দ্য কম্বেট: ৱ'মেন প্লিডিং ফ'ৰ দ্য ভেংকুইছড
.jpeg)
দ্য কম্বেট: ৱ'মেন প্লিডিং ফ'ৰ দ্য ভেংকুইছড (ইংৰাজী: The Combat: Woman Pleading for the Vanquished, অসমীয়া অৰ্থ: যুদ্ধ: পৰাজিতজনৰ বাবে অনুৰোধ কৰা মহিলা) হৈছে ইংৰাজ শিল্পী উইলিয়াম এটিৰ কেনভাছত নিৰ্মিতএখন বৃহৎ তৈলচিত্ৰ, যিখন প্ৰথমে ১৮২৫ চনত প্ৰদৰ্শিত হৈছিল আৰু এতিয়া স্কটলেণ্ডৰ নেচনেল গেলেৰীত। এলগিন মাৰ্বলছৰ পৰা অনুপ্ৰাণিতআৰু শিল্পীগৰাকীয়ে "দয়াৰ সৌন্দৰ্য্য"ৰ ওপৰত নৈতিক পাঠ প্ৰদান কৰাৰ উদ্দেশ্যেৰে নিৰ্মাণ কৰা এই ছবিখনত দেখা গৈছে যে এজন প্ৰায় নগ্ন যোদ্ধা, যাৰ তৰোৱালখন ভাঙি গৈছে, আঁঠু কাঢ়িবলৈ বাধ্য হৈছে আন এজন প্ৰায় নগ্ন সৈনিকৰ সন্মুখত যিয়ে হত্যাৰ আঘাত দিবলৈ সাজু হৈছে। এগৰাকী মহিলা, যি প্ৰায় নগ্ন, বিজয়ী যোদ্ধাজনক দয়া বিচাৰিবলৈ খামুচি ধৰিছে। সেই সময়ৰ ইতিহাস চিত্ৰৰ বাবে অস্বাভাৱিকভাৱে দ্য কম্বেটত ইতিহাস, সাহিত্য বা ধৰ্মৰ কোনো দৃশ্য চিত্ৰিত কৰা হোৱা নাই আৰু ই কোনো বিদ্যমান শিল্পকৰ্মৰ ওপৰত আধাৰিত নহয়, বৰঞ্চ শিল্পীৰ নিজৰ কল্পনাৰ দৃশ্য।
১৮২৫ চনৰ ৰয়েল একাডেমীৰ গ্ৰীষ্মকালীন প্ৰদৰ্শনীত যেতিয়া ইয়াক প্ৰদৰ্শিত কৰা হৈছিল, তেতিয়া ইয়াৰ কাৰিকৰী উৎকৰ্ষ, বিভিন্ন চিত্ৰকলাৰ বিদ্যালয়ৰ শৈলীৰ সংমিশ্ৰণ আৰু ইয়াৰ বিষয়বস্তুৰ বাবে সমালোচকৰ পৰা প্ৰায় সৰ্বজনীন প্ৰশংসা আকৰ্ষণ হৈছিল। তথাপিও ই গ্ৰীষ্মকালীন প্ৰদৰ্শনীত ক্ৰেতা বিচাৰি নাপালে আৰু ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে সহযোগী শিল্পীজন মাৰ্টিনে ইয়াক ক্ৰয় কৰে। মাৰ্টিনৰ ঘৰৰ বাবে এই ছবিখন অতি ডাঙৰ বুলি প্ৰমাণিত হয় আৰু ১৮৩১ চনত তেওঁ ইয়াক ৰয়েল স্কটিছ একাডেমীক বিক্ৰী কৰে। ১৯১০ চনত ইয়াক স্কটলেণ্ডৰ নেচনেল গেলেৰীলৈ স্থানান্তৰ কৰা হয় আৰু তাতেই আছে।
পটভূমি
[সম্পাদনা কৰক]
উইলিয়াম এটিৰ জন্ম ১৭৮৭ চনত য়ৰ্ক চহৰত এজন বেকাৰ আৰু মিলাৰৰ পুত্ৰ হিচাপে হৈছিল। তেওঁ কিংষ্টন আপন হালত এজন এপ্ৰেণ্টিছ প্ৰিণ্টাৰ হিচাপে নিজৰ জীৱন আৰম্ভ কৰিছিল।[1] সাত বছৰৰ এপ্ৰেণ্টিছশ্বিপ শেষ কৰাৰ পিছত, তেওঁ ১৮ বছৰ বয়সত "কেইটামান চক ক্ৰেয়ন লৈ" লণ্ডনলৈ গুচি যায়,[2] য’ত তেওঁ অল্ড মাষ্টাৰসকলৰ পৰম্পৰাত এটিৰ দৰে এজন ইতিহাস চিত্ৰশিল্পী হ’ব বিচাৰিছিল।[3] টিটিয়ান আৰু ৰুবেনছৰ ৰচনাৰ পৰা গভীৰভাৱে প্ৰভাৱিত হৈ, ইটিয়ে য়েল একাডেমী অৱ আৰ্টছ আৰু ব্ৰিটিছ ইনষ্টিটিউচনত চিত্ৰ দাখিল কৰিছিল, যিবোৰ অধিকাংশ সময়তে নাকচ কৰা হৈছিল বা বিশেষ গুৰুত্ব পোৱা নাছিল।[4]
