এৰোটেচ
| এৰোটেচ | |
|---|---|
| প্ৰেম আৰু যৌন ইচ্ছাৰ দেৱতা | |
 হেৰ্মাফ্ৰ’ডাইটাচ আৰু এৰোটেচ, আলেক্সাণ্ড্ৰিয়া, খ্ৰীঃ পূঃ ১ম শতিকাৰ অনিক্স কেমিঅ’ | |
| পিতৃ-মাতৃ | এফ্ৰ’ডাইটী |
| সহোদৰ | এৰোচ, আণ্টেৰোচ, হিমেৰ’চ, হিমেনাইওচ, পোথোচ, হেডীল’গোচ |
এৰোটেচ (প্ৰাচীন গ্ৰীক: ἔρωτες, Érōtes) প্ৰাচীন গ্ৰীক ধৰ্ম আৰু গ্ৰীক পুৰাণ অনুসৰি, প্ৰেম আৰু যৌনতা সম্পৰ্কীয় এবিধ ডেউকীয়া দেৱতাৰ গোট। তেওঁলোক এফ্ৰ’ডাইটীৰ অনুচৰসকল। এৰোটেচ হৈছে এৰোচ ("প্ৰেম, বাসনা")ৰ বহুবচন, যি এটি একক দেৱতা হিচাপে অধিক জটিল মিথ্ল’জিৰ অধিপতি।
এৰোটেচৰ অন্যান্য জনাজাত সদস্যসকল হল আণ্টেৰোচ ("ঘূৰাই দিয়া প্ৰেম"),[1] হেডীল’গোচ ("মিঠা কথা"), হেৰ্মাফ্ৰ’ডাইটাচ ("উভলিঙ্গ"), হিমেৰ’চ ("উগ্ৰ বাসনা"), হিমেনাইওচ ("বিবাহ সংগীত"), আৰু পোথোচ ("অনুপস্থিত প্ৰেমৰ হেঁপাহ, প্ৰলুব্ধনা")।[2]
এৰোটেচ হেলেনিষ্টিক শিল্পত এটি প্ৰধান আৰ্হি ৰূপে বিকশিত হৈছিল, আৰু ৰোমান শিল্পত বহুতো কিউপিড বা কিউপিড আৰু ছাইকী ৰূপে উপস্থিত হয়। পশ্চিমীয়া শিল্পৰ পৰৱৰ্তী ধাৰাত, এৰোটেচবোৰ কিউপিড, আম’ৰিনি বা আম’ৰেট্টিৰ লগত একেৰেহে মিলি যায়।[3][4]
সাধাৰণ ভূমিকা আৰু গুণাৱলী
[সম্পাদনা কৰক]এৰোটেচবোৰ ক্লাছিকেল পুৰাণত ডেউকীয়া দেৱতাৰ এটি গোট। তেওঁলোক প্ৰেম আৰু যৌন বাসনাৰ লগত সম্পৰ্কিত আৰু এফ্ৰ’ডাইটীৰ অনুচৰসকলৰ অংশ। পৃথক এৰোটেচসকল কেতিয়াবা প্ৰেমৰ বিশেষ দিশৰ লগত সংলগ্ন কৰা হয়, আৰু তেওঁলোক প্ৰায়েই সমলিংগী প্ৰেমৰ লগত জড়িত থাকে।
এৰোটেচসকলৰ দুষ্টুমি বা প্ৰহসনমূলক কাহিনী হেলেনিষ্টিক সংস্কৃতি, বিশেষকৈ খ্ৰীঃ পূঃ ২য় শতিকাত যথেষ্ট জনপ্ৰিয় আছিল।[5] এৰোটেচক আকৰ্ষণ অথবা প্ৰত্যাখ্যান কৰিবলৈ বানী ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল, যাৰ মাধ্যমেৰে প্ৰেম উদ্দীপিত বা নাশ কৰিব পাৰিছিল।[6] পৃথক এৰোটেচসকলে প্ৰেম বা বাসনাৰ বিভিন্ন দিশ প্ৰতিনিধিত্ব কৰে, যেনে, একপাক্ষিক প্ৰেম (হিমেৰ’চ), পাৰস্পৰিক প্ৰেম (আণ্টেৰোচ), অথবা বিচ্ছিন্ন প্ৰেমৰ হেঁপাহ (পোথোচ)।
এৰোটেচসকল সাধাৰণতে উলঙ্গ, সুন্দৰ, ডেউকীয়া যুৱকৰূপে অৱতাৰিত হৈছিল। গ্ৰীক নাট্যশালাবোৰ সজাবলৈ খ্ৰীঃ পূঃ ২য় শতিকাত সৃষ্টি কৰা প্ৰথম ভাস্কৰ্যৰ কাৰুকাৰ্যত এৰোটেচ আৰু ডেউকীয়া কুমাৰীক একেলগে ছাগলী-টানা ৰথ চলাবলৈ দেখুওৱা হৈছিল।[7](পৃষ্ঠা124–125) এনেধৰণৰ ভাস্কৰ্যৰ ৰূপায়ণ সৰ্বজনীন হৈ পৰিছিল, য’ত কিছুমান এৰোটেচ বনৰীয়া চিকাৰ দৃশ্যতো দেখুওৱা হৈছিল।
