বিৰুটে
| বিৰুটে | |
|---|---|
| |
| ১৯ শতিকাৰ বিৰুটেৰ কাল্পনিক কলাত্মক চিত্ৰণ | |
| Tenure | ১৩৪৯ – ১৩৮২ |
| দাম্পত্য সঙ্গী | কেষ্টুটিছ |
| সন্তান | |
| ভিটাউটাছ চিগিচমুণ্ড কেষ্টুটিছ ডানুটে অফ লিথুৱেনিয়া | |
লিথুৱেনিয়াৰ গ্ৰেণ্ড ডাচেছ বিৰুটে (মৃত্যু ১৩৮২) লিথুৱেনিয়াৰ গ্ৰেণ্ড ড্যুক কেষ্টুটিছৰ দ্বিতীয় পত্নী আৰু গ্ৰেট ভিটাউটাছৰ মাতৃ।[1] বিৰুটেৰ জীৱনৰ বিষয়ে অতি কমেইহে জনা যায় যদিও তেওঁৰ মৃত্যুৰ পিছত লিথুৱেনিয়ানসকলৰ মাজত বিশেষকৈ চামোগিটিয়াত তেওঁক পূজা কৰা এটা পন্থ গঢ় লৈ উঠে।[2]
জীৱন
[সম্পাদনা কৰক]বিবাহ
[সম্পাদনা কৰক]তেওঁৰ জন্ম সম্ভৱতঃ পালাংগাৰ ওচৰত লিথুৱেনিয়ান, চামোজিটিয়ান বা কুৰ’নিয়ান মেগনেট পৰিয়ালত হৈছিল।[3][4] কেষ্টুটিছৰ সৈতে তেওঁৰ বিবাহৰ কাহিনী লিথুৱেনিয়াত এক ৰোমাণ্টিক কিংবদন্তি হৈ পৰিছিল। বুৰঞ্জীত উল্লেখ কৰা হৈছে যে, বিৰুটে এগৰাকী পুৰোহিত আছিল (লিথুৱেনিয়ান: vaidilutė) আৰু তেওঁ পবিত্ৰ জুইৰ পহৰা দি পৌত্তলিক দেৱতাসকলৰ সেৱা কৰিছিল।[5][6][7] কেষ্টুটিছে তেওঁৰ সৌন্দৰ্য্যৰ কথা শুনি তেওঁ শ্বাইৰলৈ গৈ তেওঁক বিয়া কৰাবলৈ ক’লে। বিৰুটেই নাকচ কৰিছিল কাৰণ তেওঁ দেৱতাক মৃত্যুৰ আগলৈকে তেওঁ কুমাৰীত্ব ৰক্ষা কৰাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছিল।[8][9] তাৰ পিছত কেষ্টুটিছে তেওঁক অপহৰণ কৰি বলপূৰ্বকভাৱে ট্ৰাকাইলৈ লৈ যায় য’ত তেওঁ এখন বৃহৎ বিবাহ অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত কৰে।[10][11] বিবাহৰ ফলত তেওঁৰ আৰু কেষ্টুটিছৰ তিনিজন পুত্ৰ আৰু তিনিগৰাকী কন্যা হৈছিল। ১৩৫০ চনৰ আশে-পাশে তেওঁলোকৰ প্ৰথম পুত্ৰ ভিটাউটাছৰ জন্ম হৈছিল। ইয়াৰ পৰা অনুমান কৰিব পাৰি যে, এই বিবাহ ১৩৪৯ চনত বা অলপ আগতে হৈছিল।[12][10]
ইতিহাসবিদ এছ চি ৰৱেলে কৈছে যে ১৩৪৫ চনত কেষ্টুটিছ আৰু তেওঁৰ ভাতৃ আলগিৰ্ডাছে জৌনুটিছক পদচ্যুত কৰাৰ পিছত স্লাভিক দেশৰ অৰ্থডক্স ডাচেছৰ সৈতে নহয়, পৌত্তলিক ডাচেছৰ সৈতে বিবাহে পৌত্তলিক লিথুৱেনিয়াৰ সমৰ্থন লাভ কৰাত সহায় কৰিছিল।[13]
মৃত্যু
