বাৱাং মেৰাহ আৰু বাৱাং পুটিহ
বাৱাং মেৰাহ ডান বাৱাং পুটিহ ইণ্ডোনেছিয়াৰ ৰিয়াউ অঞ্চলৰ এটা জনপ্ৰিয় পৰম্পৰাগত ইণ্ডোনেছিয়ান লোককথা, য'ত বিপৰীত চৰিত্ৰৰ দুজন ভাই-ভনী (এজন ভাল আৰু এজন বেয়া), আৰু এগৰাকী বিবেচনাহীন সতীয়া মাতৃ জড়িত। এই লোককথাৰ বিষয়বস্তু আৰু নৈতিকতা ইউৰোপীয় লোককথা চিণ্ডেৰেলাৰ দৰেই।
কাহিনীটোৰ কেন্দ্ৰবিন্দু হৈছে বাৱাং পুটিহ আৰু বাৱাং মেৰা নামৰ এহাল সতীয়া ভগ্নী। বাৱাং পুটিহ মানে মালয় আৰু/বা ইণ্ডোনেছিয়ান শব্দৰ অৰ্থত নহৰু, আনহাতে বাৱাং মেৰাহ মানে মালয় আৰু/বা ইণ্ডোনেছিয়ান শব্দত পিঁয়াজ। এই নামকৰণৰ নিয়মটো পশ্চিমীয়া সাধুকথাৰ ভগ্নী স্নো-হোৱাইট আৰু ৰোজ-ৰেডৰ দৰেই যদিও পূৰ্বৰসকলৰ মাজতো মিল নাথাকে। নাৰী নায়িকা আৰু তেওঁৰ বিৰোধীৰ বাবে এই নামবোৰৰ ব্যৱহাৰ তেওঁলোকৰ শাৰীৰিক সাদৃশ্যৰ প্ৰতীক (দুয়োজনী ছোৱালী ধুনীয়া) যদিও ব্যক্তিত্ব সম্পূৰ্ণ বেলেগ। যিহেতু মূল লোককথাটো মৌখিকভাৱে চলি আহিছিল, গতিকে কাহিনীটোৰ বিভিন্ন ৰূপ আছে। বেছিভাগ সংস্কৰণতে বাৱাং পুটিহ ভাল আৰু দয়ালু কন্যা, আনহাতে বাৱাং মেৰাহ নিষ্ঠুৰ আৰু প্ৰতিশোধপৰায়ণ কন্যা, আনহাতে ১৯৫৯ চনৰ ক'লা-বগা মালয়েছিয়ান চিনেমাখনত ইয়াৰ বিপৰীতে দেখুওৱা হৈছে।[1] বাৱাং মেৰা আৰু বাৱাং পুটিহৰ কাহিনীৰ কেইবাটাও সংস্কৰণ আছে, এটাত এটা যাদুকৰী ৰঙালাও আৰু আনটো এটা যাদুকৰী মাছৰ সৈতে জড়িত। কৌতুহলজনকভাৱে দ্বিতীয় সংস্কৰণটো লেউংলি যাদুকৰী মাছৰ চুণ্ডানিজ লোককথাৰ সৈতে বহুত মিল আছে।
কাহিনীটোৰ উৎপত্তি অস্পষ্ট আৰু অস্পষ্ট, কিছুমানে ইয়াক ৰিয়াউ সুমাত্ৰা ইণ্ডোনেছিয়ান লোককথা বুলি কয়, আনহাতে কিছুমানে ইয়াৰ উৎপত্তি জাভাৰ যোগ্যাকাৰ্টাৰ পৰা হোৱা বুলি কয়।[2] তথাপিও ইয়াৰ উৎপত্তি অস্পষ্ট হোৱাৰ পিছতো কাহিনীটো ইণ্ডোনেছিয়াৰ এক জনপ্ৰিয় শিশু লোককথা।
কাহিনী
[সম্পাদনা কৰক]প্ৰথম সংস্কৰণ
[সম্পাদনা কৰক]এখন গাঁৱত কন্যা বাৱাং মেৰাহ (ৰঙা পিঁয়াজ বা শ্বেলট) আৰু সতি-সন্ততি বাৱাং পুতিহ (বগা নহৰু)ৰ সৈতে এগৰাকী বিধৱাই বাস কৰিছিল।
