সমললৈ যাওক

সন্ত্ৰাসবাদ

আন্তঃৱিকি লিংক সম্পাদনা কৰক
অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা
২০০১ চনৰ ১১ ছেপ্টেম্বৰত নিউয়ৰ্ক চহৰত সংঘটিত আক্ৰমণৰ সময়ত ইউনাইটেড এয়াৰলাইন্সৰ ১৭৫ নং বিমানখনে ৱৰ্ল্ড ট্ৰেড চেণ্টাৰৰ দক্ষিণ টাৱাৰত খুন্দা মাৰে, যিটো সন্ত্ৰাসবাদী কাৰ্য্য আছিল ওছামা বিন লাডেনে পৰিকল্পিত আৰু আল কায়দাই সংঘটিত কৰিছিল।

সন্ত্ৰাসবাদ (ইংৰাজী: Terrorism ) ইয়াৰ বহল অৰ্থত, ৰাজনৈতিক বা মতাদৰ্শগত লক্ষ্যত উপনীত হ’বলৈ নিৰস্ত্ৰ জনতাৰ ওপৰত কৰা হিংসাক বুজোৱা হয়।[1] এই শব্দটো মূলতঃ শান্তিৰ সময়ত বা যুদ্ধহীনতাৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধৰ প্ৰেক্ষাপটত সংঘটিত ইচ্ছাকৃত হিংসাক বুজাবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হয়।[2] সন্ত্ৰাসবাদৰ বিভিন্ন ভিন্ন সংজ্ঞা আছে, ইয়াৰ বিষয়ে কোনো সৰ্বজনীন সহমত নাই।[3][4][5] সন্ত্ৰাসবাদৰ বিভিন্ন সংজ্ঞাই ইয়াৰ অনিয়ম, ভয় জগাই তোলাৰ লক্ষ্য আৰু ইয়াৰ তাৎক্ষণিক ভুক্তভোগীৰ বাহিৰত ইয়াৰ ব্যাপক প্ৰভাৱৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে।[1]

পূৰ্বৰ সময়ৰ পৰা বিকশিত হোৱা আধুনিক সন্ত্ৰাসবাদে ৰাজনৈতিক লক্ষ্যত উপনীত হ’বলৈ বিভিন্ন কৌশল ব্যৱহাৰ কৰে, প্ৰায়ে সিদ্ধান্ত গ্ৰহণকাৰীসকলক প্ৰভাৱিত কৰাৰ বাবে ভয়ক কৌশলগত আহিলা হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰে। পৰিবহণ কেন্দ্ৰ, বিমানবন্দৰ, শ্বপিং চেণ্টাৰ, পৰ্যটনস্থলী, আৰু নৈশজীৱনৰ স্থান আদি ঘন জনবসতিপূৰ্ণ ৰাজহুৱা অঞ্চলসমূহক লক্ষ্য কৰি সন্ত্ৰাসবাদীসকলে ব্যাপক নিৰাপত্তাহীনতা সৃষ্টি কৰাৰ লক্ষ্য লৈছে, মানসিক হেতালি খেলাৰ জৰিয়তে নীতি পৰিৱৰ্তনৰ বাবে প্ৰেৰণা যোগাইছে, আৰু নিৰাপত্তা ব্যৱস্থাৰ ওপৰত আস্থাক ক্ষতিগ্ৰস্ত কৰিছে।[6]

১৮ শতিকাৰ শেষৰ ফালে ফৰাচী বিপ্লৱৰ সময়ত "সন্ত্ৰাসবাদী" আৰু "সন্ত্ৰাসবাদ" শব্দ দুটাৰ উৎপত্তি হৈছিল [7] যদিও ১৯৭০ চনত উত্তৰ আয়াৰলেণ্ডৰ সমস্যা, বাস্ক সংঘাত আৰু ইজৰাইল-পেলেষ্টাইন সংঘাতৰ সময়ত আন্তৰ্জাতিকভাৱে বহুলভাৱে ব্যৱহৃত হৈছিল আৰু বিশ্বব্যাপী দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিছিল। ১৯৮০ চনৰ পৰা আত্মঘাতী আক্ৰমণৰ ব্যৱহাৰ বৃদ্ধি পোৱাৰ উদাহৰণ ২০০১ চনত আমেৰিকাত ১১ ছেপ্টেম্বৰত সংঘটিত আক্ৰমণ। ইউনিভাৰ্চিটি অৱ মেৰিলেণ্ড কলেজ পাৰ্কে পৰিচালনা কৰা গ্ল’বেল টেৰৰিজম ডাটাবেছত ৬১,০০০ৰো অধিক অৰাজ্যিক সন্ত্ৰাসবাদৰ কাণ্ডৰ ৰেকৰ্ড কৰা হৈছে যাৰ ফলত ২০০০ৰ পৰা ২০১৪ চনৰ ভিতৰত কমেও ১ লাখ ৪০ হাজাৰ লোকৰ মৃত্যু হৈছে।[8]

বিভিন্ন সংগঠন আৰু দেশে নিজৰ লক্ষ্যত উপনীত হ’বলৈ সন্ত্ৰাসবাদৰ ব্যৱহাৰ কৰিছে। ইয়াৰ ভিতৰত বাওঁপন্থী আৰু সোঁপন্থী ৰাজনৈতিক সংগঠন, জাতীয়তাবাদী গোট, ধৰ্মীয় গোট, বিপ্লৱী, শাসকীয় চৰকাৰ আদি অন্যতম।[9] শেহতীয়া দশকবোৰত সামৰিক আৰু ৰাজনৈতিক দুয়োটা অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ অন্তৰ্ভুক্ত কৰি হাইব্ৰিড সন্ত্ৰাসবাদী সংগঠনৰ উত্থান ঘটিছে।[1] হত্যাকাণ্ড, গণহত্যা, বলপূৰ্বক নিৰুদ্দেশ, কাৰ্পেট বোমা বিস্ফোৰণ আৰু নিৰ্যাতনৰ জৰিয়তে সন্ত্ৰাসবাদী কৌশলৰ প্ৰতিষ্ঠানিক যন্ত্ৰপাতিৰ সৈতে ৰাষ্ট্ৰীয় সন্ত্ৰাসবাদ অৰাষ্ট্ৰীয় সন্ত্ৰাসবাদতকৈ অধিক মাৰাত্মক সন্ত্ৰাসবাদ।[10][11][12][13]

উৎপত্তি আৰু সংজ্ঞা

[সম্পাদনা কৰক]

উৎপত্তি

[সম্পাদনা কৰক]
জেকবিন ক্লাবৰ ছীল

"সন্ত্ৰাসবাদ" শব্দটো প্ৰথমে ফৰাচী বিপ্লৱৰ "আতংকৰ ৰাজত্ব"ৰ সময়ত জেকবিন ক্লাবৰ কাৰ্য্যক বুজাবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। জেকবিনৰ নেতা মেক্সিমিলিয়ান ৰবস্পিয়েৰে কয় যে "সন্ত্ৰাস ন্যায়, তৎক্ষণাত, কঠোৰ, অনমনীয়ৰ বাহিৰে আন একো নহয়।" [14] ১৭৯৫ চনত এডমাণ্ড বাৰ্কে জেকবিনসকলক ফ্ৰান্সৰ "সন্ত্ৰাসবাদী নামৰ হাজাৰ হাজাৰ নৰক-হাউণ্ডক ... জনসাধাৰণৰ ওপৰত এৰি দিয়াৰ বাবে" নিন্দা কৰে।[15] ষোড়শ শতিকাত জেনেভাতজন কেলভিনৰ শাসনক আতংকৰ ৰাজত্ব বুলিও অভিহিত কৰা হৈছে।[16][17][18]

