গাধী

গাধী
ব্যক্তিগত
ধৰ্ম	হিন্দু ধৰ্ম
সন্তান	বিশ্বামিত্ৰ (পুত্ৰ) সত্যৱতী (কন্যা)
পিতৃ-মাতৃ	কুশনাভ (পিতৃ) ঘৃতাচি (মাতৃ)

গাধী, গাধিন বুলিও জনা যায়, হিন্দু ধৰ্মৰ এজন ঋষি; তেওঁ বিশ্বমিত্ৰৰ পিতৃ হিচাপে বেছিকৈ পৰিচিত। তেওঁৰ পিতৃ কৌশিক (পৰৱৰ্তী পৌৰাণিক কাহিনীত কুশনাভ নামেৰে পৰিচিত) আছিল এজন ঋগ্বেদ যুগৰ ঋষি আৰু ঋগবেদৰ ৩ নং মণ্ডলত দুটা গীতৰ লেখক। পিছৰ হিন্দু গ্ৰন্থসমূহত তেওঁক মহোদয়াপুৰমৰ ৰজা বুলি বৰ্ণনা কৰা হৈছে, আৰু লগতে ৰচিকাৰ পত্নী সত্যৱতীৰ পিতৃ বুলিও বৰ্ণনা কৰা হৈছে।

সাহিত্য

ঋগবেদ

ঋগবেদৰ ১নং পুথি ১০ নং গীতত কোৱা হৈছে যে, ইন্দ্ৰই গাধীৰ পিতৃ কৌশিকৰ পুত্ৰ হিচাপে অৱতাৰ লৈছিল। গাধীক পূজা কৰিলে "আমাৰ জীৱন নতুনকৈ দীঘলীয়া হ’ব আৰু দৰ্শকক হাজাৰ উপহাৰ লাভ কৰিব" বুলি কোৱা হয়।

মহাভাৰত

মহাভাৰতৰ শান্তি পৰ্বত কৌশিকই ইন্দ্ৰৰ সমান হ’ব পৰা আৰু আনৰ দ্বাৰা বধ কৰিব নোৱাৰা পুত্ৰৰ বাবে তপস্যা আৰম্ভ কৰিছিল। তেওঁৰ তপস্যাত সন্তুষ্ট হৈ ইন্দ্ৰক কৌশিকৰ পুত্ৰ গাধী হিচাপে জন্ম লোৱা বুলি গণ্য কৰা হয়। তেওঁ এজন মহান ৰজা আছিল আৰু তেওঁৰ বিশ্বমিত্ৰ নামৰ এজন পুত্ৰ আছিল।

শিৱ পুৰাণ

শিৱ পুৰাণত যেতিয়া বিশ্বদেৱসকল কৈলাশত উপস্থিত হয়, শিৱই বিষ্ণুৰ অনুৰোধত অন্যান্য ৰীতি-নীতিৰ লগতে বৈদিক ৰীতি-নীতি কৰিছিল, য'ত বিশ্বৰ শ্ৰেষ্ঠ ঋষিসকল একত্ৰিত হৈছিল। গাধীও তেওঁলোকৰ ভিতৰত আছিল।