মেছিন গান
মেচিনগান (MG) হৈছে স্থায়ী প্ৰত্যক্ষ গুলীৰ বাবে ডিজাইন কৰা সম্পূৰ্ণ স্বয়ংক্ৰিয় আৰু ৰাইফলযুক্ত আগ্নেয়াস্ত্ৰ। ২০ মিলিমিটাৰ (০.৭৯ ইঞ্চি) কেলিবাৰ বা তাতকৈ অধিক স্বয়ংক্ৰিয় আগ্নেয়াস্ত্ৰক মেচিনগানৰ পৰিৱৰ্তে অটোকেনন হিচাপে শ্ৰেণীভুক্ত কৰা হয়।
সামৰিক গতিশীল প্ৰজেক্টাইল অস্ত্ৰৰ এটা শ্ৰেণী হিচাপে মেচিনগানক প্ৰধানকৈ পদাতিক সহায়ক অস্ত্ৰ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ ডিজাইন কৰা হয় আৰু সাধাৰণতে বাইপড বা ট্ৰাইপড, ফিক্সড মাউণ্ট বা গধুৰ অস্ত্ৰৰ মঞ্চৰ সৈতে সংযুক্ত কৰিলে ৰিকোইলৰ বিৰুদ্ধে স্থিৰতাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। বহুতো মেচিনগানে বেল্ট ফিডিং আৰু মুকলি বল্ট অপাৰেচনো ব্যৱহাৰ কৰে, যিবোৰ বৈশিষ্ট্য সাধাৰণতে অন্যান্য পদাতিক আগ্নেয়াস্ত্ৰত পোৱা নাযায়।
মেচিনগানক লঘু মেচিনগান, মধ্যমীয়া মেচিনগান, গধুৰ মেচিনগান, সাধাৰণ উদ্দেশ্যৰ মেচিনগান আৰু স্কোয়াড অটোমেটিক অস্ত্ৰ হিচাপে শ্ৰেণীভুক্ত কৰিব পাৰি।
আধুনিক পৰ্যালোচনা
[সম্পাদনা কৰক]
আধা-স্বয়ংক্ৰিয় আগ্নেয়াস্ত্ৰৰ বিপৰীতে, য’ত প্ৰত্যেক গুলীয়েই পৃথককৈ ট্ৰিগাৰ টানিবলৈ প্ৰয়োজন, মেচিন গানটো এনে ধৰণেৰে ডিজাইন কৰা হয় যাতে যেতিয়ালৈকে ট্ৰিগাৰটো চাপি ধৰা থাকে তেতিয়ালৈকে গুলীয়াই থাকিব পাৰে।[1] আজিকালি এই শব্দটো সাধাৰণতে তুলনামূলকভাৱে ভাৰসাম্যযুক্ত দল-চালিত অস্ত্ৰৰ ক্ষেত্ৰত ব্যৱহাৰ হয়, যিয়ে অবিৰত বা ঘন ঘন অটোমেটিক ফায়াৰ প্ৰদান কৰিব পাৰে, যেতিয়ালৈকে গুলী ভৰাই থকাৰ সুবিধা থাকে। মেচিন গানসমূহ পদাতিক, কম উচ্চতাত উৰা বিমান, সৰু নাও আৰু অলপ সুৰক্ষিত বা সুৰক্ষাহীন স্থল যানৰ বিৰুদ্ধে ব্যৱহাৰ হয়, লগতে ই দমনকাৰী গুলী প্ৰদান (পোনপটীয়া বা পৰোক্ষভাৱে) বা কোনো ভূমিখণ্ডত ক্ষেত্ৰ প্ৰতিষেধ প্ৰয়োগত ব্যৱহৃত হয়। এইবোৰ সাধাৰণতে টেকনিকেল যেনে তীব্ৰগতিৰ আক্ৰমণ বাহনত, টেংক যেনে সাঁজুযুক্ত বাহনত স্থাপন কৰা হয়, ইটোৱে ক্ষুদ্ৰ বা প্ৰাথমিক অস্ত্ৰ ব্যৱহাৰ নকৰাৰ উপযোগী লক্ষ্যবস্তুসমূহত গুলী চলাবলৈ বা যথেষ্ট তীব্ৰ লক্ষ্যবস্তু সমূহত ব্যৱহাৰ কৰা হয়; আৰু বিমানত সুৰক্ষামূলক অস্ত্ৰ হিচাপে বা ভূমি লক্ষ্যবস্তুসমূহত আঘাত হানিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হয়। তথাপিও, যুঁজবিমানত প্ৰকৃত মেচিন গানবোৰ বৰ্তমানে প্ৰায়সময়েই বৃহৎ-কেলিবাৰৰ ঘূৰ্ণন অস্ত্ৰেৰে প্ৰতিষ্ঠাপন কৰা হৈছে।
