভুগি থকা ল’ৰা এটাৰ ওপৰত ক্ৰুচৰ চিনটো কৰি তেওঁ ল’ৰাটোক সুস্থ কৰি তুলিছিল। তেওঁ এগৰাকী ছোৱালীক সুস্থ কৰি তুলিছিল, যাৰ মুখখন ইমানেই ফুলি উঠিছিল যে তাইৰ এটা চকু সম্পূৰ্ণৰূপে বন্ধ হৈ আছিল আৰু এগৰাকী মহিলাও একেদৰেই স্তন কেন্সাৰত গুৰুতৰভাৱে অসুস্থ হৈ পৰিছিল। তেওঁ স্তন কেন্সাৰ ৰোগত আক্ৰান্ত আন এগৰাকী মহিলাক সুস্থ কৰিলে, যাৰ চিকিৎসকে অস্ত্ৰোপচাৰৰ পৰামৰ্শ দিলে, কিন্তু এলডোব্ৰাণ্ডেস্কাই প্ৰথমে মহিলাগৰাকীৰ ওচৰ পালে আৰু তাইক তেলেৰে মালিচ কৰি আৰু লগতে তাইৰ ওপৰত ক্ৰছৰ চিনটো কৰি সুস্থ কৰিলে; মহিলাগৰাকীৰ টিউমাৰটো নোহোৱা হৈ গ’ল।
এলডোব্ৰাণ্ডেস্কাৰ মৃত্যুৰ আগতে তেওঁ “সকলোৰে শ্ৰদ্ধা লাভ কৰিছিল আৰু বহুতে নিৰাময় পাইছিল তেওঁৰ সেৱাৰ বাবেই"।[4] লয়লা প্ৰেছে তথ্য দিছে যে এলডোব্ৰাণ্ডেস্কা তেওঁৰ অলৌকিকতা, দৰ্শন আৰু আনন্দৰ বাবে ছিয়েনাত "এটা জনপ্ৰিয় কৌতুহল" আছিল[2] আৰু ১৩০৯ চনৰ ২৬ এপ্ৰিলত তেওঁৰ মৃত্যুৰ দিনলৈকে তেওঁ দাতব্য কাম কৰিছিল।
তথ্য সূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 McCarthy, Rebecca Lea (2010). Origins of the Magdalene Laundries: An Analytical History. প্ৰকাশক Jefferson, North Carolina: McFarland & Company. পৃষ্ঠা. 78. ISBN 978-0-7864-5580-5. OCLC 607552652.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Butler 1990, পৃষ্ঠা. 166.
- ↑ "Saint Aldobrandesca". Loyola Press. https://www.loyolapress.com/catholic-resources/saints/saints-stories-for-all-ages/saint-aldobrandesca/। আহৰণ কৰা হৈছে: 30 November 2024.
- ↑ 4.0 4.1 Butler 1990, পৃষ্ঠা. 167.
- ↑ Butler 1990, পৃষ্ঠা. 166-167.