১৮২১ চনত ৰয়েল একাডেমীয়ে এটিৰ এখন চিত্ৰ দ্য এৰাইভাল অৱ ক্লিঅ'পেট্ৰা ইন চিলিচিয়া (দ্য ট্ৰাইমফ অৱ ক্লিঅ'পেট্ৰা বুলিও জনাজাত) গ্ৰহণ কৰি প্ৰদৰ্শন কৰে।[4] ছবিখনে যথেষ্ট সমাদৰ লাভ কৰে, আৰু ইয়াৰ বাবে এটিৰ বহু সহকৰ্মী শিল্পীয়ে তেওঁক যথেষ্ট প্ৰশংসা কৰে। ক্লিঅ'পেট্ৰাৰ সফলতাৰ পিছত এটিয়ে সেই ধৰণৰ কৃতিত্ব পুনৰাবৃত্তি কৰিবলৈ বাইবেল, সাহিত্য আৰু পৌৰাণিক পৰিপ্ৰেক্ষিতত নগ্ন চৰিত্ৰ আঁকিবলৈ আৰম্ভ কৰে, [5] ইয়াৰ ভিতৰত আছিল ১৮২২ চনৰ এ স্কেচ ফ্ৰম ৱান অৱ গ্ৰে'জ অ'ডছ (ইউথ অন দ্য প্ৰ')[6][upper-alpha 1], আৰু ১৮২৪ চনত বিতৰ্কিত পেণ্ডোৰা ক্ৰাউনড বাই দ্য ছিজনছ।
১৮২৩ চনত এটিয়ে ইটালী ভ্ৰমণ কৰিছিল আৰু সঁচাকৈয়ে ইটালীৰ সংগ্ৰহশালাৰ চিত্ৰৰ পৰা অনুপ্ৰাণিত হৈ শেহতীয়াকৈ লাভ কৰা অগ্ৰগতিৰ "এটা স্বীকৃতি হিচাপে" পেণ্ডোৰাক তৎকালীনভাৱে আঁকে।[8] এই ছবিখনৰ ওপৰত মতামত বিভক্ত হৈছিল—কিছুমানে ইয়াক এটা কাৰিকৰী সফলতা হিচাপে বিশেষ প্ৰশংসা কৰিছিল, আনহাতে কিছুমানে ইয়াক টিটিয়ান আৰু ৰুবেনছৰ এটা কৃত্ৰিম অনুকৰণ হিচাপে নিন্দা কৰিছিল।[9][10] পেণ্ডোৰা ক্ৰাউনড বাই দ্য ছিজনছ ৩০০ গিনিত বিক্ৰী হৈছিল (২০২৫ চনৰ হিচাপত প্ৰায় ৩৫,০০০ পাউণ্ড),[10] আৰু ইয়াৰ দ্বাৰাই ইটি ৰয়েল একাডেমী অৱ আৰ্টছৰ এছ'চিয়েট সদস্য হয়।[11]
যদিও বিদেশী শিল্পীৰ নগ্ন চিত্ৰ ইংলেণ্ডৰ কিছু ব্যক্তিগত সংগ্ৰহত আছিল, দেশখনৰ ভিতৰত নগ্ন চিত্ৰাংকনৰ কোনো পৰম্পৰা নাছিল আৰু ১৭৮৭ চনৰ প্ৰক্লেমেচন ফৰ দ্য ডিচক'ৰেজমেণ্ট অৱ ভাইচৰ পিছৰে পৰা এনে সামগ্ৰীৰ জনপ্ৰদৰ্শন কঠোৰভাৱে দমন কৰা হৈছিল।[12] ইটি আছিল প্ৰথমজন ব্ৰিটিছ শিল্পী যি নগ্নতাৰ ওপৰত বিশেষত্ব লাভ কৰিছিল, আৰু সাধাৰণ জনতাই বিশেষকৈ মহিলাৰ নগ্নতা লৈ কৰা প্ৰতিক্ৰিয়াই ১৯শ শতিকাৰ সমাজত বিতৰ্কৰ সৃষ্টি কৰিছিল।[13] বহু সমালোচকে তেওঁৰ মহিলাৰ নগ্নতাৰ বাৰে বাৰে চিত্ৰণক অশ্লীল বুলি গৰিহণা দিছিল, যদিও পুৰুষ নগ্নতাৰ চিত্ৰসমূহ সাধাৰণতে ভালভাৱে গ্ৰহণ কৰা হৈছিল।[14]
ৰচনা
[সম্পাদনা কৰক]
এটি শেহতীয়াকৈ ইটালী ভ্ৰমণৰ সময়ত দেখা ধ্ৰুপদী শিল্পকৰ্মৰ প্ৰতি আৰু বিশেষকৈ এলগিন মাৰ্বলছৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হৈছিল, যিটো ১৯ শতিকাৰ আৰম্ভণিতে বিতৰ্কিত পৰিস্থিতিত লণ্ডনলৈ লৈ যোৱা প্ৰাচীন গ্ৰীক ভাস্কৰ্য্যৰ এটা গোট।[15]
