বাগাধৰ ব্ৰহ্ম কিষাণ মহাবিদ্যালয়, জালাহঘাট

বাগাধৰ ব্ৰহ্ম কিষাণ মহাবিদ্যালয়, জালাহঘাট
স্থাপিত	১৯৭৮
ধৰণ	ৰাজহুৱা মহাবিদ্যালয়
অধ্যক্ষ	ড. কেশৱ বসুমতাৰী
স্থান	জালাহঘাট, বাক্সা জিলা, অসম, ভাৰতবৰ্ষ
চৌহদ	গ্ৰাম্য
ভুক্তি	Gauhati University
ৱেবছাইট	bbkishancollege.in

বাগাধৰ ব্ৰহ্ম কিষাণ মহাবিদ্যালয় চমুকৈ বি.বি. কিষাণ মহাবিদ্যালয়। মহাবিদ্যালয়খন অসমৰ ২০০৩ চনত গঠিত বি.টি.এ.ডি. অন্তৰ্গত বাক্সা জিলাৰ জলাহঘাটত অৱস্থিত। ১৯৭৮ চনত ভাৰত -ভূটান সীমান্তৰ ওচৰৰ বাক্সা জিলাৰ উত্তৰ-পূব কোণত আৰু জনবসতি থকা জালাহ ব্লক অঞ্চলৰ শিক্ষা আগ্ৰহী ল'ৰা-ছোৱালীক উচ্চ শিক্ষা প্ৰদানৰ বাবে অনুসূচিত জনজাতি আৰু অন্যান্য থলুৱা সম্প্ৰদায়লোকসকলে ৰাজহুৱা পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰি মহাবিদ্যালয়খন প্ৰতিষ্ঠা কৰা হৈছিল। প্ৰথম অৱস্থাত মহাবিদ্যালয়খনক কিষাণ মহাবিদ্যালয় বুলি কোৱা হৈছিল। ১৯৮২ চনত এজন জনজাতীয় সমাজকৰ্মীৰ নামেৰে ইয়াৰ নাম সলনি কৰি বাগাধৰ ব্ৰহ্ম কিষাণ মহাবিদ্যালয় ৰখা হয়। মহিলা সাক্ষৰতাৰ ক্ষেত্ৰত বিশেষকৈ জালাহ অঞ্চলৰ সাক্ষৰতা হাৰ যথেষ্ট কম। (১৯৯১: ৪০.৩৪%, ২০০১: ৫৪.৪৫%) অসমৰ ভিতৰুৱা অঞ্চলৰ কলেজসমূহৰ ভিতৰত এইখন অন্যতম কলেজ হোৱাৰ বাবে স্থানীয় ব্যক্তিসকল যথেষ্ট সহায় কৰিছে। ১৯৭৯–১৯৮০ চনত গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ অনুমতি সাপেক্ষে দুবছৰীয়া এছ’চিয়েট অৱ আৰ্টছ কাৰ্যসূচী আৰু পৰৱৰ্তী সময়ত অসম চৰকাৰৰ সমান্তৰাল সহযোগত মহাবিদ্যালয়খন কাৰ্যকৰী ভাবে আৰম্ভ হয়। ১৯৮৩ আৰু ১৯৮৪ চনত কলা শাখাৰ স্নাতক কাৰ্যসূচী মুকলি কৰি ১৯৮৬ চনত গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ সংলগ্নতা সংযোজন কৰে। সেই একে বছৰতে মহাবিদ্যালয়খনে অসম চৰকাৰৰ ঘাটি অনুদান-সাহায্য কাৰ্যসূচী আৰু ‘অসম সাহায্যপ্ৰাপ্ত মহাবিদ্যালয় ব্যৱস্থাপনা নিয়মৰ ২০১৬ৰ অধীনলৈ আহে। ১৯৭৬ চনত পিছত অসম বেচৰকাৰী মহাবিদ্যালয় পৰিচালনা বিধি ১৯৭১ৰ দ্বাৰা স্থাপিত হয়। ১৯৯০ চনত বিশ্ববিদ্যালয় অনুদান আয়োগৰ দ্বাৰা 2f আৰু 12Bৰ অধীনত স্বীকৃতিপ্ৰাপ্ত হয়। বি.বি.কিষাণ মহাবিদ্যালয়ৰ প্ৰাথমিক লক্ষ্যসমূহ হ’ল- অনুসূচীত জনজাতি আৰু অন্য পিছপৰা শ্ৰেণীৰে গঠিত জালাহ ব্লক অঞ্চলৰ অৰ্থনৈতিক আৰু শৈক্ষিকভাৱে বঞ্চিত শ্ৰেণীসমূহৰ বাবে উচ্চ শিক্ষাৰ সুবিধাসমূহ যাতে সহজে উপলব্ধ কৰা। উচ্চ শিক্ষাৰ জৰিয়তে মহিলাসকলৰ সৱলীকৰণৰ সুবিধা প্ৰদান কৰা, সম্প্ৰসাৰণ আৰু সজাগতা কাৰ্যসূচীক নিয়মীয়া পাঠ্যক্ৰমৰ অংশ হিচাপে গঢ়ি তোলা। বৃত্তিমূলক পাঠ্যক্ৰম আৰু আত্মসহায়ক গোটৰ জৰিয়তে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলৰ মাজত উদ্যোগীকৰণ আৰু আত্মনিয়োগৰ মনোভাৱ গঢ়ি তোলা।^{[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন]}