কিছুমান মেচিন গান বাস্তৱতে ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা ফায়াৰ বজাই ৰাখিব পৰা সক্ষম, আন কিছুমান অটোমেটিক অস্ত্ৰ অলপ সময় ব্যৱহাৰৰ পিছতেই অতিতাপিত হয়। অধিক গৰম হৈ পৰাৰ বাবে, বেছিভাগ ডিজাইনৰ মেচিন গান খোলা বোল্টৰ পৰা ফায়াৰ কৰে, যাতে গুলীৰ মাজত ব্ৰীচৰ পৰা বতাহ প্ৰবাহে ঠাণ্ডা কৰিব পাৰে। এইবোৰত সাধাৰণতে কোনোবাই ঠাণ্ডা কৰা পদ্ধতি, ধীৰে গৰম হোৱা দীৰ্ঘায়ু বেৰেল, বা লাহে লাহে গৰম হোৱা আৰু অপৰিবৰ্তনশীল বেৰেল থাকে, যাক গৰম হৈ পৰা সময়ত সলনি কৰা যায়।
যদিও "লাহি" (পাতল), "মধ্যম", "গধুৰ" বা "সাধাৰণ উদ্দেশ্য মেচিন গান" আদি হিচাপে ভাগ কৰা হয়, তথাপি লাহি মেচিন গানেও সাধাৰণ পদাতিক অস্ত্ৰতকৈ বৃহৎ আৰু গধুৰ হৈ থাকে।[2] মধ্যম আৰু গধুৰ মেচিন গানসমূহ ট্ৰাইপডত বা বাহনত স্থাপন কৰা হয়; পজত চলাই লৈ ফুৰিবলৈ মেচিন গান, ট্ৰাইপড, গুলী, আৰু বেৰেল লৈ যোৱা বেছি মানুহৰ প্ৰয়োজন হয়।
লাহি মেচিন গান এক দলেৰ বাবে চলন্ত গুলীৰ সহায়ৰ বাবে ডিজাইন কৰা হয়, যি সাধাৰণতে বায়ু-ঠাণ্ডা আৰু বক্স মেগাজিন বা ড্ৰাম আৰু এক বাইপড থাকে; এইবোৰত পূৰ্ণ আকাৰৰ ৰাইফল কেলিবাৰ ব্যৱহাৰ হ’ব পাৰে, যদিও আধুনিক অৱস্থাত সাধাৰণতে মধ্যম কেলিবাৰ ব্যৱহাৰ হয়। মধ্যম মেচিন গানত পূৰ্ণ আকাৰৰ ৰাইফল গুলী ব্যৱহাৰ হয় আৰু সাধাৰণতে স্থিৰ স্থানত ট্ৰাইপডত স্থাপন কৰি ব্যৱহৃত হয়। "গধুৰ মেচিন গান" শব্দটো প্ৰথম বিশ্বযুদ্ধত Hotchkiss M1914 ধৰণৰ গধুৰ মধ্যম গান বুজাবলৈ প্ৰচলিত হয় আৰু দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধতো প্ৰচলিত থাকে; যদিও বৰ্তমানে এই শব্দটো প্ৰায় ১২.৭ millimetre (0.5 in)ৰ ওপৰত আৰু ২০ millimetre (0.8 in)ৰ তলত কেলিবাৰ থকা স্বয়ংচালিত অস্ত্ৰবোৰ বুজাবলৈ ব্যৱহৃত হয়। সাধাৰণ উদ্দেশ্যৰ মেচিন গান সাধাৰণতে হালকা মধ্যম গান, যি লাহি ৰূপত বাইপড আৰু ড্ৰামৰ সৈতে বা মধ্যম ৰূপত ট্ৰাইপড আৰু বেল্ট ফিডৰ সৈতে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি।
মেচিন গানত সাধাৰণতে সৰল আয়ৰণ চাইট থাকে, যদিও অপটিকেল দৃষ্টিশক্তি ব্যৱহাৰ কৰা বৰ্তমানে অধিক প্ৰচলিত হৈ পৰিছে। এক সাধাৰণ লক্ষ্য ব্যৱস্থা হৈছে ট্ৰেচাৰ গুলী আৰু সাধাৰণ গুলী একেলগে ব্যৱহাৰ কৰা (প্ৰায় ৪টা বলৰ পাছত ১টা ট্ৰেচাৰ), যাতে গুলীৰ পথ দৃশ্যমান হৈ থাকে আৰু লক্ষ্যত সঠিকভাৱে নিক্ষেপ কৰা যায়, লগতে আন সৈনিককো লক্ষ্য নিৰ্দেশ দিব পাৰি।
