টুলিয়া মাইনৰ
| টুলিয়া মাইনৰ | |
|---|---|
| |
| জিন বাৰ্ডিনৰ দ্বাৰা টুলিয়া ড্ৰাইভছ অভাৰ দ্য কৰ্পছ অৱ হাৰ ফাদাৰ, ১৭৬৫ | |
| Tenure | খৃ:পূ: ৫৩৫- খৃ: পূ: ৫০৯ |
| দাম্পত্য সঙ্গী | লুচিয়াছ টাৰ্কিনিয়াছ ছুপাৰবাছ |
| মাতৃ | তাৰ্কিনিয়া |
| পিতৃ | চাৰ্ভিয়াচ টুলিয়াছ |
টুলিয়া মাইনৰ (ইংৰাজী: Tullia Minor) ৰোমান ইতিহাসৰ এগৰাকী বহু জনপ্ৰিয় কিম্বদন্তিমূলক ব্যক্তিত্ব যি লিভি, চিচেৰো আৰু হেলিকাৰ্নাছাছৰ ডাইঅ'নিছিয়াছৰ লেখাত পোৱা যায়।[1] তেওঁ আছিল ৰোমান ৰাজ্যৰ শেষ ৰাণী।
টুলিয়া মাইনৰ আছিল ৰোমৰ ষষ্ঠ ৰজা চাৰ্ভিয়াছ টুলিয়াছৰ কনিষ্ঠ কন্যা আৰু তেওঁ অৱশেষত লুচিয়াছ টাৰ্কিনিয়াছক বিয়া কৰাইছিল। স্বামীৰ সৈতে তেওঁ স্বামীৰ বাবে সিংহাসন সুৰক্ষিত কৰি পিতৃক উৎখাত আৰু হত্যাৰ ব্যৱস্থা কৰিছিল। তেওঁৰ এই কাৰ্য্যই তেওঁক প্ৰাচীন ৰোমান সংস্কৃতিৰ কুখ্যাত ব্যক্তিত্ব কৰি তুলিছিল।
পৰিয়াল আৰু বিবাহ
[সম্পাদনা কৰক]ৰোমৰ ষষ্ঠ ৰজা চাৰ্ভিয়াছ টুলিয়াছৰ দুগৰাকী কন্যাৰ ভিতৰত টুলিয়া আছিল সৰু। ৰোমান প্ৰথা অনুসৰি দুয়োগৰাকী কন্যাৰ নাম টুলিয়া ৰখা হৈছিল, যিটো তেওঁলোকৰ পিতৃৰ নাম অনুসৰি তাৰ নাৰীসুলভ ৰূপ আৰু টুলিয়া মেজৰ ("জ্যেষ্ঠ টুলিয়ান কন্যা") আৰু টুলিয়া মাইনৰ ("জুনিয়ৰ টুলিয়ান কন্যা") নামেৰে পৃথক কৰা হৈছিল।
ছাৰ্ভিয়াছ টুলিয়াছে তেওঁৰ পূৰ্বপুৰুষ লুচিয়াছ টাৰ্কিনিয়াছ প্ৰিস্কাছৰ দুজন পুত্ৰৰ সৈতে তেওঁৰ কন্যাসকলৰ বিবাহৰ ব্যৱস্থা কৰিছিল। পুত্ৰসকলৰ নাম আছিল লুচিয়াছ আৰু আৰুন্স। লিভিৰ মতে, দুয়োগৰাকী কন্যাৰ ভিতৰত সৰুজনীৰ স্বভাৱ আছিল অধিক উগ্ৰ, তথাপিও তাইৰ বিয়া হৈছিল আৰুন্সৰ সৈতে, যি দুয়োজন পুত্ৰৰ ভিতৰত মৃদু স্বভাৱৰ আছিল।[2]:(1.46) লিভিয়ে কয় যে, কনিষ্ঠ টুলিয়া আৰু লুচিয়াছ টাৰ্কিনিয়াছৰ একে ধৰণৰ স্বভাৱে তেওঁলোকক ইজনে সিজনৰ ওচৰলৈ আকৰ্ষণ কৰিছিল, আৰু টুলিয়াই তেওঁৰ ভনী-জোঁৱায়েক টাৰ্কিনিয়াছক অধিক সাহস কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল। তেওঁলোকে একেলগে দ্ৰুতগতিত নিজৰ নিজৰ সহোদৰ ভাই-ভনীৰ হত্যাৰ ব্যৱস্থা কৰিলে আৰু তাৰ পিছত টাৰ্কিনিয়াছ আৰু টুলিয়াৰ বিবাহ হয়।