দ্য কম্বেট: উমেন প্লিডিং ফৰ দ্য ভেংকিছড) হৈছে ৩৯৯ চে.মি. (১৩ ফুট ১ ইঞ্চি) বহল এখন ডাঙৰ ছবি।[16] ইয়াত এজন পৰাজিত সৈনিকক আন এজন সৈনিকৰ সন্মুখত আঁঠু লৈ চিত্ৰিত কৰা হৈছে। পৰাজিত যোদ্ধাজনে তৰোৱাল তুলি থিয় হৈ থকা বিজয়ী যোদ্ধাজনৰ কবলৰ পৰা নিজকে মুক্ত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে। আঁঠু লৈ থকা এগৰাকী মহিলাই বিজয়ী সৈনিকজনৰ কঁকালত খামুচি ধৰিছে, তেওঁৰ পৰাজিত শত্ৰুক ৰক্ষা কৰিবলৈ ভিক্ষা কৰিবলৈ তেওঁৰ ফালে মুখখন তুলি লৈছে।[15] পৰাজিত যোদ্ধাৰ শৰীৰ শক্তিশালী, সেই সময়ৰ আকৰ্ষণৰ নীতি-নিয়মৰ সৈতে অধিক মিল থকা মুখ আৰু অধিক সহানুভূতিশীল অভিব্যক্তি, আনহাতে বিজয়ী মানুহজনৰ ছাল ক'লা আৰু উকা উগ্ৰতাৰ অভিব্যক্তি থাকে। পৰাজিত সৈনিকজনৰ তৰোৱালখন ভাঙি গৈছে, আৰু তেওঁৰ কাষতে মাটিত পৰি আছে।[17]
এটিয়ে দ্য কম্বেটক ইতিহাস বা সাহিত্যৰ কোনো এটা কাণ্ডৰ ওপৰত, বা কোনো বিদ্যমান শিল্পকৰ্মৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি কৰা নাছিল, বৰঞ্চ নিজৰ কল্পনাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰিহে সৃষ্টি কৰিছিল; [15] ইতিহাস চিত্ৰকলাৰ ক্ষেত্ৰত এইটো এটা অতি অস্বাভাৱিক পদক্ষেপ আছিল, যিবোৰত সাধাৰণতে সাহিত্য বা ধৰ্মৰ বিষয়বস্তু চিত্ৰিত কৰা হৈছিল।[18][upper-alpha 2] ১৮২১ চনৰ পৰাই তেওঁ এই বিষয়টো বিবেচনা কৰি আছিল আৰু ইটালী ভ্ৰমণৰ পিছত তেওঁৰ পৰিকল্পনা গঢ় লৈ উঠিছিল।[20]এই ভ্ৰমণৰ সময়ত এটিয়ে এণ্টনিঅ' কানোভাক লগ পাইছিল আৰু তেওঁৰ ওপৰত অতিশয় আপ্লুত হৈছিল; তেওঁৰ কামৰ দ্বাৰা কম্বেটো স্পষ্টভাৱে প্ৰভাৱিত হৈছে। ধ্ৰুপদী ভাস্কৰ্য্যৰ পৰা প্ৰেৰণা লোৱাৰ লগতে ইটালীত থকাৰ সময়ত তেওঁ দেখা পুৰণি মাষ্টৰৰ কৰ্মৰ ৰচনাৰ দ্বাৰাও তেওঁ প্ৰবলভাৱে প্ৰভাৱিত হৈছিল। [15] এটিৰ বহু কামৰ দৰেই মডেলসকলে তেওঁৰ বাবে গোট হিচাপে নহয়, তেওঁৰ ষ্টুডিঅ'ত পৃথকে পৃথকে পোজ দিছিল।[21]
১৮৪৯ চনত লিখা এটিয়ে দ্য কম্বেটৰ উদ্দেশ্যক "দয়াৰ সৌন্দৰ্য্যৰ হৃদয়ত এক মহান নৈতিকতা অংকন কৰা" বুলি বৰ্ণনা কৰিছিল।[22] ১৯৫৮ চনৰ এটিৰ জীৱনীকাৰ ডেনিছ ফাৰে দ্য কম্বেট আৰুজন ফ্লেক্সমেনৰ হেৰাক্লিছ কিলিং এ মেন টু হুম এ উইমেন ক্লিংছ ছবিৰ ৰচনাৰ সাদৃশ্য আঙুলিয়াই দিয়ে যদিও এটি আৰু ফ্লেক্সমেন ৰয়েল একাডেমীৰ সমসাময়িক আছিল যদিও এটি এই অংকনৰ বিষয়ে অৱগত আছিল নে নাই সেয়া জনা নাযায়। [23][upper-alpha 3]
.jpeg)
