টি.এছ. সৌন্দৰম ৰামচন্দ্ৰন

টি.এছ. সৌন্দৰম
তামিলনাডু বিধানসভা
কাৰ্যকাল ১৯৫২ – ১৯৫৭
পূৰ্বসূৰী	ভি. এছ. এছ. মণি ছেট্টিয়াৰ
সমষ্টি	আথুৰ বিধানসভা সমষ্টি
মাদ্ৰাজ বিধানসভাৰ সদস্য
কাৰ্যকাল ১৯৫৭ – ১৯৬২
পূৰ্বসূৰী	ভি. মদনগোপাল
সমষ্টি	বেদসন্দুৰ বিধানসভা সমষ্টি
ব্যক্তিগত তথ্য
জন্ম	১৮ আগষ্ট, ১৯০৪ থিৰুনাভেলী, মাদ্ৰাছ প্ৰেছিডেন্সী, বৃটিছ ভাৰত
মৃত্যু	২১ অক্টোবৰ, ১৯৮৪ (৮০ বছৰ) ডিণ্ডিগুল, তামিলনাডু, ভাৰত
ৰাজনৈতিক দল	ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছ
দাম্পত্যসঙ্গী	ড° জি ৰামচন্দ্ৰন
পিতৃ-মাতৃ	টি ভি সৌন্দৰম আয়েংগাৰ (পিতা)
সম্বন্ধীয়	টি ভি এছ পৰিয়াল
পেচা	চিকিৎসক, ৰাজনীতিক, সমাজকৰ্মী

টি.এছ.সৌন্দৰম ৰামচন্দ্ৰন (ইংৰাজী: T. S. Soundaram) (জন্ম: ১৮ আগষ্ট ১৯০৪ – মৃত্যু: ২১ অক্টোবৰ ১৯৮৪) এগৰাকী ভাৰতীয় চিকিৎসক, সমাজ সংস্কাৰক আৰু ৰাজনীতিবিদ আছিল আৰু ভাৰতৰ অন্যতম বৃহৎ ঔদ্যোগিক সংঘ টি ভি এছ গ্ৰুপ অৱ কোম্পানী বুলি জনাজাত জনপ্ৰিয় টি ভি সুন্দৰাম আয়েংগাৰ এণ্ড সন্স লিমিটেডৰ প্ৰতিষ্ঠাপক টি ভি সুন্দৰাম আয়েংগাৰৰ কন্যা। ১৯১৮ চনত ১৪ বছৰ বয়সতে কম বয়সতে বিবাহপাশত আবদ্ধ হোৱা টি.এছ.সৌন্দৰমক স্বামী ডাঃ সৌন্দৰৰাজনে তাইক পঢ়া-শুনা কৰিবলৈ উৎসাহিত কৰিছিল। কিন্তু কিশোৰ বয়সত যেতিয়া তেওঁৰ মৃত্যু হৈছিল, তেতিয়া তেওঁৰ পিতৃ-মাতৃয়েই তেওঁক পঢ়া-শুনা আগবঢ়াই নিবলৈ সহায় কৰিছিল। তেওঁ দিল্লীৰ লেডী হাৰ্ডিং মেডিকেল কলেজতেই মেডিচিনৰ ডিগ্ৰী লাভ কৰিছিল।

