ব্যাঙ্গমা
ব্যাঙ্গমা (ইংৰাজী: Byangoma, স্ত্ৰীলিঙ্গ: ব্যাঙ্গমী) বাংলা লোককথাৰ কিংবদন্তি মানৱমুখী চৰাই৷ এই জীৱটো বিশেষকৈ ঠাকুৰমাৰ ঝুলিৰ সাধুকথাত দেখা যায়৷ এই কাহিনী মতে এই জীৱবোৰ ইহঁতক প্ৰাপ্যক সহায় কৰা জ্ঞানী, ভাগ্যবান চৰাই হিচাপে চিত্ৰিত কৰা হৈছে।
দক্ষিণৰঞ্জন মিত্ৰ মজুমদাৰৰ ঠাকুৰমাৰ ঝুলীৰ সাধুকথা "লালকমল নীলকমল"ত এই চৰাইবোৰৰ বাহৰ পোৱালি জন্মৰ সময়ত কেনেকৈ দৃষ্টিহীন হয় আৰু দাতাৰ পৰা পোৱা তেজৰ কেইটামান টোপালে তেওঁলোকৰ দৃষ্টিশক্তি কেনেকৈ সক্ৰিয় কৰিব পাৰে সেই বিষয়ে বৰ্ণনা কৰা হৈছে।[1] লালকমল আৰু নীলকমল হৈছে টেপাণ্টোৰেৰ মঠ (Tepantorer Math)ৰ প্ৰান্তত থকা গছ এজোপাত বাস কৰা এই চৰাইবোৰৰ পৰা সহায় বিচৰা এপোনিমছ ৰাজকুমাৰ। অতি বৃহৎ পথাৰখনৰ মাজেৰে নিৰাপদে ৰাজকুমাৰসকলক পিঠিত কঢ়িয়াই নিয়াৰ ক্ষেত্ৰত চৰাইবোৰে উল্লেখযোগ্য শক্তি প্ৰদৰ্শন কৰে। কিতাপখনত লেখকে অংকন কৰা চৰাইবোৰৰ চিত্ৰও সন্নিবিষ্ট কৰা হৈছে।[2]
মধ্য কলকাতাৰ মৈদানত অৱস্থিত মাৰ্বলৰ বৃহৎ কীৰ্তিচিহ্ন ভিক্টোৰিয়া মেম’ৰিয়েলত অবনীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰৰ এখন ছবি আছে, যাৰ শিৰোনাম হৈছে "ব্যাঙ্গমা-ব্যাঙ্গমী"। ছবিখনৰ ইংৰাজী শিৰোনাম "The vision anybird" (১৯৩৯)। অবনীন্দ্ৰনাথৰ সংস্কৰণত চৰাইবোৰ সৰু আৰু মানুহৰ দৰে মুখ নাথাকে৷
এই আকাশী জীৱবোৰ সীমাবদ্ধতাহীন নহয়। ব্যংঙ্গমা আৰু তেওঁলোকে সহায় কৰিবলৈ বাছি লোৱা মানুহবোৰৰ মাজত পাৰস্পৰিক সন্মানৰ এক অকথিত চুক্তি থাকে৷ এই চৰাইবোৰে কাক সহায় আগবঢ়ায় সেই কথা তেওঁলোকে অত্যন্ত গুৰুত্ব সহকাৰে বিবেচনা কৰে, তেওঁলোকে কেৱল যোগ্য বুলি ভবা লোকসকলৰ ওচৰতহে দেখা দিয়ে। এই চৰাইবোৰৰ মানৱসদৃশ মুখমণ্ডলক সংবেদনশীলতাৰ প্ৰতীক হিচাপে গণ্য কৰা হয়। তেওঁলোক চিৰদিন জীয়াই নাথাকে; তেওঁলোকৰ বয়স হয়, আৰু তেওঁলোকৰ জ্ঞানৰো সীমা থাকে।[3]
তথ্য সংগ্ৰহ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ "Our mythological birds". The Statesman. 13 March 2019. https://www.thestatesman.com/supplements/8thday/our-mythological-birds-1502738352.html। আহৰণ কৰা হৈছে: 22 August 2020.
- ↑ Mitra Majumdar, Dakshinaranjan (1907). Thakurmar Jhuli.
- ↑ "Byangoma". https://godsandmonsters.info/byangoma/। আহৰণ কৰা হৈছে: 4 March 2025.