১৯৭০ চনত পেলেষ্টাইন লিবাৰেচন অৰ্গেনাইজেচন (PLO),[19] আইৰিছ ৰিপাব্লিকান আৰ্মি (IRA),[20] বাস্ক বিচ্ছিন্নতাবাদী গোট, ETA,[21] আৰু ৰেড আৰ্মি ফ্যাকচনৰ দৰে গোটৰ কাৰ্য্যকলাপৰ ফলত "সন্ত্ৰাসবাদ" আৰু "সন্ত্ৰাসবাদী" শব্দ দুটাৰ পুনৰ ব্যৱহাৰ হয়। [22] ১৯৭০ চনৰ লাইফ আলোচনীৰ এটা সংখ্যাত লেইলা খালেদক সন্ত্ৰাসবাদী বুলি বৰ্ণনা কৰা হৈছিল। [23] ১৯৭০ চনত সন্ত্ৰাসবাদৰ ওপৰত কেইবাখনো কিতাপ প্ৰকাশ পাইছিল। [24] ১৯৮৩ চনৰ বেইৰুট বেৰেকত হোৱা বোমা বিস্ফোৰণৰ পিছত [25] আৰু ২০০১ চনৰ ১১ ছেপ্টেম্বৰৰ আক্ৰমণৰ পিছত [25][26][27] আৰু ২০০২ চনৰ বালি বোমা বিস্ফোৰণৰ পিছত এই বিষয়টো আৰু অধিক চৰ্চালৈ আহে।[25]

সংজ্ঞা

[সম্পাদনা কৰক]
ফ্ৰান্সত সন্ত্ৰাসবাদৰ ৰাজত্বকালত ভেণ্ডীত গণহত্যা, ১৭৯৩

সন্ত্ৰাসবাদৰ কোনো সংজ্ঞাই সৰ্বজনীন সহমত লাভ কৰা নাই। [28][29] এই শব্দটোৰ ৰাজনৈতিক আৰু আৱেগিকভাৱে চাৰ্জড প্ৰকৃতি, ইয়াক প্ৰয়োগ কৰাত ব্যৱহৃত দ্বৈত মানদণ্ড,[30] আৰু সন্ত্ৰাসবাদী কাৰ্য্যৰ প্ৰকৃতি আৰু আত্মনিয়ন্ত্ৰণৰ অধিকাৰৰ সীমাৰ ওপৰত মতানৈক্যৰ বাবে প্ৰত্যাহ্বানৰ সৃষ্টি হয়। [31][32] যুদ্ধৰ আইন বিষয়ৰ এজন আগশাৰীৰ বিশেষজ্ঞ হাৰ্ভাৰ্ডৰ আইন অধ্যাপক ৰিচাৰ্ড বেক্সটাৰ আছিল সন্দেহবাদী: "আমাৰ ওপৰত কেতিয়াও 'সন্ত্ৰাসবাদ'ৰ আইনী ধাৰণা এটা জাপি দিয়া হৈছিল বুলি দুখ কৰাৰ কাৰণ আছে। শব্দটো অস্পষ্ট; ই অস্পষ্ট; আৰু সৰ্বোপৰি ই কোনো কাৰ্য্যকৰী আইনী উদ্দেশ্য পূৰণ নকৰে।" [33][32]

বিভিন্ন আইনী ব্যৱস্থা আৰু চৰকাৰী সংস্থাই সন্ত্ৰাসবাদৰ বিভিন্ন সংজ্ঞা ব্যৱহাৰ কৰে, চৰকাৰসমূহে সৰ্বজনীনভাৱে গ্ৰহণযোগ্য, আইনীভাৱে বাধ্যতামূলক সংজ্ঞা স্থাপন কৰাত দ্বিধাবোধ কৰে। আমেৰিকাৰ সংহিতাৰ শিৰোনাম ১৮ত সন্ত্ৰাসবাদক এনে কাৰ্য্য বুলি সংজ্ঞায়িত কৰা হৈছে যিবোৰৰ উদ্দেশ্য হৈছে সাধাৰণ নাগৰিক বা চৰকাৰক ভয় খুৱাই বা জোৰ-জবৰদস্তি কৰা। আন্তৰ্জাতিক সম্প্ৰদায়ে এই অপৰাধৰ এক সৰ্বজনীনভাৱে একমত, আইনগতভাৱে বাধ্যতামূলক সংজ্ঞা প্ৰণয়ন কৰাত লেহেমীয়া কৰিছে আৰু আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় সন্ত্ৰাসবাদৰ ওপৰত এক বিস্তৃত চুক্তি প্ৰস্তুত কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা নাই য'ত সন্ত্ৰাসবাদৰ একক, সৰ্বাংগীণ, আইনগতভাৱে বাধ্যতামূলক, অপৰাধমূলক আইন সংজ্ঞা অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। [34] এই অসুবিধাসমূহ এই কাৰণেই উদ্ভৱ হয় যে "সন্ত্ৰাসবাদ" শব্দটো ৰাজনৈতিক আৰু আৱেগিকভাৱে চাৰ্জড। [35] আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় সমাজে ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে বিভিন্ন ধৰণৰ সন্ত্ৰাসবাদী কাৰ্যকলাপৰ সংজ্ঞা আৰু অপৰাধমূলক কৰা এক ধাৰাবাহিক খণ্ডগত চুক্তি গ্ৰহণ কৰিছে।

সন্ত্ৰাসবাদ বিৰোধী বিশ্লেষক ব্ৰুচ হফমেনে লক্ষ্য কৰিছে যে একেটা চৰকাৰী যন্ত্ৰৰ ভিতৰৰ ব্যক্তিগত সংস্থাইহে সন্ত্ৰাসবাদৰ এটা সংজ্ঞাৰ ওপৰত একমত হ’ব নোৱাৰে; বিশেষজ্ঞ আৰু এই ক্ষেত্ৰখনৰ অন্যান্য দীৰ্ঘদিনীয়া পণ্ডিতসকলো একমতত উপনীত হ’বলৈ সমানেই অক্ষম। [36] ১৯৯২ চনত সন্ত্ৰাসবাদ অধ্যয়নৰ পণ্ডিত এলেক্স পি শ্বমিডে ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ অপৰাধ প্ৰতিৰোধ আৰু অপৰাধমূলক ন্যায় আয়োগ (CCPCJ)ক "শান্তিৰ সময়ৰ যুদ্ধাপৰাধৰ সমতুল্য" বুলি এটা সহজ সংজ্ঞা প্ৰস্তাৱ কৰিছিল যদিও ইয়াক গ্ৰহণ কৰা হোৱা নাছিল। [37][38] ২০০৬ চনত অনুমান কৰা হৈছিল যে সন্ত্ৰাসবাদৰ ১০৯ টাতকৈও অধিক ভিন্ন সংজ্ঞা আছে।[39]

