সমললৈ যাওক

মাৰৱা ঠাট

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা
শ্ৰী ৰাগৰ ৰাগিনী মাৰু, ১৬২৮ৰপৰা ১৬৮৫লৈ, মেৱাৰ, ৰাজস্থান

মাৰৱা বা মাৰৱা (IAST: Mārvā) হৈছে ভাৰতীয় উপমহাদেশহিন্দুঃস্থানী সংগীতৰ দহটা মৌলিক ঠাটৰ ভিতৰত এটা। ইয়াক এই ঠাটৰ ভিতৰত এটা ৰাগৰ নাম হিচাপেও জনা যায়।[1][2][পৃষ্ঠা নং প্ৰয়োজন]

মাৰৱা ঠাট কল্যাণ ঠাটত ||=|কোমল ঋষভ যোগ কৰি পোৱা যায়। মাৰৱা পৰিয়ালৰ ৰাগসমূহৰ মনোভাব সহজে আৰু স্পষ্টভাৱে চিনাক্ত কৰিব পৰা যায়।

ৰাগসমূহ

[সম্পাদনা কৰক]

মাৰৱা ঠাটৰ অন্যান্য ৰাগসমূহ:[3]

অ’ ঠাকুৰৰ মতে[4] পূৰ্বা কল্যাণ হৈছে পা আৰু কোমল ৰেৰ ওপৰত কম গুৰুত্ব দিয়া মাৰৱা। ৰ’ ঝা[5][Full citation needed] ভটিয়াক মাৰৱা আৰু মাণ্ডৰ মিশ্ৰণ হিচাপে গণ্য কৰে।[6] কেৱল এজন লেখক (বি’ শুভা ৰাও)ৰদ্বাৰা মাৰৱা গৌৰী নামৰ এটা ৰাগৰ উল্লেখ আছে, সেয়েহে মৌটালে ইয়াক এটা স্বতন্ত্ৰ ৰূপ বুলি নাভাবে।[7] মাৰৱাৰ দিশসমূহ মালি গৌৰাতো সন্নিৱিষ্ট।[8]

  1. Bor & Rao 1999, পৃষ্ঠা. 3.
  2. Jairazbhoy 1995.
  3. Kaufmann p 315ff
  4. Moutal p.77
  5. Vol 1 p 116
  6. Moutal p. 207
  7. Moutal p. 257
  8. Moutal p.493