সমললৈ যাওক

চাম্বা

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা

চাম্বা হৈছে এটা বহল সংগীত ধাৰা, যি ব্ৰাজিলৰ আফ্ৰ’-ব্ৰাজিলিয়ান সম্প্ৰদায়ৰ পৰা বাহিয়া অঞ্চলত ঊনবিংশ শতিকাৰ অন্তিম আৰু বিংশ শতিকাৰ আৰম্ভণিত উৎপত্তি হোৱা একাধিক সংগীত ধাৰা বা ৰিদমৰ এক মিলিত ৰূপ।[1][2][3]

এইটো বহু ৰূপত ব্যৱহৃত শব্দ — যেনে চাম্বা উৰবানো কাৰিঅ'কা (নগৰীয়া কাৰিঅ'কা চাম্বা),[4][5] চাম্বা দে ৰোদা (গাঁওলীয়া চাম্বা),[6] আদি, যিবোৰ ৰিঅ' ডি জানেইৰো আৰু বাহিয়াত বিকাশ লাভ কৰিছিল।

চাম্বাৰ মূল উৎপত্তি ব্ৰাজিলীয় লোক-ঐতিহ্যৰ সৈতে জড়িত, বিশেষকৈ উপনিবেশিক আৰু সম্ৰাজ্যিক যুগৰ "প্ৰচীন গ্ৰাম্য চাম্বা"ৰ সৈতে।[7] ইয়াক ব্ৰাজিলৰ অন্যতম সাংস্কৃতিক পৰিচয় আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতীক হিচাপে গণ্য কৰা হয়।[8][9][10][11][12]

"চাম্বা" শব্দটো ১৯ শতিকাৰ পৰা পৰ্তুগীজ ভাষাত "জনপ্ৰিয় নৃত্য"ৰ অৰ্থত ব্যৱহৃত হৈছিল।[13] ইয়াৰ মান বাঢ়ি গৈ বাটুকে সদৃশ বৃত্ত নৃত্য, নৃত্যশৈলী, আৰু সংগীত ধাৰালৈ পৰ্যায়ক্ৰমে পৰিণত হয়।[14]

সাংগীতিক ধাৰা হিচাপে ইয়াৰ পথচলা আৰম্ভ হৈছিল ১৯১০ চনত, আৰু ১৯১৭ চনত মুক্তিপ্ৰাপ্ত "Pelo Telefone" নামৰ গীতক ইয়াৰ প্ৰথম স্তম্ভ হিচাপে গণ্য কৰা হয়।[15][16] যদিও ইয়াক "চাম্বা" বোলা হৈছিল, সংগীতৰ দিশৰ পৰা ই মাস্কিশেৰ সৈতে অধিক সাদৃশ্যপূৰ্ণ আছিল।[17][18]

১৯২০-চনৰ শেষত এস্তাচিও, ৰিঅ' অঞ্চলত চাম্বাই আধুনিক সংগীতধাৰাৰ ৰূপ লয়।[17][19] ইয়াৰ ছন্দ, সুৰ আৰু বিষয়বস্তুত পৰিৱৰ্তন ঘটে, যাৰ ফলত "বাটুকাডা" ৰিদম, দ্ৰুত তালে গীত আৰু দীঘল নোটৰ ব্যৱহাৰ দেখা যায়।[20][21]

এস্তাচিঅ'ৰ চাম্বাই গীতৰ সংগঠনতো নতুনতা আনে — গীতৰ সুৰ আৰু লিৰিকছ দুয়ো ভাগে ভাগ কৰি "প্ৰথম অংশ" আৰু "দ্বিতীয় অংশ" ৰূপে গঠন কৰে।[18]

এই ৰূপান্তৰৰ প্ৰচেষ্টাত চাম্বা বিদ্যালয় আৰু ব্ৰাজিলৰ ৰেডিঅ'ই দ্ৰুত প্ৰচাৰ আৰু লোকপ্ৰিয়তাৰ ক্ষেত্ৰত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে।[22]

এই ধৰণে চাম্বা ব্ৰাজিলৰ পৰিচয়ত প্ৰধান প্ৰতীক হিচাপে স্থান লাভ কৰে।[nb 1][nb 2]

এজন কালচাৰেল আইকন হিচাপে ছাম্বাই উচ্চবৰ্গীয় লোকৰ সমৰ্থনো লাভ কৰে, যদিও আৰম্ভণিতে ই আফ্ৰ’-ব্ৰাজিলিয়ান আৰু শ্ৰমিকশ্ৰেণীৰ সংগীত হিচাপে উপেক্ষা কৰা হৈছিল।[25][26]

এই "এস্তাচিও মডেল"ই একেখন সময়তে চাম্বাৰ নতুন উপশাখাসমূহৰ জন্মৰো বাট মুকলি কৰি দিয়ে।[17][27]

বিশেষকৈ "সোণালী যুগ" বুলি খ্যাত সময়ছোৱাত চাম্বাই বহু শাখালৈ বিস্তাৰ লাভ কৰে — বোছা নোভা, পাগোডে, পাৰ্তিদো আল্তো, চাম্বা দে ব্ৰেক, চাম্বা-কান্সাঁও, চাম্বা-দে-এনহেদো, চাম্বা দে তেৰেইৰো আদি।