ইতিহাস

[সম্পাদনা কৰক]

প্ৰাক-আধুনিক সন্ত্ৰাসবাদ

[সম্পাদনা কৰক]

পল উইলকিনছনৰ দৰে প্ৰাথমিক প্ৰকাশিত অধ্যয়নত সন্ত্ৰাসবাদক ১৯ শতিকাৰ বিপ্লৱী ৰাজনীতিৰ উৎপাদন বুলি গণ্য কৰা হৈছিল। পিষ্টল আৰু ডাইনামাইটৰ দৰে প্ৰযুক্তিগত বিকাশে সফল আক্ৰমণ আৰু হত্যাৰ অদম্য আক্ৰমণ সম্ভৱ কৰি তুলিছিল যিয়ে ১৯ শতিকাক জোকাৰি গৈছিল।[40][41] ডেভিদ চি ৰেপ'প'ৰ্টে ১৯৮৪ চনত তেওঁৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰবন্ধ ফিয়াৰ এণ্ড ট্ৰেম্বলিং: টেৰৰিজম ইন থ্ৰী ৰিলিজিয়াছ ট্ৰেডিচনছ প্ৰকাশ নকৰালৈকে বেছিভাগ সময়তে পণ্ডিতসকলে সন্ত্ৰাসবাদক আধুনিক পৰিঘটনা বুলি গণ্য কৰিছিল।[40]

আধুনিক সন্ত্ৰাসবাদৰ জন্ম (১৮৫০-১৮৯০ দশক)

[সম্পাদনা কৰক]

সম্ভৱতঃ আধুনিক সন্ত্ৰাসবাদী কৌশল ব্যৱহাৰ কৰা প্ৰথমটো সংগঠন আছিল আইৰিছ ৰিপাব্লিকান ব্ৰাদাৰহুড,[42] যিটো ১৮৫৮ চনত ইংলেণ্ডত আক্ৰমণ চলোৱা এটা বৈপ্লৱিক আইৰিছ জাতীয়তাবাদী গোট[43] হিচাপে প্ৰতিষ্ঠা কৰা হৈছিল।[44] ১৮৮১ চনত এই গোটটোৱে ফেনিয়ান ডাইনামাইট অভিযান আৰম্ভ কৰে, যিটো প্ৰথম আধুনিক সন্ত্ৰাসবাদী অভিযানৰ ভিতৰত অন্যতম।[45] ৰাজনৈতিক হত্যাকাণ্ডৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি পূৰ্বৰ সন্ত্ৰাসবাদৰ পৰিৱৰ্তে এই অভিযানত ৰাজনৈতিক লাভৰ বাবে মহানগৰ ব্ৰিটেইনৰ একেবাৰে হৃদয়ত ভয়ৰ বীজ সিঁচাৰ স্পষ্ট লক্ষ্যৰে সময় নিৰ্ধাৰণ কৰা বিস্ফোৰক ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল।[46]

আধুনিক সন্ত্ৰাসবাদ (১৯০০-বৰ্তমান)

[সম্পাদনা কৰক]

১৯২০ চনত লিঅ'ন ট্ৰটস্কিয়ে ৰঙা সন্ত্ৰাসবাদক ন্যায্যতা প্ৰদান কৰিবলৈ আৰু বিপ্লৱী সন্ত্ৰাসবাদৰ নৈতিক শ্ৰেষ্ঠত্ব ৰক্ষা কৰিবলৈ সন্ত্ৰাসবাদ আৰু সাম্যবাদ লিখে।[47]

১৮৯৮ চনত অষ্ট্ৰিয়াৰ সম্ৰাজ্ঞী এলিজাবেথক হত্যা কৰাৰ ফলত সন্ত্ৰাসবাদৰ বিৰুদ্ধে প্ৰথম আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় সন্মিলন ৰোমৰ আন্তৰ্জাতিক সন্মিলন অনুষ্ঠিত হয়।[48]

ৰেণ্ড কৰ্প'ৰেশ্যনৰ ব্ৰুচ হফমেনৰ মতে ১৯৮০ চনত ৬৪টা সন্ত্ৰাসবাদী গোটৰ ভিতৰত ২টাক ধৰ্মীয় প্ৰেৰণা থকা বুলি শ্ৰেণীভুক্ত কৰা হৈছিল আনহাতে ১৯৯৫ চনত প্ৰায় আধা (৫৬টাৰ ভিতৰত ২৬টা) ধৰ্মীয়ভাৱে প্ৰেৰিত আছিল আৰু গৰিষ্ঠসংখ্যকে ইছলামক পথ প্ৰদৰ্শক শক্তি হিচাপে লৈছিল। [49] [50]

ধৰ্মীয় সন্ত্ৰাসবাদ

[সম্পাদনা কৰক]

ইউনিভাৰ্চিটি অৱ মেৰিলেণ্ড, কলেজ পাৰ্কে প্ৰকাশ কৰা গ্ল’বেল টেৰৰিজম ইনডেস্ক অনুসৰি ধৰ্মীয় উগ্ৰবাদে ৰাষ্ট্ৰীয় বিচ্ছিন্নতাবাদক অতিক্ৰম কৰি বিশ্বজুৰি সন্ত্ৰাসবাদী আক্ৰমণৰ মূল চালক হিচাপে পৰিগণিত হৈছে। ৯/১১ৰ পিছত সন্ত্ৰাসবাদী আক্ৰমণত মৃত্যু হোৱা লোকৰ সংখ্যা পাঁচগুণ বৃদ্ধি পাইছে। যোৱা কেইবাবছৰৰ অধিকাংশ ঘটনাক ধৰ্মীয় এজেণ্ডা থকা গোটৰ লগত জড়িত কৰিব পাৰি। ২০০০ চনৰ আগতে বেছিভাগ আক্ৰমণৰ আঁৰত আছিল আই আৰ এ আৰু চেচেন বিদ্ৰোহীৰ দৰে জাতীয়তাবাদী বিচ্ছিন্নতাবাদী সন্ত্ৰাসবাদী সংগঠন। বছৰ বছৰ ধৰি জাতীয়তাবাদী বিচ্ছিন্নতাবাদী গোটৰ কাণ্ডৰ সংখ্যা তুলনামূলকভাৱে সুস্থিৰ হৈ থকাৰ বিপৰীতে ধৰ্মীয় উগ্ৰবাদ বৃদ্ধি পাইছে। ইৰাক, আফগানিস্তান, পাকিস্তান, নাইজেৰিয়া আৰু ছিৰিয়াত ইছলামিক গোটৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ এই ধাৰাসমূহৰ আঁৰৰ মূল চালক।[51]

ইছলামিক ষ্টেট (আই এছ) হৈছে আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় চুন্নী ইছলামিক বিদ্ৰোহী আৰু সন্ত্ৰাসবাদী গোট। আই এছৰ ভূখণ্ড, ধূসৰ ৰঙৰ, ২০১৫ চনৰ মে’ মাহত ইয়াৰ সৰ্বাধিক ভূখণ্ডৰ পৰিসৰৰ সময়ত।
Map legend