পৰাজিত যোদ্ধাজনৰ বাবে কৰা প্ৰাৰম্ভিক তেলৰ অধ্যয়নত (ইয়ৰ্ক আৰ্ট গেলেৰী), এটিয়ে চৰিত্ৰটোক সম্পূৰ্ণ সংস্কৰণত দেখাতকৈ অধিক প্ৰত্যাহ্বানমূলক ৰূপ দিছিল। এই প্ৰাৰম্ভিক স্কেচটোত তেওঁ আঁঠুত নহয়, নিজকে ব্ৰেচ কৰিবলৈ ভৰিখন বাহিৰলৈ ঠেলি দিয়ে। চূড়ান্ত কামত দেখুওৱা দয়াৰ অনুৰোধ আৰু সম্পূৰ্ণ পৰাজয়ৰ ভংগিমাতকৈ তেওঁৰ অৱজ্ঞা আৰু দৃঢ়তাৰ প্ৰকাশ। [25]
১৮২৫ চনত ৰয়েল একাডেমীৰ গ্ৰীষ্মকালীন প্ৰদৰ্শনীত সম্পূৰ্ণ হোৱা দ্য কম্বেট: উইমেন প্লিডিং ফৰ দ্য ভ্যাংকিছড প্ৰদৰ্শিত হয়।[10]
অভ্যৰ্থনা
[সম্পাদনা কৰক]ইয়াৰ প্ৰদৰ্শনীত দ্য কম্বেটক সাধাৰণতে সমালোচকসকলে ইয়াৰ কাৰিকৰী উৎকৃষ্টতা, ভেনিচ আৰু ইংৰাজী শৈলীৰ চিত্ৰকলাৰ সংমিশ্ৰণ আৰু এটি নগ্নতাৰ পৰা আঁতৰি ইতিহাস চিত্ৰকলাৰ দিশলৈ যোৱাৰ ইংগিত হিচাপে অতিশয় প্ৰশংসা কৰিছিল। [16] ইউৰোপিয়ান মেগাজিন আৰু লণ্ডন ৰিভিউয়ে মন্তব্য কৰিছিল যে "ৰঙীনভাৱে এই ছবিখনে আমাক ভেনিচৰ স্কুলৰ মহান নায়কসকলৰ কথা শক্তিশালীভাৱে সোঁৱৰাই দিয়ে, আনহাতে ৰূপৰ শিক্ষিত বুদ্ধিমত্তা আৰু ক্ৰিয়াৰ শক্তিৰ ক্ষেত্ৰত ই তেওঁলোকক বহুখিনি অতিক্ৰম কৰে", লক্ষ্য কৰি যে "এই ছবিখন টিটিয়ান আৰু পল ভেৰ'নেছৰ কাষত প্ৰথম গেলেৰীসমূহৰ ভিতৰত এটাত স্থাপন কৰাটো আমাৰ বাবে কম আপত্তি হোৱা উচিত নহয়।" [17]
একেদৰেই দ্য লেডীজ মেগাজিনে অনুভৱ কৰিছিল যে দ্য কম্বেট "এটিৰ উৎকৃষ্টতাৰ অগ্ৰগতি শক্তিশালীভাৱে প্ৰদৰ্শন কৰে", মন্তব্য কৰি যে "যি কাৰ্য্যত বিজয়ৰ শক্তি ইমান বিশিষ্ট আৰু ভয়ংকৰভাৱে চিত্ৰিত কৰা হৈছে, সেই ক্ৰিয়াটো প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ অধিক হিচাপ কৰা groupe কেতিয়াও হোৱা নাছিল।" একেজন সংবাদদাতাই বিজয়ীৰ উৰুৰ অত্যধিক উচ্চাৰিত পেশীবোৰ আৰু পৰাজিত মানুহজনৰ ভৰিৰ পেশীৰ সংজ্ঞাৰ অভাৱত কিছুমান ত্ৰুটি বিচাৰি পাইছিল, কিন্তু অনুভৱ কৰিছিল যে এই সত্ত্বেও দ্য কম্বেট "ৰয়েল একাডেমীৰ দেৱালত শোভা বঢ়োৱা আটাইতকৈ উন্নত আৰু নিপুণ কামবোৰৰ ভিতৰত অন্যতম।" [26]
দ্য লণ্ডন মেগাজিনেও চিত্ৰখনৰ বিষয়ে একেদৰেই ফুচফুচাই কৈছিল, এলগিন মাৰ্বলছৰ পৰা আৰু ভেনিচৰ পুৰণি মাষ্টাৰসকলৰ পৰা উদ্ভৱ হোৱা বিষয়বস্তুৰ সৈতে নিজৰ কল্পনাশক্তিক মিহলি কৰাৰ ক্ষমতাক প্ৰশংসা কৰিছিল[27] আৰু মন্তব্য কৰিছিল যে "যেতিয়া বৰ্তমানৰ দৃষ্টান্তৰ দৰে এজন শিল্পীয়ে নিজৰ বিষয়বস্তুৰ বাবে প্ৰকৃতি আৰু নিজৰ মনৰ সম্পদৰ ওপৰত সফলতাৰে নিৰ্ভৰ কৰে, আৰু চিত্ৰকলাৰ সন্মান আৰু স্বাধীনতাৰ বাবে অনুভৱ কৰাসকলৰ বাবে সদায় সন্তুষ্টিদায়ক।" [28] দ্য টাইমছ নামৰ কাকতখনে