ৰন্ধনশৈলী

Spaghetti alla carbonara, মূলতঃ ইটালীয়ান খাদ্য

ৰন্ধনশৈলী হৈছে সুকীয়া উপাদান, কৌশল আৰু খাদ্যৰ দ্বাৰা বৈশিষ্ট্যযুক্ত খাদ্য প্ৰস্তুত শৈলী, আৰু সাধাৰণতে কোনো নিৰ্দিষ্ট সংস্কৃতি বা ভৌগোলিক অঞ্চলৰ সৈতে জড়িত। আঞ্চলিক খাদ্য প্ৰস্তুত কৰাৰ কৌশল, ৰীতি-নীতি আৰু উপাদানসমূহ একত্ৰিত হৈ এটা অঞ্চলৰ বাবে অনন্য খাদ্যসমূহ সক্ষম কৰে।

ব্যুৎপত্তিবিজ্ঞান

১৮ শতিকাৰ শেষৰ ফালৰ পৰা ইংৰাজীত ব্যৱহৃত, cuisine শব্দটো—অৰ্থাৎ ৰন্ধা-বঢ়াৰ ধৰণ বা শৈলী—ফৰাচী ভাষাৰ পৰা 'ৰন্ধন শৈলী' (আক্ষৰিক অৰ্থত 'পাকঘৰ')ৰ বাবে ধাৰ কৰা হৈছে, যিটো মূলতঃ লেটিন coquere, 'to cook'ৰ পৰা উদ্ভৱ হৈছে।

ইতিহাস

প্ৰাচীন কালৰ পৰাই খাদ্যৰ আৰম্ভণি। খাদ্যৰ বাবে অধিক পৰিকল্পনাৰ প্ৰয়োজন হ’বলৈ ধৰাৰ লগে লগে সংস্কৃতিৰ আশে-পাশে অৱস্থিত খাদ্যৰ উত্থান ঘটে।

বিশ্বব্যাপী ৰন্ধনশৈলী

বিশ্বব্যাপী ৰন্ধনশৈলী হৈছে বিশ্বজুৰি প্ৰচলিত খাদ্য। ইয়াক শস্য, উৎপাদিত সামগ্ৰী আৰু ৰন্ধন চৰ্বিকে ধৰি প্ৰধান খাদ্য সামগ্ৰীৰ সাধাৰণ ব্যৱহাৰ অনুসৰি শ্ৰেণীভুক্ত কৰিব পাৰি।

আঞ্চলিক বৈচিত্ৰ্য

নিৰ্দিষ্ট উপাদানৰ উপলব্ধতা আৰু ব্যৱহাৰ, স্থানীয় ৰন্ধন পৰম্পৰা আৰু পদ্ধতিৰ লগতে সামগ্ৰিক সাংস্কৃতিক পাৰ্থক্যৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি আঞ্চলিক খাদ্যৰ ভিন্নতা থাকিব পাৰে। এনে কাৰকসমূহ বহল ভূখণ্ডত কম-বেছি পৰিমাণে একে হ'ব পাৰে, বা ব্যক্তিগত অঞ্চলৰ ভিতৰত তীব্ৰভাৱে ভিন্ন হ'ব পাৰে। উদাহৰণস্বৰূপে মধ্য আৰু উত্তৰ দক্ষিণ আমেৰিকাত সতেজ আৰু শুকান উভয় ধৰণৰ কুঁহিয়াৰ এটা প্ৰধান খাদ্য, আৰু ইয়াক বহুতো ভিন্ন ধৰণে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। উত্তৰ ইউৰোপত ঘেঁহু, ৰাই আৰু পশুজাতিৰ চৰ্বিৰ প্ৰধান, আনহাতে দক্ষিণ ইউৰোপত জলপানৰ তেল সৰ্বত্ৰ বিয়পি আছে আৰু ধানৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ বেছি। ইটালীত উত্তৰৰ খাদ্য, মাখন আৰু চাউলৰ সৈতে, দক্ষিণৰ খাদ্যৰ বিপৰীত, ঘেঁহুৰ পাস্তা আৰু জলপানৰ তেলৰ সৈতে। গ্ৰীচৰ কিছুমান অঞ্চলত জাইৰ’ছ প্ৰধান খাদ্য, আনহাতে আন কোনো ঠাইত এই ভূমিকা ৰুটিৰে ভৰি থাকে। সমগ্ৰ মধ্যপ্ৰাচ্য আৰু ভূমধ্যসাগৰীয় অঞ্চলত সাধাৰণ উপাদানসমূহৰ ভিতৰত আছে মেৰ পোৱালি, জলপানৰ তেল, নেমু, জলকীয়া আৰু চাউল। ভাৰতৰ বহু অংশত প্ৰচলিত নিৰামিষভোজীয়ে দালি (কেৱল শুকান বীজৰ বাবে চপোৱা শস্য) যেনে চজিনা আৰু মচুৰ দাইলক ঘেঁহু বা ধানৰ দৰে গুৰুত্বপূৰ্ণ কৰি তুলিছে। ভাৰতৰ পৰা ইণ্ডোনেছিয়ালৈকে মছলাৰ ব্যাপক ব্যৱহাৰ বৈশিষ্ট্য; নাৰিকল আৰু সাগৰীয় খাদ্যও সমগ্ৰ অঞ্চলটোত খাদ্য আৰু জুতি হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা হয়।