শৈক্ষিক দিশ

বৰ্তমান ডিগ্ৰী পৰ্যায়ত ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ নামভৰ্তি সংখ্যা ৩৩৪জন তাৰে ৪৭% মহিলা(ST: ৫৭%, SC: ১% আৰু OBC: ৩৫%)। স্ব-বিত্তীয় কম্পিউটাৰ পাঠ্যক্ৰমৰ বাবে ৩৫ জনৰো অধিক ছাইন আপ কৰিছে। অনুষদটোত ২৬ গৰাকী (৫ গৰাকী মহিলা/২১ গৰাকী পুৰুষ) স্থায়ী আৰু ১১ গৰাকী (সকলো পুৰুষ) অস্থায়ী (অনুমোদিত পদৰ বিপৰীতে) শিক্ষক আছে। সকলো শিক্ষকে উচ্চতৰ মাধ্যমিকৰ পাঠ্যক্ৰমতো পাঠদান কৰে। ২৬ গৰাকী স্থায়ী শিক্ষকৰ ভিতৰত এজন পি.এইচ.ডি, ১১ গৰাকী (৩ গৰাকী মহিলা + ৮ গৰাকী পুৰুষ) এম.ফিল. আৰু ১২ পি. এইচ. ডি.চি. ডিগ্ৰী অৰ্জন কৰিছে। এই অনুষদটোত প্ৰশাসনিক কৰ্মচাৰী, অধ্যক্ষ আৰু লাইব্ৰেৰিয়ানকে ধৰি ১২জন (১জন মহিলা + ১১জন পুৰুষ) সদস্য সহায়ক হিচাপে আছে। মহাবিদ্যালয়ৰ বাৰ্ষিক কেলেণ্ডাৰত কলেজখনৰ ছয় দিনীয়া সপ্তাহ আৰু দৈনিক সময়সূচী পুৱা ৯.১৫ বজাৰ পৰা ৪.৩০ বজালৈ নিৰ্ধাৰণ কৰা আছে। পাঠদানৰ ভাষা বা মাধ্যম হ'ল অসমীয়া আৰু ইংৰাজী। ছোৱালীসকলৰ আগতীয়া বিবাহৰ দৰে অৰ্থনৈতিক আৰু আৰ্থ-সাংস্কৃতিক কাৰণত ড্ৰপ-আউটৰ হাৰ অতি বেছি। তদুপৰি টিডিচি দ্বিতীয় বৰ্ষ সম্পূৰ্ণ নকৰা ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সংখ্যা যথেষ্ট আৰু বহু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে টিডিচি ফাইনেল পৰীক্ষাত অংশগ্ৰহণ নকৰে। একেৰাহে দুটা বছৰত উত্তীৰ্ণৰ হাৰ ৬৫.৯% আৰু ৬৯%।^{[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন]}

উচ্চতৰ মাধ্যমিক

1. এইচ.এছ.(কলা শাখা)

স্নাতক বিষয়(কলা শাখা)

1. অসমীয়া
2. বড়ো
3. ইংৰাজী
4. সংস্কৃত
5. ইতিহাস
6. দৰ্শন
7. শিক্ষা
8. অৰ্থনীতি
9. গণিত
10. ৰাজনীতি বিজ্ঞান
11. পৰিসংখ্যা বিজ্ঞান

স্ব-বিত্তীয় পাঠ্যক্ৰম

• চাৰ্টিফিকেট পাঠ্যক্ৰম

1. কথিত ইংৰাজী
2. যোগ আৰু ধ্যান
3. কম্পিউটাৰ প্ৰয়োগ

• ডিপ্লমা পাঠ্যক্ৰম

1. কম্পিউটাৰৰ আবেদন পাঠ্যক্ৰম (৬ মাহৰ)

