লাইমা
| লাইমা | |
|---|---|
| বিশ্বাস | |
| প্ৰাণী | কুলি |
| সহোদৰ | কাৰ্তা আৰু ডেক্লা গিল্টিন |
| হিন্দু সমাৰ্থক | লক্ষ্মী |
লাইমা বাল্টিক অঞ্চলৰ ভাগ্যৰ দেৱী।[1] জন্ম, বিবাহ আৰু মৃত্যুৰ লগত তেওঁৰ সম্পৰ্ক আছিল; গৰ্ভৱতী মহিলাৰ ৰক্ষকো আছিল। লাইমা আৰু তেওঁৰ কাম-কাজ হিন্দু দেৱী লক্ষ্মীৰ সৈতে মিল আছে।
লাটভিয়াত
[সম্পাদনা কৰক]লাটভিয়াৰ পৌৰাণিক কাহিনীত লাইমা আৰু তেওঁৰ ভগ্নী কাৰ্টা আৰু ডেক্লা নৰ্ছ নৰ্ন বা গ্ৰীক মইৰাইৰ দৰেই ভাগ্য দেৱতাৰ ত্ৰিমূৰ্তি আছিল।[2] ব্যক্তিৰ ভাগ্যৰ ওপৰত লাইমাই চূড়ান্ত সিদ্ধান্ত লয় আৰু যথেষ্ট বেছি জনপ্ৰিয়। তিনিওটাৰে কাম একে আছিল যদিও লাইমা ভাগ্যৰ দেৱী আৰু মাতৃ আৰু প্ৰসৱৰ সৈতে তেওঁৰ সম্পৰ্ক বেছি, ডেক্লা সন্তানৰ দায়িত্বত থাকে আৰু কাৰ্তাই প্ৰাপ্তবয়স্কৰ জীৱনৰ ওপৰত ক্ষমতা দখল কৰে।[2] আধুনিক ডিয়েভটুৰীত এই তিনিগৰাকী দেৱীক তিনিটা লাইমা বুলি কোৱা হয়, ইয়াৰ পৰা বুজা যায় যে তেওঁলোক তিনিটা ভিন্ন দিশত একে দেৱতা। ১৯ শতিকাৰ শেষৰ ফালে জন্মৰ অনুষ্ঠানত লাইমাক কুকুৰা, ভেড়া, টাৱেল বা অন্যান্য শস্য সামগ্ৰী প্ৰসাদ দিয়া হৈছিল। কেৱল মহিলাসকলেহে এই অনুষ্ঠানত অংশগ্ৰহণ কৰিব পাৰিছিল, যিটো চৌনা (পিৰিটিছ)ত কৰা হৈছিল।[3]
লিথুৱেনিয়াত
[সম্পাদনা কৰক]লিথুৱেনিয়াৰ পৌৰাণিক কাহিনীত লাইমা (ভাগ্য, ভাগ্য)ক প্ৰায়ে লাইমে (সৌভাগ্য) আৰু লাউমে (পৰী)ৰ সৈতে বিভ্ৰান্ত কৰা হয়।[4] আন আন সম্পৰ্কীয় দেৱতাসমূহৰ ভিতৰত ডালিয়া (ভাগ্য) আৰু গিলটিনে (The Reaper) অন্যতম। ডেনিয়েল ক্লেইনে সংগ্ৰহ কৰি ১৬৬৬ চনত প্ৰকাশ কৰা লিথুৱেনিয়ান গীতৰ লেটিন প্ৰস্তাৱনাত উইলহেম মাৰ্টিনিয়ে লাইমাক প্ৰথম লিখিত উৎসত লেইমেলিয়া বুলি উল্লেখ কৰিছিল।[5] মেথাউছ প্ৰেটৰিয়াছ, জেকব ব্ৰড'স্কি, ফিলিপ ৰুহিগ আদিয়েও তেওঁৰ নাম উল্লেখ কৰিছিল।[6]}}
লাইমাৰ এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ কৰ্তব্য হ'ল নৱজাতকৰ জীৱন কেনে হ’ব সেই বিষয়ে ভৱিষ্যদ্বাণী কৰা (লিথুৱেনিয়ান: lemti)।[4] কেতিয়াবা মাত্ৰ এগৰাকী লাইমা আছিল, আন কিছুমান ক্ষেত্ৰত তিনিগৰাকী লাইমাই প্ৰায়ে পৰস্পৰ বিৰোধী ভৱিষ্যদ্বাণী দিছিল। চূড়ান্ত ঘোষণা অপ্ৰত্যাহাৰযোগ্য হয় আৰু আনকি লাইমাই নিজেও ইয়াক সলনি কৰিব নোৱাৰে।[7] শিক্ষাবিদসকলৰ মাজত তিনিগৰাকী ভাগ্য দেৱীৰ সমৰ্থন কম যদিও ইউৰোপীয় ধৰ্মসমূহত (যেনে গ্ৰীক মইৰাই) এই ধাৰণাটো সুপ্ৰতিষ্ঠিত[8]। পূৰ্বৰ ইতিহাস লেখাত লাইমাৰ পূৰ্বনিৰ্ধাৰণৰ উদাহৰণ ব্যৱহাৰ কৰি লিথুৱেনিয়ান ধৰ্মক মৃত্যুমুখী বুলি বিচাৰ কৰা হৈছিল। উদাহৰণস্বৰূপে, ১৮৩৭ চনত মানফ্ৰেড টিয়েটজে লিখিছিল যে, লিথুৱেনিয়ানসকলে নিৰ্ধাৰিত ভাগ্যত বিশ্বাস কৰাৰ বাবে তেওঁলোক নিৰ্ভীক যোদ্ধা।[9] আলগিৰ্ডাছ জুলিয়েন গ্ৰেইমাছে যুক্তি দিছিল যে এনে মতামত তলৰ পৰাই দেখা যায় আৰু লাইমাই ভাগ্য নিৰ্ধাৰণ কৰা নাছিল বৰঞ্চ কেৱল ইয়াৰ বিষয়েহে জানে।[8] প্ৰলয়ংকৰী বানৰ কাহিনী এটাৰ লিথুৱেনিয়ান সংস্কৰণত লাইমাই মানৱ জাতিৰ সৃষ্টিত অংশগ্ৰহণ কৰে।[10]