[সম্পাদনা কৰক]বিৰুটেৰ মৃত্যুৰ পৰিস্থিতি সম্পূৰ্ণৰূপে স্পষ্ট নহয়। ১৩৮১ চনৰ পৰা ১৩৮২ চনৰ ভিতৰত তেওঁৰ স্বামী কেষ্টুটিছে তেওঁৰ ভতিজা জোগাইলাৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰে যি লিথুৱেনিয়াৰ গ্ৰেণ্ড ড্যুক হয় আৰু কেষ্টুটিছৰ বিৰুদ্ধে টিউটনিক নাইটৰ সৈতে চুক্তি স্বাক্ষৰ কৰে।[14] তেওঁৰ স্বামীক গ্ৰেপ্তাৰ কৰি ক্ৰেভাৰ দুৰ্গলৈ লৈ যোৱা হয়।[15] এসপ্তাহৰ পিছত কেষ্টুটিছৰ মৃত্যু হয় আৰু কিছুমান বুৰঞ্জীত তেওঁক হত্যা কৰা হোৱাৰ ইংগিত পোৱা যায়।[16][15] পৰিস্থিতি অস্পষ্ট হোৱাৰ পিছতো টিউটনিক নাইটসকলে লিখা এখন বুৰঞ্জীত চমুকৈ উল্লেখ কৰা হৈছে যে নিৰাপত্তাৰ কাৰণে বিৰুটেক বেলাৰুছৰ ব্ৰেষ্টলৈ স্থানান্তৰিত কৰা হৈছিল, য'ত ১৩৮২ চনৰ পতনত তেওঁ ডুব গৈছিল (হয়তো ক্ৰেভাৰ পৰা বীটাউটাছৰ পলায়নৰ প্ৰতিক্ৰিয়াত)।[17][18] অৱশ্যে এই দাবীক নিশ্চিত বা খণ্ডন কৰা আন কোনো সূত্ৰ নাই। তাৰ ৩৫ বছৰৰ পিছত কনষ্টেন্স পৰিষদৰ এটা সামোজিটিয়ান প্ৰতিনিধি দলে তেওঁৰ হত্যাকাণ্ডক অস্বীকাৰ কৰে আৰু আন এটা কিংবদন্তি অনুসৰি বিৰুটে পূৰ্বে পালাংগাত সেৱা আগবঢ়োৱা মন্দিৰলৈ উভতি যায় আৰু প্ৰায় ১৩৮৯ চনত তাত মৃত্যুৰ আগলৈকে দেৱতাসকলৰ সেৱা আৰম্ভ কৰে।[18]
কিংবদন্তি অনুসৰি তেওঁৰ সন্মানত নামকৰণ কৰা পাহাৰৰ তলত পালাংগাত তেওঁক সমাধিস্থ কৰা হৈছিল।[19]
পূজা
[সম্পাদনা কৰক]
বিৰুটেক কেন্দ্ৰ কৰি বিৰুটে পাহাৰৰ আশে পাশে এটা পন্থ গঢ় লৈ উঠিছিল আৰু তেওঁৰ মৃত্যুৰ বহুদিনৰ পিছতো শক্তিশালী হৈ আছিল। স্থানীয় লোকে তেওঁক দেৱী বা সাধুৰ পৌত্তলিক সমতুল্য বুলি গণ্য কৰিছিল। ১৯৮৯ চনত পুৰাতত্ত্ববিদসকলে এটা পৌত্তলিক অভয়াৰণ্য আৰু মানৱ নিৰীক্ষণ কেন্দ্ৰৰ প্ৰমাণ পাইছিল, যিটো চতুৰ্দশ শতিকাৰ শেষৰ ফালে বা ১৫ শতিকাৰ আৰম্ভণিতে বিৰুটে পাহাৰৰ ওপৰত আছিল। সম্ভৱতঃ বিৰুতৰ সন্মানত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। বহুতো বিৱৰণী আছে যে মানুহে বিৰুটেক প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল, তেওঁলোকক সুস্বাস্থ্য বা সৌভাগ্য প্ৰদান কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰিছিল। পৌত্তলিক দেৱতা আৰু বিৰুটেৰ কবৰ পূজাৰ পৰা মানুহক নিৰুৎসাহিত কৰিবলৈ ১৫০৬ চনত পাহাৰৰ ওপৰত চেন্ট জৰ্জৰ বাবে এটা চেপেল নিৰ্মাণ কৰা হয়।১৮৬৯ চনত চেপেলটো পুনৰ নিৰ্মাণ কৰা হয় আৰু আজিও আছে। পৰ্যটকৰ বাবে ই এক জনপ্ৰিয় গন্তব্যস্থান।