অধিকাংশ গধুৰ মেচিন গান, যেনে ব্ৰাউনিং M2 .50 BMG মেচিন গান যথেষ্ট দীৰ্ঘ দূৰত্বত লক্ষ্যভেদ কৰিবলৈ যথেষ্ট নিখুঁত হয়। ভিয়েটনাম যুদ্ধৰ সময়ত Carlos Hathcock-এ .50 কেলিবাৰৰ এখন গধুৰ মেচিন গানত দূৰতম স্নাইপাৰ গুলীৰ ৰেকৰ্ড স্থাপন কৰে, য’ত তেওঁ টেলিস্কোপিক চাইট সংযুক্ত কৰিছিল।[3] ইয়াৰ পিছতেই বাৰেট M82 যেনেকৈ .50 কেলিবাৰৰ বস্তুবিধ্বংসী স্নাইপাৰ ৰাইফলৰ প্ৰচলন হয়।
অন্য স্বয়ংচালিত অস্ত্ৰসমূহ গুলীৰ আকাৰ, বন্ধ বোল্ট বা খোলা বোল্টৰ পৰা গুলী ফায়াৰ কৰে নে নাই, আৰু অস্ত্ৰৰ কাৰ্যপদ্ধতি ব্ল’ব্যাক-ভিত্তিক নে লকড্ ব্যবস্থা – এইবোৰৰ ভিত্তিত ভাগ কৰা হয়।
পিষ্টল-কেলিবাৰ ব্যৱহাৰ কৰা সম্পূৰ্ণ স্বয়ংচালিত অস্ত্ৰবোৰক মেচিন পিষ্টল বা চাব-মেচিন গান বোলা হয়, সাধাৰণতে আকৃতিৰ ভিত্তিত; যি ছাটগান কাৰ্ট্ৰিজ ব্যৱহাৰ কৰে সেইবোৰক অটোমেটিক ছাটগান বোলা হয়। ব্যক্তিগত আত্মৰক্ষা অস্ত্ৰ (PDW) শব্দটো কেতিয়াবা সেইবোৰ অস্ত্ৰৰ বাবে ব্যৱহাৰ হয় যিয়ে বৰ্মভেদী গুলী ব্যৱহাৰ কৰে, যদিও সাধাৰণতে তাক মেচিন পিষ্টল বা সাব-মেচিন গান হিচাপে ধৰা হ’ব পাৰে। এই শব্দটোৰ সংজ্ঞা বৰকৈ দৃঢ় নহয় আৰু ইতিপূৰ্বে সাধাৰণ সাব-মেচিন গানৰ পৰা ক্ষুদ্ৰ আকৃতিৰ আচল্ট ৰাইফললৈকে ব্যৱহৃত হৈছে।
বাছনি-কৃত গুলী প্ৰণালীৰ সৈতে full-power ৰাইফল কেলিবাৰৰ ৰাইফলবোৰক স্বয়ংচালিত ৰাইফল বা ব্যাটল ৰাইফল বোলা হয়, আৰু মধ্যম কেলিবাৰ ব্যৱহৃত ৰাইফলক আচল্ট ৰাইফল বোলা হয়।
আচল্ট ৰাইফল হৈছে এক সন্তুলন, যি সাব-মেচিন গানৰ ক্ষুদ্ৰতা আৰু ব্যাটল ৰাইফলৰ শক্তিৰ মাজত থাকে, ইয়াত মধ্যম কেলিবাৰৰ গুলী থাকে আৰু আধা-স্বয়ংচালিত, বাৰ্ষ্ট বা সম্পূৰ্ণ স্বয়ংচালিত ফায়াৰৰ বিকল্প থাকে।
সঞ্চালন
[সম্পাদনা কৰক]
বহুতো মেচিনগান লক কৰা ব্ৰিচ ধৰণৰ হয়, আৰু এই চক্ৰ অনুসৰণ কৰে:
- ককিং লিভাৰৰ দ্বাৰা বল্ট এছেম্বলি/বল্ট কেৰিয়াৰক পিছলৈ টানিলে (হাতেৰে বা বৈদ্যুতিকভাৱে) পইণ্ট বল্ট কেৰিয়াৰলৈ টানিলে এটা ছিয়াৰ সংযুক্ত হয় আৰু ট্ৰিগাৰ সক্ৰিয় নোহোৱালৈকে পিছফালৰ অৱস্থাত থাকে যাৰ ফলত বল্ট কেৰিয়াৰ আগবাঢ়ি যায়।
- চেম্বাৰ আৰু লক কৰা বল্টত সতেজ গোল লোড কৰে।
- ফায়াৰিং পিন বা ষ্ট্ৰাইকাৰৰ দ্বাৰা (ইলেক্ট্ৰিক ইগনিচন প্ৰাইমাৰ ব্যৱহাৰ কৰা বিমানৰ মধ্যমীয়া কেলিবাৰৰ বাহিৰে) প্ৰাইমাৰত খুন্দা মাৰি গুলীচালনা কৰা যায়, যিয়ে বল্ট লক অৱস্থাত উপনীত হ'লে পাউদাৰক জ্বলাই দিয়ে।
- চেম্বাৰৰ পৰা খৰচ হোৱা কেছটো খুলি আঁতৰাই বল্ট পিছলৈ যোৱাৰ লগে লগে অস্ত্ৰৰ পৰা উলিয়াই দিয়ে।
- পৰৱৰ্তী ৰাউণ্ডটো ফায়াৰিং চেম্বাৰত লোড কৰা। সাধাৰণতে, ৰিক'ইল স্প্ৰিং (মেইন স্প্ৰিং বুলিও কোৱা হয়) টানে বল্টক বেটাৰীৰ ভিতৰলৈ ঘূৰাই আনে আৰু এটা কেমে নতুন ৰাউণ্ডটো ফিডিং ডিভাইচ, বেল্ট বা বাকচৰ পৰা উলিয়াই আনে।