১৯৮২ চনত হিজবুল্লাহৰ উত্থানে সন্ত্ৰাসবাদৰ ইতিহাসৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ মুহূৰ্ত হিচাপে চিহ্নিত কৰিছিল। [52] লেবাননত শিপাই থকা ছিয়া ইছলামিক গোটটোৱে ১৯৮২ চনৰ লেবানন যুদ্ধৰ প্ৰতি সঁহাৰি জনাই ইৰাণী বিপ্লৱ আৰু আয়াতুল্লাহ ৰুহোল্লাহ খোমেইনীৰ শিক্ষাৰ পৰা প্ৰেৰণা লাভ কৰিছিল। বিপ্লৱী লক্ষ্যত উপনীত হোৱাৰ বাহিৰেও হিজবুল্লাহৰ সদস্যসকলে সমগ্ৰ মধ্যপ্ৰাচ্যৰ ছিয়া সম্প্ৰদায়ৰ সামাজিক অৱস্থাৰ প্ৰতি গভীৰভাৱে চিন্তিত আছিল। ১৯৮০ চনৰ সময়ছোৱাত লেবাননত তেওঁলোকৰ কাৰ্যকলাপে স্থানীয় শ্বিয়াসকলৰ মাজত সমৰ্থন লাভ কৰিছিল, যাৰ ফলত সৰু সৰু সন্ত্ৰাসবাদী গোট বিশেষকৈ ইছলামিক জেহাদৰ উত্থান ঘটিছিল।[52]

পেলেষ্টাইনী ভূখণ্ডৰ মূল ইছলামিক আন্দোলন হামাছ ১৯৮৭ চনত পেলেষ্টাইনী ইমাম আহমেদ ইয়াছিনে গঠন কৰিছিল। সাংবিধানিক আইন অধ্যাপক আলেকজেণ্ডাৰ চেছিছকে ধৰি কিছুমান পণ্ডিতে হামাছ চনদে গণহত্যাৰ আকাংক্ষাৰ আপাত পোষকতাক লৈ উদ্বেগ প্ৰকাশ কৰিছে।[53][54][55] ১৯৯৪–১৯৯৬ আৰু ২০০১–২০০৭ চনৰ সময়ছোৱাত হামাছে ধাৰাবাহিকভাৱে আত্মঘাতী বোমা বিস্ফোৰণৰ পৰিকল্পনা কৰিছিল, যিবোৰ মূলতঃ ইজৰাইলৰ অসামৰিক লক্ষ্যত নিৰ্দেশিত হৈছিল, য'ত ১০০০ৰো অধিক ইজৰাইলী সাধাৰণ নাগৰিকৰ মৃত্যু হৈছিল।[56]

২০০১ চনৰ পৰা আটাইতকৈ বেছি সক্ৰিয় হৈ থকা সন্ত্ৰাসবাদী সংগঠনসমূহৰ ভিতৰত পাঁচটা গোট হৈছে হামাছ, বকো হাৰাম, আল কায়দা, তালিবান আৰু আইছিছ। এই গোটসমূহে ইৰাক, আফগানিস্তান, পাকিস্তান, নাইজেৰিয়া আৰু ছিৰিয়াত আটাইতকৈ বেছি সক্ৰিয় হৈ আহিছে। সন্ত্ৰাসবাদৰ ফলত হোৱা সকলো মৃত্যুৰ আশী শতাংশ এই পাঁচখন দেশতে সংঘটিত হৈছে।[51] ২০১৫ চনত ইছলামিক সন্ত্ৰাসবাদৰ ফলত হোৱা সকলো মৃত্যুৰ ৭৪%ৰ বাবে চাৰিটা ইছলামিক উগ্ৰপন্থী গোট দায়ী আছিল: আইছিছ, বকো হাৰাম, তালিবান, আৰু আল-কায়দা, গ্ল’বেল টেৰৰিজম ইনডেস্ক ২০১৬ অনুসৰি।[57] প্ৰায় ২০০০ চনৰ পৰা এই ঘটনাসমূহ বিশ্বজুৰি সংঘটিত হৈ আহিছে, কেৱল আফ্ৰিকা আৰু এছিয়াৰ মুছলমান সংখ্যাগৰিষ্ঠ ৰাষ্ট্ৰসমূহেই নহয়, অমুছলমান সংখ্যাগৰিষ্ঠ ৰাষ্ট্ৰ যেনে আমেৰিকা, যুক্তৰাজ্য, ফ্ৰান্স, জাৰ্মানী, স্পেইন, বেলজিয়াম, ছুইডেন, ৰাছিয়া, অষ্ট্ৰেলিয়া, কানাডা, শ্ৰীলংকা, ইজৰাইল, চীন, ভাৰত, আৰু ফিলিপাইনছ] আদি দেশসমূহকো প্ৰভাৱিত কৰিছে। এনেধৰণৰ আক্ৰমণত মুছলমান আৰু অমুছলমান উভয়কে লক্ষ্য কৰি লোৱা হৈছে যদিও অধিকাংশ আক্ৰমণে মুছলমানক প্ৰভাৱিত কৰে।[58]

ইছলামাবাদ মেৰিয়েট হোটেলত বোমা বিস্ফোৰণ। ২০০১ চনৰ পৰা ২০১১ চনৰ ভিতৰত সন্ত্ৰাসবাদী আক্ৰমণত প্ৰায় ৩৫ হাজাৰ পাকিস্তানীৰ মৃত্যু হৈছিল[59]

পাকিস্তানত সন্ত্ৰাসবাদ এক ডাঙৰ সমস্যা হৈ পৰিছে। ২০০৭ চনৰ গ্ৰীষ্মকালৰ পৰা ২০০৯ চনৰ শেষলৈকে সাধাৰণ নাগৰিকৰ ওপৰত আত্মহত্যা আৰু অন্যান্য আক্ৰমণত ১৫০০ৰো অধিক লোকৰ মৃত্যু হয়। [60] কেইবাটাও কাৰণ উল্লেখ কৰা হৈছে - চুন্নী আৰু ছিয়া মুছলমানৰ মাজত সাম্প্ৰদায়িক হিংসা, বন্দুক আৰু বিস্ফোৰক সামগ্ৰীৰ সহজ উপলব্ধতা, "কালাছনিকভ সংস্কৃতি"ৰ অস্তিত্ব, বিশ্বৰ বিভিন্ন দেশৰ পৰা পাকিস্তানত বা পাকিস্তানৰ ওচৰত অৱস্থিত মতাদৰ্শগতভাৱে প্ৰেৰিত মুছলমানৰ আগমন আৰু ১৯৮০ চনত ছোভিয়েট সমৰ্থক আফগানসকলৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ যি পাকিস্তানলৈকে বিস্তৃত হৈছিল। ইছলামিক বিদ্ৰোহী গোট আৰু তালিবান আৰু লস্কৰ-ই-টাইবাৰ দৰে শক্তিৰ উপস্থিতি। ২০১৩ চনৰ ২ জুলাইত লাহোৰত চুন্নী ইত্তহাদ কাউন্সিলৰ ৫০ গৰাকী মুছলমান পণ্ডিতে আত্মঘাতী বোমা বিস্ফোৰণ, নিৰীহ লোকক হত্যা, বোমা আক্ৰমণ আৰু লক্ষ্য কৰি হত্যা কৰাৰ বিৰুদ্ধে সামূহিক ফতোৱা জাৰি কৰি হাৰাম বা নিষিদ্ধ বুলি ঘোষণা কৰে।[61]

