বুণ্ডী বা বুন্দিয়া
 বুণ্ডী মিঠাই | |
| অন্য নাম | বুণ্ডী, বুন্দিয়া, বুনিয়া, বণ্ডে, নুক্তি |
|---|---|
| প্ৰকাৰ | মিঠাই |
| উৎপত্তিৰ স্থান | ভাৰত উপ=মহাদেশ |
| অঞ্চল | অন্ধ্ৰপ্ৰদেশ, বাংলাদেশ, বিহাৰ, গুজৰাট, হাৰিয়ানা, মহাৰাষ্ট্ৰ, কৰ্ণাটক, ওড়িশা, পাঞ্জাব, ৰাজস্থান, সিন্ধ, উত্তৰ প্ৰদেশ, পশ্চিমবংগ অসম |
| মুখ্য উপাদান | মাহৰ গুড়ি, sugarচেনি |
| ভিন্ন প্ৰকাৰ | খেৰা বা কাৰা |
বুণ্ডী ভজা ডাঙৰ বুটৰ গুড়িৰে তৈয়াৰী এবিধ ভাৰতীয় জলপান। ইয়াক হয় নিমখীয়া জলপান হিচাপে খোৱা হয়, নহয় ডেজাৰ্ট হিচাপে মিঠা কৰি খোৱা হয়।[1]
সিন্ধ আৰু ৰাজস্থানত এই ব্যঞ্জনক নুক্টি (সিন্ধী: نڪتي, ধাটকী: نڪتي | নুक्तী) বোলা হয়। নেপালী আৰু ভোজপুৰী অঞ্চলত ইয়াক বুনিয়া (নিয়া) বুলি কোৱা হয়। বিহাৰ আৰু বংগত ইয়াক বুণ্ডিয়া ( বুণ্ডিয়া/বুন্দিয়া) বুলি কোৱা হয়।
প্ৰস্তুতি
[সম্পাদনা কৰক]খৰখৰীয়া নিমখীয়া জলপান বনাবলৈ বুটৰ গুড়ি, বেকিং পাউদাৰ, হালধি মিহলাই মণ্ড মিহলাই লোৱা হয়। এখন ফুটা থকা চামুচেৰে সৰু সৰু টোপালবোৰ ডাঙৰ আৰু দ কেৰাহীত গৰম তেলত ঢালি দিয়া হয়। তাৰ পিছত বুণ্ডী চেনিৰ চিৰাপত তিয়াই লোৱা হয়।[2][3] কুটি লোৱা তৰকাৰীৰ পাত দিব লাগে। খাৰা বুণ্ডি (স্পাইচি নিমখীয়া বুণ্ডি) অকলেও খাব পাৰি বা বম্বে মিক্সাৰত যোগ কৰি খোৱা হয়।
পাৰ্থক্য
[সম্পাদনা কৰক]উত্তৰ ভাৰতত ৰাইতা প্ৰস্তুত কৰিবলৈ বুণ্ডি জনপ্ৰিয়ভাৱে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। বুণ্ডী ৰাইটাত সাধাৰণতে দৈ (সাধাৰণ দৈ), বুণ্ডি (যিটো পানীত তিয়াই কোমল কৰি লোৱা হয়, তাৰ পিছত ছালনীৰে চেপি লোৱা হয়) আৰু নিমখ, মৰিচা আৰু অন্যান্য মছলাৰ জুতি থাকে। ইয়াক পুলাও বা আন যিকোনো খাদ্যৰ সৈতে চাইড ডিচ হিচাপে খোৱা হয়।[1]
পশ্চিম বংগৰ ঘৰতে বনোৱা বুণ্ডী
[সম্পাদনা কৰক]
বুণ্ডী বা বুণ্ডিয়া লাড়ু বনাবলৈ ভজা বুণ্ডী চেনিৰ চিৰাপত ডুবাই কম্পেক্ট কৰি বল এটা তৈয়াৰ কৰা হয়। ইয়াক বাদাম আৰু কিচমিচেৰে সজাই ল'ব পাৰি।[3]
তথ্য সূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ 1.0 1.1 Tiwari, Brijesh; Singh, Narpinder (2015). Pulse Chemistry and Technology. Royal Society of Chemistry. পৃষ্ঠা. 271. ISBN 9781782625674.
- ↑ Pandya, Michael (1989). Indian Vegetarian Cooking. Inner Traditions – Bear & Company. পৃষ্ঠা. 179. ISBN 9780892813421.
- ↑ 3.0 3.1 Sudhir, Satya (2018). A Hundred Red Roses. Notion Press. ISBN 9789386295897.