ইটিক "আক্ৰমণাত্মক আৰু অশ্লীল" বুলি পূৰ্বতে নিন্দা কৰিছিল, [29] অনুভৱ কৰিছিল যে "যদিও কিছুমান দিশত ত্ৰুটিপূৰ্ণ" কম্বেট " এটা নিপুণ প্ৰচেষ্টা" যিয়ে "ভেনিচৰ স্কুলৰ ফুলি উঠা সৌন্দৰ্য্য"ক "ৰোমান স্কুলৰ সচেতন মৰ্যাদা আৰু শক্তি"ৰ সৈতে সফলতাৰে মিহলাই দিছিল আৰু যিটো তেওঁৰ পূৰ্বৰ চিত্ৰসমূহৰ সৈতে তুলনা কৰিছিল, যিবোৰ "অতি একেধৰণৰ আছিল চৰিত্ৰত দুৰ্বল আৰু কাৰ্যতঃ তেওঁলোকক যিকোনো অতি নিৰ্ধাৰিত প্ৰশংসাৰ অধিকাৰী হ'ব পৰাকৈ ক্ষুদ্ৰ", ছবিখনে প্ৰমাণ কৰিলে যে ইটি "আমি আশা কৰাতকৈ শিল্পৰ বহু উচ্চ স্থান বজাই ৰাখিবলৈ সক্ষম।" [30]
অল্পকালীন[31] দ্য পাৰ্থেনন আলোচনীয়ে দ্য কম্বেটক অতিশয় প্ৰশংসা কৰিছিল, বিশেষকৈ মহিলা আকৃতিৰ সোঁ ভৰিখন:
এটি এনে এজন শিল্পী যিয়ে এতিয়ালৈকে জনসাধাৰণৰ সন্মুখত মাত্ৰ কেইখনমান সৰু ইজেল-চিত্ৰতহে উপস্থিত হৈছে, তেওঁলোকৰ ব্যৱস্থা আৰু ভেনিচৰ ৰঙৰ ব্যৱস্থাৰ প্ৰতি তেওঁলোকৰ দৃষ্টিভংগীৰ পৰা সঁচাকৈয়ে আকৰ্ষণীয়, কিন্তু কোনো বিশেষ আগ্ৰহৰ পৰা বঞ্চিত। তেওঁ এতিয়া এটা নতুন চৰিত্ৰত আগবাঢ়িছে— মহাকাব্যিক ৰচনাৰ মহান শৈলীৰ চিত্ৰশিল্পী হিচাপে; আৰু যদি তেওঁৰ ভৱিষ্যতৰ প্ৰচেষ্টা তেওঁৰ প্ৰথম ৰচনাখনে উত্থাপন কৰা আশাৰ সমান হয়, তেন্তে পৰিৱৰ্তনত আমাৰ আনন্দিত হোৱাৰ কাৰণ থাকিব। ৰয়েল একাডেমীত বৰ্তমানৰ প্ৰদৰ্শনীত তেওঁৰ আদৰ্শ গোট "দ্য কম্বেট" বিশেষভাৱে আকৰ্ষণীয়, ইয়াৰ সৌন্দৰ্য্যৰ অস্বাভাৱিক সংমিশ্ৰণৰ পৰা, কোনো একক গুণতে কোনো অতি অসাধাৰণ গুণৰ অধিকাৰী নোহোৱাকৈ, পৃথকে লোৱা। ইয়াৰ ৰং কৰা শৈলীয়ে হয়তো ইয়াৰ আটাইতকৈ পৃথক বৈশিষ্ট্য গঠন কৰে; আৰু এই ক্ষেত্ৰত শিল্পীজনে এতিয়াও ভেনিচৰ বিদ্যালয়খনে অনুসৰণ কৰা ব্যৱস্থাটোৰ প্ৰতি নিবিড়ভাৱে আনুগত্য প্ৰকাশ কৰি আহিছে। তেওঁৰ ৰঙৰ বিন্যাস প্ৰশংসনীয়ভাৱে সফল, আৰু আমি অসাধাৰণ সৌন্দৰ্য্যৰ ব্যক্তিগত অংশৰ উদাহৰণ দিব পাৰো। ইয়াৰে কোনোটোৱেই মাইকী মানুহৰ সোঁ ভৰিখনতকৈ বেছি বিশিষ্টভাৱে যোগ্য নহয়, যিখন ভৰিখন আচলতে জীৱনৰ চহকী ৰসেৰে জিলিকি থকা যেন লাগে। সাধাৰণতে ক’বলৈ গ’লে চৰম অংশবোৰ ভালদৰে বুজা হৈছে, আৰু সযতনে নিষ্পাদন কৰা হৈছে, আৰু আকৃতিবোৰৰ ৰচনা আটাইতকৈ নিপুণ শৈলীত কৰা হৈছে।
— দ্য কম্বেটৰ পাৰ্থেনন পৰ্যালোচনা, ১১ জুন ১৮২৫[32]
প্ৰশ্ন কৰা ভৰিখন সমালোচকসকলে সৰ্বজনীনভাৱে প্ৰশংসা কৰা নাছিল; লণ্ডন মেগাজিনৰ বেনামী সংবাদদাতাজনে অনুভৱ কৰিছিল যে উক্ত ভৰিখন "জোতাত সংকোচনত অভ্যস্ত আধুনিক ভৰিৰ পৰা ৰং কৰা যেন লাগে, বাকী কামৰ বীৰ চৰিত্ৰ আৰু ধ্ৰুপদী বায়ুৰ বাবে" আৰু তাইৰ ভৰিখন অতি চুটি যেন লাগে।[33][upper-alpha 4]
