চাম্বা
চাম্বা | |
---|---|
Native name | Samba |
শৈলীগত উৎপত্তি | আফ্ৰ’-ব্ৰাজিলিয়ান নৃত্য আৰু সংগীত |
সাংস্কৃতিক উৎপত্তি | ব্ৰাজিলৰ বাহিয়া, ১৯ শতিকাৰ অন্তিম আৰু ২০ শতিকাৰ আৰম্ভণি |
বাদ্যযন্ত্ৰ | পাণ্ডেইৰো, কুইকা, তাম্বোৰিম, গান্জা, চুৰ্দো, কাভাকুইনো, ক্লাছিকেল গীটাৰ |
উপশৈলী | |
বোসা নোভা, পাগোডে, পাৰ্তিদো আল্তো, ছাম্বা-কান্সাঁও, ছাম্বা-দে-এনহেদো | |
আঞ্চলিক পট | |
ৰিঅ' ডি জানেইৰো, বাহিয়া | |
অন্যান্য বিষয় | |
ব্ৰাজিলিয়ান সংগীত |
চাম্বা হৈছে এটা বহল সংগীত ধাৰা, যি ব্ৰাজিলৰ আফ্ৰ’-ব্ৰাজিলিয়ান সম্প্ৰদায়ৰ পৰা বাহিয়া অঞ্চলত ঊনবিংশ শতিকাৰ অন্তিম আৰু বিংশ শতিকাৰ আৰম্ভণিত উৎপত্তি হোৱা একাধিক সংগীত ধাৰা বা ৰিদমৰ এক মিলিত ৰূপ।[1][2][3]
এইটো বহু ৰূপত ব্যৱহৃত শব্দ — যেনে চাম্বা উৰবানো কাৰিঅ'কা (নগৰীয়া কাৰিঅ'কা চাম্বা),[4][5] চাম্বা দে ৰোদা (গাঁওলীয়া চাম্বা),[6] আদি, যিবোৰ ৰিঅ' ডি জানেইৰো আৰু বাহিয়াত বিকাশ লাভ কৰিছিল।
চাম্বাৰ মূল উৎপত্তি ব্ৰাজিলীয় লোক-ঐতিহ্যৰ সৈতে জড়িত, বিশেষকৈ উপনিবেশিক আৰু সম্ৰাজ্যিক যুগৰ "প্ৰচীন গ্ৰাম্য চাম্বা"ৰ সৈতে।[7] ইয়াক ব্ৰাজিলৰ অন্যতম সাংস্কৃতিক পৰিচয় আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতীক হিচাপে গণ্য কৰা হয়।[8][9][10][11][12]
"চাম্বা" শব্দটো ১৯ শতিকাৰ পৰা পৰ্তুগীজ ভাষাত "জনপ্ৰিয় নৃত্য"ৰ অৰ্থত ব্যৱহৃত হৈছিল।[13] ইয়াৰ মান বাঢ়ি গৈ বাটুকে সদৃশ বৃত্ত নৃত্য, নৃত্যশৈলী, আৰু সংগীত ধাৰালৈ পৰ্যায়ক্ৰমে পৰিণত হয়।[14]
সাংগীতিক ধাৰা হিচাপে ইয়াৰ পথচলা আৰম্ভ হৈছিল ১৯১০ চনত, আৰু ১৯১৭ চনত মুক্তিপ্ৰাপ্ত "Pelo Telefone" নামৰ গীতক ইয়াৰ প্ৰথম স্তম্ভ হিচাপে গণ্য কৰা হয়।[15][16] যদিও ইয়াক "চাম্বা" বোলা হৈছিল, সংগীতৰ দিশৰ পৰা ই মাস্কিশেৰ সৈতে অধিক সাদৃশ্যপূৰ্ণ আছিল।[17][18]
১৯২০-চনৰ শেষত এস্তাচিও, ৰিঅ' অঞ্চলত চাম্বাই আধুনিক সংগীতধাৰাৰ ৰূপ লয়।[17][19] ইয়াৰ ছন্দ, সুৰ আৰু বিষয়বস্তুত পৰিৱৰ্তন ঘটে, যাৰ ফলত "বাটুকাডা" ৰিদম, দ্ৰুত তালে গীত আৰু দীঘল নোটৰ ব্যৱহাৰ দেখা যায়।[20][21]
এস্তাচিঅ'ৰ চাম্বাই গীতৰ সংগঠনতো নতুনতা আনে — গীতৰ সুৰ আৰু লিৰিকছ দুয়ো ভাগে ভাগ কৰি "প্ৰথম অংশ" আৰু "দ্বিতীয় অংশ" ৰূপে গঠন কৰে।[18]
