দীৱানা (১৯৯২ চনৰ চলচ্চিত্ৰ)
দীৱানা হ'ল ৰাজ কানৱাৰৰ পৰিচালিত আৰু সাগৰ সাৰহাদীৰ ৰচিত ১৯৯২ চনৰ ভাৰতীয় হিন্দী ভাষাৰ ৰোমান্টিক একচন ড্ৰামা ছবি। ইয়াত অভিনয় কৰিছে ঋষি কাপুৰ, দিব্য ভাৰতী, আৰু শ্বাহৰুখ খানে তেওঁৰ আত্মপ্ৰকাশত। ছবিখনে এগৰাকী উত্তাল ছোৱালী কাজল (ভাৰতী)ক কেন্দ্ৰ কৰি ঘূৰি আছে, য’ত স্বামী ৰবি (কাপুৰ)ৰ অন্তৰ্ধানৰ পিছত বিধৱা হিচাপে তেওঁৰ প্ৰসৱ আৰু কেনেকৈ তেওঁৰ আৱেগিক প্ৰেমিক ৰাজাই (খান) তেওঁক জয়ী কৰে।
সাগৰ সাৰহাদীয়ে ৰনবীৰ পুষ্পৰ কাহিনীৰ আধাৰত চিত্ৰনাট্য ৰচনা কৰিছিল। মায়ংক আৰ্টছৰ বেনাৰত ছবিখন গুড্ডু ধনোয়া, ললিত কাপুৰ আৰু ৰাজু কোথাৰীয়ে সহ-প্ৰযোজনা কৰিছিল। চিনেমাট’গ্ৰাফী হৰমীত সিঙৰ আৰু এ মুথুৱে সম্পাদনা কৰিছিল। সমীৰৰ গীতৰ কথাৰে ছবিখনৰ বাবে বঁটা বিজয়ী চাউণ্ডট্ৰেক ৰচনা কৰিছিল যুটি নদীম-শ্ৰৱনে। ছবিখনৰ বাবে মুহুৰাটৰ শ্বুটিং হৈছিল ১৯৯১ চনৰ ১৪ জুলাইত।
১৯৯২ চনৰ ২৫ জুনত প্ৰিমিয়াৰ হোৱাৰ লগে লগে দীভানাক সমালোচকসকলে ভালদৰে সমাদৰ লাভ কৰে আৰু ব্যৱসায়িকভাৱে এক বৃহৎ সফলতা হিচাপে আত্মপ্ৰকাশ কৰে, বছৰৰ দ্বিতীয় সৰ্বাধিক উপাৰ্জনকাৰী ছবি হিচাপে পৰিগণিত হয়, বিশ্বজুৰি প্ৰায় ₹১৬২ নিযুত (২.২৭ মিলিয়ন ডলাৰ) উপাৰ্জন কৰে, কেৱল বিটা দ্বাৰা অতিক্ৰম কৰা হৈছে। এই চাউণ্ডট্ৰেক এলবামটোৱে চাৰ্টবাষ্টাৰ হিচাপে পৰিগণিত হয় আৰু বছৰৰ সৰ্বাধিক বিক্ৰী হোৱা চাউণ্ডট্ৰেক হিচাপে পৰিগণিত হয়। ছবিখনৰ সফলতাই খান আৰু ভাৰতী দুয়োৰে এই উদ্যোগত ভৰিৰ স্থান দৃঢ় কৰি তুলিছিল, আৰু কানোৱাৰৰ পৰিচালনাৰ কেৰিয়াৰ আৰম্ভ কৰিছিল। ৩৮ সংখ্যক ফিল্মফেয়াৰ বঁটাত ই ৯টা মনোনয়ন লাভ কৰে, আৰু শ্ৰেষ্ঠ পুৰুষ আত্মপ্ৰকাশ (খান) আৰু শ্ৰেষ্ঠ মহিলা আত্মপ্ৰকাশ (ভাৰতী)কে ধৰি ৫টা বঁটা লাভ কৰে।
কাহিনী
[সম্পাদনা কৰক]কাজল (দিব্য ভাৰতী) এজন বিখ্যাত গায়ক ৰবি (ঋষি কাপুৰ) ৰ প্ৰেমত পৰে আৰু বিবাহপাশত আবদ্ধ হয়। নৱবিবাহিত জীৱনত সুখেৰে একেলগে থাকিব বিচাৰে। ইফালে ৰৱিৰ লোভী ককাক ধীৰেন্দ্ৰ প্ৰতাব (অমৃশ পুৰী) আৰু খুলশালীয়েক (মোহনীশ বেল) ইজনে সিজনৰ পিছত এজনকৈ ৰৱিৰ ধন-সম্পত্তিৰ ওপৰত হাত দিবলৈ চেষ্টা চলাইছে। আকাশৰ খুলশালীয়েকে প্ৰথমে কাজোলক ধৰ্ষণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে, কিন্তু আকাশে তেওঁক পৰাস্ত কৰাত বিফল হয়। সেয়ে ৰবিৰ লোভী ককাকে ৰবিক হত্যা কৰিবলৈ গুণ্ডা পঠিয়াই দিয়ে আৰু তেওঁক পাহাৰৰ পৰা পেলাই দিয়া হয়। একে সময়তে ৰৱিৰ খুলশালীয়েকৰো মৃত্যু হয়। কাজোলৰ শাহুৱেক (সুষমা ছেঠ)ক স্বামীক হেৰুৱাৰ হতাশাৰ পৰা আঁতৰাই ৰাখিবলৈ তেওঁলোকে নতুন চহৰলৈ গুচি যায় নতুন জীৱন আৰম্ভ কৰিবলৈ। এই চহৰলৈ অহাৰ সময়ত তেওঁৰ সকলো বেদনাদায়ক অভিজ্ঞতা তেওঁ পাহৰিবলৈ চেষ্টা কৰে।
এদিন এজন ডেকাই (শ্বাহৰুখ খান) মটৰ চাইকেল চলাই কাজোলৰ শাহুৱেকক খুন্দা মাৰে, তাৰ পিছত কাজলৰ শাহুৱেকক চৰ মাৰে। বিধৱাৰ বিচনাত কাজলক দেখি থতমত খাই ৰজাই কাজলৰ ফালে চায় এইজনেই কাজলৰ প্ৰতি তেওঁ এবাৰ মোহিত হৈছিল। ৰাজাক নিজৰ পুত্ৰ বুলি গণ্য কৰি কাজলৰ শাহুৱেকে ৰাজাৰ পিতৃ ৰমাকান্ত শশী (দিলীপ তাহিল) এখন বিধৱা মহিলা সমিতিৰ সভাপতি। ৰজাই পিতৃক কয় যে তেওঁ এগৰাকী বিধৱাক ভাল পায় আৰু তাইক বিয়া কৰাব বিচাৰে, কিন্তু পিতৃয়ে নাকচ কৰে। যেতিয়া ৰাজাৰ দেউতাকে কাজলক হত্যা কৰিবলৈ গুণ্ডা দল এটা পঠিয়াই দিয়ে, তেতিয়া ৰাজাই কাজলক গুণ্ডাবোৰৰ পৰা ৰক্ষা কৰে আৰু গম পায় যে তেওঁলোক দেউতাকে নিযুক্তি দিয়া গুণ্ডা। ৰজাই দেউতাকক সুধি উত্তৰ পালে - তেওঁ নিজৰ পুত্ৰ, গতিকে তেওঁ পুত্ৰৰ মংগলৰ বাবে আৰু বহু কাম কৰিব পাৰে ৰজাই কাজলক বিয়া কৰাব বুলিও স্পষ্টকৈ উল্লেখ কৰিছে। ৰাজাই কাজলৰ শাহুৱেকক মা বুলি মাতি দান-বৰঙণি বিচাৰে, তাইক বিয়া কৰাব বিচাৰে। শাহুৱেকে কাজোলে পুনৰ বিয়া কৰাব লাগে বুলি দৃঢ়তাৰে অনুভৱ কৰি কাজোলক বিয়া কৰাবলৈ পতিয়ন নিয়াইছে। ৰাজা আৰু কাজলৰ বিয়া হয়। সাগৰে তাইক কয় যে যেতিয়ালৈকে কাজলে তাক হৃদয়ৰ পৰা গ্ৰহণ নকৰে তেতিয়ালৈকে সি তাইক স্পৰ্শ নকৰে। ৰাজাই চাকৰি বিচাৰে আৰু বন্ধুৱে তাৰ লগত গেৰেজ খুলি দিয়ে। এদিন ৰজাই এখন জীপ পৰীক্ষা কৰিবলৈ ওলাই গ’ল, জীপৰ ব্ৰেক বিকল হৈ ৰজা সামান্য আঘাতপ্ৰাপ্ত হ’ল। দুৰ্ঘটনাটোৰ খবৰ পাই কাজলে থতমত খায়, তাই ৰাজাক চাবলৈ হস্পিতাললৈ যায়। ৰজাৰ সেৱা কৰি থাকোঁতে কাজলে অৱশেষত সাগৰৰ প্ৰেমত পৰে আৰু তেওঁৰ প্ৰেমত পৰে।
