বাংলাদেশৰ সংস্কৃতি

বাংলাদেশৰ সংস্কৃতি হৈছে দক্ষিণ এছিয়াৰ ভাৰত উপমহাদেশৰ বংগ অঞ্চলৰ সংস্কৃতিৰ সৈতে জড়িত। যুগ যুগ ধৰি ইয়াৰ বিকাশ ঘটিছে আৰু ই বাংলাদেশৰ কেইবাটাও সামাজিক গোটৰ সাংস্কৃতিক বৈচিত্ৰ্যক সামৰি লৈছে। এই সংস্কৃতিৰ ওপৰত ইছলাম, হিন্দু, বৌদ্ধ আৰু খ্ৰীষ্টান ধৰ্মৰ প্ৰভাৱ পৰিছে। সংগীত, নৃত্য, নাটক, শিল্প, হস্তশিল্প, লোককথা, ভাষা, সাহিত্য, দৰ্শন, ধৰ্ম, উৎসৱ আৰু ৰন্ধনশৈলী আদিত এই প্ৰভাৱ প্ৰকাশ পায়।^[1]

১৮ শতিকাৰ আৰম্ভণিৰ বংগ নৱজাগৰণৰ সময়ত বঙালী সংস্কৃতিৰ বিকাশত উল্লেখযোগ্য বঙালী লেখক, সাধু-সন্ত, বিজ্ঞানী, গৱেষক, চিন্তাবিদ, সংগীত সুৰকাৰ, চিত্ৰশিল্পী, চলচ্চিত্ৰ নিৰ্মাতাসকলে উল্লেখযোগ্য ভূমিকা পালন কৰিছে। বাংলাদেশৰ সংস্কৃতি বংগ অঞ্চলৰ সংস্কৃতিৰ সৈতে গভীৰভাৱে জড়িত হৈ আছে। মূলতঃ বাংলা সংস্কৃতিয়ে বাংলাদেশৰ সংস্কৃতিক বুজায়। বংগ নৱজাগৰণত এটা নৱজাত ৰাজনৈতিক ভাৰতীয় জাতীয়তাবাদৰ বীজ আছিল যিটো বহু দিশত আধুনিক ভাৰতীয় কলাত্মক সাংস্কৃতিক প্ৰকাশৰ পূৰ্বসূৰী আছিল।

সংগীত, নৃত্য আৰু নাটক

বাংলাদেশৰ সংগীত আৰু নৃত্য শৈলী মুঠতে তিনি প্ৰকাৰত বিভক্ত: শাস্ত্ৰীয়, লোক আৰু আধুনিক। শাস্ত্ৰীয় সংগীত আৰু নৃত্য ভাৰতীয় উপমহাদেশৰ অন্যান্য শাস্ত্ৰীয় ফৰ্মৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হৈছে, যেনে ভাৰতনাট্যম আৰু কথক।^[1] লোকসংগীতত ভাটিয়ালি, বাউল, মাৰফতি, মুৰ্শিদি আৰু ভাৱাইয়া উল্লেখযোগ্য। লালন শাহ, হাসন ৰাজা, কাঙ্গাল হৰিনাথ, ৰমেশ শিল আৰু আব্বাস উদ্দিনৰ দৰে গীতিকাৰসকলে বাংলাদেশৰ লোকসংগীতক সমৃদ্ধ কৰিছে।^[1] নাটকৰ ক্ষেত্ৰত, বাংলাদেশত পল্লীগাঁৱত যাত্ৰা আৰু মঞ্চ নাটক জনপ্ৰিয়। আধুনিক নাট্য আন্দোলনো উল্লেখযোগ্য, বিশেষকৈ ঢাকাত।^[1]

শিল্প আৰু হস্তশিল্প

বাংলাদেশৰ শিল্প আৰু হস্তশিল্পত মাটিৰ পাত্ৰ, নক্সী কাঁথা, জামদানি বস্ত্ৰ আৰু শীতল পাটি উল্লেখযোগ্য। এইসকল হস্তশিল্প স্থানীয় সংস্কৃতি আৰু পৰম্পৰাৰ প্ৰতিফলন।^[1]

সাহিত্য

বাংলাদেশৰ সাহিত্য বঙালী ভাষাত সমৃদ্ধ। মাইকেল মধুসূদন দত্ত, ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰ, কাজী নজৰুল ইছলামৰ দৰে সাহিত্যিকসকলে বঙালী সাহিত্যক সমৃদ্ধ কৰিছে।^[1]

ৰন্ধন-প্ৰণালী

বাংলাদেশৰ ৰন্ধন-প্ৰণালী মুঠতে ভাত আৰু মাছৰ ওপৰত আধাৰিত। মছলা আৰু মিঠাইৰ ব্যৱহাৰো উল্লেখযোগ্য। ৰসগোল্লা, চমচম, কালোজাম আদিৰ দৰে মিঠাইসমূহ জনপ্ৰিয়।^[1]

খেল-ধেমালি

বাংলাদেশৰ আটাইতকৈ জনপ্ৰিয় খেল হৈছে ক্ৰিকেট, তাৰ পাছত ফুটবল। কাবাডি হৈছে ৰাষ্ট্ৰীয় খেল। বাংলাদেশ ২০০০ চনত টেষ্ট ক্ৰিকেট খেলিবলৈ যোগ্যতা অৰ্জন কৰে, আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰিকেট দলক "টাইগাৰ্ছ" বুলি জনা যায়।^[1]

ধৰ্ম

বাংলাদেশৰ জনসংখ্যাৰ প্ৰায় ৯০% হৈছে মুছলমান। আনহাতে হিন্দু, বৌদ্ধ আৰু খ্ৰীষ্টান সংখ্যালঘু হিচাপে উপস্থিত। বিভিন্ন ধৰ্মীয় আৰু জনজাতীয় গোটৰ লোকসকলে নিজৰ নিজস্ব উৎসৱ পালন কৰে। ঈদ-উল-ফিটৰ, দুৰ্গা পূজা, বৰদিন আৰু বুদ্ধ পূৰ্ণিমা বাংলাদেশত বিশেষ উৎসাহেৰে পালন কৰা হয়।^[1]

উৎসৱ

বাংলাদেশত কেইবাটাও ধৰ্মীয় আৰু ধৰ্মনিৰপেক্ষ উৎসৱ পালন কৰা হয়। পহেলা বৈশাখ হৈছে আটাইতকৈ ডাঙৰ সংস্কৃতিক অনুষ্ঠান। আন উল্লেখযোগ্য উৎসৱসমূহত অন্তৰ্ভুক্ত: ভাষা আন্দোলন দিৱস (২১ ফেব্ৰুৱাৰী), স্বাধীনতা দিৱস (২৬ মাৰ্চ) আৰু বিজয় দিৱস (১৬ ডিচেম্বৰ)।^[1]

আৰু চাওক

তথ্যসূত্ৰ

↑ ^1.00 ^1.01 ^1.02 ^1.03 ^1.04 ^1.05 ^1.06 ^1.07 ^1.08 ^1.09 "Culture of Bangladesh". Wikipedia. https://en.wikipedia.org/wiki/Culture_of_Bangladesh। আহৰণ কৰা হৈছে: 2025-03-20.

[culture-1] 1.00 ^1.01 ^1.02 ^1.03 ^1.04 ^1.05 ^1.06 ^1.07 ^1.08 ^1.09 "Culture of Bangladesh". Wikipedia. https://en.wikipedia.org/wiki/Culture_of_Bangladesh। আহৰণ কৰা হৈছে: 2025-03-20.

[1]