২০১৫ চনত দক্ষিণ দৰিদ্ৰতা আইন কেন্দ্ৰই আমেৰিকাত ঘৰুৱা সন্ত্ৰাসবাদৰ ওপৰত এক প্ৰতিবেদন প্ৰকাশ কৰিছিল। প্ৰতিবেদনখনত (শিৰোনাম দ্য এজ অৱ দ্য উলফ) ৬২টা কাণ্ড বিশ্লেষণ কৰি দেখা গৈছে যে, ২০০৯ চনৰ পৰা ২০১৫ চনৰ ভিতৰত, "আমেৰিকাত জেহাদীতকৈ অধিক লোকক অইছলামিক ঘৰুৱা সন্ত্ৰাসবাদীয়ে হত্যা কৰিছে।" [62]

কাৰণ আৰু প্ৰেৰণা

[সম্পাদনা কৰক]

সন্ত্ৰাসবাদী কাৰ্য্যৰ প্ৰায়ে আত্মনিয়ন্ত্ৰণৰ দাবী, জাতিগত জাতীয়তাবাদী হতাশা, একক বিষয়ৰ কাৰণ (যেনে গৰ্ভপাত বা পৰিৱেশ), বা অন্যান্য মতাদৰ্শগত বা ধৰ্মীয় কাৰণৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি ৰাজনৈতিক উদ্দেশ্য থাকে যিবোৰ সন্ত্ৰাসবাদীয়ে তেওঁলোকৰ হিংসাত্মক কাৰ্য্যৰ নৈতিক ন্যায্যতা বুলি দাবী কৰে।[63]

কৌশল হিচাপে সন্ত্ৰাসবাদৰ বাছনি

[সম্পাদনা কৰক]

ব্যক্তি আৰু গোটে সন্ত্ৰাসবাদক কৌশল হিচাপে বাছি লয় কাৰণ ই কৰিব পাৰে:

  • চৰকাৰ এখনক প্ৰত্যক্ষভাৱে দাবীত সন্মতি দিবলৈ বাধ্য কৰিবলৈ এক প্ৰকাৰৰ অসমতাপূৰ্ণ যুদ্ধ হিচাপে কাম কৰা
  • ভৱিষ্যতে আঘাতৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ এদল লোকক ভয় দেখুৱাই দাবীৰ ওচৰত আত্মসমৰ্পণ কৰা
  • মনোযোগ আৰু এইদৰে এটা কাৰণৰ বাবে ৰাজনৈতিক সমৰ্থন লাভ কৰক
  • প্ৰত্যক্ষভাৱে অধিক লোকক কাৰ্য্যৰ প্ৰতি অনুপ্ৰাণিত কৰা (যেনে বিপ্লৱী কাৰ্য্য) – কাৰ্য্যৰ অপপ্ৰচাৰ
  • শত্ৰুৰ পৰা কাৰ্য্যৰ প্ৰতি শত্ৰুতাপূৰ্ণ সঁহাৰি বা অতিমাত্ৰা প্ৰতিক্ৰিয়াৰ সৃষ্টি কৰি পৰোক্ষভাৱে অধিক লোকক কাৰ্য্যৰ প্ৰতি অনুপ্ৰাণিত কৰা। [64]

"সহযোগী"ৰ ওপৰত আক্ৰমণৰ দ্বাৰা ৰাষ্ট্ৰৰ নিয়ন্ত্ৰণক ক্ষতিগ্ৰস্ত কৰাৰ উদ্দেশ্যে মানুহক ৰাষ্ট্ৰৰ সৈতে সহযোগিতা কৰাৰ পৰা ভয় খুৱাই লোৱা হয়। স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ সময়ত আয়াৰলেণ্ড, কেনিয়া, আলজেৰিয়া আৰু চাইপ্ৰাছত এই কৌশল ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল।[65]

সন্ত্ৰাসবাদৰ প্ৰেৰণাদায়ক কাৰণ

[সম্পাদনা কৰক]

নিৰ্দিষ্ট ৰাজনৈতিক বা সামাজিক কাৰণসমূহৰ ভিতৰত আছে:

  • স্বাধীনতা বা বিচ্ছিন্নতাবাদী আন্দোলন
  • ইৰেডেণ্টিষ্ট আন্দোলন
  • কোনো বিশেষ ৰাজনৈতিক দৰ্শন গ্ৰহণ কৰা, যেনে সমাজবাদ (বাওঁপন্থী সন্ত্ৰাসবাদ), নৈৰাজ্যবাদ বা ফেচিবাদ (সম্ভৱতঃ অভ্যুত্থানৰ জৰিয়তে বা স্বাধীনতা বা বিচ্ছিন্নতাবাদী আন্দোলনৰ মতাদৰ্শ হিচাপে)
  • পৰিৱেশ সুৰক্ষা (পৰিৱেশ সন্ত্ৰাসবাদ)
  • এটা বিশেষ গোটৰ আধিপত্যবাদ
  • কোনো প্ৰতিদ্বন্দ্বী গোটক কোনো বিশেষ ভূখণ্ডৰ অংশীদাৰিত্ব বা দখল কৰাত বাধা দিয়া (যেনে অনুপ্ৰৱেশক নিৰুৎসাহিত কৰি বা পলায়নক উৎসাহিত কৰি)
  • কোনো বিশেষ জনসংখ্যাক বশ কৰা (যেনে আফ্ৰিকান আমেৰিকানসকলক লিঞ্চিং কৰা)
  • কোনো বিশেষ ধৰ্মৰ প্ৰসাৰ বা আধিপত্য – ধৰ্মীয় সন্ত্ৰাসবাদ
  • অনুভূত চৰকাৰী অত্যাচাৰৰ অন্ত পেলোৱা
  • হিংসাত্মক কাৰ্য্যৰ প্ৰতি সঁহাৰি জনোৱা (উদাহৰণস্বৰূপে, ইজৰাইল-পেলেষ্টাইন সংঘাতত টিট-ফৰ-টেট আক্ৰমণ, উত্তৰ আয়াৰলেণ্ডৰ দ্য ট্ৰাবলছত, বা ৱাকো ঘেৰাও আৰু ৰুবী ৰিজৰ কাণ্ডৰ প্ৰতিশোধ লোৱা টিমোথি মেকভেইগ)

সোঁপন্থী সন্ত্ৰাসবাদৰ কাৰণসমূহৰ ভিতৰত বগা জাতীয়তাবাদ, নৃগোষ্ঠীয় জাতীয়তাবাদ, ফেচিবাদ, সমাজবিৰোধী, গৰ্ভপাত বিৰোধী আন্দোলন, কৰ প্ৰতিৰোধ আদি অন্যতম।

কেতিয়াবা একে পক্ষৰ উগ্ৰপন্থীয়ে বিভিন্ন কাৰণত যুঁজ দিয়ে। উদাহৰণস্বৰূপে, চেচেন-ৰাছিয়াৰ সংঘাতত ৰাষ্ট্ৰীয় স্বাধীনতাৰ বাবে যুঁজি সন্ত্ৰাসবাদী কৌশল ব্যৱহাৰ কৰা ধৰ্মনিৰপেক্ষ চেচেনসকলে আন দেশৰ উগ্ৰ ইছলামিক উগ্ৰপন্থীৰ সৈতে মিত্ৰতা কৰিছিল।[66]