বাল্টিক সাগৰৰ পাৰৰ পালাংগাৰ সাগৰৰ পাৰৰ ৰিজ'ৰ্টৰ আটাইতকৈ ওখ টিলা, আৰু এতিয়া পালাংগা উদ্ভিদ উদ্যানৰ অংশ। প্ৰত্নতাত্ত্বিক গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে দশম শতিকাত পাহাৰৰ তলত এখন গাঁও আছিল। ত্ৰয়োদশ শতিকাত যেতিয়া টিউটনিক নাইট আৰু লিভনিয়ান অৰ্ডাৰ আক্ৰমণ কৰিছিল, তেতিয়া গাঁৱৰ মানুহে এটা টাৱাৰৰ সৈতে প্ৰতিৰক্ষা ব্যৱস্থা নিৰ্মাণ কৰিছিল। প্ৰাৰম্ভিক পৰাজয়ৰ পিছত ব্যৱস্থাটো পুনৰ নিৰ্মাণ কৰি আৰু অধিক শক্তিশালী কৰা হ’ল; এতিয়া ইয়াৰ দুটা টাৱাৰ আৰু পাহাৰৰ ওপৰ অংশক আগুৰি থকা এখন দেৱাল আছিল। কিন্তু চতুৰ্দশ শতিকাৰ দ্বিতীয়াৰ্ধত যেতিয়া এইটো জ্বলাই দিয়া হৈছিল, তেতিয়া ইয়াৰ ঠাইত পৌত্তলিক মন্দিৰ আৰু মানৱ নিৰীক্ষণ কেন্দ্ৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল।
তথ্য সূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ Gudavičius, Edvardas. "Birutė" (lt ভাষাত). Visuotinė lietuvių enciklopedija. https://www.vle.lt/straipsnis/birute/। আহৰণ কৰা হৈছে: 11 February 2023.
- ↑ Mickūnaitė, Giedrė (2006-09-10) (en ভাষাত). Making a Great Ruler: Grand Duke Vytautas of Lithuania. Central European University Press. ISBN 978-615-5211-07-2. https://books.google.com/books?id=xfwOEAAAQBAJ&dq=Birut%C4%97&pg=PA184.
- ↑ (en ভাষাত) Lithuania at the Turn of the Centuries: A Decade After Restoration of Its Independence. Algimantas. 2000. ISBN 978-9986-509-51-6. https://books.google.com/books?id=gHHWAAAAMAAJ&q=Birut%C4%97+palanga.
- ↑ Rowell, S. C. (2014-03-06) (en ভাষাত). Lithuania Ascending. Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-65876-9. https://books.google.com/books?id=X1cHAwAAQBAJ&dq=Birut%C4%97+palanga&pg=PR33.
- ↑ Frost, Robert I. (2018-07-16) (en ভাষাত). The Oxford History of Poland-Lithuania: Volume I. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-256814-4. https://books.google.com/books?id=245lDwAAQBAJ&dq=Birut%C4%97+k%C4%99stutis&pg=PA31.
- ↑ Šmidchens, Guntis (2014-01-01) (en ভাষাত). The Power of Song: Nonviolent National Culture in the Baltic Singing Revolution. University of Washington Press. ISBN 978-0-295-80489-7. https://books.google.com/books?id=_TfOAgAAQBAJ&dq=Birut%C4%97+k%C4%99stutis&pg=PA68.