বাৱাং মেৰা আৰু বাৱাং পুতিহৰ ব্যক্তিত্ব আছিল বিপৰীত। বাৱাং পুতিহ আছিল অধ্যৱসায়ী, দয়ালু, সৎ আৰু নম্ৰ। ইফালে বাৱাং মেৰা আছিল অতি এলেহুৱা, গ্লেমাৰাছ, গৌৰৱান্বিত আৰু ঈৰ্ষাপৰায়ণ। তদুপৰি বাৱাং মেৰাৰ মাকৰ দ্বাৰা নষ্ট চৰিত্ৰৰ হৈ যোৱাৰ বিপৰীতে বাৱাং পুটিহে ঘৰৰ সকলো কাম কৰিছিল। বাৱাং মেৰা আৰু বিধৱাই মাত্ৰ নিজকে মেক আপ কৰি সময় কটায়, কাৰণ যেতিয়া তেওঁলোকক কিবা এটাৰ প্ৰয়োজন হয় তেতিয়া তেওঁলোকে কেৱল বাৱাং পুটিহক মাতিছিল। বাৱাং পুতিহে কেতিয়াও নিজৰ প্ৰতিকূলতাৰ অভিযোগ নকৰি সতীয়া মাক আৰু ভনীয়েকক আনন্দৰে সেৱা আগবঢ়াইছিল।
এদিন ৰাতিপুৱা বাৱাং পুটিহে নদীত কাপোৰ ধুই আছিল। তাইৰ অজ্ঞাতে মাকৰ বস্ত্ৰ এখন নদীত উটি গ’ল। সতীয়া মাকৰ শাস্তি পোৱাৰ ভয়ত বাৱাং পুটিহে কাপোৰখন বিচাৰি নদীৰ কাষেৰে খোজ কাঢ়ি গ’ল। বাটত তাই কাপোৰখনৰ বিষয়ে সোধা-পোছা কৰিলে, কিন্তু বিচাৰি নাপালে। অৱশেষত বাৱাং পুটিহে নদীৰ পিছে পিছে থকা এটা গুহাত উপস্থিত হৈ এগৰাকী বৃদ্ধাক লগ পালে। বাৱাং পুটিহে মহিলাগৰাকীক কাপোৰখনৰ অৱস্থাৰ বিষয়ে সুধিলে। বুঢ়ীয়ে বোৱাং পুতিহক কাপোৰখন ঘূৰাই দিবলৈ মান্তি হ’ল, যদিহে বাৱাং পুটিহে তাইৰ কামত সহায় কৰে। বাৱাং পুতিহে অনায়াসে মানি লৈ বুঢ়ীক তেওঁৰ কষ্টৰে সন্তুষ্ট কৰিলে।
বুঢ়ীয়ে কেৱল বাৱাং পুতিহক কাপোৰখন উপহাৰ দিয়াই নহয়, উপহাৰ হিচাপে দুটা কুমলীয়া ডালিমৰ মাজৰ পৰা এটা বাছি ল’বলৈ আগবঢ়াইছিল। বাৱাং পুটিহ লোভী নহয় বাবে সৰু কুমলীয়া ডালিমটো বাছি লৈছিল।
দুপৰীয়াৰ ভাগত ঘৰলৈ উভতি আহি বাৱাং পুটিহে বিধৱা আৰু বাৱাং মেৰাহৰ ক্ৰোধৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হয়। বাৱাং পুটিহে এই যুটিটোৰ আগত নিজৰ এই অধ্যায়ৰ কথা কয়। তাইৰ সতিনীয়েক এতিয়াও খঙত আছিল কাৰণ তাই ইতিমধ্যে দেৰি হৈছিল আৰু মাত্ৰ এটা সৰু কুমলীয়া ডালিমহে আনিছিল। খঙত বিধৱাই কুমলীয়া ডালিমটো ভাঙি পেলালে, য’ত সকলোকে আচৰিত কৰি ওলাল সোণৰ গহনা আৰু হীৰা অলংকাৰ। লোভী যুটিটোৱে বাৱাং পুতিহক ডাঙৰ কুমলীয়া ডালিমটো অনাৰ বাবে চিঞৰিছিল আৰু কুমলীয়া ডালিমটো লাভ কৰাৰ ষড়যন্ত্ৰ কৰিছিল।