১৮২৬ চনত লিখা লেটিচিয়া এলিজাবেথ লেণ্ডনে তেওঁৰ সংকলন দ্য ট্ৰুবাড’ৰৰ এখন পয়েটিকেল স্কেচছ অৱ মডাৰ্ণ পিকচাৰ্ছৰ বিষয়বস্তু।
উত্তৰাধিকাৰ
[সম্পাদনা কৰক]গ্ৰীষ্মকালীন প্ৰদৰ্শনীত বিক্ৰী কৰিব নোৱাৰাৰ বাবে[35] সহযোগী শিল্পীজন মাৰ্টিনে ইটিৰ পৰা ৩০০ গিনি (২০২৫ চনৰ হিচাপত প্ৰায় ৩১,০০০ পাউণ্ড)ত দ্য কম্বেট কিনিছিল, চিত্ৰখন সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ আগতে মাৰ্টিনে ইটিক দিয়া প্ৰতিশ্ৰুতি অনুসৰি।[36][upper-alpha 5] মাৰ্টিনৰ ঘৰৰ বাবে এই ছবিখন অতি ডাঙৰ আছিল আৰু ১৮৩১ চনত তেওঁ ইয়াক ৰয়েল স্কটিছ একাডেমীক বিক্ৰী কৰিছিল।[39] ১৯১০ চনত ইয়াক ওচৰৰ নেচনেল গেলেৰী অৱ স্কটলেণ্ডলৈ স্থানান্তৰ কৰা হয় আৰু তাতেই ই আছে।[40] এটিৰ অন্যতম প্ৰধান ৰচনা, ১৯ শতিকাৰ দ্বিতীয়াৰ্ধত এটি ফেশ্বনৰ পৰা আঁতৰি যোৱাৰ আগতে ১৮৫৭ চনৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ আৰ্ট ট্ৰেজাৰ্ছ প্ৰদৰ্শনীকে ধৰি বহুতো ডাঙৰ প্ৰদৰ্শনীত প্ৰদৰ্শিত হৈছিল।[40]
গোটেই জীৱনজুৰি দ্য কম্বেটক এটিৰ অন্যতম শক্তিশালী চিত্ৰ হিচাপে গণ্য কৰা হৈছিল।[22] ১৮৪৫ চনত এটিয়ে এডিনবাৰ্গৰ এজন অজ্ঞাত শিল্পীয়ে অংকন কৰা দ্য কম্বেটৰ সৰু ৮৯ বাই ১১৮ চে.মি.[23] এই খোদিত ছবিখন তিনি বছৰৰ পিছত প্ৰকাশ পায়,[41] আৰু ইয়াৰ আৰ্হি হিচাপে ব্যৱহৃত চিত্ৰখন পৰৱৰ্তী বছৰবোৰত কেইবাজনো সংগ্ৰাহকৰ হাতৰ মাজেৰে পাৰ হৈ যায়, তাৰ পিছত ১৯৩৪ চনত ৰিংলিং সংগ্ৰহালয়ৰ সংগ্ৰহত প্ৰৱেশ কৰে।[23] এ ষ্টাডি ফৰ মাৰ্চি ইণ্টাৰচিডিং ফৰ দ্য ভ্যাংকিছড নামেৰে এটিৰ নামত কেইবাটাও স্কেচ্চ প্ৰচলিত।[23]
দ্য কম্বেটৰ সফলতাৰ পিছত এটিয়ে নিজৰ পছন্দৰ বিষয়বস্তু নগ্নতা থকা ইতিহাসৰ চিত্ৰকলাৰ সৈতে আগবাঢ়িছিল; ১৮২০ চনৰ সময়ছোৱাত ৰয়েল একাডেমীত তেওঁ প্ৰদৰ্শন কৰা ১৫খন ছবিৰ ভিতৰত (ক্লিঅ'পেট্ৰা, পাণ্ডোৰা আৰু দ্য কম্বেটকে ধৰি) এখনৰ বাহিৰে বাকী সকলোবোৰতে এটা নগ্ন আকৃতি আছিল।[42] ১৮২৮ চনত তেওঁ সম্পূৰ্ণ ৰয়েল একাডেমিকিয়ান হিচাপে নিৰ্বাচিত হয়,[8] সেই সময়ত এজন শিল্পীৰ বাবে উপলব্ধ আটাইতকৈ সন্মানীয় সন্মান।[43][upper-alpha 6] কম্বেট হৈছে এটিৰ প্ৰথম অতি বৃহৎ ৰচনা আৰু ইয়াৰ সফলতাই তেওঁক কেৰিয়াৰৰ বাকী সময়ছোৱাত একে পৰিসৰত অধিক ৰচনা প্ৰস্তুত কৰিবলৈ প্ৰেৰণা দিয়ে; তেওঁ গোটেই কেৰিয়াৰত নৈতিক বিষয়বস্তুৰ চিত্ৰণ কৰা নখন অতি বৃহৎ চিত্ৰ নিৰ্মাণ কৰিছিল। সময়ৰ লগে লগে তেওঁৰ কেনভাছবোৰত নগ্ন মহিলাৰ আধিপত্য ক্ৰমাৎ বৃদ্ধি পাবলৈ ধৰিলে।[22]