- ↑ Urban, William L. (1999) (en ভাষাত). Tannenberg and After: Lithuania, Poland, and the Teutonic Order in Search of Immortality. Lithuanian Research and Studies Center. ISBN 978-0-929700-25-0. https://books.google.com/books?id=2_ANAQAAMAAJ&q=Birut%C4%97+priestess.
- ↑ (en ভাষাত) Lithuania at the Turn of the Centuries: A Decade After Restoration of Its Independence. Algimantas. 2000. ISBN 978-9986-509-51-6. https://books.google.com/books?id=gHHWAAAAMAAJ&q=Birut%C4%97+k%C4%99stutis+virginity.
- ↑ Davies, Ellen Chivers (1937) (en ভাষাত). A Wayfarer in Estonia, Latvia and Lithuania. R.M. McBride. https://books.google.com/books?id=LhVpAAAAMAAJ&q=Birut%C4%97+k%C4%99stutis+virginity.
- ↑ 10.0 10.1 Koncius, Joseph B. (1964) (en ভাষাত). Vytautas the Great: Grand Duke of Lithuania. Franklin Press. https://books.google.com/books?id=M9YTAQAAMAAJ&q=Birut%C4%97+k%C4%99stutis+virginity.
- ↑ Akstinas, Bronius (1978) (en ভাষাত). Glimpses of Lithuania. Mintis. https://books.google.com/books?id=aAPVAAAAMAAJ&q=Birut%C4%97+k%C4%99stutis+virginity.
- ↑ Jonynas, Ignas (1996) (lt ভাষাত). Lietuvos didieji kunigaikščiai. Mokslo ir enciklopedijų leidykla. ISBN 978-5-420-01256-7. https://books.google.com/books?id=M1wnAAAAMAAJ&q=Birut%C4%97+k%C4%99stutis+vytautas.
- ↑ Rowell, S. C. (Spring 1994). "Pious Princesses or Daughters of Belial: Pagan Lithuanian Dynastic Diplomacy, 1279–1423". Medieval Prosopography খণ্ড 15 (1): 12. ISSN 0198-9405.
- ↑ Urban, William (2018-11-30) (en ভাষাত). The Last Years of the Teutonic Knights: Lithuania, Poland and the Teutonic Order. Greenhill Books. ISBN 978-1-78438-358-9. https://books.google.com/books?id=tcXYDwAAQBAJ&dq=Birut%C4%97+k%C4%99stutis+jogaila&pg=PT38.
- ↑ 15.0 15.1 Frost, Robert I. (2018-07-16) (en ভাষাত). The Oxford History of Poland-Lithuania: Volume I. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-256814-4. https://books.google.com/books?id=245lDwAAQBAJ&dq=Birut%C4%97+k%C4%99stutis+kreva&pg=PA31.
- ↑ Bindokienė, Danutė (1998) (en ভাষাত). Lietuvių papročiai ir tradicijos išeivijoje. Pasaulio lietuvių bendruomenė. https://books.google.com/books?id=2XPWAAAAMAAJ&q=Birut%C4%97+k%C4%99stutis+kreva.
- ↑ Devenis, Keistutis P. (2002) (en ভাষাত). Ancient Lithuania and the History of Deltuva. VAGA. ISBN 978-5-415-01629-7. https://books.google.com/books?id=-3ppAAAAMAAJ&q=Birut%C4%97+drowned.
- ↑ 18.0 18.1 Jurgėla, Constantine Rudyard (1948) (en ভাষাত). History of the Lithuanian Nation. Lithuanian Cultural Institute, Historical Research Sect.. https://books.google.com/books?id=cbYmAQAAMAAJ&q=Birut%C4%97+drowned.
- ↑ (en ভাষাত) Lithuania at the Turn of the Centuries: A Decade After Restoration of Its Independence. Algimantas. 2000. ISBN 978-9986-509-51-6. https://books.google.com/books?id=gHHWAAAAMAAJ&q=Birut%C4%97+palanga+buried.