তথ্য সংগ্ৰহ

[সম্পাদনা কৰক]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 Ganor, Boaz (2015). "Introduction to Multidimensional Warfare". Global Alert: The Rationality of Modern Islamist Terrorism and the Challenge to the Liberal Democratic World. Columbia University Press. পৃষ্ঠা. 2–3, 5–6, 14–16. doi:10.7312/gano17212. ISBN 978-0-231-53891-6. https://www.jstor.org/stable/10.7312/gano17212. 
  2. ↑ Wisnewski, J. Jeremy, ed (2008). Torture, Terrorism, and the Use of Violence (also available as Review Journal of Political Philosophy Volume 6, Issue Number 1). Cambridge Scholars Publishing. পৃষ্ঠা. 175. ISBN 978-1-4438-0291-8. https://books.google.com/books?id=QbALBwAAQBAJ&pg=PA175। আহৰণ কৰা হৈছে: September 15, 2017. 
  3. ↑ "The ordinary current use of the word terrorism is much too wide. That is to say, if we list all the different phenomena which are at one time or another described as terrorism in ordinary conversation, or in ordinary newspapers, or by ordinary politicians, we will end up with a huge rag-bag of not very similar items . . The disadvantages of trying to construct an ordinary-language definition based on current usage can be seen, too, in the plethora of conflicting definitions occurring in philosophical and political literature. Thus philosophers for instance disagree about whether or not terrorism is wrong by definition or wrong just as a matter of fact; they disagree about whether terrorism should be defined in terms of its aims, or its methods, or both, or neither; they disagree about whether or not states can perpetrate terrorism; they even disagree about the importance or otherwise of terror for a definition of terrorism." Jenny Teichman, "How to Define Terrorism", Philosophy, October 1989, Vol. 64, No. 250, pp. 505–517.
  4. ↑ Halibozek, Edward P.; Jones, Andy; Kovacich, Gerald L. (2008). The corporate security professional's handbook on terrorism (illustrated সম্পাদনা). Elsevier (Butterworth-Heinemann). পৃষ্ঠা. 4–5. ISBN 978-0-7506-8257-2. https://books.google.com/books?id=qpwcHUNXw-kC&pg=PA4। আহৰণ কৰা হৈছে: December 17, 2016. 
  5. ↑ Mackey, Robert (November 20, 2009). "Can Soldiers Be Victims of Terrorism?". The New York Times. http://thelede.blogs.nytimes.com/2009/11/20/define-terrorism/. "Terrorism is the deliberate killing of innocent people, at random, in order to spread fear through a whole population and force the hand of its political leaders." 
  6. ↑ Ganor, Boaz (2015). "The Challenges and Dilemmas Faced by Liberal Democracies coping with Modern Islamist Terrorism". Global Alert: The Rationality of Modern Islamist Terrorism and the Challenge to the Liberal Democratic World. Columbia University Press. পৃষ্ঠা. 21–23. doi:10.7312/gano17212. ISBN 978-0-231-53891-6. https://www.jstor.org/stable/10.7312/gano17212. 
  7. ↑ Oxford dictionary of English (3rd সম্পাদনা). প্ৰকাশক New York: Oxford University Press. 2010. ISBN 978-0-19-957112-3. 
  8. ↑ "Global Terrorism Index 2015". Institute for Economics and Peace. পৃষ্ঠা: 33. http://economicsandpeace.org/wp-content/uploads/2015/11/Global-Terrorism-Index-2015.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: July 19, 2016. 
  9. ↑ "Terrorism". Encyclopædia Britannica. p. 3. Archived from the original on August 18, 2021. Retrieved September 8, 2020.  Unknown parameter |url-status= ignored (help)
  10. ↑ Martin, Gus (2010). Understanding Terrorism (third সম্পাদনা). SAGE Publications. পৃষ্ঠা. 98-139. ISBN 978-1-4129-7059-4. 
  11. ↑ Blakeley, R. (2009). State Terrorism and Neoliberalism: The North in the South. Routledge. ISBN 978-0-415-68617-4. 
  12. ↑ Eck, K.; Hultman, L. (2007). "One-Sided Violence Against Civilians in War". Journal of Peace Research খণ্ড 44 (2): 233–246. doi:10.1177/0022343307075124. 
  13. ↑ White, M. (2013). Atrocities: The 100 Deadliest Episodes in Human History. W. W. Norton & Company. ISBN 9780393345230. 
  14. ↑ Bienvenu, Richard (January 1, 1968). THE NINTH OF THERMIDOR | THE FALL OF ROBESPIERRE. Oxford University Press. পৃষ্ঠা. 30–50. ISBN 9780196806198. 
  15. ↑ Edmund Burke – To The Earl Fitzwilliam (Christmas, 1795.) In: Edmund Burke, Select Works of Edmund Burke, vol. 3 (Letters on a Regicide Peace) (1795).
    This Internet version contains two, mingled, indications of page numbers: one with single brackets like [260], one with double brackets like [ [309] ]. Burke lengthily introduces his view on 'this present Directory government', and then writes on page [359]: "Those who arbitrarily erected the new building out of the old materials of their own Convention, were obliged to send for an Army to support their work. (...) At length, after a terrible struggle, the Troops prevailed over the Citizens. (...) This power is to last as long as the Parisians think proper. (...) [315] To secure them further, they have a strong corps of irregulars, ready armed. Thousands of those Hell-hounds called Terrorists, whom they had shut up in Prison on their last Revolution, as the Satellites of Tyranny, are let loose on the people. (...)"
  16. ↑ de Niet, J.; Paul, H. (2009). Sober, Strict, and Scriptural: Collective Memories of John Calvin, 1800-2000. Brill's Series in Church History. Brill. পৃষ্ঠা. 275. ISBN 978-90-474-2770-4. https://books.google.com/books?id=cBuwCQAAQBAJ&pg=PA275। আহৰণ কৰা হৈছে: October 21, 2022. 
  17. ↑ Oechsli, W.; Paul, E.; Paul, C. (1922). History of Switzerland, 1499-1914. Cambridge historical series. The University Press. পৃষ্ঠা. 166. https://books.google.com/books?id=oS1pAAAAMAAJ&pg=PA166। আহৰণ কৰা হৈছে: October 21, 2022. 
  18. ↑ Association of American Law Schools (1916). The Continental Legal History Series. Little, Brown, & Company. পৃষ্ঠা. 297. https://books.google.com/books?id=-eb3FqiVzLoC&pg=PA297। আহৰণ কৰা হৈছে: October 21, 2022. 
  19. ↑ Peleg, Ilan (1988). "Terrorism in the Middle East: The Case of the Arab-Israeli Conflict". In Stohl, Michael. The Politics of Terrorism (third সম্পাদনা). CRC Press. পৃষ্ঠা. 531. ISBN 978-0-8247-7814-9. https://books.google.com/books?id=R60c_2nCcnYC&pg=PA531। আহৰণ কৰা হৈছে: February 14, 2019. 