১৮৩২ চনত ইউথ অন দ্য প্ৰ', এণ্ড প্লেজাৰ এট দ্য হেলম নামৰ ছবিখনে আপাত দৃষ্টিত বিনামূলীয়া নগ্ন আকৃতিৰে নিৰ্মিত ছবিখনে সমালোচকৰ পৰা শত্ৰুতাপূৰ্ণ আদৰণি লাভ কৰে। [44] তেতিয়াৰ পৰাই এটিয়ে নিজৰ কেৰিয়াৰৰ বাকী সময়ছোৱাত নগ্ন আকৃতি অংকন কৰি থাকিলেও তেওঁ নিজৰ কামেৰে নৈতিক পাঠৰ চিত্ৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰাৰ সচেতন প্ৰচেষ্টা চলায়।[45] এই প্ৰচেষ্টা সম্পূৰ্ণৰূপে সফল নহ'ল আৰু তেওঁৰ গোটেই কেৰিয়াৰত তেওঁক কিছুমানে পৰ্ণগ্ৰাফাৰ হিচাপে গণ্য কৰি থাকিল। ১৮৪৯ চনৰ শেষৰ ফালে তেওঁৰ মৃত্যু হয় আৰু তেওঁৰ মৃত্যুৰ পিছত ব্ৰিটেইনত নগ্ন চিত্ৰসমূহ দ্ৰুতগতিত ফেশ্বনৰ পৰা আঁতৰি যায়।[46]
টোকা
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ এই ছবিখন পিছত ১৮২৮ চনৰ Youth on the Prow, আৰু Pleasure at the Helm হিচাপে বিকশিত হৈছিল।[7]
- ↑ ১৮৩২ চনত এটিয়ে দ্য ডেষ্ট্ৰয়িং এঞ্জেল এণ্ড ডেমনছ অৱ ইভিল ইণ্টাৰপ্ৰটিং দ্য অৰ্জিছ অৱ দ্য ভিচিয়াছ এণ্ড ইনটেম্পেৰেটৰ সৈতে সম্পূৰ্ণৰূপে কল্পনাৰ পৰা অংকন কৰা এখন ইতিহাস চিত্ৰৰ ধাৰণালৈ ঘূৰি আহে, যিটো তেওঁ বৰ্ণনা কৰিছিল যে "ৰোমানসকলে দৰ্শন বুলি কোৱা সেই শ্ৰেণীৰ ৰচনাৰ এটা সম্পূৰ্ণ স্কেচ, যাৰ উৎপত্তি ইতিহাস বা কবিতাৰ পৰা হোৱা নাই।" [19]
- ↑ জন ফ্লেক্সমেন (১৭৫৫–১৮২৬) ইয়ৰ্কৰ অধিবাসী আছিল। এটি ১৮২৮ চনত ৰয়েল একাডেমীৰ সদস্য হয়, ফ্লাস্কমেনৰ মৃত্যুৰে সৃষ্টি হোৱা শূন্যস্থান পূৰণ কৰিবলৈ।[24]
- ↑ ডেনিছ ফাৰৰ মতে মহিলাৰ আকৃতিৰ সামান্য বিকৃতিৰ ফল হৈছে এটিয়ে মডেলৰ অত্যধিক ওচৰত থিয় হোৱাৰ ফলত... ষ্টুডিঅ'।[34]
- ↑ এলিছন স্মিথৰ ১৯৯৬ চনৰ দ্য ভিক্টোৰিয়ান ন্যুডত উল্লেখ আছে যে দ্য কম্বেট প্ৰদৰ্শনীতজন বিলিগ, ডাৰ্নলিৰ ৪ৰ্থ আৰ্ল,[37] কিন্তু এইটো ভুল; ডাৰ্নলিয়ে দ্য কম্বেটৰ প্ৰশংসা কৰিছিল আৰু ৰয়েল একাডেমীত দ্য কম্বেট চাই দ্য জাজমেণ্ট অৱ পেৰিছ ছবি অংকন কৰিবলৈ এটিক নিযুক্তি দিছিল।[38]
- ↑ এটিৰ সময়ত নাইটৰ দৰে সন্মান কেৱল প্ৰধান প্ৰতিষ্ঠানৰ সভাপতিকহে দিয়া হৈছিল, আনকি আটাইতকৈ সন্মানীয় ব্যক্তিকো দিয়া হোৱা নাছিল artists.[43]
তথ্যসূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ Gilchrist 1855, পৃষ্ঠা. 23.