কিছুমান নাম অতি সঠিক — আন কেইটামান অস্পষ্ট, যেনে "চাম্বা দু বাৰুলিয়ো" (ৰৈচাবাজ ছাম্বা), "চাম্বা এপিস্তোলাৰ" (চিঠিৰ চাম্বা) বা "চাম্বা ফনেটিকো" (ধ্বনিমূলক চাম্বা)। কিছুমান ৰীতিৰ নাম উপহাসমূলক — যেনে "চাম্বালাদা", "চাম্বোলেৰো", বা "চাম্বাও জইয়া।" [28][29][30]

আধুনিক চাম্বা সাধাৰণতে চূড়ান্ত বিটত গোৱা হয়, য'ত বাটুকাডা ৰিদম আৰু কোৰাচ গীতৰ ব্যৱহাৰ থাকে।[3][31]

পাৰম্পৰিক বাদ্যযন্ত্ৰৰ ভিতৰত পাণ্ডেইৰো, কুইকা, তাম্বোৰিম, গান্‌জা, আৰু চুৰ্দো থাকে।[32] সংগত দিবলৈ কাভাকুইনো আৰু ক্লাছিকেল গীটাৰৰ দৰে বাদ্যযন্ত্ৰ ব্যৱহৃত হয়, যাৰ অনুপ্ৰেৰণা চোৰো সংগীতৰ পৰা আহে।[33][34]

২০০৫ চনত UNESCO-ই "চাম্বা দে ৰোদা"ক মানৱজাতিৰ অমূৰ্ত সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য হিচাপে স্বীকৃতি দিয়ে,[35] আৰু ২০০৭ চনত ব্ৰাজিলৰ জাতীয় ঐতিহ্য সংস্থাই "কাৰিঅ’কা চাম্বা" আৰু তাৰ তিনি শাখা — চাম্বা দে তেৰেইৰো, পাৰ্তিদো আল্তো আৰু চাম্বা দে এঁহেদোক সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য হিচাপে ঘোষণা কৰে।[36][37][38][39]

  1. "বহু ব্যক্তি আৰু গোট — কালো, ৰ'মা, বাহিয়ান, কাৰিঅ'কা, বুদ্ধিজীৱী, ৰাজনীতিক, লোকসংস্কৃতি সংৰক্ষক, ক্লাসিকেল সংগীতজ্ঞ, ফ্ৰেঞ্চ, কোটিপতি, কবি আৰু এজন আমেৰিকান ৰাইজহে — সকলে মিলি চাম্বাক ৰাষ্ট্ৰীয় সংগীত হিচাপে পৰিচিত কৰিবলৈ ভূমিকা পালন কৰিছে।" [23]
  2. "চাম্বাক ৰাষ্ট্ৰীয় সংগীতৰূপে গঢ়ি তুলাটো হঠাৎ হোৱা পৰিৱৰ্তন নহয়, বৰঞ্চ এটা দীঘল সময়ৰ পৰম্পৰাগত প্ৰচেষ্টাৰ ফল।" [24]
  1. Zamith 1995.
  2. Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 254.
  3. 3.0 3.1 Marcondes 1977, পৃষ্ঠা. 684.
  4. Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 182.
  5. Fenerick 2002, পৃষ্ঠা. 86.
  6. Sandroni 2010, পৃষ্ঠা. 373.
  7. Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 253.
  8. Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 9.
  9. Iphan 2014, পৃষ্ঠা. 9-10.
  10. Lopes 2019, পৃষ্ঠা. 130.
  11. Benzecry 2015, পৃষ্ঠা. 17–18; 43.
  12. Paranhos 2003, পৃষ্ঠা. 109.
  13. Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 247.
  14. Frugiuele 2015, পৃষ্ঠা. 105.
  15. Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 219, 254.
  16. Reijonen 2017, পৃষ্ঠা. 44.
  17. 17.0 17.1 17.2 Lopes 2019, পৃষ্ঠা. 112.
  18. 18.0 18.1 Matos 2013, পৃষ্ঠা. 126.
  19. Sandroni 2001, পৃষ্ঠা. 80.
  20. Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 276.
  21. Franceschi 2010, পৃষ্ঠা. 52–53.
  22. Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 235.
  23. Vianna 1995, পৃষ্ঠা. 151.
  24. Vianna 1995, পৃষ্ঠা. 34.
  25. Benzecry 2015, পৃষ্ঠা. 43.
  26. Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 183.
  27. Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 279.
  28. Matos 2013, পৃষ্ঠা. 127.
  29. Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 269.
  30. Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 271.
  31. Mello 2000, পৃষ্ঠা. 215.
  32. Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 220.
  33. Tinhorão 1990, পৃষ্ঠা. 296–297.
  34. Carvalho 2006, পৃষ্ঠা. 153–154.
  35. Samson & Sandroni 2013, পৃষ্ঠা. 352.
  36. Iphan 2014, পৃষ্ঠা. 23.
  37. Portal Iphan 2007.
  38. Uchôa 2007.
  39. Figueiredo 2007.

বহিঃসংযোগ

[সম্পাদনা কৰক]