বাৱাং মেৰাহে বাৱাং পুটিহে কোৱা পদক্ষেপ অনুসৰণ কৰিলে। বাৱাং মেৰাহে স্বেচ্ছাই মাকৰ কাপোৰখন আঁতৰি যাবলৈ দিলে, নদীৰ কাষেৰে খোজ কাঢ়ি মানুহক সুধিলে আৰু শেষত বুঢ়ীজনী থকা গুহাটোলৈ আহিল। কিন্তু বাৱাং মেৰাহে বুঢ়ীগৰাকীৰ কাম কৰিবলৈ দিয়া অনুৰোধ নাকচ কৰি আনকি অহংকাৰেৰে বুঢ়ীক ডাঙৰ কুমলীয়া ডালিমটো দিবলৈও নিৰ্দেশ দিছিল, আৰু বুড়ীয়ে দিছিল।
বাৱাং মেৰাহে আনন্দত কুমলীয়া ডালিমটো ঘৰলৈ লৈ আহিল। বিধৱা আৰু বাৱাং মেৰাহে কুমলীয়া ডালিমটো ভাঙি পেলালে; কিন্তু তেওঁলোকৰ দুখৰ বিষয় যে, তাৰপৰা বিভিন্ন ভয়ংকৰ বিষাক্ত সাপ ওলাই পৰিল। বিধৱা আৰু বাৱাং মেৰাহে অৱশেষত নিজৰ মূৰ্খামি উপলব্ধি কৰি বাৱাং পুতিহক ক্ষমা কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰিলে।[3]
দ্বিতীয় সংস্কৰণ
[সম্পাদনা কৰক]কাহিনীটো সংঘটিত হৈছে এখন সাধাৰণ গাঁৱৰ ঘৰত। এই পৰিয়ালৰ মুৰব্বীৰ দুগৰাকী পত্নী থাকে আৰু প্ৰতিগৰাকী পত্নীৰ নিজস্ব কন্যা আছে। দুয়োৰে ভিতৰত ডাঙৰজন বাৱাং পুটিহ, সৰুজন বাৱাং মেৰা। বাৱাং মেৰা আৰু তাইৰ মাকে ঈৰ্ষা কৰে পিতৃয়ে বাৱাং পুতিহ আৰু তাইৰ মাকক দিয়া মনোযোগৰ বাবে, যিগৰাকীও সহপত্নীতকৈও ডাঙৰ। পিতৃৰ মৃত্যুৰ সময়ত বাৱাং মেৰা আৰু মাকে ঘৰখনৰ দায়িত্ব লয় আৰু বাৱাং পুতিহ আৰু মাক দুয়োকে দাসী কৰি ৰাখে। বাৱাং পুতিহৰ মাকে কন্যাৰ পক্ষত থিয় দিয়ে যদিও অতি সোনকালেই তাইৰ অকাল মৃত্যু হয়। এদিন পৰিয়ালটোৰ কাপোৰ ধোৱা বস্তু নদীত ধুই থাকোঁতে বাৱাং মেৰাৰ মাকে তাইক পানীত ঠেলি দি ডুব যাবলৈ এৰি দিলে।
জৈৱিক মাতৃ আৰু পিতৃৰ মৃত্যুৰ পিছত কোমল আৰু আজ্ঞাকাৰী বাৱাং পুতিহক নিষ্ঠুৰ সতীয়া মাক আৰু সতীয়া ভগ্নীয়ে অত্যাচাৰৰ সন্মুখীন হ’বলৈ অকলে এৰি থৈ যায়। যদিও বাৱাং পুটিহে কষ্ট পায়, তথাপিও তাই ধৈৰ্য্যশীল। এদিন তাই হাবিলৈ গৈ থাকোঁতে এটা পুখুৰীত এটা জীয়া মাছ থকা দেখা পায়। মাছটোৱে কথা ক’ব পাৰে, আৰু তাইক কয় যে তাইৰ মাকেহে তাইক সান্ত্বনা দিবলৈ ঘূৰি আহিছে। বাৱাং পুতিহে আকৌ মাকৰ লগত কথা পাতিবলৈ পাই আনন্দত আত্মহাৰা হৈ পৰে, আৰু পাৰিলেই গোপনে পুখুৰীটোলৈ যায়।