এই ৰূপান্তৰৰ প্ৰচেষ্টাত চাম্বা বিদ্যালয় আৰু ব্ৰাজিলৰ ৰেডিঅ'ই দ্ৰুত প্ৰচাৰ আৰু লোকপ্ৰিয়তাৰ ক্ষেত্ৰত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে।[22]
এই ধৰণে চাম্বা ব্ৰাজিলৰ পৰিচয়ত প্ৰধান প্ৰতীক হিচাপে স্থান লাভ কৰে।[nb 1][nb 2]
এজন কালচাৰেল আইকন হিচাপে ছাম্বাই উচ্চবৰ্গীয় লোকৰ সমৰ্থনো লাভ কৰে, যদিও আৰম্ভণিতে ই আফ্ৰ’-ব্ৰাজিলিয়ান আৰু শ্ৰমিকশ্ৰেণীৰ সংগীত হিচাপে উপেক্ষা কৰা হৈছিল।[25][26]
এই "এস্তাচিও মডেল"ই একেখন সময়তে চাম্বাৰ নতুন উপশাখাসমূহৰ জন্মৰো বাট মুকলি কৰি দিয়ে।[17][27]
বিশেষকৈ "সোণালী যুগ" বুলি খ্যাত সময়ছোৱাত চাম্বাই বহু শাখালৈ বিস্তাৰ লাভ কৰে — বোছা নোভা, পাগোডে, পাৰ্তিদো আল্তো, চাম্বা দে ব্ৰেক, চাম্বা-কান্সাঁও, চাম্বা-দে-এনহেদো, চাম্বা দে তেৰেইৰো আদি।
কিছুমান নাম অতি সঠিক — আন কেইটামান অস্পষ্ট, যেনে "চাম্বা দু বাৰুলিয়ো" (ৰৈচাবাজ ছাম্বা), "চাম্বা এপিস্তোলাৰ" (চিঠিৰ চাম্বা) বা "চাম্বা ফনেটিকো" (ধ্বনিমূলক চাম্বা)। কিছুমান ৰীতিৰ নাম উপহাসমূলক — যেনে "চাম্বালাদা", "চাম্বোলেৰো", বা "চাম্বাও জইয়া।" [28][29][30]
আধুনিক চাম্বা সাধাৰণতে চূড়ান্ত বিটত গোৱা হয়, য'ত বাটুকাডা ৰিদম আৰু কোৰাচ গীতৰ ব্যৱহাৰ থাকে।[3][31]
পাৰম্পৰিক বাদ্যযন্ত্ৰৰ ভিতৰত পাণ্ডেইৰো, কুইকা, তাম্বোৰিম, গান্জা, আৰু চুৰ্দো থাকে।[32] সংগত দিবলৈ কাভাকুইনো আৰু ক্লাছিকেল গীটাৰৰ দৰে বাদ্যযন্ত্ৰ ব্যৱহৃত হয়, যাৰ অনুপ্ৰেৰণা চোৰো সংগীতৰ পৰা আহে।[33][34]
২০০৫ চনত UNESCO-ই "চাম্বা দে ৰোদা"ক মানৱজাতিৰ অমূৰ্ত সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য হিচাপে স্বীকৃতি দিয়ে,[35] আৰু ২০০৭ চনত ব্ৰাজিলৰ জাতীয় ঐতিহ্য সংস্থাই "কাৰিঅ’কা চাম্বা" আৰু তাৰ তিনি শাখা — চাম্বা দে তেৰেইৰো, পাৰ্তিদো আল্তো আৰু চাম্বা দে এঁহেদোক সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য হিচাপে ঘোষণা কৰে।[36][37][38][39]
উৎস
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ "বহু ব্যক্তি আৰু গোট — কালো, ৰ'মা, বাহিয়ান, কাৰিঅ'কা, বুদ্ধিজীৱী, ৰাজনীতিক, লোকসংস্কৃতি সংৰক্ষক, ক্লাসিকেল সংগীতজ্ঞ, ফ্ৰেঞ্চ, কোটিপতি, কবি আৰু এজন আমেৰিকান ৰাইজহে — সকলে মিলি চাম্বাক ৰাষ্ট্ৰীয় সংগীত হিচাপে পৰিচিত কৰিবলৈ ভূমিকা পালন কৰিছে।" [23]