স্বাধীনতা সংগ্ৰাম আৰু পুনৰ বিবাহ

দিল্লীত কলেজীয়া দিনত সুশীলা নায়াৰৰ লগত তেওঁৰ বন্ধুত্ব গঢ়ি উঠিছিল আৰু তেওঁৰ জৰিয়তে গান্ধীজীক লগ পাইছিল। লগে লগে তেওঁ স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হয় যদিও পঢ়া-শুনা এৰি নিদিলে। ১৯৩৬ চনত ডাক্তৰ হিচাপে স্নাতক ডিগ্ৰী লাভ কৰাৰ সময়ত তেওঁৰ বয়স আছিল ৩২ বছৰ। তাৰ পিছত তেওঁ মনে-প্ৰাণে স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ লগত জড়িত হৈ পৰে আৰু গান্ধীজীৰ জৰিয়তে হৰিজন আন্দোলনত সক্ৰিয় কেৰালাৰ জি.ৰামচন্দ্ৰনক লগ পায়। তেওঁলোকে প্ৰেমত পৰি বিয়া হোৱাৰ সিদ্ধান্ত লয় যদিও তাইৰ পিতৃ-মাতৃয়ে এই মিত্ৰতাৰ তীব্ৰ বিৰোধিতা কৰিছিল। গান্ধীয়ে তেওঁলোকক এবছৰলৈকে ইজনে সিজনৰ লগত যোগাযোগ নাৰাখিবলৈ পৰামৰ্শ দিয়ে। সেই বিচ্ছেদৰ পিছত যেতিয়া তেওঁলোকৰ মাজত তেতিয়াও ইজনে সিজনৰ প্ৰতি একে ধৰণৰ অনুভৱ হৈছিল, তেতিয়া গান্ধীজীয়ে তেওঁলোকক আশীৰ্বাদ দিছিল আৰু ১৯৪০ চনৰ ৭ নৱেম্বৰত তেওঁলোকৰ বিবাহ হৈছিল।

টি.এছ. সৌন্দৰম আৰু তেওঁৰ স্বামী অতি সোনকালেই ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ সৈতে ঘনিষ্ঠ হৈ পৰিল, কিন্তু স্বাধীনতা ওচৰ চাপি অহাৰ লগে লগে গান্ধীয়ে ভাবিলে যে, ৰাজনীতিত জড়িত হোৱাতকৈ অন্য উপায়ে ভাৰতৰ সেৱাত তেওঁ ভাল কাম কৰিব। সেয়ে গান্ধীজীয়ে তেওঁক দক্ষিণ ভাৰতত কস্তুৰবা গান্ধী নেচনেল মেম’ৰিয়েল ট্ৰাষ্টৰ প্ৰতিনিধি কৰি গ্ৰাম্য অঞ্চলত এনে এটা প্ৰতিষ্ঠান স্থাপনৰ দায়িত্ব অৰ্পণ কৰিছিল, যিয়ে দুখীয়াৰ দৰিদ্ৰ লোকৰ ভাগ্য উন্নত কৰিব। তেনেকৈয়ে জন্ম হৈছিল গান্ধীগ্ৰামৰ ধাৰণা, য’ত গাঁৱৰ লোকসকলক দক্ষতা শিকোৱা হৈছিল আৰু গাঁৱৰ উদ্যোগ আৰু গ্ৰাম্য সমাজৰ অৰ্থনীতি পুনৰুজ্জীৱিত কৰাৰ বাবে সহায় আগবঢ়োৱা হৈছিল। ডাঃ টি.এছ.সৌন্দৰমে আশে-পাশে থকা অঞ্চলৰ গ্ৰাম্য জনগোষ্ঠীসমূহৰ স্বাস্থ্যসেৱা, শিক্ষা, অৰ্থনৈতিক উন্নয়ন আৰু সমাজ কল্যাণৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰা এই প্ৰকল্পটোত নিজকে স-হৃদয়তাৰে নিক্ষেপ কৰিছিল।

