শিয়ালৰ শিং

শিঙৰ সৈতে শ্ৰীলংকাৰ শিয়ালৰ খোলা

শিয়ালৰ শিং হৈছে এটা পৌৰাণিক হাড়ৰ শঙ্কু আকৃতিৰ এক্সক্ৰেছেন্স যিটো মাজে মাজে সোণালী শিয়ালৰ মূৰৰ খুলিত গজি উঠে বুলি কোৱা হয়। ই দক্ষিণ এছিয়াৰ যাদুকৰী শক্তিৰ সৈতে জড়িত। ইয়াৰ অস্তিত্বৰ প্ৰমাণৰ অভাৱৰ পিছতো ইয়াক বাস্তৱ বুলি বহুলভাৱে বিশ্বাস কৰা হয়। এই শিংটোৰ দৈৰ্ঘ্য সাধাৰণতে আধা ইঞ্চি বুলি কোৱা হয়, আৰু ইয়াক নোমৰ দ্বাৰা লুকুৱাই ৰখা হয়।

১৮০০ চনত শ্ৰীলংকাৰ স্থানীয় লোকসকলে এই বৃদ্ধিক নাৰিক-কম্বু বুলি কয় আৰু তামিল আৰু সিংহলী উভয় লোকে পৰম্পৰাগতভাৱে ইয়াক এক শক্তিশালী তাবিজ বুলি বিশ্বাস কৰে যিয়ে ইচ্ছা পূৰণ কৰিব পাৰে আৰু হেৰুৱালে নিজৰ ইচ্ছামতে মালিকৰ পুনৰ আবিৰ্ভাৱ হ'ব পাৰে। কিছুমান সিংহলীৰ মতে এই শিঙে যিকোনো গোচৰত অভিযুক্ত ব্যক্তিক সক্ষমতা প্ৰদান কৰিব পাৰে৷

নেপালৰ ৰোগ নিৰাময়কাৰী আৰু ডাইনী চিকিৎসকৰ মতে, জুৱা খেলত জয়ী হ'বলৈ, আৰু দুষ্ট আত্মাক আঁতৰাই পেলাবলৈ শিয়ালৰ শিং ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি। নেপালৰ বাৰ্দিয়া অঞ্চলৰ থাৰু লোকসকলে বিশ্বাস কৰে যে শিয়ালৰ শিঙবোৰ প্ৰত্যাহাৰযোগ্য, আৰু কেৱল যেতিয়া শিয়ালবোৰে সমবেতভাৱে চিঞৰে তেতিয়াহে ওলাই আহে। যিজন চিকাৰীয়ে শিংটো উলিয়াবলৈ সক্ষম হয়, তেওঁ ইয়াক ৰূপৰ কাচকেটত ভৰমিলিয়ন পাউদাৰত ৰাখে, যিয়ে বস্তুটোক জীৱিকা প্ৰদান কৰে বুলি ভবা হয়। থাৰুসকলে বিশ্বাস কৰে যে শিংটোৱে মালিকক আন্ধাৰত দেখাৰ ক্ষমতা প্ৰদান কৰিব পাৰে।

কিছুমান অঞ্চলত শিংটোক সীয়াৰ সিংহী বা গীদাৰ সিংহী বুলি কোৱা হয় আৰু শিশুৰ ডিঙিত বান্ধি ৰখা হয়। এই শিংটোৰ ব্যৱসায় নিম্নবৰ্ণৰ লোকে কৰে তথা এইবোৰত বিশ্বাসী লোকৰ ওচৰত বিক্ৰী কৰা হয়, যিয়ে হৰিণৰ শিঙৰ টুকুৰা বুলি ভাবে।

পশ্চিমবঙ্গত বিশ্বাস কৰা হয় যে যেতিয়া এটা সুৰক্ষিত স্থানৰ ভিতৰত ৰখা হয়, তেতিয়া শিয়ালৰ শিঙে ধনৰ পৰিমাণ তিনিগুণ বৃদ্ধি কৰিব পাৰে।