বাই‌ বাইআনাই

বাই বাইআনাই হৈছে যাকুত জাতিৰ বন, জন্তু আৰু চিকাৰীৰ পৃষ্ঠপোষক আত্মা। শিকাৰীৰে আগতে জুই জ্বলাই তেওঁলৈ প্ৰাৰ্থনা কৰে যাতে তেওঁলোকৰ শিকাৰ সফল হয় আৰু দুৰ্ঘটনা নঘটে। কিছুমান সংস্কৃতিত, তেওঁ শিশু সকলৰো সুৰক্ষিতা হিচাপে বিবেচিত। তেওঁ বংশধৰসকলৰ ৰক্ষক হিচাপে গণ্য।

বৰ্ণনা

প্ৰাচীন কালত, বাইআনাই আছিল তুৰ্কী দেৱী যি বন্যপ্ৰাণী, সম্পদ আৰু উৰ্বৰতাৰ প্ৰতীক আছিল। তেওঁ আলতাই আৰু ছাখা অঞ্চলত পূজিত হৈছিল। তেওঁৰ নামৰ অৰ্থ "সমৃদ্ধ, উৰ্বৰ, ধনী।" তেওঁ আছিল কাইৰাৰ কন্যা।

বাইআনাই কেতিয়াবা বন পৰী বা তুৰ্কী-আলতাইক ধৰ্ম-গল্পত এক সংৰক্ষক আত্মা হিচাপে বিবেচিত হয়। মধ্য এচিয়াত তেওঁক পাইনা নামেৰে জনা যায়। বাইআনাইৰ তিনিটা ৰূপ আছে:

1. বাই বাইআনাই: চিকাৰৰ দেৱী।
2. টাঘ বাইআনাই: বনাঞ্চলৰ দেৱী।
3. উঘু বাইআনাই: মৎস্য চিকাৰৰ দেৱী।

ব্যুৎপত্তি

"বাইআনাই" শব্দটো আলতাইক-তুৰ্কী মূলৰ, যাৰ অৰ্থ হৈছে "সম্পদ", "সমৃদ্ধি", "মহানতা" আৰু "ঐশ্বৰ্য।"

ৰূপবিজ্ঞান

বাইআনাইক সাধাৰণতে দীঘল কেশৰী, হালকা সৌৰভযুক্ত যুৱতী ৰূপত অংকন কৰা হয়, যাৰ কেতিয়াবা পাখিও থাকে। তেওঁলোকে সাধাৰণতে উৰুৱা বসন পিন্ধে, যি পালকেৰে সজ্জিত থাকে যাতে তেওঁলোকে পক্ষীৰ দৰে উৰিব পাৰে। সাধাৰণতে, বাইআনাইক দীঘল, স্বৰ্ণকেশী, দীপ্তিমান ত্বক আৰু জুইৰ দৰে চকুত দৰ্শন কৰা হয়। তেওঁলোকক অগ্নিৰ সৈতে সংযুক্ত কৰা হয়। তেওঁলোকে খৰাং সৃষ্টি কৰিব পাৰে, খেতিপথাৰ জ্বলাই দিব পাৰে বা গৰুক উচ্চ জ্বৰত আক্ৰান্ত কৰিব পাৰে। জনশ্ৰুতিত আছে যে, যেতিয়া বাইআনাই ৰুষ্ট হয়, তেতিয়া তেওঁ এক বিশাল পক্ষীৰ ৰূপ ধৰি শত্ৰুবোৰৰ ওপৰত অগ্নি নিক্ষেপ কৰে।

বাসস্থান

লোকবিশ্বাস অনুসৰি, বাইআনাই প্ৰাচীন ডাঙৰ গছৰ ভিতৰত, পৰিত্যক্ত কুঁৰাঘৰত বা অন্ধকাৰ গুহাত বাস কৰে। তেওঁ সাধাৰণতে নদী, পুখুৰী বা কুঁৱাৰ কাষত থাকি শীতকালৰ পূৰ্বে হেমন্তলৈকে মানুহৰ জগতত উপস্থিত হয়।

গ্ৰন্থতালিকা

• মিথি народов мира — মস্কো: Советская энциклопедия, 1991
• Türk Mitolojisi Ansiklopedik Sözlük, Celal Beydili, Yurt Yayınevi (পৃষ্ঠা - 95)

বাহ্যিক সংযোগ

• যাকুত ধৰ্ম-গল্প আৰু শামানিজম Archived 2010-01-07 at the Wayback Machine