বৈকল্পিক পৰজীৱী

বৈকল্পিক পৰজীৱী হ’ল এনে এক জীৱ, যিয়ে পৰজীৱীৰ দৰে কাৰ্যকলাপৰ আশ্ৰয় ল’ব পাৰে, কিন্তু ইয়াৰ জীৱনচক্ৰ সম্পূৰ্ণ কৰাৰ বাবে কোনো গৃহস্থৰ ওপৰত একেবাৰে নিৰ্ভৰ নকৰে।

এনে পৰজীৱীৰ উদাহৰণ বহু প্ৰজাতিৰ ভেঁকুৰৰ মাজত দেখা যায়, যেনে আৰ্মিলাৰিয়া প্ৰজাতিৰ পৰিয়ালৰ সদস্য। আৰ্মিলাৰিয়া প্ৰজাতিয়ে জীৱিত গছক পৰজীৱী কৰি তোলে, কিন্তু যদি গছজোপা মৰি যায়, ভেঁকুৰৰ সংক্ৰমণৰ ফলত হওক বা নহওক, ভেঁকুৰে কাঠ খাই থাকে আৰু পৰজীৱীৰ কাৰ্যকলাপৰ অধিক প্ৰয়োজন নহয়; কিছুমান প্ৰজাতিয়ে আনকি কোনো ধৰণৰ পৰজীৱী কাৰ্যকলাপ নোহোৱাকৈ মৰা কাঠো গ্ৰহণ কৰিব পাৰে। তেনেদৰে যদিও ইহঁত অণুজীৱৰ পচনৰ দ্বাৰা পুষ্টিকৰ পদাৰ্থ পুনঃব্যৱহাৰৰ প্ৰক্ৰিয়াতো গুৰুত্বপূৰ্ণ পৰিৱেশগত কাৰক, ভেঁকুৰবোৰ কাঠৰ পচনৰ ধ্বংসাত্মক কাৰক হিচাপে ভূমিকাত কীট-পতংগ হৈ পৰে।

একেদৰে ৰাইনান্থাছ আৰু অচিৰিছৰ দৰে বংশৰ সেউজীয়া উদ্ভিদবোৰে যিকোনো গৃহস্থৰ পৰা স্বাধীনভাৱে বৃদ্ধি পাব পাৰে, কিন্তু ইহঁতে ওচৰৰ সেউজীয়া উদ্ভিদৰ ফেকল্টেটিভ শিপাৰ পৰজীৱী হিচাপেও সুবিধাবাদীভাৱে কাম কৰে।^{[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন]}

জীৱ-জন্তুৰ ভিতৰত ক্লেপ্ট’পেৰাচিটিক প্ৰজাতিবোৰে সাধাৰণতে নিজৰ বাবে চিকাৰ বা মৰং গুচোৱা কাৰ্যৰে জীয়াই থাকিব পাৰে, কিন্তু ক্লেপ্ট'পেৰাচিটিকভাৱে আন প্ৰাণীৰ পৰা খাদ্য লুট কৰাটো ইহঁতৰ বাবে প্ৰায়ে অধিক লাভজনক হয়, ইহঁতৰ গৃহস্থ একে প্ৰজাতিৰ হওক বা নহওক। উদাহৰণস্বৰূপে সিংহ আৰু হায়েনাত এনে আচৰণ দেখা যায়, আৰু মিলিচিইডে পৰিয়ালৰ "জাকেল ফ্লাই"ৰ দৰে পোক-পৰুৱাৰ মাজতো দেখা যায়।

অধিক সূক্ষ্মভাবে ক’বলৈ গ’লে, সাধাৰণতে মুক্তভাৱে জীৱিত অণুজীৱই সুবিধাজনকভাৱে অন্য জীৱত বিকল্প পৰজীৱী হিচাপে জীয়াই থাকিব পাৰে।

মানুহৰ ক্ষেত্ৰত ইয়াৰ উদাহৰণ হ’ল নেগলেৰিয়া ফ’লেৰী - এই খনন কৰা এমিবা প্ৰজাতিটো মুক্তভাৱে জীয়াই থকা বেক্টেৰিয়াভোজী, কিন্তু মাজে মাজে ই মানুহক সহজতে সংক্ৰমিত কৰি প্ৰায়ে মাৰাত্মক ফলাফল দিয়ে।