পহেলী (২০০৫ চনৰ হিন্দী চলচ্চিত্ৰ)
| পহেলী | |
|---|---|
| পৰিচালক | অমল পালেকৰ |
| চিত্ৰনাট্য | সন্ধ্যা গোখলে |
| কাহিনী | বিজয়দান দেঠা সন্ধ্যা গোখলে অমল পালেকৰ |
| ভিত্তি | '"দুবিধা লেখক: বিজয়দান দেঠা |
| প্ৰযোজক | গৌৰী খান |
| অভিনয়ত | শ্বাহৰুখ খান ৰাণী মুখাৰ্জী |
| সূত্ৰধাৰ | নাছিৰুদ্দিন শ্বাহ ৰত্না পাঠক |
| চিত্ৰগ্ৰহণকাৰী | ৰবি কে. চন্দ্ৰন |
| সম্পাদনা | অমিতাভ শুক্লা ষ্টিভেন এইচ. বৰ্ণাৰ্ড |
| সংগীত পৰিচালক | গানসমূহ: এম. এম. ক্ৰীম পটভূমি সংগীত: আদেশ শ্ৰীবাস্তৱ |
প্ৰযোজনা কোম্পানী |
ৰেড চিলিজ এণ্টাৰটেইনমেণ্ট |
| পৰিবেশক | শ্ৰী অষ্টবিনায়ক চিনে ভিছন (ভাৰত) ইৰ'ছ ইণ্টাৰনেচনেল (বিশ্বব্যাপী) |
মুক্তি |
২৪ জুন ২০০৫ |
দৈৰ্ঘ্য |
১৪১ মিনিট |
| দেশ | ভাৰত |
| ভাষা | হিন্দী |
| বাজেট | ₹১৪০ মিলিয়ন[1] |
| সৰ্বমুঠ আয় | ₹৩২০ মিলিয়ন[1] |
পহেলী হৈছে ২০০৫ চনৰ ভাৰতীয় হিন্দী ভাষাৰ কল্পনাধৰ্মী চলচ্চিত্ৰ, যাক অমল পালেকৰে পৰিচালনা কৰে আৰু গৌৰী খানে প্ৰযোজনা কৰে। চলচ্চিত্ৰখনত এগৰাকী মহিলাৰ (ৰাণী মুখাৰ্জী) কাহিনী কোৱা হৈছে, যাৰ স্বামী (শ্বাহৰুখ খান) ব্যৱসায়ৰ কামত প্ৰস্থান কৰে, আৰু তেতিয়াই তেওঁৰ স্বামী ৰূপ ধৰা এটা ভূত আহি তেওঁৰ সৈতে বাস কৰিবলৈ লয়। চলচ্চিত্ৰখনত অনুপম খেৰ, অমিতাভ বচ্চন, জুহি চাওলা আৰু সুনীল শেট্টী সহ অন্যান্য শিল্পীও অভিনয় কৰে। এই ছবিখন বিজয়দান দেঠাৰ লিখা ৰাজস্থানী ভাষাৰ গল্প দুবিধাৰ আধাৰত নিৰ্মাণ কৰা হৈছে।
পহেলি ছবিখন জিম্বাবৱেৰ ৰাজধানী হাৰাৰে স্থিত লিবাৰ্টি চিনেমা কমপ্লেক্সত অনুষ্ঠিত ৯তম জিম্বাবৱে আন্তৰ্জাতিক চলচ্চিত্ৰ মহোৎসৱত উদ্বোধন হৈছিল। ই ছাণ্ডেন্স চলচ্চিত্ৰ মহোৎসৱ আৰু পাম স্প্ৰিংছ আন্তৰ্জাতিক চলচ্চিত্ৰ মহোৎসৱত প্ৰদৰ্শন কৰা হৈছিল।[2] চলচ্চিত্ৰখনৰ আৰম্ভণিৰ শীৰ্ষক আছিল ঘোষ্ট কা দোস্ত (অনুবাদ: ভূতৰ বন্ধু)। পহেলি আছিল ৭৯তম একাডেমী বঁটাৰ বাবে ভাৰতৰ চৰকাৰী প্ৰৱেশিকা।[3]
পহেলি ২০০৫ চনৰ ২৪ জুনত মুক্তি পাইছিল আৰু বক্স অফিচত প্ৰায় ₹৩২ কোটি আয় কৰি মজলীয়া বাণিজ্যিক সফলতা লাভ কৰিছিল। মুক্তিৰ সময়ত সমালোচকৰ পৰা মিশ্ৰ-সকাৰাত্মক প্ৰতিক্ৰিয়া পোৱা চলচ্চিত্ৰটোক তাৰ উৎপাদন পৰিকল্পনা, চিনেমাটোগ্ৰাফি, পোছাক, আৰু বিশেষ প্ৰভাৱৰ বাবে প্ৰশংসা কৰা হৈছিল; যদিও ইয়াৰ কাহিনী আৰু চিত্ৰনাট্য সমালোচিত হৈছিল।
৫১তম ফিল্মফেয়াৰ বঁটাত পহেলিয়ে দুটা মনোনয়ন লাভ কৰিছিল – শ্ৰেষ্ঠ গীতিকাৰ (ধীৰে জলনাৰ বাবে গুলজাৰ) আৰু শ্ৰেষ্ঠ পুৰুষ প্লেবেক গায়ক (ধীৰে জলনাৰ বাবে চনু নিগম)। ৫৩তম ৰাষ্ট্ৰীয় চলচ্চিত্ৰ বঁটাত, এই চলচ্চিত্ৰই ধীৰে জলনা গীতৰ বাবে শ্ৰেষ্ঠ মহিলা প্লেবেক গায়িকা (শ্ৰেয়া ঘোষাল)ৰ বঁটা লাভ কৰিছিল।
চলচ্চিত্ৰটো যোৰী দেৱী দেঠাৰ এখন কাহিনীৰ আধাৰত নিৰ্মিত, যি পূৰ্বে ১৯৭৩ চনত মানি কৌলে দুবিধা ৰূপে আৰু ১৯৯৭ চনত টি. এছ. নাগভৰণই গিৰীশ কৰ্ণাডৰ নাটক নাগমণ্ডলৰ আধাৰত নাগমণ্ডল নামৰ কন্নড় চলচ্চিত্ৰ হিচাপে ৰূপান্তৰ কৰিছিল। এই ১৯৯৭ চনৰ চলচ্চিত্ৰটোৱে পহেলিৰ অনুপ্ৰেৰণা হিচাপে কাম কৰিছিল বুলি কোৱা হয়। কাহিনীবোৰ লোককথামূলক উত্সৰ, যদিও পহেলিয়ে মূল উৎস আৰু আগৰ ৰূপান্তৰবোৰৰ পৰা বিচ্যুতি ঘটাই কাহিনীত আৰু মুখ্য মহিলা চৰিত্ৰখনত অধিক নাৰীবাদী ক্ষমতাৰ দৃষ্টিভংগী আগবঢ়াইছে।[4][5]
কাহিনী
[সম্পাদনা কৰক]এই চলচ্চিত্ৰখন দুটা পুতলাৰ দ্বাৰা বৰ্ণনা কৰা হয়, যাৰ কণ্ঠ প্ৰদান কৰিছে নাছিৰুদ্দিন শ্বাহ আৰু ৰত্না পাঠক শ্বাহে।
এজন উৎসাহী ৰাজস্থানী গাঁৱলীয়া ছোৱালী, লাচ্চি (ৰাণী মুখাৰ্জী), এক পৰিকল্পিত বিবাহৰ জৰিয়তে কিশনলাল (শ্বাহৰুখ খান)-ৰ লগত বিবাহপাশত আবদ্ধ হয়। কিশনলাল কঠোৰ পৰিশ্ৰমী এজন বেপাৰীৰ পুত্ৰ (অনুপম খেৰ) আৰু তেওঁলোকৰ গাঁৱৰ পৰা বহু দূৰৰ এখন গাঁৱত বাস কৰে। বিবাহৰ পিছত লাচ্চি যেতিয়া নিজৰ ঘৰ এৰি নিজৰ শহুৰেকৰ ঘৰলৈ গৈ আছিল, তেতিয়া তেওঁলোক ধৰমশালাত (ধাৰ্মিক আশ্ৰয়স্থল) বিশ্ৰাম লয়। এই ধৰমশালাটোত ১২৮টা ভূত থকাৰ গুজব আছে। সেই ঠাইত এজন ভূতে লাচ্চিক দেখি তেওঁৰ সৌন্দৰ্যত মোহিত হয়।
লাচ্চিয়ে অলপ সময়তে অনুভৱ কৰে যে এক অদ্ভুত উপস্থিতি তেওঁৰ আশে-পাশে আছে। বিবাহৰ প্ৰথম ৰাতি, লাচ্চি হতাশ হয় যেতিয়া কিশনলালে তেওঁক জনায় যে তেওঁ নিজৰ পিতৃৰ আদেশ অনুসৰি বাণিজ্য কৰিবলৈ জামনগৰলৈ পাঁচ বছৰলৈ গুচি যাব লাগিব। কিশনলালে বাণিজ্যিক হিচাপৰ কামত ব্যস্ত হৈ তেওঁৰ লগত মিলন নকৰাকৈ পুৱতি নিশা বাণিজ্য যাত্ৰাত ওলাই যায়। লাচ্চি হতাশ হয়, কিন্তু গজৰোবাই (জুহি চাওলা), কিশনলালৰ নবৌ, লাচ্চিক সান্ত্বনা দিয়ে। গজৰোবাই তেওঁৰ স্বামী সুন্দৰলাল (সুনীল শেট্টী) নিখোজ হৈ যোৱাৰ বিষয়ে অনুভূতি প্ৰকাশ কৰে।
