মোধ (জনসমষ্টি)

গুজৰাটৰ মোধেৰাৰ পৰা উৎপত্তি হোৱা কিছুমান গুজৰাটী লোকৰ উপাধিত প্ৰায়ে ব্যৱহাৰ কৰা এটা বিশেষণ হৈছে মোধ।

ইতিহাস

১৯১১ চনৰ ফট’গ্ৰাফ, এজন মোধ ব্ৰাহ্মণৰ

মোধ ব্ৰাহ্মণ আৰু মোধ বণিয়া দুয়োটাভাগেই আছে। মোধ বণিয়াসকলক আন হিন্দু বণিয়াৰ দৰে বিছ ("২০") আৰু দছ ("১০") বুলি ভাগ কৰা হয়, ইয়াৰে বিছক উচ্চ মৰ্যাদাৰ বুলি গণ্য কৰা হয়।

ধৰ্মাৰণ্য পুৰাণ হৈছে মোধ ব্ৰাহ্মণ আৰু মোধ বণিয়া জাতিৰ পুৰাণ, আৰু ই পূৰ্বতে ৰচনা কৰা হৈছিল। পুৰাণত উল্লেখ আছে যে ধৰ্মৰণ্যক পৱিত্ৰ তীৰ্থলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিবলৈ দেৱতাসকলে মোধ ব্ৰাহ্মণক সৃষ্টি কৰিছিল। মোধ ব্ৰাহ্মণক দান-বৰঙনিৰে সেৱা কৰাৰ উদ্দেশ্যে মোধ বণিক(যিসকল বৈশ্যৰ সৈতে গোট খাই আছে)ক ঐশ্বৰিক গৰু কামধেনুৱে সৃষ্টি কৰিছিল। পুৰাণ খ্ৰীষ্টীয় ১৪ আৰু ১৫ শতিকাৰ ভিতৰত ৰচনা কৰা হৈছিল।

পূৰ্বতে মোধ বণিয়া বৈষ্ণৱ বা জৈন আছিল যদিও আধুনিক যুগত সকলো মোধ বৈষ্ণৱ।

১৯৯৪ চনত গুজৰাট ৰাজ্যই আৰু ১৯৯৯ চনত ভাৰতীয় সংঘই মোধ ঘাঁচী বা তেলীক অন্য পিছপৰা শ্ৰেণী হিচাপে শ্ৰেণীভুক্ত কৰে।

খ্যাতনামা লোক

• ভাৰতীয় স্বাধীনতা আন্দোলনৰ আইকন মহাত্মা গান্ধী মোধ-বণিয়া জাতিৰ আছিল।
• ভাৰতীয় জৈন পণ্ডিত, কবি, গণিতজ্ঞ আৰু বহুগণিত হেমচন্দ্ৰ এজন মোধ বণিয়া আছিল।
• ভাৰতৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী নৰেন্দ্ৰ মোডী মোধ-ঘাঁচী জাতিৰ।
• আটাইতকৈ ধনী পৰিয়ালসমূহৰ ভিতৰত অন্যতম আম্বানী পৰিয়ালটো মোধ-বণিয়া জাতিৰ।^{[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন]}