কেলন আৰং

বুলনতৃষ্ণা দিজেলাণ্টিকৰ দ্বাৰা অভিনীত কেলন আৰং, এখন বালিৰ নৃত্য নাটক

কেলন আৰং দ্বাদশ শতিকাৰ জাভা আৰু বালি লোককথাৰ এটা চৰিত্ৰ। পৰম্পৰামতে তেওঁ ক’লা যাদুৰ নিপুণ ডাইনী। কাহিনীটো কোনে ৰচনা কৰিছিল সেয়া জনা নাযায় যদিও কেলন আৰং গ্ৰন্থৰ এখন পাণ্ডুলিপি (লেটিন বৰ্ণমালাত লিখা) ৰয়েল নেদাৰলেণ্ড ইনষ্টিটিউট অৱ চাউথইষ্ট এছিয়ান এণ্ড কেৰিবিয়ান ষ্টাডিজত ৰখা হৈছে।

কাহিনী

বহু আগতেই কেদিৰি ৰাজ্যৰ গিৰাহ গাঁৱত বৰ্তমানৰ ইণ্ডোনেছিয়াত কেলন আৰং নামৰ এগৰাকী অতি নিষ্ঠুৰ এগৰাকী বিধৱা ডাইনী আৰু কৃষ্ণাংগ যাদুকৰ বাস কৰিছিল। তেওঁৰ ৰত্ন মংগলী নামৰ এগৰাকী ধুনীয়া কন্যা সন্তান আছিল। কিন্তু তেওঁৰ নিৰ্দয় স্বভাৱৰ বাবে গিৰাৰ মানুহে কেলন আৰঙক ভয় কৰে, আৰু সেয়েহে, ৰত্ন মংগালীক কোনেও বিয়া কৰাবলৈ অহা নাছিল। এই কথা জানি কেলন আৰঙে গাঁৱৰ সকলো মানুহকে জগৰীয়া কৰি ক্ৰোধিত হৈ পৰিল। তেওঁ গিৰাহৰ ওপৰত অভিশাপ দিয়াৰ সিদ্ধান্ত ল’লে, আৰু শ্মশানত দুৰ্গা দেৱীৰ ওচৰত এগৰাকী কণমানি ছোৱালীৰ বলি দি অন্ধকাৰ অনুষ্ঠান এটা কৰিলে। দুৰ্গা নামি আহি কেলন আৰঙৰ অনুৰোধ মঞ্জুৰ কৰিলে আৰু অভিশাপ সঁচা হ’ল। ভয়ংকৰ বানে গাঁওখন আগুৰি ধৰি বহু লোকৰ প্ৰাণ কাঢ়ি নিলে। ইয়াৰ পিছত জীৱিত লোকসকলৰ বহুতেই দুৰাৰোগ্য মহামাৰী ৰোগত আক্ৰান্ত হৈ অতিশয় অসুস্থ হৈ মৃত্যুবৰণ কৰে।

এই কথা অৱশেষত ৰয়েল পেলেচত কেদিৰিৰ ৰজা এয়াৰলাংগাৰ ওচৰ পালেগৈ। কেলন আৰঙৰ কু-কৰ্মৰ কথা জানিব পাৰি ৰজা এয়াৰলাংগাই গিৰাহক হত্যা কৰিবলৈ নিজৰ সৈন্যবাহিনী পঠিয়াইছিল যদিও কেলন ইমানেই শক্তিশালী আছিল যে সৈন্যবাহিনী পিছুৱাই যাবলগীয়া হৈছিল আৰু ৰজাৰ বহু সৈনিক নিহত হৈছিল।

পৰিস্থিতিৰ ওপৰত চিন্তা কৰাৰ বহু দিনৰ পাছত ৰজা এয়াৰলাংগাই তেওঁৰ উপদেষ্টা এমপু ভৰদাহৰ পৰা সহায় বিচাৰিলে। মম্পু ভৰদাহে তেওঁৰ শিষ্য এম্পু বহুলাক ৰত্ন মংগলীক প্ৰেমৰ প্ৰস্তাৱ দিবলৈ পঠিয়াইছিল। বিবাহৰ প্ৰস্তাৱ গ্ৰহণ কৰা হ’ল, আৰু এম্পু বহুলা আৰু ৰত্ন মংগলীয়ে সাত দিন সাত ৰাতি চলি থকা বিবাহ অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰে। উদযাপনটোৱে কেলন আৰাঙক অতিশয় সন্তুষ্ট কৰিছিল কাৰণ ৰত্ন মংগালী আৰু এম্পু বহুলাও ইজনে সিজনক ভাল পাইছিল।