এছিয়ান ৰন্ধনশৈলী

এছিয়াৰ বিশাল আকাৰ আৰু অতি বৈচিত্ৰ্যময় ভূগোল আৰু জনগাঁথনিৰ বাবে এছিয়ান খাদ্য বহুতো আৰু বৈচিত্ৰ্যময়, আৰু ইয়াৰ ভিতৰত পূব এছিয়ান খাদ্য, দক্ষিণ এছিয়ান খাদ্য, দক্ষিণ-পূব এছিয়ান খাদ্য, মধ্য এছিয়ান খাদ্য আৰু পশ্চিম এছিয়ান খাদ্য অন্তৰ্ভুক্ত। পূব এছিয়া আৰু দক্ষিণ-পূব এছিয়াত সাধাৰণ উপাদানসমূহৰ ভিতৰত (বিদেশৰ চীনা প্ৰভাৱৰ বাবে) চাউল, আদা, নহৰু, তিল, মৰিচা, শুকান পিঁয়াজ, সৰিয়হ আৰু টোফু, ষ্টাৰ ফ্ৰাই, ভাপত দিয়া আৰু ডিপ ফ্ৰাই কৰা সাধাৰণ ৰন্ধন পদ্ধতি। এছিয়াৰ বেছিভাগ আঞ্চলিক খাদ্যৰ বাবে চাউল সাধাৰণ যদিও বিভিন্ন অঞ্চলত বিভিন্ন জাত জনপ্ৰিয়: দক্ষিণ এছিয়াত বাছমতী চাউল, দক্ষিণ-পূব এছিয়াত জেচমিন চাউল, আৰু চীনত দীঘল শস্যৰ চাউল আৰু জাপান আৰু কোৰিয়াত চুটি শস্যৰ চাউল। তৰকাৰী দক্ষিণ এছিয়া, দক্ষিণ-পূব এছিয়া আৰু পূব এছিয়াতো পোৱা এটা সাধাৰণ উপাদান (উল্লেখযোগ্যভাৱে জাপানীজ তৰকাৰী); কিন্তু পশ্চিম এছিয়া আৰু মধ্য এছিয়াৰ খাদ্যত ইহঁত জনপ্ৰিয় নহয়। দক্ষিণ এছিয়াৰ উৎপত্তিস্থল সেই তৰকাৰী খাদ্যবোৰৰ সাধাৰণতে দৈৰ ভিত্তি থাকে, দক্ষিণ-পূব এছিয়াৰ উৎপত্তিস্থল নাৰিকলৰ গাখীৰৰ ভিত্তি আৰু পূব এছিয়াত ষ্টু কৰা মাংস আৰু শাক-পাচলিৰ ভিত্তি থাকে। দক্ষিণ এছিয়াৰ খাদ্য আৰু দক্ষিণ-পূব এছিয়াৰ খাদ্যৰ বৈশিষ্ট্য হৈছে এছিয়াৰ গ্ৰীষ্মমণ্ডলীয় অঞ্চলৰ স্থানীয় মছলা আৰু বনৌষধিৰ ব্যাপক ব্যৱহাৰ।

• 
  গুয়াংডং, দক্ষিণ চীন সাগৰৰ পাৰৰ অঞ্চল তৈয়াৰ কৰা, কেণ্টনিজ ৰন্ধনশৈলীত সজীৱ সি-ফুড বিশেষত্ব। এনে সি-ফুড বিক্ৰী কৰা বজাৰ সমগ্ৰ পূব এছিয়াত পোৱা যায়।
• 
  ভাৰতৰ পৰম্পৰাগত উত্তৰ ভাৰতীয় নিৰামিষ থালি য'ত বিভিন্ন ধৰণৰ কাৰি থাকে। দক্ষিণ এছিয়াৰ বিভিন্ন দেশত নানা ধৰণৰ কাৰি পোৱা যায়।
• 
  থাইলেণ্ডৰ চিয়াং মাইৰ থানিন বজাৰত এক খাদ্য বিপণি। দক্ষিণ-পূব এছিয়াৰ বজাৰসমূহত এনে খাদ্য বিপণি দেখা যায়।
• 
  তাজিক ভোজ। মধ্য এছিয়াৰ সংস্কৃতিত ডাঙৰ ভোজৰ সৈতে সম্পৰ্কিত।
• 
  আস্যৰিয়ান পৰম্পৰাগত খাদ্য; পশ্চিম এছিয়াৰ খাদ্য সংস্কৃতিৰ এটা উদাহৰণ।