  20. ↑ Crenshaw, Martha (2010). Terrorism in Context. Penn State Press. পৃষ্ঠা. xiii. ISBN 978-0-271-04442-2. https://books.google.com/books?id=9nFyZaZGthgC&q=IRA। আহৰণ কৰা হৈছে: February 14, 2019. 
  21. ↑ Shabad, Goldie; Llera Ramo, Francisco Jose (2010). "Political Violence in a Democratic State: Basque Terrorism in Spain". In Crenshaw, Martha. Terrorism in Context. Penn State Press. ISBN 9780271044422. https://books.google.com/books?id=9nFyZaZGthgC&pg=PA411। আহৰণ কৰা হৈছে: February 14, 2019. 
  22. ↑ Corrado, Raymond R.; Evans, Rebecca (January 29, 1988). "Ethnic and Ideological Terrorism in Western Europe". In Stohl, Michael. The Politics of Terrorism (Third সম্পাদনা). CRC Press. পৃষ্ঠা. 373. ISBN 9780824778149. https://books.google.com/books?id=R60c_2nCcnYC&pg=PA373। আহৰণ কৰা হৈছে: February 14, 2019. 
  23. ↑ Khaled, Leila (September 18, 1970). "This is Your New Captain Speaking". Life: পৃষ্ঠা 34. https://books.google.com/books?id=8lUEAAAAMBAJ&pg=PA34. 
  24. ↑ Committee on the Judiciary, Terroristic Activity: International terrorism Archived March 29, 2024, at the Wayback Machine; Lester A. Sobel, Political Terrorism Archived March 29, 2024, at the Wayback Machine; Lauran Paine, The Terrorists Archived March 29, 2024, at the Wayback Machine (1975); Walter Laqueur, Guerrilla Warfare: A Historical and Critical Study; Paul Wilkinson, Terrorism versus liberal democracy: the problems of response Archived March 29, 2024, at the Wayback Machine; Albert Parry, Terrorism: from Robespierre to Arafat (1976); Ovid Demaris, Brothers in Blood: The International Terrorist Network (1977); Yonah Alexander, David Carlton and Paul Wilkinson, Terrorism: Theory and Practice; Christopher Dobson and Ronald Payne, The Weapons of Terror: International Terrorism at Work; Brian Michael Jenkins, The Terrorist Mindset and Terrorist Decisionmaking Archived March 29, 2024, at the Wayback Machine (1979)
  25. ↑ 25.0 25.1 25.2 Heryanto, Ariel (April 7, 2006). State Terrorism and Political Identity in Indonesia: Fatally Belonging. Routledge. পৃষ্ঠা. 161. ISBN 978-1-134-19569-5. https://books.google.com/books?id=6qSjk2C9x6wC&pg=PA161. 
  26. ↑ Faimau, Gabriel (July 26, 2013). Socio-Cultural Construction of Recognition: The Discursive Representation of Islam and Muslims in the British Christian News Media. Cambridge Scholars Publishing. পৃষ্ঠা. 27. ISBN 978-1-4438-5104-6. https://books.google.com/books?id=y9IwBwAAQBAJ&pg=PA27. 
  27. ↑ Campo, Juan Eduardo (January 1, 2009). Encyclopedia of Islam. Infobase Publishing. পৃষ্ঠা. xxii. ISBN 978-1-4381-2696-8. https://books.google.com/books?id=OZbyz_Hr-eIC&pg=PA667. 
  28. ↑ Schmid, Alex P. (2011). "The Definition of Terrorism". The Routledge Handbook of Terrorism Research. Routledge. পৃষ্ঠা. 39. ISBN 978-0-203-82873-1. https://books.google.com/books?id=_PXpFxKRsHgC&pg=PA39। আহৰণ কৰা হৈছে: December 18, 2023. 
  29. ↑ Frampton, Martyn (2021), English, Richard, ed., "History and the Definition of Terrorism", The Cambridge History of Terrorism (Cambridge: Cambridge University Press): pp. 31–57, ISBN 978-1-108-66262-8, https://www.cambridge.org/core/books/cambridge-history-of-terrorism/history-and-the-definition-of-terrorism/9AAA71F34DEDBC0A911AFA0041BA5115, আহৰণ কৰা হৈছে: May 11, 2021 
  30. ↑ "Scholars have similarly noticed a double standard, in which the media is more likely to adopt an Islamic terror frame when the perpetrator is Muslim, and more likely to explore the attacker's personal life and mental health if the perpetrator is not." Connor Huff, Joshua D. Kertzer, How the Public Defines Terrorism American Journal of Political Science, January 2018, Vol. 62, No. 1, pp. 55-71 p.56.
  31. ↑ Hoffman (1998), p. 23, See the 1 Nov 1998 review by Raymond Bonner Archived April 17, 2017, at the Wayback Machine in The New York Times of Inside Terrorism
  32. ↑ 32.0 32.1 "Battling Aerial Terrorism and Compensating the Victims". Naval Law Review খণ্ড 39: 242–243. 1990. https://archive.org/details/sim_naval-law-review_1990_39/page/240/mode/2up?q=intimidate. 
  33. ↑ International and Transnational Criminal Law. Aspen Publishing. 2010. পৃষ্ঠা. 617. 
  34. ↑ Diaz-Paniagua (2008), Negotiating terrorism: The negotiation dynamics of four UN counter-terrorism treaties, 1997–2005[সংযোগবিহীন উৎস], p. 47.
  35. ↑ "Radicalisation, De-Radicalisation, Counter-Radicalisation: A Conceptual Discussion and Literature Review". The International Centre for Counter-Terrorism – The Hague (ICCT). March 27, 2013. Archived from the original on December 7, 2019. https://web.archive.org/web/20191207124224/https://icct.nl/publication/radicalisation-de-radicalisation-counter-radicalisation-a-conceptual-discussion-and-literature-review/. 
  36. ↑ Hoffman 2006, পৃষ্ঠা. 34.
  37. ↑ Siegel, Larry (January 2, 2008). Criminology. Cengage Learning. ISBN 9780495391029. https://archive.org/details/criminologycore00sieg। আহৰণ কৰা হৈছে: November 27, 2015. 
  38. ↑ Schmid, Alex P. (October 7, 2020). Brunton, Gillian; Wilson, Tim. eds. Issue title: Terrorism: Its Past, Present & Future Study - A Special Issue to Commemorate CSTPV at 25. "Discussion 1 - Revisiting the wicked problem of defining terrorism". Contemporary Voices: St Andrews Journal of International Relations খণ্ড 1 (1). doi:10.15664/jtr.1601. ISSN 2516-3159.  Text may have been copied from this source, which is available under a Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) licence. (Per this page Archived October 4, 2023, at the Wayback Machine.
  39. ↑ Arie W. Kruglanski and Shira Fishman Current Directions in Psychological Science Vol. 15, No. 1 (February 2006), pp. 45–48
  40. ↑ 40.0 40.1 Dietze & Verhoeven 2022, পৃষ্ঠা. 128.
  41. ↑ Clark, David S. (2007). Encyclopedia of Law and Society. প্ৰকাশক United Kingdom: Sage. পৃষ্ঠা. 1474. "Before the advent of dynamite and automatic weapons, groups had to kill on a one-to-one basis. It took one terrorist (or soldier) to kill one enemy or perhaps a handful of enemies, except in unusual cases, such as the failed 1605 Gunpowder Plot of Guy Fawkes in England. The weapons of choice for the earlier terrorists were the dagger, the noose, the sword and the poison elixir. This changed with the hand-thrown bomb and the pistol, introduced in the nineteenth century, and the machine gun and plastic explosives, common in the twentieth century." 