ৰাজা আৰু কাজলৰ হৃদয় লগ পোৱাৰ পিছত তেওঁলোকে সুখেৰে জীৱন নিৰ্বাহ কৰে। ৰাজাই যেতিয়া ৰবিক কয় যে আজি তেওঁৰ পত্নীৰ জন্মদিন, ৰবি হতভম্ব হয় কাৰণ তেওঁৰ পত্নীৰ জন্মদিনো সেইদিনা। পত্নীৰ জন্মদিনত বন্ধু এজনক ঘৰলৈ আনি কাজলৰ লগত চিনাকি কৰাই দিয়ে স্বামীৰ বন্ধুক দেখি কাজলে স্তম্ভিত হৈ পৰে তাই কিয় স্পষ্টকৈ ৰবিক ককাক আৰু ককাকৰ মানুহবোৰে হত্যা কৰা দেখিছিল, কিন্তু সি বাচি গ’ল? যেতিয়া সত্য প্ৰকাশ নহয় তেতিয়া কাজল আৰু ৰাজা একেলগে থাকে। ৰবিৰ ককাকে যেতিয়া গম পায় যে ৰবি জীয়াই আছে, তেতিয়া তেওঁ সিহঁতক হত্যা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে, কিন্তু ঠিক সময়ত ৰাজা আবিৰ্ভাৱ হয়। ৰাজা আৰু ৰবিয়ে একেলগে ককাকৰ গুণ্ডাবোৰৰ লগত যুঁজি আছিল। কিন্তু, কাজলক ক’ত ৰখা হৈছে তেওঁলোকে নাজানে। কাকাক পৰাস্ত কৰাৰ পিছত তেওঁলোকে কাজলক বিচাৰি পায়, যাৰ শৰীৰত টাইম বোমা বান্ধি থোৱা আছে। বন্ধ কোঠাটোৰ গ্লাছ ভাঙি ৰজাই বোমাৰ সংযোগৰ তাঁৰ কাটি বিস্ফোৰণ বন্ধ কৰি দিয়ে। ইফালে তাইৰ ককাকে পুনৰ আবিৰ্ভাৱ হয় আৰু ৰজাক আক্ৰমণ কৰি পুনৰ কাজলক বিধৱা কৰাৰ ভাবুকি দিয়ে। ৰাজাক বচাবলৈ চেষ্টা কৰি থাকোঁতে ৰবিয়ে আত্মহত্যা কৰে আৰু তেওঁ ককাককো হত্যা কৰে, আৰু ৰাজা আৰু কাজলৰ মৰমেৰে ৰঞ্জিত হৈ এই পৃথিৱীৰ পৰা চিৰদিনৰ বাবে আঁতৰি যায় - ৰাজা আৰু কাজলক একেলগে এৰি।
মুখ্য চৰিত্ৰত
[সম্পাদনা কৰক]- ঋষি কাপুৰ - ৰবি
- শ্বাহৰুখ খান - ৰাজা
- দিব্যা ভাৰতী - কাজল
- অমৰীশ পুৰী - ধীৰেন্দ্ৰ প্ৰতাব
- মোহনিশ বেহল - নৰেন্দ্ৰ (ধীৰেন্দ্ৰৰ পুত্ৰ)
- অলোক নাথ - মিঃ শৰ্মা
- সুশমা শেঠ - ৰবি’ৰ মা
- দিলীপ তহিল - ৰামকান্ত শশী (ৰাজাৰ দেউতাক)
সংগীত
[সম্পাদনা কৰক]নদীম আৰু শ্ৰৱনে সংগীত পৰিচালনাৰ বাবে শ্ৰেষ্ঠ সংগীত পৰিচালকৰ ফিল্মফেয়াৰ বঁটা লাভ কৰে; গীতৰ কথা লিখিছিল সমীৰে।
গানৰ তালিকা
[সম্পাদনা কৰক]| নং | শিৰোনাম | কণ্ঠশিল্পী | দৈৰ্ঘ্য | |
|---|---|---|---|---|
| 1. | "সোচেংগে তুম্হে প্যাৰ" | কুমাৰ চানু | 06:03 | |
| 2. | "তেৰী উম্মিদ তেৰা ইন্তজাৰ ১" | কুমাৰ চানু আৰু সাধনা সৰগম | ০৬:১৯ | |
| 3. | "তেৰী উম্মিদ তেৰা ইন্তজাৰ ২" | কুমাৰ চানু আৰু সাধনা সৰগম | ০২:১৩ | |
| 4. | "পায়েলীয়া" | কুমাৰ চানু আৰু অলকা য়াগনিক | ০৭:৫৭ | |
| 5. | "তেৰী ইছি আদা পৰে ছনম" | কুমাৰ চানু আৰু সাধনা সৰগম | ০৫:১২ | |
| 6. | "কোই না কোই চাহিয়ে" | বিনোদ ৰাথোৰ | ০৬:২৩ | |
| 7. | "এইছী দীৱানগী" | অলকা য়াগনিক আৰু বিনোদ ৰাথোৰ | ০৬:৫৮ | |
| 8. | "তেৰে দৰ্দ ছে দিল" | কুমাৰ চানু | ০৪'৫১ | |
মুঠ দৈৰ্ঘ্য: |
৪৬:৫৭ | |||