লাইমাৰ সম্পৰ্ক গেগুটে (কোকিল)ৰ সৈতে আছিল, যাক গ্ৰেইমাছে পৃথক দেৱী বুলি গণ্য কৰিছিল[11] আনহাতে আন কিছুমানে তেওঁক লাইমাৰ অৱতাৰ হিচাপে লয়। সময় আৰু ঋতুৰ উত্তৰাধিকাৰৰ বাবে গেগুটে দায়বদ্ধ আছিল। তাইৰ ফোনটোৰ সংখ্যাই এজন ব্যক্তি জীয়াই থাকিবলৈ কিমান দিন বাকী আছে সেই কথা অনুমান কৰা হৈছিল বুলি বিশ্বাস কৰা হৈছিল। বসন্ত কালত তেওঁ নিৰ্ধাৰণ কৰিছিল যে এজন ব্যক্তিয়ে বছৰৰ বাকী সময়খিনি কেনেকৈ কটাব; উদাহৰণস্বৰূপে, যদি কোনো মানুহৰ কুলিৰ মাত শুনাৰ সময়ত যদি হাতত টকা নাথাকে, তেন্তে তেওঁ বছৰটোৰ বাকী সময়খিনি দুখীয়া হৈ থাকিব।[11] লাইমাৰ পবিত্ৰ গছ হৈছে লিণ্ডেন।[12]
তথ্য সূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ Davidson, Hilda Ellis (1998). Roles of the Northern Goddess. Routledge. পৃষ্ঠা. 147–148. ISBN 0-415-13610-5. https://books.google.com/books?id=9IAyyYi0OC4C&pg=PA148.[সংযোগবিহীন উৎস]
- ↑ 2.0 2.1 Bojtár, Endre (1999). Foreword to the Past: A Cultural History of the Baltic People. CEU Press. পৃষ্ঠা. 301. ISBN 963-9116-42-4. https://books.google.com/books?id=5aoId7nA4bsC&pg=PA301.
- ↑ Gimbutas, Marija; Miriam Robbins Dexter (2001). The Living Goddesses. University of California Press. পৃষ্ঠা. 200. ISBN 0-520-22915-0. https://books.google.com/books?id=Xs26aFrT0YAC&pg=PA200.
- ↑ 4.0 4.1 Greimas, Algirdas Julien (1992). Of Gods and Men. Studies in Lithuanian Mythology. Indiana University Press. পৃষ্ঠা. 111. ISBN 0-253-32652-4.
- ↑ Narbutas, Ignas (1997). "Senieji lietuvių tikėjimai" (lt ভাষাত). Darbai ir dienos (Vytauto Didžiojo Universitetas) খণ্ড 5–7. https://books.google.com/books?id=EZ8YAQAAIAAJ&q=1666.
- ↑ Lua error in Module:In_lang at line 40: attempt to call local 'name_from_tag' (a nil value). Jonas Zinkus; et al., eds. (1985–1988). "Laimės". Tarybų Lietuvos enciklopedija. II. Vilnius, Lithuania: Vyriausioji enciklopedijų redakcija. p. 467. LCCN 86232954.
- ↑ Beresnevičius, Gintaras (2004) (lt ভাষাত). Lietuvių religija ir mitologija: sisteminė studija. প্ৰকাশক Vilnius: Tyto alba. পৃষ্ঠা. 151. ISBN 9986-16-389-7.
- ↑ 8.0 8.1 Greimas, Algirdas Julien (1992). Of Gods and Men. Studies in Lithuanian Mythology. Indiana University Press. পৃষ্ঠা. 114–115. ISBN 0-253-32652-4.
- ↑ Beresnevičius, Gintaras (2004) (lt ভাষাত). Lietuvių religija ir mitologija: sisteminė studija. প্ৰকাশক Vilnius: Tyto alba. পৃষ্ঠা. 90. ISBN 9986-16-389-7.
- ↑ Greimas, Algirdas Julien (1992). Of Gods and Men. Studies in Lithuanian Mythology. Indiana University Press. পৃষ্ঠা. 148. ISBN 0-253-32652-4.
- ↑ 11.0 11.1 Greimas, Algirdas Julien (1992). Of Gods and Men. Studies in Lithuanian Mythology. Indiana University Press. পৃষ্ঠা. 116. ISBN 0-253-32652-4.
- ↑ Klimka, Libertas (2005). "Žmogus ir gamta etninėje kultūroje" (lt ভাষাত). Kultūros Aktualijos খণ্ড 4 (45): 26. http://www.lkdtc.lt/senas/files/2005/2005_4(45)/pusl23_27.pdf.[সংযোগবিহীন উৎস]