সমললৈ যাওক

ছাফিয়া হুছেইনী টুংগাৰ টুডু

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা

ছাফিয়া হুছেইনী টুংগাৰ টুডু (ইংৰাজী: : Safiya Hussaini Tungar Tudu , জন্ম ১৯৬৭) ২০০২ চনত ব্যভিচাৰৰ অপৰাধত মৃত্যুদণ্ড পোৱা নাইজেৰিয়ান মহিলা। শিলগুটিৰে আঘাত কৰাৰ শাস্তি লাভ কৰিছিল যদিও ২০০২ চনৰ মাৰ্চ মাহত পুনৰ বিচাৰৰ অন্তত সকলো অভিযোগৰ পৰা মুক্ত হৈছিল।

পৃষ্ঠভূমি

[সম্পাদনা কৰক]

২০০১ চনৰ অক্টোবৰ মাহত বিবাহিত প্ৰতিবেশীৰ সৈতে সন্তান জন্ম দিয়াৰ অভিযোগত হুছেইনীক শিলগুটিৰে মৃত্যুদণ্ড দিয়া হৈছিল। তাইৰ বিবাহ বিচ্ছেদৰ পিছত সন্তানটো জন্ম হৈছিল। হুছেইনীয়ে দাবী কৰে যে তেওঁ এজন ব্যক্তিৰ বাৰে বাৰে ধৰ্ষণৰ বলি হৈছিল, যাৰ প্ৰমাণৰ অভাৱত শ্বৰীয়ত আদালতে তেওঁক দোষমুক্ত বুলি ঘোষণা কৰিছিল। বিচাৰৰ সময়ত হুছেইনীৰ কোনো আইনী প্ৰতিনিধিত্ব নাছিল আৰু তেওঁৰ আইনী অধিকাৰৰ বিষয়েও অৱগত কৰা হোৱা নাছিল।[1] ছ’কোটো আদালতে তেওঁৰ সাক্ষ্য খাৰিজ কৰি ২০০১ চনৰ ১২ অক্টোবৰত তেওঁক দোষী সাব্যস্ত কৰে।

এই ৰায়ক বহুলভাৱে গৰিহণা দিয়াৰ লগতে তেওঁক মুকলি কৰি দিয়াৰ বাবে আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় অভিযান আৰু আবেদন আৰম্ভ কৰা হয়। বেচৰকাৰী সংস্থা হেল্প এলিমিনেট ল’নেলিনেছ এণ্ড প’ভাৰটি (HELP)ৰ সঞ্চালিকা হালিমা আব্দুল্লাহীয়েও এই ৰায়ক সমালোচনা কৰে। এক বিবৃতিত তেওঁ কয় যে এই ৰায়দান নাইজেৰিয়াৰ গৰিষ্ঠসংখ্যক মুছলমানৰ বাবে “সম্পূৰ্ণ লজ্জাজনক”। গোটটোৱে যুক্তি দিছিল যে ৰায়দান ভুল কাৰণ হুছেইনীৰ বিৰুদ্ধে ব্যভিচাৰৰ পৰিৱৰ্তে ব্যভিচাৰৰ অভিযোগ উঠিছিল, যিহেতু তেওঁ বিবাহ বিচ্ছেদ হোৱা। লগতে ইছলামিক আইনত নিৰ্ধাৰিত চাৰিজন সাক্ষী বিচাৰত উপলব্ধ নাছিল। হালিমাই দাবী কৰে যে হুছেইনী অনগ্ৰসৰ শ্ৰেণীৰ পৰা অহাৰ বাবেই এই ৰায়দান দিয়া হৈছে। এই ৰায়দানক “উচ্চতম স্তৰৰ লিংগ বৈষম্য” বুলি অভিহিত কৰাৰ সময়তে গোটটোৱে গৱৰ্ণৰ আটাহিৰু বাফাৰাৱাক হুছেইনীৰ জীৱন ৰক্ষাৰ বাবে হস্তক্ষেপ কৰিবলৈ আহ্বান জনায়।[2]

হুছেইনীয়ে আবেদন জনায়, তেওঁৰ অধিবক্তাই যুক্তি দিছিল যে হুছেইনীৰ প্ৰাক্তন স্বামী তেওঁৰ এবছৰীয়া কন্যা আদামাৰ পিতৃ আৰু গাঁৱৰ মহিলাগৰাকীয়ে জোৰ-জবৰদস্তিৰ অধীনত নিজৰ মূল বক্তব্য দিছিল।[3] ইয়াৰ উপৰিও তেওঁলোকে যুক্তি দিছিল যে ৰাজ্যখনত শ্বৰীয়ত আইন কাৰ্যকৰী হোৱাৰ আগতেই এই অভিযোগ কৰা ব্যভিচাৰ কাৰ্য্য সংঘটিত হৈছিল। শিশু আদামা গৰ্ভধাৰণৰ এমাহৰ পিছত ২০০০ চনৰ জুন মাহত ছ'ক'ট'ত সম্পূৰ্ণ শ্বৰীয়ত আইন স্থাপন কৰা হয়।[4][5] তেওঁক নাইজেৰিয়াৰ মানৱ অধিকাৰ বিষয়ক উকীল হাউৱা ইব্ৰাহিমৰ দ্বাৰা ৰক্ষা কৰা হৈছিল।

হুছেইনীয়ে সাংবাদিক অকোৰি উগুৰুকো কয় যে তেওঁৰ গৰ্ভাৱস্থা ধৰ্ষণৰ ফল।[6]


২০০২ চনৰ ২৫ মাৰ্চত হুছেইনীয়ে তেওঁৰ আবেদনত জয়ী হয় আৰু গোচৰ খাৰিজ হয়। ছ’কোটোৰ আপিল আদালতে প্ৰথমে অক্টোবৰ মাহত ইছলামিক শ্বৰীয়ত আদালতে দিয়া মৃত্যুদণ্ডৰ ভিত্তিহীন বুলি ৰায় দিয়ে। আদালতে ৰায় দিয়ে যে ছ'কোটোৰ শ্বৰীয়ত আইনখনৰ ব্যভিচাৰৰ বিধানসমূহ হুছেইনীৰ বিৰুদ্ধে ব্যৱহাৰ কৰিব নোৱাৰি, কিয়নো অভিযোগ কৰা ব্যভিচাৰ সোকোটোত শ্বৰীয়ত আইন প্ৰৱৰ্তনৰ আগতেই হ'ব লাগিব তদুপৰি প্ৰমাণ হিচাপে গৰ্ভাৱস্থা যথেষ্ট নাছিল।[7][8]


পিছলৈ হুছেইনীৰ দুৰ্দশাৰ বিষয়ে ছাফিয়া হুছেইনী টুংগাৰ টুডু: আই, ছফিয়া (২০০৪) নামৰ কিতাপখনত লিপিবদ্ধ কৰা হয়।[9]

১৮ বছৰৰ পাছত হুছেইনীয়ে কয় যে তেওঁ নিজৰ অত্যাচাৰীসকলক ক্ষমা কৰি দিছে।[6]

তথ্যসূত্ৰ

[সম্পাদনা কৰক]