- ↑ "চাম্বাক ৰাষ্ট্ৰীয় সংগীতৰূপে গঢ়ি তুলাটো হঠাৎ হোৱা পৰিৱৰ্তন নহয়, বৰঞ্চ এটা দীঘল সময়ৰ পৰম্পৰাগত প্ৰচেষ্টাৰ ফল।" [24]
- ↑ Zamith 1995.
- ↑ Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 254.
- ↑ 3.0 3.1 Marcondes 1977, পৃষ্ঠা. 684.
- ↑ Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 182.
- ↑ Fenerick 2002, পৃষ্ঠা. 86.
- ↑ Sandroni 2010, পৃষ্ঠা. 373.
- ↑ Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 253.
- ↑ Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 9.
- ↑ Iphan 2014, পৃষ্ঠা. 9-10.
- ↑ Lopes 2019, পৃষ্ঠা. 130.
- ↑ Benzecry 2015, পৃষ্ঠা. 17–18; 43.
- ↑ Paranhos 2003, পৃষ্ঠা. 109.
- ↑ Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 247.
- ↑ Frugiuele 2015, পৃষ্ঠা. 105.
- ↑ Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 219, 254.
- ↑ Reijonen 2017, পৃষ্ঠা. 44.
- ↑ 17.0 17.1 17.2 Lopes 2019, পৃষ্ঠা. 112.
- ↑ 18.0 18.1 Matos 2013, পৃষ্ঠা. 126.
- ↑ Sandroni 2001, পৃষ্ঠা. 80.
- ↑ Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 276.
- ↑ Franceschi 2010, পৃষ্ঠা. 52–53.
- ↑ Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 235.
- ↑ Vianna 1995, পৃষ্ঠা. 151.
- ↑ Vianna 1995, পৃষ্ঠা. 34.
- ↑ Benzecry 2015, পৃষ্ঠা. 43.
- ↑ Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 183.
- ↑ Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 279.
- ↑ Matos 2013, পৃষ্ঠা. 127.
- ↑ Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 269.
- ↑ Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 271.
- ↑ Mello 2000, পৃষ্ঠা. 215.
- ↑ Lopes & Simas 2015, পৃষ্ঠা. 220.
- ↑ Tinhorão 1990, পৃষ্ঠা. 296–297.
- ↑ Carvalho 2006, পৃষ্ঠা. 153–154.
- ↑ Samson & Sandroni 2013, পৃষ্ঠা. 352.
- ↑ Iphan 2014, পৃষ্ঠা. 23.
- ↑ Portal Iphan 2007.
- ↑ Uchôa 2007.
- ↑ Figueiredo 2007.