চাৰুমতি
চাৰুমতি | |
---|---|
![]() | |
চাৰুমতী বিহাৰ স্তুপ | |
দাম্পত্য সঙ্গী | দেৱপালা |
পিতৃ | অশোক |
চাৰুমতী (ব্ৰাহ্মী : 𑀘𑀸 𑀭𑀼𑀼 𑀫𑀓𑀻), কেতিয়াবা চাৰুমিত্ৰ বুলিও কোৱা হয়,[1][2] ভাৰতীয় মৌৰ্য সম্ৰাট অশোকৰ কন্যা আৰু তেওঁৰ পত্নী সম্ৰাজ্ঞী আসন্ধিমিত্ৰাৰ দত্তক কন্যা আছিল। তাইক নাৰ্চিঙৰ প্ৰশিক্ষণ লৈছিল। কাঠমাণ্ডুত নেপালৰ এজন ৰাজকুমাৰ দেৱপাল ক্ষত্ৰিয়ৰ লগত তাই বিবাহপাশত আবদ্ধ হয়। তাই নেপালৰ অন্যতম পুৰণি বৌদ্ধ মঠ চাবাহিল (চাৰুমাতি বিহাৰ বুলি কোৱা হয়) মঠ প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ কৃতিত্ব লাভ কৰে। জীৱনৰ শেষ বছৰবোৰত পিতৃৰ যত্ন লৈছিল আৰু উপগুপ্তৰ সৈতে বৌদ্ধ তীৰ্থযাত্ৰাত গৈছিল বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। শাস্ত্ৰত চাৰুমতি আৰু সম্ৰাট অশোকৰ নেপাল ভ্ৰমণৰ বৰ্ণনা আছিল যদিও[3] ২০০৩ চনত ধনদো চৈত্যক পুনৰুদ্ধাৰ কৰি থাকোঁতে প্ৰত্নতত্ত্ববিদসকলে তাইৰ নামৰ শিলালিপি থকা এখন ইটা আৱিষ্কাৰ কৰে। ইটাটোৰ ওপৰৰ পৃষ্ঠত ব্ৰাহ্মী লিপিত চা ৰু ৱ তি আৰু ভূজিমোল লিপিত চা ৰু ৱা তি ধনে / হে তু প্ৰ ভা লিখা আছে। এই ইটাৰ জোখ ৩৫.৫চে.মি.x ২৩চে.মি.x ৭চে.মি. আৰু ওজন ৮.৬কিলোগ্ৰাম।
আৰু চাওক
[সম্পাদনা কৰক]তথ্যসূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ BJK Institute of Buddhist & Asian Studies (1996). Bauddha Adhyayana Kī Bhāratīya Patrika, Volume 8. Tara Book Agency. পৃষ্ঠা. 74.
- ↑ Makhan Jha (1998). India and Nepal: Sacred Centres and Anthropological Researches. M.D. Publications. পৃষ্ঠা. 193. ISBN 9788175330818. https://books.google.com/books?id=4Jk6oE4sh18C&dq=%22Charumitra%22&pg=PA193.
- ↑ Thingsasian