- চক্ৰটো পুনৰাবৃত্তি কৰা হয় যেতিয়ালৈকে ট্ৰিগাৰটো অপাৰেটৰে সক্ৰিয় কৰে। ট্ৰিগাৰ মুকলি কৰিলে এটা ছিয়াৰ সংযুক্ত কৰি ট্ৰিগাৰ ব্যৱস্থাটো পুনৰায় স্থাপন কৰা হয় যাতে অস্ত্ৰটোৱে সম্পূৰ্ণৰূপে পিছফালে বল্ট কেৰিয়াৰৰ সৈতে গুলী চলোৱা বন্ধ কৰে।
এই ব্যৱস্থাসমূহ সক্ৰিয় কৰাৰ উপায় যিয়েই নহওক কিয়, সকলো লক কৰা ব্ৰিচ অটোমেটিক আগ্নেয়াস্ত্ৰৰ বাবে এই অপাৰেচনটো মূলতঃ একেই। ইয়াৰ উপৰিও বহু-চেম্বাৰযুক্ত ফৰ্মেট আছে, যেনে ৰিভলভাৰ কেনন, আৰু কিছুমান ধৰণৰ, যেনে শ্ব'ৱাৰ্জল'জ মেচিনগান আদি, যিয়ে ব্ৰিচত লক নকৰে কিন্তু ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে কিছুমান ধৰণৰ বিলম্বিত ব্ল'বেক ব্যৱহাৰ কৰে।
ডিজাইন
[সম্পাদনা কৰক]
আধুনিক মেচিনগান বেছিভাগেই লক কৰা ধৰণৰ আৰু ইয়াৰে বেছিভাগেই গেছ-চালিত পুনৰ লোডিঙৰ নীতি ব্যৱহাৰ কৰে, যিয়ে গুলী চলোৱা কাৰ্টিজৰ পৰা কিছুমান প্ৰপেলেণ্ট গেছ টেপ কৰি পেলায়, ইয়াৰ যান্ত্ৰিক চাপ ব্যৱহাৰ কৰি বল্টটো আনলক আৰু ক্ৰিয়া চক্ৰান্ত কৰে। ইয়াৰে প্ৰথমটো আৱিষ্কাৰ কৰিছিল ফৰাচী ভাতৃ ক্লেয়াৰে, যিয়ে ১৮৯২ চনত গেছ চালিত ৰাইফলৰ পেটেণ্ট লাভ কৰিছিল, য’ত গেছ চিলিণ্ডাৰও আছিল। ৰাছিয়াৰ পি কে মেচিনগান অধিক আধুনিক উদাহৰণ। আন এটা কাৰ্যক্ষম আৰু বহুলভাৱে ব্যৱহৃত ফৰ্মেট হ’ল ৰিক’ইল এক্টিভেটেড টাইপ, যিয়ে বন্দুকৰ ৰিক’ইল শক্তি একে কামৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰে। মেচিনগান, যেনে M2 Browning আৰু MG42, এই দ্বিতীয় ধৰণৰ। কেম, লিভাৰ বা এক্টিভেটৰে বন্দুকৰ ব্যৱস্থাটো চলাবলৈ ৰিক’ইলৰ শক্তিৰ এটা অংশ শোষণ কৰে।
বাহ্যিকভাৱে সক্ৰিয় অস্ত্ৰই বাহ্যিক শক্তিৰ উৎস, যেনে বৈদ্যুতিক মটৰ বা হেণ্ড ক্ৰেংক ব্যৱহাৰ কৰি নিজৰ ব্যৱস্থাটোক গুলী চলোৱাৰ ক্ৰমৰ মাজেৰে লৈ যায়। এই ধৰণৰ আধুনিক অস্ত্ৰক প্ৰায়ে গেটলিং গান বুলি কোৱা হয়, মূল উদ্ভাৱকৰ নামেৰে (কেৱল ১৯ শতিকাৰ সুপৰিচিত হেণ্ড-ক্ৰেংক কৰা প্ৰ'ট'-মেচিনগানৰ নহয়, কিন্তু প্ৰথম বৈদ্যুতিক চালিত সংস্কৰণৰ)। ইহঁতৰ কেইবাটাও বেৰেল থাকে, প্ৰত্যেকৰে এটা ঘূৰ্ণনশীল কেৰউজেলত এটা সংশ্লিষ্ট কক্ষ আৰু ক্ৰিয়া আৰু কেমৰ ব্যৱস্থা থাকে যিয়ে প্ৰতিটো ব্যৱস্থাক ক্ৰমৰ মাজেৰে ঘূৰি যোৱাৰ লগে লগে ক্ৰমান্বয়ে লোড, কক আৰু গুলী চলায়; মূলতঃ প্ৰতিটো বেৰেল এটা সাধাৰণ ফিড উৎস ব্যৱহাৰ কৰি এটা পৃথক বল্ট-একচন ৰাইফল। ঘূৰ্ণনীয় ক্ৰিয়াৰ অবিৰত প্ৰকৃতি আৰু অতি উত্তাপৰ প্ৰতি ইয়াৰ আপেক্ষিক প্ৰতিৰোধ ক্ষমতাই অতি উচ্চ চক্ৰীয় হাৰত জুইৰ অনুমতি দিয়ে, প্ৰায়ে প্ৰতি মিনিটত কেইবা হাজাৰ গুলী। গেছ বা ৰিক'ইলৰ দ্বাৰা চলোৱা বন্দুকতকৈ ঘূৰ্ণনীয় বন্দুকবোৰ জাম হোৱাৰ প্ৰৱণতা কম, কাৰণ বাহ্যিক শক্তিৰ উৎসই ভুল গুলী চলোৱা গুলীবোৰ আৰু কোনো অসুবিধা নোহোৱাকৈ উলিয়াই দিব; কিন্তু স্বচালিত ঘূৰ্ণনীয় বন্দুকৰ বিৰল ক্ষেত্ৰত এইটো সম্ভৱ নহয়। ঘূৰ্ণনীয় ডিজাইনসমূহ তুলনামূলকভাৱে ডাঙৰ আৰু ব্যয়বহুল আৰু সেয়েহে সাধাৰণতে ২০ মিলিমিটাৰ ব্যাসৰ বৃহৎ গুলীৰ সৈতে ব্যৱহাৰ কৰা হয়, যাক প্ৰায়ে ঘূৰ্ণনীয় কামান বুলি কোৱা হয় – যদিও ৰাইফল-কেলিবাৰৰ মিনিগান ইয়াৰ ব্যতিক্ৰম। এনে অস্ত্ৰসমূহ অতি নিৰ্ভৰযোগ্য আৰু ভয়ংকৰভাৱে ফলপ্ৰসূ হ’লেও এটা অসুবিধা হ’ল শক্তিৰ উৎস আৰু ড্ৰাইভিং ব্যৱস্থাৰ ওজন আৰু আকাৰে ইয়াক সাধাৰণতে বাহন বা বিমানৰ মাউণ্টৰ বাহিৰত ব্যৱহাৰৰ বাবে অবাস্তৱ কৰি তোলে।
ৰিভলভাৰ কামান, যেনে মাউজাৰ এম কে ২১৩, দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধত জাৰ্মানীয়ে প্ৰস্তুত কৰিছিল যাতে উচ্চ কেলিবাৰৰ কামানত যুক্তিসংগত হাৰত গুলী আৰু নিৰ্ভৰযোগ্যতা প্ৰদান কৰিব পৰা যায়। ঘূৰ্ণনীয় ফৰ্মেটৰ বিপৰীতে এনে অস্ত্ৰত এটা বেৰেল আৰু সাধাৰণতে পাঁচটা চেম্বাৰযুক্ত ঘূৰ্ণনশীল কক্ষ ধৰি ৰখা এটা ৰিকোইল-অপাৰেটেড কেৰেজ থাকে। প্ৰতিটো ৰাউণ্ড গুলিয়াই দিয়াৰ লগে লগে বৈদ্যুতিকভাৱে, কেৰেজখনে চেম্বাৰটো ঘূৰাই পিছলৈ গতি কৰে যিয়ে খৰচ কৰা কেচটোও বাহিৰ কৰি দিয়ে, বেৰেলৰ সৈতে গুলিয়াইবলগীয়া পৰৱৰ্তী লাইভ ৰাউণ্ডটোক সূচীভুক্ত কৰে আৰু পৰৱৰ্তী ৰাউণ্ডটো চেম্বাৰটোত লোড কৰে। ১৯ আৰু ২০ শতিকাত সাধাৰণ ৰিভলভাৰ পিষ্টলৰ সৈতে এই ক্ৰিয়া বহু মিল আছে, যাৰ বাবে এই ধৰণৰ অস্ত্ৰক ইয়াৰ নাম দিয়া হৈছে। চেইন গান হৈছে এটা নিৰ্দিষ্ট, পেটেণ্টযুক্ত ধৰণৰ ৰিভলভাৰ কামান, নামটো, এই ক্ষেত্ৰত, ইয়াৰ ড্ৰাইভিং মেকানিজমৰ পৰাই উদ্ভৱ হৈছে।
ওপৰত উল্লেখ কৰা অনুসৰি মেচিনগান দীৰ্ঘ সময় ধৰি গুলিয়াই দিলে বৃহৎ পৰিমাণৰ তাপ উৎপন্ন হয়। আটাইতকৈ বেয়া পৰিস্থিতিত ইয়াৰ ফলত ট্ৰিগাৰ টানি নোযোৱাৰ সময়তো কাৰ্টিজ এটা অতিমাত্ৰা গৰম হৈ বিস্ফোৰণ ঘটিব পাৰে, যাৰ ফলত ক্ষতিগ্ৰস্ত হ'ব পাৰে বা বন্দুকটোৱে নিজৰ ক্ৰিয়া চক্ৰান্ত কৰি গুলী চলাই থাকিব পাৰে যেতিয়ালৈকে ইয়াৰ গোলাবাৰুদৰ যোগান শেষ নহয় বা জাম নহয়; এইটোক কুকিং অফ বুলি জনা যায় ( পলায়নবাদী জুইৰ পৰা পৃথক য'ত ট্ৰিগাৰ এৰি দিলে ছিয়াৰে পুনৰ সংযুক্ত হ'ব নোৱাৰে)। কুক-অফ হোৱাৰ পৰা ৰক্ষা পাবলৈ কোনো ধৰণৰ শীতল ব্যৱস্থা বা ডিজাইন উপাদানৰ প্ৰয়োজন হয়। প্ৰাথমিক মেচিনগানবোৰ প্ৰায়ে পানীৰে শীতল কৰা হৈছিল আৰু এই প্ৰযুক্তি অতি ফলপ্ৰসূ আছিল যদিও (আৰু সঁচাকৈয়ে প্ৰথম বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ত মেচিনগানৰ কুখ্যাত কাৰ্যক্ষমতাৰ অন্যতম উৎস আছিল), পানীৰ জেকেটবোৰেও ইতিমধ্যে ডাঙৰ ডাঙৰ ডিজাইন এটাত যথেষ্ট ওজন যোগ কৰিছিল; শত্ৰুৰ গুলীৰ সন্মুখীন হ’লেও তেওঁলোক নিজেই দুৰ্বল আছিল। কৱচৰ ব্যৱস্থা কৰিব পৰা গ’ল আৰু প্ৰথম বিশ্বযুদ্ধত বিশেষকৈ জাৰ্মানসকলে প্ৰায়ে এই কাম কৰিছিল; কিন্তু ইয়াৰ ফলত বন্দুকবোৰৰ ওজন আৰু অধিক বৃদ্ধি পালে। বায়ু শীতল মেচিনগানত প্ৰায়ে দ্ৰুত পৰিৱৰ্তন বেৰেল (প্ৰায়ে ক্ৰুৰ সদস্যই কঢ়িয়াই নিয়া), নিষ্ক্ৰিয় শীতল ফিন বা কিছুমান ডিজাইনত বলপূৰ্বক বায়ু শীতল কৰা, যেনে লুইছ গানে ব্যৱহাৰ কৰা ধৰণৰ। ধাতুবিজ্ঞানৰ অগ্ৰগতি আৰু বেৰেল লাইনাৰত বিশেষ কম্পোজিটৰ ব্যৱহাৰে গুলী চলোৱাৰ সময়ত অধিক তাপ শোষণ আৰু অপচয়ৰ সুবিধা প্ৰদান কৰিছে। জুইৰ হাৰ যিমানেই বেছি হ’ব সিমানেই বেছিকৈ বেৰেল সলনি কৰি ঠাণ্ডা হ’বলৈ দিব লাগিব। ইয়াক কম কৰিবলৈ বেছিভাগ বায়ু শীতল বন্দুক চুটি বিস্ফোৰণত বা গুলীৰ হাৰ কমকৈহে নিক্ষেপ কৰা হয়। কিছুমান ডিজাইন – যেনে এমজি৪২ ৰ বহুতো ভিন্নতা – প্ৰতি মিনিটত ১২০০ ৰাউণ্ডতকৈ অধিক গুলীৰ হাৰত গুলী চলাব পাৰে। মটৰচালিত গেটলিং গানে সকলোতকৈ দ্ৰুততম গুলীচালনাৰ হাৰ লাভ কৰিব পাৰে, আংশিকভাৱে কাৰণ এই ফৰ্মেটটোৱে কাৰ্টিজৰ ভিতৰত থকা প্ৰপেলেণ্টৰ পৰা আহৰণ কৰা শক্তিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰাৰ পৰিৱৰ্তে বাহিৰৰ পৰা ব্যৱস্থাটোত অতিৰিক্ত শক্তি ইনজেকচন কৰাটো জড়িত হৈ থাকে, আংশিকভাৱে কাৰণ পৰৱৰ্তী ৰাউণ্ডটো পূৰ্বৰ কাৰ্টিজৰ কেছটো নিৰ্গত হোৱাৰ লগে লগে বা তাৰ আগতে সুমুৱাব পাৰি, আৰু আংশিকভাৱে কাৰণ এই ডিজাইনটোৱে অন্তৰ্নিহিতভাৱে অবাঞ্চিত তাপৰ সৈতে অতিশয় মোকাবিলা কৰে দক্ষতাৰে – ফলপ্ৰসূভাৱে প্ৰতিটো শ্বটৰ পিছত বেৰেল আৰু চেম্বাৰ দ্ৰুতভাৱে সলনি কৰা। গেটলিংক সামৰি লোৱা একাধিক বন্দুকবোৰ আন একক নলীৰ বন্দুকতকৈ বহু বেছি ধাতুৰ গোট হোৱাৰ বাবে ইহঁতে এটা নিৰ্দিষ্ট পৰিমাণৰ তাপৰ বাবে উষ্ণতা বৃদ্ধি কৰাত বহুত লেহেমীয়া হয়, আনহাতে একে সময়তে ইহঁতে অতিৰিক্তখিনি ঢালি দিয়াতো বহুত ভাল, কাৰণ অতিৰিক্ত বেৰেলে বৃহৎ পৃষ্ঠভাগৰ ক্ষেত্ৰফল প্ৰদান কৰে যাৰ পৰা অবাঞ্চিত তাপ শক্তি বিসৰ্জন কৰিব পৰা যায়। ইয়াৰ উপৰিও দ্ৰুত জুইৰ সময়ত অতি বেছি বেগত ঘূৰি থকা ডিজাইনৰ প্ৰকৃতিৰ ইহঁত থাকে, যাৰ সুবিধা হৈছে পাৰ্শ্বক্ৰিয়া হিচাপে বৰ্ধিত বায়ু-শীতলতা উৎপন্ন কৰা।
