ৰিচাৰ্ড ৱেগনাৰ

ৰিচাৰ্ড ৱেগনাৰ
ৰিচাৰ্ড ৱেগনাৰ
	; ১৮৭১ চনত ৱেগনাৰ
জন্ম	উইলহেম ৰিচাৰ্ড ৱেগনাৰ; ২২ মে', ১৮১৩; লাইপচিচ, সেক্সনি, জাৰ্মান কনফেডাৰেচী
মৃত্যু	১৩ ফেব্ৰুৱাৰী, ১৮৮৩ (৬৯ বছৰ); ভেনিছ, ইটালী
সমাধিস্থল	Bayreuth, জাৰ্মানি
পেচা	সুৰকাৰ, নাট্য পৰিচালক, ৰচনাকাৰ, অপেৰা পৰিচালক
উল্লেখযোগ্য কৰ্ম	* Der Ring des Nibelungen Tristan und Isolde; Die Meistersinger von Nürnberg; Parsifal;
দাম্পত্যসঙ্গী	মিনা প্লানৰ (বিবাহ ১৮৩৬; মৃত্যুৰ আগলৈকে ১৮৬৬); কোচিমা লিজ্‌ট (বিবাহ ১৮৭০; মৃত্যুৰ আগলৈকে ১৮৮৩)
সন্তান	৩
স্বাক্ষৰ

উইলহেম ৰিচাৰ্ড ৱেগনাৰ ( /ˈvɑːɡnər/ ভাগ্‌নাৰ^[1]^[2]; জাৰ্মান: Wilhelm Richard Wagner [ˈʁɪçaʁt ˈvaːɡnɐ]; ২২ মে' ১৮১৩ – ১৩ ফেব্ৰুৱাৰী ১৮৮৩) এজন জাৰ্মান সুৰকাৰ, নাট্য পৰিচালক, ৰচনাকাৰ আৰু পৰিচালক আছিল, যি মূলতঃ তেওঁৰ অপেৰা (বা, পিছলৈ তেওঁৰ কিছুমান পৰিপক্ব ৰচনাৰ ক্ষেত্ৰত "সংগীত নাটক")ৰ বাবে পৰিচিত। বেছিভাগ অপেৰা সুৰকাৰৰ বিপৰীতে, ৱেগনাৰে নিজৰ অপেৰাৰ বাবে লিব্ৰেট্টো তথা সংগীত দুয়োটা নিজেই লিখিছিল।

কাৰ্ল মাৰিয়া ভন ৱেবাৰ আৰু জিয়াকোমো মেয়াৰবিয়াৰৰ ৰোমাণ্টিক ধাৰাৰ সুৰকাৰ হিচাপে নিজৰ সুনাম প্ৰতিষ্ঠা কৰি, ৱেগনাৰে তেওঁৰ Gesamtkunstwerk ("শিল্পৰ মুঠ কাম") ধাৰণাটোৰ জৰিয়তে অপেৰাত বৈপ্লৱিক পৰিৱৰ্তন আনিছিল। এই ধাৰণাৰ অধীনত, তেওঁ নাটকৰ সহযোগী সংগীতৰ সৈতে কাব্য, দৃশ্য, সংগীত আৰু নাট্য কলাৰ এক সংশ্লেষণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। অপেৰাক তেওঁ এৰিয়া আৰু আবৃত্তিৰ বিভাজন বিহীন এখন অবিৰতভাৱে গোৱা আখ্যান হিচাপে উপস্থাপন কৰিছিল। ১৮৪৯ চনৰ পৰা ১৮৫২ চনৰ ভিতৰত প্ৰকাশিত তেওঁৰ ৰচনাবলীসমূহত তেওঁ এই দৃষ্টিভংগীৰ বিস্তৃত বৰ্ণনা দিছিল।^[3]

ৱেগনাৰৰ ৰচনাসমূহ, বিশেষকৈ তেওঁৰ পিছৰ সময়ৰ, জটিল টেক্সচাৰ, সমৃদ্ধ অৰ্কেষ্ট্ৰেচন আৰু leitmotif—যি বিশেষ চৰিত্ৰ, স্থান, ভাবনা বা কাহিনীৰ উপাদানৰ সৈতে জড়িত সংগীতৰ বাক্যাংশ—ৰ বিশদ ব্যৱহাৰৰ বাবে প্ৰসিদ্ধ। সংগীত ভাষাৰ ক্ষেত্ৰত তেওঁৰ অগ্ৰগতি, যেনে চৰম ৰঙীনতা আৰু সঘনভাৱে স্থানান্তৰিত হোৱা টোনাল কেন্দ্ৰই শাস্ত্ৰীয় সংগীতৰ বিকাশত গভীৰ প্ৰভাৱ পেলাইছিল। তেওঁৰ Tristan und Isolde অপেৰাখনক আধুনিক সংগীতৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ পূৰ্বসূৰী হিচাপে গণ্য কৰা হয়।^[4]

পৰিপক্বতা লাভ কৰাৰ পাছত, তেওঁ পৰম্পৰাগত অপেৰাৰ ৰূপ (এৰিয়া, এনচেম্বল আৰু কোৰাছ)ৰ বিৰুদ্ধে নিজৰ দৃষ্টিভংগী অলপ কোমল কৰি তোলে, আৰু Die Meistersinger von Nürnberg (ন্যুৰেমবাৰ্গৰ মাষ্টাৰচিংগাৰ) আৰু Parsifal-কে ধৰি তেওঁৰ শেষৰ ৰচনাসমূহত পুনৰ নতুনত্ব আনে।

ৱেগনাৰে নিজৰ দৃষ্টিভংগী অনুসৰি অপেৰাৰ উপস্থাপনাৰ বাবে নিজে এটা অপেৰা গৃহ—Bayreuth Festspielhaus—নিৰ্মাণ কৰিছিল, য’ত দৰ্শকক নাটকখনত নিমজ্জিত কৰাৰ উদ্দেশ্যে বহুতো উদ্ভাৱনীমূলক ডিজাইন সংযোজন কৰা হৈছিল। Der Ring des Nibelungen আৰু Parsifal-ৰ প্ৰিমিয়াৰ এই ঘৰতে হৈছিল, আৰু তেওঁৰ আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ মঞ্চ ৰচনাসমূহ বৰ্ষিক বায়ৰ'থ ফেষ্টিভেলত উপস্থাপন কৰা হয়। তেওঁৰ পত্নী কোচিমা ৱেগনাৰৰ প্ৰচেষ্টাই এই উৎসৱৰ আৰম্ভণিৰ সফলতা নিশ্চিত কৰিছিল, আৰু তেতিয়াৰ পৰা তেওঁলোকৰ বংশধৰসকলে ইয়াক বজাই ৰাখিছে, বিশ্বৰ বিভিন্ন স্থানৰ পৰা দৰ্শকক আকৰ্ষণ কৰি।^[5]

ৱেগনাৰৰ অগতানুগতিক অপেৰা, ৰচনা আৰু ব্যক্তিগত ব্যৱহাৰে তেওঁৰ জীৱনকালতে যথেষ্ট বিতৰ্কৰ সৃষ্টি কৰিছিল আৰু এতিয়াও কৰিছে। কিছুমানে তেওঁৰ সংগীতক "জিনিয়াছ" বুলি অভিহিত কৰিছে, আন কিছুমানে "ৰোগ" বুলি আখ্যা দিছে। যদিও তেওঁৰ সংগীত প্ৰচুৰভাৱে পৰিবেশন কৰা হয়, ধৰ্ম, ৰাজনীতি আৰু সামাজিক জীৱনৰ ক্ষেত্ৰত তেওঁৰ মতামত—বিশেষকৈ তেওঁৰ কিছু মঞ্চ আৰু গদ্য ৰচনাত প্ৰকাশ পোৱা ইহুদী-বিৰোধী]শ ধাৰণাবোৰ—অধিক বিতৰ্কৰ বিষয়।^[6] তেওঁৰ প্ৰভাৱ বিংশ শতিকাৰ বহুতো কলা, যেনে সংগীত, পৰিচালনা, দৰ্শন, সাহিত্য, দৃশ্য কলা আৰু নাট্যকলাত স্পষ্টভাৱে উপলব্ধ।