এদিন বাৱাং মেৰাহে বাৱাং পুতিহক লুকাই চুৰকৈ যোৱা দেখি গোপনে তাইৰ পিছে পিছে পুখুৰীটোলৈ যায়, য’ত তাই বাৱাং পুতিহক মাছৰ লগত কথা পতা প্ৰত্যক্ষ কৰে। বাৱাং পুতিহ যোৱাৰ পাছত বাৱাং মেৰাহে মাছবোৰক পুখুৰীৰ উপৰিভাগলৈ লোভ লগাকৈ উঠি আহে। বাৱাং মেৰাহ আৰু তাইৰ মাকে মাছ মাৰি, ক’ৰ পৰা আহিল নোকোৱাকৈ ৰান্ধি বাৱাং পুটিহক খুৱায়। বাৱাং পুটিহে খাই শেষ কৰিলেই তাইৰ সতীয়া মাক আৰু সতীয়া ভনীয়েকক মাছটো ক’ৰ পৰা পাইছিল সেই কথা প্ৰকাশ কৰে। এই প্ৰকাশক লৈ বাৱাং পুটিহ বিকৃত হৈ পৰিছে আৰু অনুশোচনাৰে ভৰি পৰিছে।
বাৱাং পুটিহে মাছৰ হাড়বোৰ গোটাই গছৰ তলত সৰু কবৰ এটাত পুতি থয়। পিছদিনা যেতিয়া তাই কবৰৰ ওচৰলৈ যায়, তেতিয়া তাই আচৰিত হয় যে গছজোপাৰ এটা ডালৰ পৰা এটা ধুনীয়া দোলনা ওলাইছে। বাৱাং পুটিহে যেতিয়া দোলনাত বহি পুৰণি লুলাবী গায়, তেতিয়া ই যাদুকৰীভাৱে আগলৈ পিছলৈ দোল খায়।
বাৱাং পুটিহে পাৰিলেই যাদুকৰী দোলনাখনলৈ গৈ থাকে। এদিন তাই যাদুকৰী দোলনাত উঠি থাকোঁতে ওচৰতে চিকাৰ কৰি থকা এজন ৰাজকুমাৰে তাইৰ গান শুনিবলৈ পায়। সি তাইৰ মাতৰ শব্দ অনুসৰণ কৰে, কিন্তু সি তাইৰ ওচৰলৈ যোৱাৰ আগতেই বাৱাং পুটিহে বুজি পায় যে তাই অকলশৰীয়া নহয়, আৰু তাই খৰধৰকৈ ঘৰলৈ উভতি দৌৰি যায়।
ৰাজকুমাৰ আৰু তেওঁৰ পাৰিষদসকলে অৱশেষত বাৱাং পুটিহ আৰু বাৱাং মেৰাহৰ ঘৰ বিচাৰি পায়। (কিছুমান সংস্কৰণত এইটো ৰাজকুমাৰে প্ৰথমবাৰৰ বাবে বাৱাং পুটিহক দেখাৰ লগে লগে ঘটে, কিন্তু আন কিছুমান সংস্কৰণত ৰাজকুমাৰৰ উপদেষ্টাসকলে কৰা দীঘলীয়া অনুসন্ধানৰ পিছত এনেকুৱা হয়)। বাৱাং মেৰাহৰ মাকে সুযোগ দেখি বাৱাং পুতিহক পাকঘৰত লুকাই থাকিবলৈ নিৰ্দেশ দিয়ে। ৰাজকুমাৰে দোলনা আৰু তাত বহি থকা ছোৱালীজনীৰ কথা সুধিলে। বাৱাং মেৰাৰ মাকে কয় যে, তেওঁ শুনা ছোৱালীজনী তাইৰ ধুনীয়া আৰু প্ৰতিভাশালী কন্যা বাৱাং মেৰা। যদিও ৰাজকুমাৰে বাৱাং মেৰাক ধুনীয়া বুলি মানি লয়, তথাপিও তেওঁ অনুৰোধ কৰে যে তাইক যাদুকৰী দোলনাত কেনেকৈ গাইছিল সেইটো দেখুৱাওক।