  42. ↑ "Terrorism: From the Fenians to Al Qaeda". http://www.ucd.ie/adulted/coursesbycode/hn258/। আহৰণ কৰা হৈছে: December 17, 2012. 
  43. ↑ Irish Freedom, by Richard English Publisher: Pan Books (2007), আই.এচ.বি.এন. 0-330-42759-8 p. 179
  44. ↑ Irish Freedom, by Richard English Publisher: Pan Books (November 2, 2007), আই.এচ.বি.এন. 0-330-42759-8 p. 180
  45. ↑ Whelehan, Niall (2012). The Dynamiters: Irish Nationalism and Political Violence in the Wider World 1867–1900. প্ৰকাশক Cambridge: Cambridge University Press. 
  46. ↑ "'One skilled scientist is worth an army' – The Fenian Dynamite campaign 1881-85". The Irish Story. 13 February 2012. http://www.theirishstory.com/2012/02/13/one-skilled-scientist-is-worth-an-army-the-fenian-dynamite-campaign-1881-85/। আহৰণ কৰা হৈছে: December 17, 2012. 
  47. ↑ Primoratz 2004, পৃষ্ঠা. xv.
  48. ↑ "The first international conference on terrorism: Rome 1898". The Battle against Anarchist Terrorism. Cambridge University Press. 2013-12-05. পৃষ্ঠা. 131–184. doi:10.1017/cbo9781139524124.008. ISBN 978-1-139-52412-4. 
  49. ↑ John Moore. "The Evolution of Islamic Terrorism: an Overview". PBS Frontline. http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/shows/target/etc/modern.html. 
  50. ↑ Hoffman, Bruce (1999). "Two: Terrorism Trends and Prospects". Countering the New Terrorism. Rand Corporation. পৃষ্ঠা. V. https://www.rand.org/content/dam/rand/www/external/congress/terrorism/phase1/countering.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: 12 August 2019. 
  51. ↑ 51.0 51.1 Arnett, George (November 19, 2014). "Religious extremism main cause of terrorism, according to report". The Guardian. https://www.theguardian.com/news/datablog/2014/nov/18/religious-extremism-main-cause-of-terrorism-according-to-report. 
  52. ↑ 52.0 52.1 Kushner, Harvey W. (2003). Encyclopedia of terrorism. প্ৰকাশক Thousand Oaks (Calif.) London: SAGE publications. পৃষ্ঠা. xxiv. ISBN 978-0-7619-2408-1. 
  53. ↑ Bayefsky, Anne F.; Blank, Laurie R. (March 22, 2018). Incitement to Terrorism. BRILL. ISBN 978-90-04-35982-6. https://books.google.com/books?id=lHxTDwAAQBAJ&pg=PA91। আহৰণ কৰা হৈছে: January 26, 2024. "The governing charter of Hamas, "The Covenant of the Islamic Resistance Movement," openly dedicates Hamas to genocide against the Jewish people." 
  54. ↑ Tsesis, Alexander (2014–2015). "Antisemitism and Hate Speech Studies". Rutgers Journal of Law and Religion খণ্ড 16: 352. https://heinonline.org/HOL/Page?handle=hein.journals/rjlr16&id=352&div=&collection=। আহৰণ কৰা হৈছে: January 26, 2024. "For Jews, the Holocaust remains a real concern in an age when Hamas, a Palestinian terrorist organization, continues to advocate genocide in its core Charter.". 
  55. ↑ Hoffman, Bruce (2023-10-10). "Understanding Hamas's Genocidal Ideology". The Atlantic. https://www.theatlantic.com/international/archive/2023/10/hamas-covenant-israel-attack-war-genocide/675602/। আহৰণ কৰা হৈছে: 2024-11-27. 
  56. ↑ Litvak, Meir (July 15, 2010). ""Martyrdom is Life": Jihad and Martyrdom in the Ideology of Hamas". Studies in Conflict & Terrorism খণ্ড 33 (8): 716–734. doi:10.1080/1057610X.2010.494170. ISSN 1057-610X. https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/1057610X.2010.494170। আহৰণ কৰা হৈছে: January 26, 2024. 
  57. ↑ Global Terrorism Index 2016. Institute for Economics and Peace. 2016. পৃষ্ঠা. 4. http://economicsandpeace.org/wp-content/uploads/2016/11/Global-Terrorism-Index-2016.2.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: December 14, 2016. 
  58. ↑ Siddiqui, Mona (August 23, 2014). "Isis: a contrived ideology justifying barbarism and sexual control". The Guardian. https://www.theguardian.com/commentisfree/2014/aug/24/isis-ideology-islamic-militants-british-appeal-iraq-syria। আহৰণ কৰা হৈছে: January 7, 2015. 
  59. ↑ "Pakistan: A failed state or a clever gambler? Archived September 15, 2018, at the Wayback Machine". BBC News. May 7, 2011.
  60. ↑ Agence France Press "Two bomb blasts kill 27 in northwest Pakistan". https://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5h2jRTJSm-efNfhS_Wm9wP1w_TB5Q। আহৰণ কৰা হৈছে: February 20, 2020. 
  61. ↑ "Fatwa issued against suicide bombings, targeted killings and terrorism". প্ৰকাশক Lahore. July 2, 2013. https://www.dawn.com/news/1022298. 
  62. ↑ Lenz, Ryan (February 2015). Age of the Wolf (Report). Southern Poverty Law Center. p. 4. https://www.splcenter.org/sites/default/files/d6_legacy_files/downloads/publication/lone_wolf_special_report_0.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: March 22, 2017. "A large number of independent studies have agreed that since the 9/11 mass murder, more people have been killed in America by non-Islamic domestic terrorists than jihadists." 
  63. ↑ Chalk 2013, Introduction.
  64. ↑ The Psychology Of Terrorism Archived June 10, 2023, at the Wayback Machine, audio interview summarizing Special Report: The Psychology of Terrorism Archived June 10, 2023, at the Wayback Machine
  65. ↑ Madigan, Michael L. (December 6, 2017) (en ভাষাত). Handbook of Emergency Management Concepts: A Step-by-Step Approach. CRC Press. ISBN 9781351337472. https://books.google.com/books?id=MtRBDwAAQBAJ&q=Attacks+on+%27collaborators%27+are+used+to+intimidate+people+from+cooperating+with+the+state+in+order+to+undermine+state+control.+This+strategy+was+used+in+Ireland%2C+in+Kenya%2C+in+Algeria+and+in+Cyprus+during+their+independence+struggles&pg=PT247। আহৰণ কৰা হৈছে: October 29, 2020. 
  66. ↑ Janeczko, Matthew (June 19, 2014). "'Faced with death, even a mouse bites': Social and religious motivations behind terrorism in Chechnya". Small Wars & Insurgencies খণ্ড 25 (2): 428–456. doi:10.1080/09592318.2014.903975. 
"https://as.wikipedia.org/w/index.php?title=সন্ত্ৰাসবাদ&oldid=514078"ৰ পৰা অনা হৈছে