ৰাজকুমাৰী বজিৰা
| বজিৰা | |
|---|---|
| কোশলৰ ৰাজকুমাৰী
| |
| ৰাজত্ব | প্ৰায় 492 – প্ৰা. 460 BCE |
| পূৰ্বসূৰী | কোশলা দেৱী |
| উত্তৰাধিকাৰী | অজ্ঞাত |
| দাম্পত্য সঙ্গী | অজাতশত্ৰু |
| সন্তান | |
| উদয়ভদ্ৰ[1] | |
| পিতৃ | পসেনদি |
| ধৰ্ম | জৈন ধৰ্ম |
বাজিৰা (বজিৰাকুমাৰী বুলিও কোৱা হয়) ৰজা অজাতশত্ৰুৰ প্ৰধান পত্নী হিচাপে মগধৰ ৰাণী পত্নী আছিল।[2] স্বামীৰ উত্তৰাধিকাৰী হিচাপে ৰজা উদয়ভদ্ৰৰ মাতৃ আছিল।[3]
জন্মতে কোশলা ৰাজ্যৰ ৰাজকুমাৰী হিচাপে জন্মগ্ৰহণ কৰা বজিৰা আছিল ৰজা পসেনদি আৰু ৰাণী মল্লিকাৰ কন্যা। তেওঁৰ শাহুৱেক ৰাণী কোশলা দেৱীৰ ভতিজীও আছিল,[4] ৰজা বিম্বিসাৰাৰ প্ৰথম পত্নী আৰু মুখ্য পত্নী আৰু ৰজা পসেনদিৰ ভগ্নী।
জীৱন
[সম্পাদনা কৰক]জন্ম
[সম্পাদনা কৰক]বজিৰা বা বজিৰাকুমাৰীৰ জন্ম হৈছিল পসেনদিৰ মুখ্য ৰাণী মল্লিকাৰ ঘৰত। পালি পৰম্পৰা অনুসৰি তেওঁৰ মাক আছিল কোশলাৰ প্ৰধান মালা নিৰ্মাতাৰ এগৰাকী সুন্দৰী কন্যা।[5] ৰাজকুমাৰীৰ জন্মৰ সময়ত শিশুটি ছোৱালী বুলি শুনি পিতৃয়ে আপাত দৃষ্টিত হতাশ হৈছিল যদিও বুদ্ধই তেওঁক আশ্বস্ত কৰিছিল যে কিছুমান মহিলা পুৰুষতকৈ জ্ঞানী।[5]
বিবাহ
[সম্পাদনা কৰক]বিম্বিসাৰৰ মৃত্যুৰ পিছত তেওঁৰ স্বামীয়ে পিতৃৰ ৰাজ্যৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ চলাইছিল, সংঘাতৰ কাৰণ আছিল কাশীৰ বাগিচাৰ পৰা পোৱা ৰাজহ, যিটো বিম্বিসাৰৰ সৈতে বিবাহত কোশলা দেৱীক যৌতুক হিচাপে দিয়া হৈছিল। কোশলা দেৱীৰ মৃত্যুৰ পিছত পসেনদিয়ে লগে লগে কাশীৰ বাগিচাৰ ৰাজহ জব্দ কৰে, যিটো তেওঁৰ ওপৰত "পিন-মনি" হিচাপে নিষ্পত্তি কৰা হৈছিল, ইয়াৰ ফলত তেওঁৰ আৰু অজাতশত্ৰুৰ মাজত শত্ৰুতা আৰম্ভ হয়।[6][7]
অজাতশত্ৰু আৰু তেওঁৰ পিতৃৰ মাজত হোৱা ডুৱেল আছিল দীৰ্ঘদিনীয়া প্ৰেম, ভাগ্যই বিকল্পভাৱে প্ৰতিজন যুঁজাৰুক অনুকূল কৰি তুলিছিল। যদিও, পচেনাদি বিজয়ী হৈ ওলাই আহিল, আৰু ভতিজাৰ সৈতে সহমতত উপনীত হ'ল। সোতৰ বছৰীয়া বজিৰাক সি বিয়া দিলে।[6][8] সংঘাতৰ কাৰণ হৈ থকা কাশীৰ বাগিচাখন তেওঁৰ কন্যা বজিৰাক অজাতশত্ৰুৰ সৈতে বিবাহত যৌতুকৰ অংশ হিচাপে দিয়া হৈছিল। পাশসেনদিয়ে কাশীৰ বাগিচাৰ পৰা পোৱা ৰাজহও বজিৰাক অৰ্পণ কৰিছিল।[9]
তথ্যসূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ Buddhist Council of Ceylon, Ceylon. Ministry of Cultural Affairs, Sri Lanka. Bauddha Kaṭayutu Depārtamēntuva (1963). Encyclopaedia of Jainism. Govt. of Ceylon. পৃষ্ঠা. 316.
- ↑ Sen, Sailendra Nath (1999). Ancient Indian history and civilization (Second সম্পাদনা). প্ৰকাশক New Delhi: New Age International. পৃষ্ঠা. 113. ISBN 9788122411980.
- ↑ Mukherjee, Hemchandra Raychaudhuri. With a commentary by B. N. (2005). Political History of Ancient India : From the accession of Parikshit to the extinction of the Gupta dynasty (6. impression. সম্পাদনা). Oxford University Press. পৃষ্ঠা. 190. ISBN 9780195643763.
- ↑ Jayapalan, N. (2001). History of India. প্ৰকাশক New Delhi: Atlantic. পৃষ্ঠা. 52. ISBN 9788171569281.
- ↑ 5.0 5.1 Alex Wayman; Hideko Wayman (1990). The lion's roar of Queen Śrīmālā : a Buddhist scripture on the Tathāgatagarbha theory (1. Indian সম্পাদনা). Motilal Banarsidass Publ. পৃষ্ঠা. 3. ISBN 9788120807310.
- ↑ 6.0 6.1 Tripathi, Rama Shankar (1942). History of Ancient India (1st. ed., repr. সম্পাদনা). প্ৰকাশক Delhi: Motinal Banarsidass. পৃষ্ঠা. 95. ISBN 9788120800182. https://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.50249.
- ↑ Upinder Singh 2016.
- ↑ Manoj Kumar Pal (2008). Old Wisdom and New Horizon. Viva Books Private Ltd. পৃষ্ঠা. 162.
- ↑ The Journal of the Bihar Research Society. Bihar Research Society. পৃষ্ঠা. 127.