বহুদিন নৌহওঁতেই ৰত্ন মংগলীয়ে বহুলাক ক’লে যে কেলন আৰাঙে তাইৰ কোঠাৰ ক’ৰবাত এটা যাদুকৰী পুস্তক ৰাখিছিল আৰু প্ৰতি নিশা শ্মশানত অনুষ্ঠান পৰিৱেশন কৰিছিল। গতিকে, মাজনিশা বহুলা কেলন আৰাং থকা ঠাইলৈ গ’ল। সেই নিশা ছোৱালীজনীৰ বিয়াত সাত দিন সাত ৰাতি পাৰ্টি কৰাৰ বাবে কেলন আৰঙে খুব গভীৰ টোপনি আহিছিল। বহুলাই সফল হৈ কেলন আৰঙৰ যাদুৰ পুথিখন চুৰি কৰি এম্পু ভৰদাহক ঘূৰাই দিলে আৰু কেলন আৰঙৰ যাদু আৰু অনুষ্ঠানৰ সকলো কথা ক’লে। এম্পু ভৰদাই বহুলাক শাহুৱেকে ধৰাৰ আগতেই গিৰাহলৈ উভতি যাবলৈ ক’লে।

বহুলাই তেওঁৰ মালিক এম্পু ভৰদাহক গিৰাহত তেওঁৰ ওচৰলৈ যাবলৈ মাতিলে। গিৰা গাঁৱৰ শ্মশানত এম্পু ভৰদাহ আৰু কেলন আৰঙৰ সাক্ষাৎ। ভৰদাই কেলন আৰঙক নিজৰ কু যাদু বন্ধ কৰিবলৈ ক’লে কাৰণ ইয়াৰ ফলত জনসাধাৰণৰ মাজত ইমান দুখৰ সৃষ্টি হৈছিল। কিন্তু কেলন আৰাঙে এম্পু ভৰদাহৰ কথা শুনিবলৈ অস্বীকাৰ কৰিলে, আৰু শেষত কেলনে কেদিৰি সৈন্যৰ সৈতে তীব্ৰ যুদ্ধ কৰিলে। কাৰণ কেলন আৰঙৰ হাতত মেজিক স্ক্ৰলটো নাছিল, কেলনে এম্পু ভৰদাহক পৰাস্ত কৰিব নোৱাৰিলে। যুদ্ধত পৰাস্ত হৈ কেলনৰ মৃত্যু হয়।

মাকৰ মৃত্যু হোৱা বুলি গম পাই ৰত্ন মংগলীয়ে কান্দি উঠিল, কাৰণ কেলন আৰঙৰ দুষ্ট আছিল যদিও তেওঁ সদায় জীয়েকৰ প্ৰতি ভাল কাম কৰি আহিছে। অৱশ্যে ৰত্ন মংগলীয়ে উপলব্ধি কৰিলে যে মাকৰ মৃত্যু ভালৰ বাবেহে। তেতিয়াৰ পৰাই গিৰা গাঁওখন সুখী আৰু নিৰাপদ আৰু সুৰক্ষিত হৈ আছে।

ব্যাখ্যা আৰু বিশ্লেষণ

বালিৰ পৰম্পৰাত বেছিভাগ সময়তে কেৱল কেলন আৰঙৰ উগ্ৰতা আৰু কুকৰ্মৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰা হৈছিল। ঐতিহাসিক দৃষ্টিকোণৰ পৰা কেলন আৰং আৰু তেওঁৰ আসুৰিক ৰূপ ৰংদাৰ সম্পৰ্ক আছিল বালিৰ ঐতিহাসিক ব্যক্তি ৰাণী মহেন্দ্ৰদত্তৰ সৈতে, যি জাভাৰ ৰাজকুমাৰী আৰু ৰজা এয়াৰলাংগাৰ মাতৃ আছিল। কেলন আৰঙক প্ৰায়ে ভয়ংকৰ মুখৰ উগ্ৰ ডাইনী হিচাপে চিত্ৰিত কৰা হৈছিল। অৱশ্যে শেহতীয়াকৈ এটা নতুন দৃষ্টিভংগীৰ উন্মেষ ঘটিছে যিয়ে কেলন আৰঙৰ পক্ষ লৈ তেওঁক অধিক সহানুভূতিশীল আৰু দয়ালুভাৱে চিত্ৰিত কৰিছিল। টোয়েটি হেৰাটিয়ে তেওঁক পিতৃতান্ত্ৰিক সমাজৰ ভিতৰত দানৱীকৰণৰ বলি হোৱা, নাৰীবিদ্বেষী সংস্কৃতি আৰু নাৰীৰ বিৰুদ্ধে বৈষম্যৰ সমালোচক হিচাপে বৰ্ণনা কৰিছে।

• ৰংদা চাওক।