ক্লাছিকেল মিথোলজিৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত, এৰোটেচসকলৰ প্ৰতিনিধিত্ব কেতিয়াবা কেৱল প্ৰেমৰ এক প্ৰতিক বা চিহ্ন হিচাপে কৰা হয়, আৰু কেতিয়াবা তেওঁলোকক পৃথক ব্যক্তিত্ব হিচাপেও দেখুওৱা হয়।[8] দুজনী মহিলাৰ আনকি অযৌন ছবিত এৰোটেচসকলৰ উপস্থিতি কেতিয়াবা এক সমলিংগী প্ৰেমৰ সংকেত হিচাপে ধৰা হয়।[8]
এফ্ৰ’ডাইটীৰ আনাটোলিয়াৰ পূজা-পদ্ধতিত, দেৱীগৰাকীৰ সৈতে তিনিজন এৰোটেচৰ আইক’নগ্ৰাফিক প্ৰতিমূৰ্তিসমূহ পৃথিৱী, আকাশ, আৰু পানীৰ ওপৰত তেওঁৰ আধিপত্য সূচাবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল।[9]
তথ্যসূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ Stafford, Emma (2013). Erôs in Ancient Greece. Oxford University Press. পৃষ্ঠা. 196.
- ↑ Calame, Claude (1999). The Poetics of Eros in Ancient Greece. Princeton University Press. পৃষ্ঠা. 30–32.
- ↑ Ferguson, John (1970). The Religions of the Roman Empire. Cornell University Press. পৃষ্ঠা. 145. ISBN 9780801405679. https://archive.org/details/religionsofroma00ferg.
- ↑ Barkan, Leonard (1999). Unearthing the Past: Archaeology and aesthetics in the making of Renaissance culture. Yale University Press. পৃষ্ঠা. 138.
- ↑ Strong (1911). Roman sculpture from Augustus to Constantine. 2. Duckworth and Co.. পৃষ্ঠা. 265.
- ↑ Collins, Derek (2008). Magic in the Ancient Greek World. Blackwell. পৃষ্ঠা. 100, 167. ISBN 978-1-4051-3238-1. https://archive.org/details/magicancientgree00coll_596.
- ↑ Sturgeon, Mary Carol (1977). Sculpture: The reliefs from the theater. ASCSA. ISBN 978-0-87661-092-3.
- ↑ 8.0 8.1 Rabinowitz, Nancy Sorkin; Auanger, Lisa (2002). Among Women: From the homosocial to the homoerotic in the ancient world. University of Texas Press. পৃষ্ঠা. 239. ISBN 978-0-292-77113-0. https://archive.org/details/amongwomenfromho00rabi.
- ↑ Ridgway, Brunilde Sismondo (2002). Hellenistic Sculpture: The styles of ca. 100-31 B.C.. University of Wisconsin Press. পৃষ্ঠা. 115. ISBN 978-0-299-17710-2. https://archive.org/details/hellenisticsculp0003ridg.