বাৱাং মেৰা আৰু মাকে অনিচ্ছা সত্ত্বেও ৰাজকুমাৰ আৰু তেওঁৰ পাাৰিষদসকলক অনুসৰণ কৰি যাদুকৰী দোলনালৈ উভতি যায়। বাৱাং মেৰাহে দোলনাত বহি গান গাবলৈ চেষ্টা কৰে যাতে ই লৰচৰ কৰে, কিন্তু নোৱাৰে। এতিয়া খঙাল ৰাজকুমাৰে বাৱাং মেৰাৰ মাকক সঁচা কথা ক’বলৈ নিৰ্দেশ দিয়ে। বাৱাং মেৰাৰ মাকে স্বীকাৰ কৰিবলৈ বাধ্য হয় যে তেওঁৰ ঘৰত আন এগৰাকী কন্যা লুকুৱাই ৰখা হৈছে।
ৰাজকুমাৰে বাৱাং পুতিহক দোলনালৈ ঘূৰাই আনে আৰু আগতে বহুবাৰ কৰা দৰেই তাই গান গাবলৈ আৰম্ভ কৰাৰ লগে লগে যাদুকৰী দোলনাখন লৰচৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। ৰাজকুমাৰে আনন্দত বাৱাং পুটিহক বিয়া কৰাবলৈ কয়। তাই মান্তি হয় আৰু সিহঁতে সুখেৰে জীয়াই থাকে।
বাহ্যিক সংযোগ
[সম্পাদনা কৰক]- Bawang Merah Bawang Putih from Folklore Indonesia Archived 2023-05-30 at the Wayback Machine
- Bawang Putih Bawang Merah (1959) at SinemaMalaysia.com
- Putih Archived 2013-11-02 at the Wayback Machine at FilemKita.com
- Putih at SinemaMalaysia.com
তথ্যসূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ "আৰ্কাইভ কপি". Archived from the original on 2023-08-20. https://web.archive.org/web/20230820014318/https://sgfilmlocations.com/2015/02/10/bawang-puteh-bawang-merah-garlic-and-shallots-1959/। আহৰণ কৰা হৈছে: 2025-03-04.
- ↑ "Bawang Merah dan Bawang Putih" (id ভাষাত). Cerita Rakyat Nusantara. Archived from the original on 22 July 2012. https://web.archive.org/web/20120722202001/http://ceritarakyatnusantara.com/id/folklore/237-Bawang-Merah-dan-Bawang-Putih। আহৰণ কৰা হৈছে: 9 July 2012.
- ↑ "Indonesian Folktales Series 2006". Indonesia Stamps. 2006. Archived from the original on 2008-12-11. https://web.archive.org/web/20081211215716/http://www.indonesiastamps.com/Indonesia%20Folktales%202006.htm। আহৰণ কৰা হৈছে: 2010-07-12.