বিঞ্জামুৰী অনুসুয়া দেৱী

বিঞ্জামুৰী অনসূয়া দেৱী
জন্ম	১২ মে', ১৯২০ পূব গোদাবৰী জিলা, অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ, বৃটিছ ভাৰত
মৃত্যু	২৩ মাৰ্চ, ২০১৯ (৯৮ বছৰ)
ৰাষ্ট্ৰীয়তা	ভাৰতীয়
পেচা	গায়িকা হাৰমনিয়াম বাদক গীতিকাৰ

বিঞ্জামুৰি অনসূয়া দেৱী (ইংৰাজী: Vinjamuri Anasuya Devi)(জন্ম:মে ১২,১৯২০ – মৃত্যু:মাৰ্চ ২৩,২০১৯) এগৰাকী তেলেগু গায়িকা, হাৰমনিয়াম বাদক, গীতিকাৰ আৰু লেখিকা আছিল।

প্ৰাৰম্ভিক জীৱন আৰু পৰিয়ালৰ পটভূমি

তেওঁৰ দেউতাকৰ নাম আছিল বিঞ্জামুৰী ভেঙ্কটা লক্ষ্মী নৰসিংহ ৰাও। তেওঁ এগৰাকী ভাৰতীয় মঞ্চ অভিনেতা, তেলেগু-সংস্কৃত পণ্ডিত আৰু লেখক আছিল। বিঞ্জামুৰী সীতা দেৱী তেওঁৰ ভগ্নী আছিল। ভগ্নীও এগৰাকী তেলেগু গায়িকা ভগ্নী আছিল। একেলগে তেওঁলোকক বিঞ্জামুৰী ভগ্নী বুলি কোৱা হয়।

তাইৰ ডাঙৰ ছোৱালী ৰত্ন পাপা এগৰাকী কুচিপুড়ি নৃত্যশিল্পী আছিল। তেওঁৰ দ্বিতীয় কন্যা সীতা ৰত্নাকৰ চেন্নাইৰ দুৰদৰ্শনৰ টেলিভিছনৰ প্ৰাক্তন প্ৰযোজক আছিল। ২০১৯ চনৰ ২৩ মাৰ্চত হিউষ্টনত তেওঁৰ ৯৯ তম বছৰ বয়সত মৃত্যু হয়।

সংগীত আৰু ৰচনাসমূহ

ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ সময়ত তেওঁ মহাত্মা গান্ধী, জৱাহৰলাল নেহৰু, সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণণ আৰু সুভাষ চন্দ্ৰ বসুৰ উপস্থিতিত সংগীতানুষ্ঠান প্ৰদৰ্শন কৰিছিল।স্বাধীনতা আৰু গণতন্ত্ৰ দিৱস উদযাপনৰ সময়ত তেলেগু দেশপ্ৰেমমূলক গীতবোৰ ' যেনে - জয়া জয়া প্ৰিয়া ভাৰত জনায়িত্ৰী," তেওঁৰ খুৰাক আৰু লেখিকা দেৱুলাপল্লী কৃষ্ণ শাস্ত্ৰীয়ে লিখিছিল আৰু দেশপ্ৰেমমূলক সংগীতটো বিঞ্জামুৰি অনাচুয়া দেৱীয়ে ৰচনা কৰিছিল। ১৯৩৬ চনত তেওঁৰ ভগ্নী বিঞ্জামুৰি সীতাৰ সৈতে এক সহযোগিতামূলক সংগীত ৰচনা - কেৱল দেশপ্ৰেমৰ সুৰৰ মাজত এক প্ৰিয় স্থান সুৰক্ষিত কৰাই নহয়, লগতে প্ৰতিষ্ঠিত "জন গণ মন"ৰ কাষত থিয় হৈ ৰাষ্ট্ৰীয় সংগীত হোৱাৰ বাবেও নিজকে বিবাদত পেলাইছিল। অনাচুয়াই পাঁচ বছৰ বয়সত তাইৰ শাস্ত্ৰীয় প্ৰশিক্ষণ আৰম্ভ কৰিছিল। তেওঁ লোক পৰম্পৰাৰ প্ৰচাৰ কৰিছিল যেতিয়া কৰ্ণাটকী সংগীত এক সচেতন প্ৰচেষ্টা কৰি বিশিষ্ট আছিল। অনাসুয়াই আৱেগিকভাৱে হাৰমনিয়াম বজাই আছিল যেতিয়া বাদ্যযন্ত্ৰটো ৰেকৰ্ডিঙৰ বাবে নিষিদ্ধ কৰা হৈছিল তেতিয়া তেওঁ অল ইণ্ডিয়া ৰেডিঅ'ত চাকৰি এৰি দিছিল। তেওঁৰ ছোৱালী ৰত্নাই কৈছিল যে "হাৰমনিয়ামৰ প্ৰতি মাতৃ (আনসুয়াৰ) আসক্তি ইমানেই শক্তিশালী আছিল যে মোৰ মায়ে মৃত্যুৰ সময়ত নিজৰ হাৰমনিয়ামটো তেওঁৰ মূৰৰ ওচৰত ৰাখিব বিচাৰিছিল।"

লিখিত কৰ্মৰাজি

তেওঁ নিজৰ গীতৰ বিশাল সংগ্ৰহৰ ৰূপত এটা অমূল্য উত্তৰাধিকাৰ ৭টা খণ্ডত প্ৰৱৰ্তন কৰিছিল আৰু সেইবোৰ গীত আৰু সংগীতৰ স্বৰলিপিৰ সৈতে প্ৰকাশ কৰিছিল।

অনাসুয়াৰ দুখন কিতাপ 'বাভা গীতালু' আৰু 'লোকগীতৰ সংকলন' কেইবছৰমানৰ আগতে চেন্নাইত মুকলি কৰা হৈছিল। তেওঁক ১৯৭৭ চনত অন্ধ্ৰ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা ডক্টৰেট ডিগ্ৰীৰে সন্মানিত কৰা হৈছিল। তেওঁক আমেৰিকাৰ পৰা জীৱনজোৰা কৃতিত্ব বঁটা আৰু পেৰিছৰ পৰা কুইন অফ ফ'ক বঁটা প্ৰদান কৰা হৈছিল।