যিবোৰ অস্ত্ৰত গোলটো একেলগে বহি থাকে আৰু গুলী চলায়, সেইবোৰত অপাৰেটৰৰ সুৰক্ষাৰ বাবে যান্ত্ৰিক সময় নিৰ্ধাৰণ কৰাটো অতি প্ৰয়োজনীয়, যাতে গুলীটো সঠিকভাৱে বহাৰ আগতে গুলী চলাব নোৱাৰে। মেচিনগান এটা বা ততোধিক যান্ত্ৰিক ছিয়াৰৰ দ্বাৰা নিয়ন্ত্ৰিত হয়। যেতিয়া এটা ছিয়াৰ ঠাইত থাকে, তেতিয়া ই ফলপ্ৰসূভাৱে ইয়াৰ গতিৰ পৰিসৰৰ কোনো এটা সময়ত বল্টটোক বন্ধ কৰি দিয়ে। কিছুমান ছিয়াৰে বল্টটো পিছফালে লক কৰিলে বন্ধ কৰি দিয়ে। আন ছিয়াৰবোৰে ৰাউণ্ডটো চেম্বাৰত লক কৰাৰ পিছত ফায়াৰিং পিনটো আগলৈ যোৱাত বাধা দিয়ে। প্ৰায় সকলো মেচিনগানত "সুৰক্ষা" ছিয়াৰ থাকে, যিয়ে ট্ৰিগাৰটোক জড়িত হোৱাৰ পৰা ৰক্ষা কৰে।
ইতিহাস
[সম্পাদনা কৰক]প্ৰথম দিশৰ মেচিন গানবোৰ ১৯শ শতিকাৰ মাজভাগত উদ্ভৱ হয়। এইবোৰ হাতত কঢ়িয়াই নিবলৈ তুলনামূলকভাৱে গধুৰ আছিল, আৰু সাধাৰণতে এটা দলৰ সহায়ত চলোৱা হ'ল। Hiram Maxim-ৰ দ্বাৰা উদ্ভাৱিত Maxim gun আছিল প্ৰথমটো সম্পূৰ্ণ স্বয়ংচালিত মেচিন গান, যিয়ে ১৮৮৪ চনত পেটেণ্ট লাভ কৰিছিল। এই অস্ত্ৰই সজাৱে-চালিত ৰিকইল ব্যৱস্থাৰ সহায়ত নিজৰ গুলী-চালনা প্ৰক্ৰিয়াই বজাই ৰাখিছিল।
Maxim gun ৰ উন্নয়নে মেচিন গানৰ প্ৰযুক্তিত এক বিপ্লৱ অনাৰ লগতে উপনিবেশবাদী যুদ্ধসমূহত আৰু তাৰ পাছত প্ৰথম বিশ্বযুদ্ধত ব্যাপকভাৱে ব্যৱহৃত হোৱাৰ পথ প্ৰসস্ত কৰে। প্ৰথম বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ত, মেচিন গানবোৰক খন্দক যুদ্ধত ক্ষেত্ৰ প্ৰতিষেধ আৰু দমনকাৰী গুলীৰ বাবে ব্যাপকভাৱে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল।
দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ সময়ত বিভিন্ন জাতিয়ে উন্নত ধৰণৰ লাহি, মধ্যম, আৰু গধুৰ মেচিন গান ব্যৱহাৰ কৰিছিল। যুদ্ধৰ পাছত মেচিন গানবোৰ টেকনিকেল, সাঁজুযুক্ত যান, আৰু বিমানত স্থাপন কৰা অস্ত্ৰ ৰূপে ব্যৱহৃত হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে।
আধুনিক যুগত, মেচিন গানসমূহে উন্নত উপাদান, ঠাণ্ডা ব্যৱস্থা, আৰু দৃষ্টিসাধনৰ যোগান পাইছে, যাৰ ফলত ই অতি প্ৰভাৱশালী আৰু বিচক্ষণ অস্ত্ৰ ৰূপে বিবেচিত হৈছে।
মানৱ আন্তঃপৃষ্ঠ
[সম্পাদনা কৰক]