ভূতটোৱে কিশনলালক গাঁও এৰি যোৱাৰ সময়ত পুৰণি জলাশয় এটাৰ ওচৰত লগ পায় আৰু মানুহৰ ৰূপ ধৰি তেওঁৰ লগত কথা পাতি তেওঁৰ পৰিচয় জানিবলৈ চেষ্টা কৰে। ভূতটোৱে জানে যে কিশনলাল পাঁচ বছৰলৈ যাত্ৰা কৰিছে, তেতিয়া ভূতটোৱে তেওঁৰ ৰূপ লৈ লাচ্চিৰ ঘৰলৈ যায়। ভূতটোৱে সকলোকৰে সৈতে বিশ্বাসঘাটকতা কৰে আৰু কিশনলালৰ ৰূপ লয়। লাচ্চিলৈ যদিও ভূতটোৱে নিজৰ সত্য পৰিচয় প্ৰকাশ কৰে, লাচ্চিয়ে ভূতটোক নিজৰ স্বামী ৰূপে গ্ৰহণ কৰে, যিহেতু ভূতটোৱে তেওঁৰ সকলো ইচ্ছা পূৰণ কৰে।
ভূতটোৱে কিশনলালৰ পৰিয়ালৰ সকলোৰে বিশ্বাস অৰ্জন কৰে। কিন্তু বৃহা (ৰাজপাল যাদৱ), পৰিয়ালৰ চাকৰ, সন্দেহ কৰে কিয়নো কিশনলালে নিজৰে ঘৰত নিজৰ চিঠি লাভ কৰে। বৃহাই প্ৰকৃত কিশনলালক জামনগৰত লগ পায় আৰু সঁচা ঘটনা প্ৰকাশ কৰে, কিন্তু কিশনলালে বৃহাক মদপান কৰি ভ্ৰান্ত হোৱা বুলি ভাবে।
গাঁৱৰ উটৰ দৌৰত অংশ লোৱাৰ কিশনলালৰ দেউতাকৰ পক্ষ পৰাস্ত হোৱাৰ উপক্ৰম হোৱাত ভূতটোৱে জাদু ব্যৱহাৰ কৰি পৰিয়ালৰ সন্মান পুনৰুদ্ধাৰ কৰে।
দুই বছৰৰ পিছত, কিশনলালে পুনৰ চিঠি পঠিয়ায়, কিন্তু বৃহাৰ পত্নীয়ে সেই চিঠি দাহ কৰি দিয়ে। চাৰি বছৰ পিছত, লাচ্চি গৰ্ভৱতী হয়, ভূতৰ সন্তানৰ মা হ'বলৈ লয়। প্ৰকৃত কিশনলাল গাঁৱলৈ উভতি আহে আৰু তেওঁৰ ৰূপ ধাৰণ কৰি থকা ভূতটোক দেখে। লাচ্চিয়ে বাচি লোৱা লোকটোক নিজৰ প্ৰকৃত স্বামী বুলি ভাবে।
অভিভাৱকসকলে সত্য উদ্ঘাটন কৰিবলৈ ৰজাৰ ওচৰলৈ যায়। ইতিমধ্যে এজন বৃদ্ধ ভেড়াৰখীয়া (অমিতাভ বচ্চন)ক লগ পায়। তেওঁ প্ৰকৃত কিশনলালক বাছি উলিয়াবলৈ তিনিটা পৰীক্ষা লয়—
- গৰম আঙঠা হাতত লোৱা,
- ভেড়াৰ ছেদেলি-ভেদেলি দল একত্ৰিত কৰা,
- এখন মোনাৰ ভিতৰত সোমাৱা।
প্ৰকৃত কিশনলালে প্ৰথম দুটা পৰীক্ষা চেষ্টা কৰে, কিন্তু ভূতটোৱে কেৱল শেষ পৰীক্ষা কৰে, কাৰণ সেইটো অসাধ্য। ভূতটোৱে লাচ্চিৰ প্ৰেমৰ প্ৰমাণ দিবলৈ মোনাৰ ভিতৰত সোমাই যায়, যাৰ ফলত প্ৰকৃত কিশনলাল চিনাক্ত হয়। তৎক্ষণাত মোনাখন বন্ধ কৰি ভূতটোক বন্দী কৰি পেলাই দিয়া হয়।
ঘূৰি অহাৰ সময়ত, লাচ্চি ভূতটোক হেৰুৱাই হতাশ হয়। কিন্তু আচম্বিতে, কিশনলাল লাচ্চিৰ আগত নিজৰ প্ৰকৃত পৰিচয় প্ৰকাশ কৰে—ভূতটোৱে তেওঁৰ শৰীৰ অধিকাৰ কৰি লৈছে!
