সমললৈ যাওক

ফাৰ্চী পায়জামা

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা
চিত্ৰ:Farshi.jpg
ফাৰ্চী পায়জামাৰ এখন মোটামুটি স্কেচ্ছ। এগৰাকী মহিলাই ফাৰ্চী পায়জামা পিন্ধি আছে আৰু আন এগৰাকীয়ে‍ ফাৰ্চী পায়জামা পিন্ধি খোজ কাঢ়ি গৈ আছে।

ফাৰ্চী পায়জামা (ইংৰাজী: Farshi pajama) হ'ল এক ধৰণৰ মহিলাৰ পোছাক যিবোৰ কুৰি‍ শতিকাৰ আৰম্ভণিতে অউধৰ মুছলমান আদালতত ৰজাঘৰীয়া আৰু উত্তৰ প্ৰদেশৰ (পূৰ্বতে উত্তৰ ভাৰতৰ সংযুক্ত প্ৰদেশ আগ্ৰা আৰু অউধ) বিশেষ সুবিধাপ্ৰাপ্ত মহিলাসকলে পিন্ধিছিল। পৰৱৰ্তী সময়ত ব্ৰিটিছ অভিজাত শ্ৰেণীৰ মহিলাসকলে পিন্ধা বৈ যোৱা গাউন এই আৰ্হিত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল৷[1] সম্পূৰ্ণ সাজ-পোছাকটো তিনিটা মৌলিক অংশৰে গঠিত - কুৰ্তা বা দীঘল চাৰ্ট, ডুপাট্টা বা লং ষ্টোল (মূৰ আৰু বুকু ঢাকি ৰখা পৰম্পৰাগত ভাৰতীয় কাপোৰৰ এক অপৰিহাৰ্য টুকুৰা), আৰু তৃতীয় আৰু আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ, ফাৰ্চী পায়জামা, যিটো হৈছে ড্ৰ’ষ্ট্ৰিংৰে ঠাইত ধৰি ৰখা বৈ যোৱা দুভৰিৰ স্কাৰ্ট। ই পোনে পোনে গোৰোহালৈকে পৰে য’ৰ পৰা ই প্ৰচুৰ পৰিমাণে মজিয়ালৈ বৈ যাবলৈ আৰম্ভ কৰে। এই সময়ছোৱাত ফাৰ্চী পায়জামাক প্ৰায়ে ফাৰ্চী ঘৰাৰা বুলি কোৱা হৈছিল, ২০ শতিকাৰ মাজভাগৰ আগতে এই শব্দ যুগল ব্যৱহাৰ কৰা হোৱা নাছিল আৰু ইয়াক বিকৃতি বুলি গণ্য কৰা হৈছে। ঘৰাৰাৰ লগত ফাৰ্চী পায়জামাৰ সাদৃশ্যৰ বাবেই এই বিভ্ৰান্তিৰ সৃষ্টি হোৱা বুলি কোৱা হয়।

ফৰ্চী মানে মজিয়াৰ লগত জড়িত (উদাহৰণস্বৰূপে ফৰ্চী মানে‍ বহা যিটো মজিয়াত বহি থকাৰ লগত জড়িত)। পায়জামা শব্দটোৰ সৈতে মিলি এই শব্দটো বিকশিত হৈ মজিয়াত ঢিলাকৈ পৰি যোৱা আৰু খোজ কঢ়াৰ সময়ত ভৰিৰ ওপৰত পিন্ধা বস্ত্ৰত পৰিণত হয়। কাৰ্যক্ষেত্ৰত খোজ কঢ়াৰ সময়ত এজন বিশেষজ্ঞ পিন্ধা ব্যক্তিয়ে কাপোৰখন সাৱধানে টানি অতিৰিক্ত ফ্লেৰিং ট্ৰেইলটো ভাঁজ কৰি বাওঁহাতত ধৰি ৰাখে, যাৰ ফলত সোঁহাতখন মুক্ত হৈ পৰে। সোণৰ কাম (এম্ব্ৰয়ডাৰী) আৰু ষ্টাৰলিং ৰূপৰ তাঁৰৰ সূতা (কৰচোব/জাৰি/জৰ্দোজী আদি) ব্যৱহাৰ কৰি এম্ব্ৰয়ডাৰী কৰা বৃহৎ পৰিমাণৰ দামী কাপোৰ (ঐতিহাসিকভাৱে ৯-১৫ গজ) এটি ফাৰ্চী ঘৰাৰ প্ৰধানকৈ‍ জাকজমকতাকে‍ প্ৰতিফলিত কৰে। সেই যুগৰ সম্ভ্ৰান্ত আৰু শাসকৰ ই সম্ভ্ৰান্ত হ‍োৱাৰ চিন৷

বিভিন্ন যুগে ফেশ্বন আৰু কাপোৰৰ কাটত পৰিৱৰ্তন আনিছে। এই ভিন্নতাসমূহো এখন ৰাজ্যৰ পৰা আন এখন ৰাজ্যত ৰাজদৰবাৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল আছিল৷

চুটি দৈৰ্ঘ্যৰ সংস্কৰণ এতিয়াও আছে‍, ভাৰত আৰু পাকিস্তানৰ বিয়াত কিন্তু খুব কমেইহে মহিলাসকলে পিন্ধি অতীতৰ আড়ম্বৰ পুনৰ সৃষ্টি কৰে।

উমৰাও জান (১৯৮১) আৰু শতৰাঞ্জ কে খিলাৰী (১৯৭৭) আদি চিনেমাত ১৯ শতিকাৰ লক্ষ্ণৌৰ মুছলমান সংস্কৃতিক চিত্ৰিত কৰা চিনেমাত ফাৰ্চী পায়জামা পিন্ধা অভিজাত মহিলা আৰু ৰাজকীয় গণিকাসকলক দেখা গৈছে।

তথ্যসূত্ৰ

[সম্পাদনা কৰক]
  1. "585 Ritu Kumar, A story of sartorial amalgamation". http://www.india-seminar.com/2008/585/585_ritu_kumar.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 2008-07-13.