চাৰ্ভিয়াছ টুলিয়াছক উৎখাত আৰু হত্যা
[সম্পাদনা কৰক]
তাৰ পিছত টুলিয়াই নতুন স্বামীক সিংহাসন বিচাৰিবলৈ উৎসাহিত কৰে। টাৰ্কিনিয়াছে পতিয়ন গৈ পেট্ৰিচিয়ান চিনেটৰসকলৰ সমৰ্থন বিচাৰিবলৈ ধৰিলে, বিশেষকৈ সেই পৰিয়ালবোৰৰ সমৰ্থন বিচাৰিবলৈ ধৰিলে, যিবোৰক তেওঁৰ পিতৃয়ে চিনেটৰ পদবী দিছিল। তেওঁ তেওঁলোকক উপহাৰ দিছিল আৰু তেওঁলোকৰ সংগত চাৰ্ভিয়াছ টুলিয়াছক বিকৃত কৰিছিল।
বহু সংখ্যক চিনেটৰৰ সমৰ্থন লাভ কৰি টাৰ্কিনিয়াছে এজন অস্ত্ৰধাৰী প্ৰহৰী লৈ চেনেটৰ ঘৰলৈ যায় আৰু নিজকে সিংহাসনত বহিল।[2](1.47) যেতিয়া চাৰ্ভিয়াছ টুলিয়াছে প্ৰতিবাদ কৰে, তেতিয়া টাৰ্কিনিয়াছে তেওঁক শাৰীৰিকভাৱে ৰাস্তাত পেলাই দিয়ে, য'ত তেওঁক টাৰ্কিনিয়াছৰ হত্যাকাৰীয়ে হত্যা কৰে, আপাত দৃষ্টিত টুলিয়াৰ হত্যাকাৰীয়ে তাৰ পিছত টুলিয়াই নিজৰ গাড়ীত উঠি চেনেটৰ ঘৰলৈ যায়, য'ত তেওঁ নিজৰ স্বামীক ৰজা বুলি প্ৰশংসা কৰে।[2](1.48) হুলস্থুলৰ পৰা আঁতৰি আহি টুলিয়াক ঘৰলৈ উভতি যাবলৈ নিৰ্দেশ দিলে। তেওঁ গাড়ী চলাই চাইপ্ৰিয়ান ষ্ট্ৰীটৰ কাষেৰে গৈ অৰবিয়ান হিলৰ ফালে ঘূৰি এস্কুইলাইন হিলৰ ফালে গ’ল। তাত চাইপ্ৰিয়ান ষ্ট্ৰীটৰ ওপৰত তাই দেউতাকৰ বিকৃত অৱশিষ্ট শৰীৰৰ সন্মুখীন হ’ল আৰু উন্মত্ত উন্মাদনাত গাড়ীখন তেওঁৰ শৰীৰৰ ওপৰেৰে চলাই গ’ল। তাৰ পিছত এই ৰাস্তাটোক তাইৰ কাৰ্য্যৰ স্মৃতিত "ভিকাছ চেলেৰাটাছ" (বদনাম বা দুষ্টৰ ৰাস্তা) বুলি কোৱা হৈছিল।[2](1.48)
টুলিয়াই হত্যা কৰা পিতৃৰ মৃতদেহটোক অপৱিত্ৰ কৰা কাৰ্যত তাইৰ ওপৰত তেজ ছিটিকি পৰিল আৰু কাপোৰত দাগ লাগিল, সেইদৰে তাই স্বামীৰ ঘৰলৈ উভতি গ’ল। লিভিয়ে কৈছে যে, টাৰ্কিনিয়াছৰ ঘৰুৱা দেৱতাসকলে এই অপৰাধৰ বাবে ক্ষুব্ধ হৈ পৰিছিল, আৰু ভৱিষ্যদ্বাণী কৰিছিল যে, ইমান বেয়াকৈ আৰম্ভ হোৱা ৰাজত্বৰ অন্তও বেয়াকৈ হ'ব।
অজনপ্ৰিয়তা আৰু নিৰ্বাসন
[সম্পাদনা কৰক]ইয়াৰ পিছত লুচিয়াছ জুনিয়াছ ব্ৰুটাছৰ নেতৃত্বত হোৱা বিদ্ৰোহে ৰোমান ৰাজতন্ত্ৰৰ অন্ত পেলায় আৰু ৰজা টাৰ্কিনিয়াছ আৰু তেওঁৰ পৰিয়ালক ৰোমৰ পৰা নিৰ্বাসিত কৰা হয়। টুলিয়াক ঘৰৰ পৰা পলায়ন কৰাৰ সময়ত ৰোমান জনসাধাৰণে অভিশাপ দিছিল, কাৰণ তেওঁৰ নিজৰ পিতৃৰ হত্যাকাণ্ডত তেওঁৰ ভূমিকা আছিল।[2](1.59)