সামাজিক কৰ্ম

১৯৪৭ চনত সৌন্দৰমে মাদুৰাই ডিণ্ডিগুল ঘাইপথৰ সৰু চহৰ চিন্নালাপট্টিৰ এটা ঘৰত দুখন বিছনাযুক্ত ক্লিনিক হিচাপে কস্তুৰবা হাস্পতাল আৰম্ভ কৰে। ডাঃ সৌন্দৰমৰ দূৰদৰ্শী নেতৃত্বত চিকিৎসালয়খনে গ্ৰাম্য স্বাস্থ্য আৰু পৰিয়াল কল্যাণৰ ক্ষেত্ৰত কেইবাটাও ক্ষেত্ৰত আগুৱাই যায়, যিখন বৰ্তমান ২২০ বিছনাযুক্ত চিকিৎসালয়। স্বামী ড° জি ৰামচন্দ্ৰনৰ সৈতে তেওঁ উল্লেখযোগ্যভাৱে ১৯৪৭ চনত মহাত্মা গান্ধীৰ মৃত পত্নী কস্তুৰবা গান্ধীৰ স্মৃতি হিচাপে ৰাষ্ট্ৰীয় অনুদানৰ পুঁজিৰে গান্ধীগ্ৰাম গ্ৰাম্য প্ৰতিষ্ঠান প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল। এইটো এটা গ্ৰাম্য প্ৰতিষ্ঠান হিচাপে স্থাপন কৰা হৈছিল তামিলনাডুৰ ডিণ্ডিগুল জিলাৰ এটা দুৰ্গম ঠাইত অতি বঞ্চিত লোকসকলক সেৱা আগবঢ়াবলৈ।

১৯৭৬ চনত গান্ধীগ্ৰাম গ্ৰাম্য প্ৰতিষ্ঠান ডিমড্ বিশ্ববিদ্যালয়ত পৰিণত হয়।

ৰাজনৈতিক জীৱন

সৌন্দৰম তেতিয়াৰ মাদ্ৰাজ ৰাজ্যৰ পৰা দুবাৰকৈ বিধানসভাৰ (ভাৰত) সদস্য নিৰ্বাচিত হৈছিল। প্ৰথমে ১৯৫২ চনত আথুৰ (ৰাজ্য বিধানসভা সমষ্টি) আৰু ১৯৫৭ চনত বেদাসন্দুৰ (ৰাজ্য বিধানসভা সমষ্টি)ৰ পৰা ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছক প্ৰতিনিধিত্ব কৰি, তাৰ পিছত ১৯৬২ চনত ডিণ্ডিগুল (লোকসভা সমষ্টি)ক প্ৰতিনিধিত্ব কৰি সাংসদ হয়। পুনৰ দিল্লীলৈ যোৱাৰ লগে লগে তেওঁক কেন্দ্ৰীয় শিক্ষা উপ-মন্ত্ৰী হিচাপে নিযুক্তি দিয়া হয়। উপ-মন্ত্ৰী হিচাপে তেওঁৰ কাৰ্যকালতে সমগ্ৰ ভাৰততে বাধ্যতামূলক আৰু বিনামূলীয়া প্ৰাথমিক শিক্ষাৰ প্ৰৱৰ্তন কৰে। ৰাষ্ট্ৰীয় সেৱা আঁচনি (এন এছ এছ) আৰম্ভ কৰাত সহায় কৰিছিল, য’ত এতিয়াও এটা শক্তিশালী গ্ৰাম্য সেৱাৰ উপাদান আছে। ১৯৬২ চনত সমাজসেৱাৰ প্ৰতি আগবঢ়োৱা অৱদানৰ বাবে পদ্ম ভূষণ বঁটা লাভ কৰে। ১৯৬৭ চনৰ সাধাৰণ নিৰ্বাচনত দিণ্ডিগুল (লোকসভা সমষ্টি)ৰ পৰা সৌন্দৰম এন আনবুচেজিয়ান, ডি এম কেৰ এগৰাকী যুৱতী ছাত্ৰ নেত্ৰী হিচাপে এক লাখতকৈ অধিক ভোটৰ ব্যৱধান পৰাজিত হৈছিল, তাৰ পিছত তেওঁ পুনৰ সমাজসেৱাত যোগদান কৰে আৰু ৰাজনীতিৰ পৰা অৱসৰ লয়।

স্মৃতিচাৰণ

২০০৫ চনৰ ২ অক্টোবৰত তেওঁৰ স্মৃতিত এটা স্মৃতিচাৰণ ডাকটিকট জাৰি কৰা হয়।

বাহ্যিক সংযোগ

• Simple and selfless, centenary article in The Hindu, 18 February 2005
• Bio details on Gandhigram website Archived 2006-08-31 at the Wayback Machine