জীৱনী

ৰিচাৰ্ড ৱেগনাৰ ১৮১৩ চনৰ ২২ মে’ত জাৰ্মানিৰ লাইপচিচত জন্ম গ্ৰহণ কৰিছিল। তেওঁৰ জন্মৰ কিছু মাহৰ পিছতেই পিতৃৰ মৃত্যু ঘটে, আৰু তেওঁৰ মাতৃয়ে লুই গায়াৰৰ সৈতে পুনৰ বিয়া কৰে। গায়াৰ এজন অভিনেতা আৰু নাট্যলেখক আছিল, আৰু সেয়েহে ৱেগনাৰৰ শৈশৱকাল নাট্য আৰু সংগীতৰ সৈতে ঘনিষ্ঠভাৱে জড়িত আছিল। তেওঁ ড্ৰেছডেন আৰু লাইপচিচত শিক্ষাগ্ৰহণ কৰিছিল, আৰু অল্পবয়সতে সংগীত ৰচনাত গভীৰ আগ্ৰহ প্ৰকাশ কৰিছিল। লাইপচিচ বিশ্ববিদ্যালয়ত পাঠগ্ৰহণৰ সময়ত তেওঁ বিখ্যাত সংগীতজ্ঞ থ'মাচ কাণ্টৰ চোৰ্চে সংগীত অধ্যয়ন কৰিছিল।^[7]

কৰ্মজীৱন

ৱেগনাৰে প্ৰথমে এখন সৰু অপেৰা Die Feen (পৰীসকল) ৰচনা কৰিছিল, কিন্তু ই তেওঁৰ জীৱনৰ সময়ত মঞ্চত পৰিবেশন হোৱা নাছিল। তেওঁৰ প্ৰথম সফল অপেৰা আছিল Rienzi (১৮৪২), যিয়ে ড্ৰেছডেনত সাফল্য লাভ কৰিছিল। ইয়াৰ পাছত তেওঁ Der fliegende Holländer, Tannhäuser, আৰু Lohengrin ৰচনা কৰিছিল।^[8]

১৮৪৯ চনত ড্ৰেছডেনৰ ৰাজনৈতিক আন্দোলনত অংশ লোৱাৰ ফলস্বৰূপ তেওঁ জাৰ্মানীৰ পৰা পলাই যাব লগা হয় আৰু বহু বছৰ স্ব-নিৰ্বাসনত কটাই। এই সময়চোৱাত তেওঁ তেওঁৰ মহৎ অপেৰা চতুষ্টয় Der Ring des Nibelungen ৰচনা আৰম্ভ কৰে। তেওঁৰ আটাইতকৈ প্ৰসিদ্ধ অপেৰাসমূহৰ ভিতৰত আছে Tristan und Isolde, Die Meistersinger von Nürnberg, Götterdämmerung আৰু Parsifal।

ৱেগনাৰে বায়ৰ'থত নিজৰ অপেৰা মঞ্চ—Bayreuth Festspielhaus—নিৰ্মাণ কৰিছিল, য’ত তেওঁৰ কামসমূহৰ নিজস্ব ৰূপত উপস্থাপন সম্ভৱ হৈছিল। ১৮৮৩ চনৰ ১৩ ফেব্ৰুৱাৰীত ভেনিছত তেওঁৰ মৃত্যু ঘটে।^[9]

প্ৰভাৱ আৰু উত্তৰাধিকাৰ

ৱেগনাৰৰ সংগীত আৰু নাট্যতত্ত্ব ১৯ শতিকাৰ অন্তভাগত আৰু ২০ শতিকাৰ আৰম্ভণিতে পাশ্চাত্য সংগীতত গভীৰ প্ৰভাৱ পেলাইছিল। তেওঁৰ Leitmotiv (পুনৰাবৃত্ত থীম) ব্যৱহাৰে অপেৰাৰ সংগীত ভাষাত এক বৈপ্লৱিক পৰিবৰ্তন অনা বুলি গণ্য হয়।^[7]

তেওঁৰ সৃষ্টিত টোনাল পৰিসৰ, অৰ্কেষ্ট্ৰেচনৰ জটিলতা আৰু নাট্যিক সঁজুলিৰ ওপৰত থকা নিয়ন্ত্ৰণৰ বাবে তেওঁক এক "সংগীত নাটকৰ দৰ্শনিক" হিচাপে স্বীকৃতি দিয়া হয়। Tristan und Isolde ক আধুনিক সংগীতৰ দিশে যোৱা এক গুৰুত্বপূৰ্ণ পদক্ষেপ হিচাপে বিবেচনা কৰা হয়।^[10]