- ↑ Burnage 2011a, পৃষ্ঠা. 157.
- ↑ Smith 1996, পৃষ্ঠা. 86.
- ↑ 4.0 4.1 Burnage 2011d, পৃষ্ঠা. 31.
- ↑ "About the artist". Manchester Art Gallery. http://www.manchestergalleries.org/salvaged/the-painting/about-the-artist/index.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 10 February 2015.
- ↑ Robinson 2007, পৃষ্ঠা. 178.
- ↑ Farr 1958, পৃষ্ঠা. 63.
- ↑ 8.0 8.1 Burnage 2011b, পৃষ্ঠা. 118.
- ↑ Burnage 2011b, পৃষ্ঠা. 108–109.
- ↑ 10.0 10.1 10.2 Burnage & Bertram 2011, পৃষ্ঠা. 22.
- ↑ Burnage 2011b, পৃষ্ঠা. 109.
- ↑ Smith 2001b, পৃষ্ঠা. 53.
- ↑ Smith 2001b, পৃষ্ঠা. 55.
- ↑ Smith 2001a, পৃষ্ঠা. 54.
- ↑ 15.0 15.1 15.2 15.3 Burnage 2011b, পৃষ্ঠা. 112.
- ↑ 16.0 16.1 Burnage 2011b, পৃষ্ঠা. 111.
- ↑ 17.0 17.1 "The Fifty-Seventh Annual Exhibition of the Royal Academy". The European Magazine, and London Review (London: Sherwood, Jones and Co.) খণ্ড 87 (May 1825): 459. 1 June 1825.
- ↑ Farr ১৯৫৮, পৃষ্ঠা. ৪৭.
- ↑ "ৰয়েল একাডেমী". 24 মে' 1832. পৃষ্ঠা 3.
- ↑ Robinson 2007, পৃষ্ঠা. 99.
- ↑ Robinson 2007, পৃষ্ঠা. 120.
- ↑ 22.0 22.1 22.2 "The Etty Collection at the Society of Arts". The Spectator (London: Joseph Clayton) খণ্ড 22 (1094): 568. 16 June 1849.
- ↑ 23.0 23.1 23.2 23.3 Farr 1958, পৃষ্ঠা. 142.
- ↑ Burnage & Bertram 2011, পৃষ্ঠা. 23.
- ↑ Burnage 2011c, পৃষ্ঠা. 204.
- ↑ ফাইন আৰ্টছ. ৬. 31 May ১৮২৫. p. ৩১১.
- ↑ "The Fine Arts: Exhibition of the Royal Academy". The London Magazine (লণ্ডন: Hunt and ক্লাৰ্ক) খণ্ড 2: 256–57. June 1825.
- ↑ "দ্য ফাইন আৰ্টছ: ৰয়েল একাডেমীৰ প্ৰদৰ্শনী". দ্য লণ্ডন মেগাজিন (লণ্ডন) খণ্ড 2: 256. জুন ১৮২৫.
- ↑ "লৰ্ড গ্ৱিডিৰ". ২৯ জানুৱাৰী ১৮২২. পৃষ্ঠা 3.
- ↑ "Exhibition at the Royal Academy". 3 May 1825. পৃষ্ঠা 3.
- ↑ "Preface". দ্য পাৰ্থেনন: এ মেগাজিন অৱ আৰ্ট এণ্ড লিটাৰেচাৰ. প্ৰকাশক লণ্ডন: ব্লেক, ইয়ং, এণ্ড ইয়ং. 1826. পৃষ্ঠা. iv. OCLC 1761936. https://archive.org/details/parthenonamagaz00unkngoog.
- ↑ "Exhibitions of Pictures, &c". The Parthenon (Black,, ইয়ং, আৰু ইয়ং) খণ্ড 1 (1): 8–9. 11 June 1825.
- ↑ The সূক্ষ্ম কলা: ৰয়েল একাডেমীৰ প্ৰদৰ্শনী. 2. June 1825. p. 257.
- ↑ Farr ১৯৫৮, পৃষ্ঠা. ৮৮.
- ↑ Farr ১৯৫৮, পৃষ্ঠা. ৪৯.
- ↑ Farr 1958, পৃষ্ঠা. 48.
- ↑ Smith 1996, পৃষ্ঠা. 70.
- ↑ Farr 1958, পৃষ্ঠা. 141.
- ↑ Farr ১৯৫৮, পৃষ্ঠা. ৪৮.
- ↑ 40.0 40.1 Farr ১৯৫৮, পৃষ্ঠা. ১৪১.
- ↑ Burnage 2011b, পৃষ্ঠা. 110.
- ↑ Burnage 2011d, পৃষ্ঠা. 32.
- ↑ 43.0 43.1 Robinson 2007, পৃষ্ঠা. 135.
- ↑ Burnage 2011d, পৃষ্ঠা. 36.
- ↑ Burnage 2011d, পৃষ্ঠা. 42.
- ↑ Smith 1996, পৃষ্ঠা. 2.