লাইট মেচিনগানত আটাইতকৈ সাধাৰণ আন্তঃপৃষ্ঠটো হ’ল পিষ্টলৰ গ্ৰীপ আৰু ট্ৰিগাৰ আৰু ইয়াৰ লগত বাটষ্টক সংলগ্ন কৰা হয়। বাহন আৰু ট্ৰাইপডত লগোৱা মেচিনগানত সাধাৰণতে স্পেড গ্ৰীপ থাকে। পূৰ্বৰ মেচিনগানত সাধাৰণতে হেণ্ড ক্ৰেংক আছিল আৰু আধুনিক বাহ্যিকভাৱে চালিত মেচিনগান, যেনে মিনিগানত সাধাৰণতে জয়ষ্টিকত ইলেক্ট্ৰনিক বুটাম বা ট্ৰিগাৰ ব্যৱহাৰ কৰা হয়। ২০ শতিকাৰ শেষৰ ফালে অধিক মৌলিক লোহাৰ দৃষ্টিশক্তিৰ পৰিৱৰ্তে স্কোপ আৰু অন্যান্য জটিল অপটিক্স অধিক সাধাৰণ হৈ পৰে।
প্ৰাথমিক হাতৰ মেচিনগানত লোডিং ব্যৱস্থা প্ৰায়ে ঢিলা (অ-লিংকড) কাৰ্টিজৰ এটা হপাৰৰ পৰা হৈছিল। হাতেৰে চলোৱা ভলী গানবোৰ সাধাৰণতে একেলগে পুনৰ লোড কৰিবলগীয়া হৈছিল (প্ৰতিটো বেৰেল হাতেৰে পুনৰ লোড কৰা হৈছিল, বা অস্ত্ৰত সুমুৱাই দিয়া প্লেটত কাৰ্টিজৰ এটা গোট সংলগ্ন কৰা হৈছিল)। হপাৰৰ সহায়ত অস্ত্ৰটোৱে গুলী চলোৱাৰ সময়ত প্ৰায়ে গুলীবোৰ যোগ কৰিব পৰা গ’ল। এইটো ক্ৰমান্বয়ে বেল্ট-ফেড ব্যৱস্থালৈ সলনি হৈছিল, যিবোৰ হয় কোনো ব্যক্তিয়ে (শ্বুটাৰ বা সহায়কাৰী ব্যক্তি) ধৰি ৰাখে, নহয় বেগ বা বাকচত ধৰি ৰাখে। কিছুমান আধুনিক বাহন মেচিনগানত লিংকলেছ ফিড চিষ্টেম ব্যৱহাৰ কৰা হয়।
আধুনিক মেচিনগান সাধাৰণতে চাৰিটা ধৰণেৰে এটা ধৰণেৰে মাউণ্ট কৰা হয়। প্ৰথমটো হৈছে এটা বাইপড, প্ৰায়ে অস্ত্ৰৰ সৈতে সংযুক্ত, লঘু আৰু মজলীয়া মেচিনগানত সাধাৰণ। আন এটা হ’ল ট্ৰাইপড, সাধাৰণতে মধ্যমীয়া আৰু গধুৰ মেচিনগানত পোৱা যায়। জাহাজ, বাহন আৰু বিমানত মেচিনগান সাধাৰণতে পিণ্টল মাউণ্টত লগোৱা হয়, যিটো ষ্টীলৰ পোষ্ট যিটো বাহনৰ ফ্ৰেম বা দেহৰ সৈতে সংযুক্ত। শেষৰ সাধাৰণ মাউণ্টিং ধৰণটো বাহনৰ অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ ব্যৱস্থাৰ অংশ হিচাপে, যেনে টেংক সমাক্ষীয় বা বিমানৰ অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰৰ অংশ। এইবোৰ সাধাৰণতে বৈদ্যুতিকভাৱে চলোৱা হয় আৰু ইয়াৰ জটিল দৃষ্টি ব্যৱস্থা থাকে, যেনে, আমেৰিকাৰ হেলিকপ্টাৰ অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ উপ-ব্যৱস্থা।
তথ্যসূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ "Machine gun | History, Description, & Facts | Britannica". www.britannica.com. https://www.britannica.com/technology/machine-gun। আহৰণ কৰা হৈছে: 2023-03-06.
- ↑ Weapon: a visual history of arms and armour. Richard Holmes. প্ৰকাশক London: Dorling Kindersley. 2006. ISBN 1-4053-1619-5. OCLC 441045309. https://www.worldcat.org/oclc/441045309.
- ↑ Henderson, Charles (2005). Marine Sniper. Berkley Caliber. আই.এচ.বি.এন. 0-425-10355-2.