লাচ্চি এতিয়া একেটা শৰীৰত থকা দুয়োজন ব্যক্তি (তেওঁৰ স্বামী আৰু প্ৰেমিক ভূত)ৰ সৈতে সুখী জীৱন যাপন কৰে।
পুতলাদ্বয়ে কাহিনী সামৰি কয়— এইটো এটা পুৰণি লোককথা।
অভিনেতা-অভিনেত্ৰী
[সম্পাদনা কৰক]- শ্বাহৰুখ খান দ্বৈত চৰিত্ৰত — কিশনলাল / ভূতৰ ৰূপত কিশনলাল
- ৰাণী মুখাৰ্জী — লাচ্ছী
- অনুপম খেৰ — ভনৱৰলাল: কিশনলালৰ পিতৃ
- অমিতাভ বচ্চন — গদৰিয়া: গো-পালক (বিশেষ উপস্থিতি)
- নাছিৰুদ্দিন শ্বাহ — পুৰুষ পুতলা (শব্দমাত্ৰ)
- ৰত্না পাঠক শ্বাহ — মহিলা পুতলা (শব্দমাত্ৰ)
- জুহি চাওলা — গজৰোবাই: কিশনলালৰ নবৌ
- সুনীল শেট্টী — সুন্দৰলাল: কিশনলালৰ ভাতৃ (বিশেষ উপস্থিতি)
- নীনা কুলকৰ্ণী — কিশনলালৰ মাতৃ
- শৰ্বৰী জামেনিচ — ৰাকমা: কিশনলালৰ ভনী
- দিলীপ প্ৰভাৱলকৰ — কন্বৰলাল: কিশনলালৰ ককা
- ৰাজপাল য়াদৱ — ভোজা: কিশনলালৰ ভৃত্য
- অদিতি গোভিত্ৰিকৰ — কামলি: লাচ্ছীৰ আত্মীয়
- পালক জৈন — অনসুয়া: কিশনলালৰ
সম্পৰ্কীয় ভনী (শিশু অভিনেত্ৰী)
- এ. কে. হাংগাল — জীৱৰাজ
- আছিফ শেখ — ভূত
বাহ্যিক সংযোগ
[সম্পাদনা কৰক]- Paheli সম্পৰ্কে ইণ্টাৰনেট মুভি ডাটাবেছত থকা তথ্য।
তথ্যসূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ 1.0 1.1 "Paheli". Box Office India. Archived from the original on 5 September 2015. https://web.archive.org/web/20150905210357/http://boxofficeindia.com/Movies/movie_detail/paheli#.VdmwnG-6bIZ। আহৰণ কৰা হৈছে: 23 August 2015.
- ↑ Mehta, Sunanda (১৯ নবেম্বৰ ২০০৫). "Now showing: Bollywood to Hollywood, Paheli makes the moves". The Indian Express. http://cities.expressindia.com/fullstory.php?newsid=157915.
- ↑ Ashraf, Syed Firdaus. "Paheli is India's Oscar entry". www.rediff.com. https://www.rediff.com/movies/2005/sep/26paheli.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: ১৩ মে ২০১৯.
- ↑ Martins, Constantino; Damásio, Manuel (১৫ আগষ্ট ২০১৬). Seduction in Popular Culture, Psychology, and Philosophy. IGI Global. পৃষ্ঠা. 140. ISBN 978-1-5225-0526-6. https://books.google.com/books?id=S_fZDAAAQBAJ&pg=PA140। আহৰণ কৰা হৈছে: ১৫ অক্টোবৰ ২০২০.
- ↑ "Top ten Kannada films to have been remade". The Times of India. https://timesofindia.indiatimes.com/entertainment/kannada/movies/photo-features/top-ten-kannada-films-to-have-been-remade/photostory/27975942.cms। আহৰণ কৰা হৈছে: ১৮ নভেম্বৰ ২০২০.