দৰ্শন

ৱেগনাৰৰ দৰ্শনত কাষলগত সংগীত-নাট্যৰ ওপৰত এটা গভীৰ বিশ্বাস প্ৰতিফলিত হয়। তেওঁৰ Gesamtkunstwerk—"শিল্পৰ মুঠ ৰূপ"—ধাৰণাত সংগীত, নাটক, কাব্য আৰু দৃশ্য কলাৰ সংমিশ্ৰণৰ কথা প্ৰকাশ পাইছে। তেওঁ বিশ্বাস কৰিছিল যে অপেৰাই সকলো কলাৰ একসাথে মিলিত হোৱাৰ মাধ্যম হ’ব লাগিব।

তেওঁৰ দৰ্শনৰ ওপৰত আৰ্থাৰ শ'পেনহাওাৰৰ দৰ্শনে গভীৰ প্ৰভাৱ পেলাইছিল, বিশেষকৈ Tristan und Isolde আৰু Parsifalত এই দৰ্শনিক অনুপ্ৰেৰণা স্পষ্ট দেখা যায়।^[11]

তথ্যসূত্ৰ

↑ Oxford English Dictionary, 2nd ed. (1989), s.v. "Wagner".
↑ Longman Pronunciation Dictionary, 3rd ed. (2008), s.v. "Wagner".
↑ Millington, Barry. "Wagner, Richard", in The New Grove Dictionary of Opera, ed. Stanley Sadie (London, 1992).
↑ Dahlhaus, Carl. Richard Wagner's Music Dramas. Cambridge University Press, 1979.
↑ Spotts, Frederic. Bayreuth: A History of the Wagner Festival. Yale University Press, 1994.
↑ Rose, Paul Lawrence. Wagner: Race and Revolution. Yale University Press, 1992.
↑ ^7.0 ^7.1 Stanley Sadie, ed (1992). "Richard Wagner". The New Grove Dictionary of Opera. 4. Oxford University Press. পৃষ্ঠা. 1161–1182. ISBN 978-0-19-522186-2.
↑ Millington, Barry (1992). Wagner. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-02759-8.
↑ "Richard Wagner". Encyclopædia Britannica. https://www.britannica.com/biography/Richard-Wagner। আহৰণ কৰা হৈছে: 9 June 2025.
↑ Dahlhaus, Carl (1979). "Wagner's Place in the History of Music". The Musical Times খণ্ড 120 (1641): 551–554. doi:10.2307/961904.
↑ Magee, Bryan (2000). The Tristan Chord: Wagner and Philosophy. Metropolitan Books. ISBN 978-0-8050-5746-9.

[1] Oxford English Dictionary, 2nd ed. (1989), s.v. "Wagner".

[2] Longman Pronunciation Dictionary, 3rd ed. (2008), s.v. "Wagner".

[3] Millington, Barry. "Wagner, Richard", in The New Grove Dictionary of Opera, ed. Stanley Sadie (London, 1992).

[4] Dahlhaus, Carl. Richard Wagner's Music Dramas. Cambridge University Press, 1979.

[5] Spotts, Frederic. Bayreuth: A History of the Wagner Festival. Yale University Press, 1994.

[6] Rose, Paul Lawrence. Wagner: Race and Revolution. Yale University Press, 1992.

[oxfordbio-7] 7.0 ^7.1 Stanley Sadie, ed (1992). "Richard Wagner". The New Grove Dictionary of Opera. 4. Oxford University Press. পৃষ্ঠা. 1161–1182. ISBN 978-0-19-522186-2.

[millington-8] Millington, Barry (1992). Wagner. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-02759-8.

[9] "Richard Wagner". Encyclopædia Britannica. https://www.britannica.com/biography/Richard-Wagner। আহৰণ কৰা হৈছে: 9 June 2025.

[10] Dahlhaus, Carl (1979). "Wagner's Place in the History of Music". The Musical Times খণ্ড 120 (1641): 551–554. doi:10.2307/961904.

[11] Magee, Bryan (2000). The Tristan Chord: Wagner and Philosophy. Metropolitan Books. ISBN 978-0-8050-5746-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]