আন্তঃগাঁথনি আৰু শিক্ষণ সম্পদ

মহাবিদ্যালয়খনৰ সৰ্বমুঠ ১০ একৰ ভূমিৰে কেম্পাছখন গঠিত। মহাবিদ্যালয়খন ভাৰত-ভূটান সীমান্তৰ ওচৰত জালাহঘাটত নামৰ ঠাইখনত অৱস্থিত। মহাবিদ্যালয়খনৰ দুফালে ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ উপনৈ কালদিয়া নদীয়ে আগুৰি আছে। মহাবিদ্যালয়খনত এখন অসম টাইপ এটা বৃহৎ অট্টালিকা আছে। অট্টালিকাটোৰ দুয়োফালে দুটা ডেউকা সদৃশ গৃহ আছে, য’ত শ্ৰেণীকোঠা, অধ্যক্ষৰ কাৰ্যালয়, প্ৰশাসনিক কাৰ্যালয়, সমিতিৰ কক্ষ, সন্মিলন হল, পুথিভঁৰাল, ছোৱালীৰ কমন ৰুম, কম্পিউটাৰ চেণ্টাৰ, আৰু আন কেইবাটাও কেন্দ্ৰ আৰু কোষ আছে। শৈক্ষিক বিভাগবোৰ সকলো পিছফালে এটা এনেক্সত ৰখা হৈছে। ল’ৰা আৰু ছোৱালীৰ হোষ্টেল আৰু ৪ কোৱাৰ্টাৰ কেম্পাছখনৰ পিছফালে আছে। মাজতঅংশত মাছৰ পুখুৰী, বাগিচাৰ ঠাই, আৰু আন্তঃগাঁথনি সম্প্ৰসাৰণৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ কিছু ঠাই মুকলি আছে। সন্মুখত অংশত এফালে ডাঙৰ চাইকেল আৰু দুচকীয়া বাহনৰ পাৰ্কিং লট (প্ৰাক্তন ছাত্ৰ সন্থা আৰু শিক্ষক আৰু অশিক্ষক কৰ্মচাৰীৰ দান কৰা) আৰু আনফালে নতুনকৈ নিৰ্মাণ কৰা কেণ্টিন আছে। লৰাৰ কমন ৰুমৰ নিৰ্মাণৰ কাম চলি আছে। এই দুটা অট্টালিকাৰ বাহিৰৰ ভাগত শৌচাগাৰবোৰ আছে। মূল অট্টালিকাৰ সন্মুখত দুয়োফালে বাগিচা আছে আৰু কেন্দ্ৰ অংশত এখন পতাকা থিয় হৈ আছে। বানপানীৰ সময়ত যেতিয়া কলেজৰ খেলপথাৰৰ এটা অংশ পানীয়ে ডুবাই পেলায় তেতিয়া খোৱা পানী যোগান ব্যৱস্থাটো খোৱাৰ বাবে উপযোগী হৈ পৰে। প্ৰতিদিনে অপৰিহাৰ্য হৈ পৰা সম্প্ৰসাৰণৰ বাবে মহাবিদ্যালয়খনে মৎস্য, খেতি, ভেঁকুৰ, ভাৰ্মিকম্পোষ্ট, ফটোকপিৰ সুবিধা, কম্পিউটাৰ শিক্ষা আদি উৎসৰ পৰা ধন আহৰণ কৰাৰ পৰিকল্পনা কৰি আছে।^{[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন]}

সংগঠন আৰু পৰিচালনা

মহাবিদ্যালয়খনৰ ১২ জনীয়া গভৰ্নিং ব’ডিৰ দ্বাৰা পৰিচালিত হয়, য’ত স্থানীয় বিধায়ক সভাপতি, অধ্যক্ষ পদমৰ্যাদাৰ সদস্য-সচিব, উপাধ্যক্ষ পদমৰ্মে সদস্য, বিশ্ববিদ্যালয়ৰ আৰু ৰাজ্য চৰকাৰ মনোনীত সদ্যস, এগৰাকী মহিলা- সদস্য, এজন দাতা-সদস্য আৰু কলেজৰ শিক্ষক আৰু অশিক্ষক কৰ্মচাৰীৰ প্ৰতিনিধি। মহাবিদ্যালয়খনৰ শৈক্ষিক, প্ৰশাসনিক, বিত্তীয়, সাংস্কৃতিক, কল্যাণ আৰু সম্প্ৰসাৰণৰ কাম-কাজৰ পৰিকল্পনা আৰু নিৰীক্ষণৰ বাবে প্ৰায় ১২টা সমিতি/চেল/ইউনিট আছে।