সমললৈ যাওক

ভালুক আৰু মালী

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা

ভালুক আৰু মালী (ইংৰাজী: The Bear and the Gardener) হৈছে প্ৰাচীন ভাৰতীয় গ্ৰন্থ পঞ্চতন্ত্ৰৰ পৰা উৎপত্তি হোৱা এক উপকথা যিয়ে মূৰ্খ বন্ধুত্ব গঢ়ি তোলাৰ পৰা সতৰ্ক কৰি দিয়ে।[1] সমগ্ৰ বিশ্বতে সাহিত্যিক আৰু মৌখিক উভয় ধৰণৰ কেইবাটাও ভিন্ন সংস্কৰণ আছে আৰু ইয়াৰ লোক উপাদানসমূহক আৰ্নে-থম্পছন-উথাৰ টাইপ ১৫৮৬ হিচাপে শ্ৰেণীভুক্ত কৰা হৈছে।লা ফণ্টেইন সংস্কৰণটোক বিভিন্ন দাৰ্শনিক পাঠ প্ৰদৰ্শন কৰা বুলি ধৰা হৈছে।

লা ফণ্টেইনৰ ফেবলছ (VIII.10)ত এই কাহিনীটো পশ্চিমীয়া পাঠকৰ সৈতে পৰিচয় কৰাই দিয়া হৈছিল।[2] ইয়াত বৰ্ণনা কৰা হৈছে যে কেনেকৈ এজন অকলশৰীয়া মালীয়ে এটা অকলশৰীয়া ভালুক লগ পায় আৰু তেওঁলোকে সংগী হোৱাৰ সিদ্ধান্ত লয়। ভালুকটোৰ এটা কৰ্তব্য হ’ল বন্ধুৱে টোপনি যোৱাৰ সময়ত মাখিবোৰ আঁতৰাই ৰখা। স্থায়ী মাখি এটাক খেদি পঠিয়াব নোৱাৰি ভালুকটোৱে এটা শিল ধৰি তাক চেপি ধৰে আৰু মালীজনকো হত্যা কৰে। লা ফণ্টেইনে বন্ধুত্ব গঢ়ি তোলাকে ধৰি সকলো কামতে পৰিমাপ থাকিব লাগে বুলি ষ্ট'ইক উপদেশৰ উদাহৰণ দিছিল বুলি ধৰা হয়।[3] ব্যৱহাৰিক দৰ্শনৰ ক্ষেত্ৰত ভালুকটোৱে তাৎক্ষণিক ভাল, এই ক্ষেত্ৰত মাখিবোৰক বন্ধুৰ পৰা আঁতৰাই ৰখা আৰু নিজৰ কল্যাণ ৰক্ষাৰ চূড়ান্ত মংগলৰ মাজত উপলব্ধি কৰিব নোৱাৰা গুৰুত্বপূৰ্ণ পাৰ্থক্যটোও কাহিনীটোৱে দেখুৱাইছে।[4]

এটা বাগিচাৰ ভালুক

কবিতাটোত ঘটা কেইবাটাও শাৰীক ইয়াৰ নৈতিকতা হিচাপে লোৱা হৈছে। মাজভাগত আছে ‘মোৰ মতে ই এটা সোণালী নিয়ম/মূৰ্খৰ লগত থকাতকৈ অকলশৰীয়া হোৱাই ভাল’, যিটো কাহিনীৰ বাকী অংশত বুজি পোৱা যায়। শেষৰ সাৰাংশটোৱে পূবৰ লেখকসকলে দিয়া ধাৰাবাহিকটো কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে যে মূৰ্খ বন্ধুতকৈ জ্ঞানী শত্ৰু থকাটোৱেই ভাল।

১৮ শতিকাৰ পৰাই ইংলেণ্ডত লা ফণ্টেইনৰ অনুবাদ বা অনুকৰণৰ জৰিয়তে এই কাহিনীয়ে মুদ্ৰা লাভ কৰিছিল। ইয়াৰ প্ৰাৰম্ভিক আবিৰ্ভাৱসমূহৰ ভিতৰত এটা আছিল ৰবাৰ্ট ডডছলীৰ ছলেক্ট ফেবলছ অৱ ইছপ এণ্ড অন্যান্য ফেবুলিষ্ট (১৭৬৪)ত, য'ত ইয়াক "দ্য হাৰমিট এণ্ড দ্য বিয়াৰ" উপাধি দিয়া হৈছে আৰু নৈতিক "অবিবেচক বন্ধুৰ এৰাব নোৱাৰা উদ্যম প্ৰায়ে শত্ৰুৰ ক্ৰোধৰ দৰেই আঘাতজনক" প্ৰদান কৰা হৈছে। এই সংস্কৰণত এজন সন্ন্যাসীয়ে ভালুকটোক ভাল পাক দিছে; পিছলৈও ইয়াক ইয়াৰ পাখিৰ পৰা কাঁইট এটা লোৱাৰ সৈতে চিনাক্ত কৰা হৈছিল, এণ্ড্ৰক্লিছ আৰু সিংহৰ কাহিনীৰ ওপৰত আধাৰিত। তাৰ পিছত কৃতজ্ঞতাৰ বাবে সন্ন্যাসীজনক সেৱা আগবঢ়াই ভালুকটোৱে মাখি এটা উলিয়াই নিয়াৰ সময়তহে তেওঁৰ মুখত আঘাত কৰে আৰু তাৰ পিছত দুয়োৰে মাজত বিচ্ছেদ হয়। [5] এই মৃদু সংস্কৰণটোৱেই ১৯ শতিকাৰ আৰম্ভণিৰ শিশুৰ বাবে ছন্দযুক্ত সংস্কৰণত গ্ৰহণ কৰা হৈছিল। ইয়াৰ ভিতৰত মেৰী এন্নে ডেভিছৰ ফেবলছ ইন ভাৰ্ছ: বাই ইছপ, লা ফণ্টেইন আৰু অন্যান্য, প্ৰথম প্ৰকাশ প্ৰায় ১৮১৮ চনত,[6] আৰু জেফ্ৰিছ টেইলৰৰ ইছপ ইন ৰাইম (১৮২০)।[7] শতিকাৰ পিছৰ ফালে ইংলেণ্ডত কাহিনীটোৰ উৎপত্তি পাহৰি যোৱা হয় আৰু ইয়াক ইছপৰ অন্যতম উপকথা হিচাপে লোৱা হয়।

এই উপকথাই ফৰাচী ভাষাক le pavé de l'ours (ভালুকৰ পকী শিল)। [8] আৰু জাৰ্মান Bärendienst (ভালুকৰ সেৱা) [9] এই প্ৰবচন দিছে,[10] দুয়োটাকে কাৰোবাৰ বা কিবা এটাক অসৎ বা বেয়া পাক কৰাৰ বাবে আৰু কেতিয়াবা যিকোনো দুৰ্ভাগ্যজনক ফলাফলৰ সৈতে যিকোনো দুৰ্ভাগ্যজনক কাৰ্য্যৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। ডেনিছ আৰু নৰৱেজিয়ান শব্দ bjørnetjeneste (ভালুক-সেৱা)ৰ অৰ্থ একে[11] আৰু এই প্ৰবচনটো ইউৰোপৰ অন্যান্য ভাষাতো দেখা যায়[12]

তথ্য সংগ্ৰহ

[সম্পাদনা কৰক]