ৱাজৱান

ৱাজৱান

সম্পূৰ্ণ এটা থালীত (বা )। এইটো সাধাৰণতে বিবাহৰ দিনত বা তাৰ আগদিনাই হব লগা সম্বন্ধীয়লোকক উপহাৰ হিচাপে আগবঢ়োৱা হয়।
অঞ্চল	কাশ্মীৰ
পৰিবেশনৰ উষ্ণতা	Hot
মুখ্য উপাদান	মাটন

ৱাজৱান (কাশ্মীৰী উচ্চাৰণ: [Aːzɨʋaːn]) হৈছে কাশ্মীৰী খাদ্যসংস্কৃতিৰ এক বহুপদীয়া ভোজ, ইয়াৰ উৎপত্তি কাশ্মীৰত। প্ৰায় সকলো খাদ্যই মাংসৰ আধাৰত তৈয়াৰী হয়, য’ত ভেৰা , গৰু মাংস বা খাখুৰা, আৰু লগতে কিছুমান নিৰামিষ আহাৰও পৰিবেশন কৰা হয়। এইটো বৃহত্তৰ কাশ্মীৰ অঞ্চলজুৰি জনপ্ৰিয়। তদুপৰি, ৱাজৱান আন্তৰ্জাতিকভাৱে কাশ্মীৰী খাদ্য উৎসৱ আৰু পুনর্মিলনী সভাসমূহতো পৰিবেশন কৰা হয়। সকলো খাদ্য হালাল মানদণ্ড অনুসৰি প্ৰস্তুত কৰা হয়। নিৰামিষভোজীসকলৰ বাবে, ডম আলভে, নাদুৰ (পদুম গুটি), হাখ (কলাৰ্ড গ্ৰীন্‌ছ) আদি বিশেষ স্বাদযুক্ত খাদ্য উপলব্ধ। কাশ্মীৰী নিৰামিষ পোলাও হৈছে সুগন্ধি কাশ্মীৰী মছলা, শাক-পাচলি আৰু বিভিন্ন শুকান ফলৰ সংমিশ্ৰণেৰে তৈয়াৰী এটি সুস্বাদু খাদ্য।যিয়ে এক চহকী আৰু আনন্দদায়ক ৰান্ধন প্ৰকৰণৰ অভিজ্ঞতাৰ সৃষ্টি কৰে।

ইতিহাস

• Wazwan varieties
• 
  Tabak maaz
• 
  Riste
• 
  Kabab
• 
  Daeni fol
• 
  Gushtab
• 
  Preparation of wazwan

ৱাজাই ৰিষ্টা প্ৰস্তুত কৰি আছে কাশ্মীৰী ভাষাত ৱাজৰ অৰ্থ ‘ৰন্ধন’ বা ‘ৰন্ধা’ আৰু ৱানৰ অৰ্থ হৈছে ‘দোকান’। কাশ্মীৰৰ আটাইতকৈ ঐতিহ্যবাহী ৰাজকীয় ভোজন হৈছে ৱাজৱান। ইয়াৰ ছয়ত্ৰিশটা খাদ্যৰ ভিতৰত পোন্ধৰৰ পৰা ত্ৰিশটা মাংসৰ বিৱিধ প্ৰস্তুতিৰে অন্তৰ্ভুক্ত হয়, যিটো ৱুষ্ট ৱেজ নামৰ এজন মাষ্টাৰ চেফৰ তত্বাৱধানত ৰাতিটোৰ বাবে ৰন্ধা হয়। অতিথিসকলক চাৰিজনীয়া গোটত বহি ট্ৰেম নামৰ ডাঙৰ তামৰ প্লেটৰ পৰা খাদ্য খাবলৈ দিয়া হয়।খাবলৈ বহাৰ আগতে, সহায়কসকলে তাশ-ত্-নায়াৰ নামেৰ এটা বহনযোগ্য বাচনত হাত ধোৱাৰ আয়োজন কৰে। তাৰ পিছত, ট্ৰাম হাজিৰ কৰা হয়, য’ত ভাতৰ ডাঙৰ স্তূপ থাকে, ইয়াক দুটা শিখ কাবাব দ্বাৰা চতুৰ্ভুজ আকাৰত বিভাজন কৰা হয়। ইয়াত অন্তৰ্ভুক্ত থাকে—মেথি মায (মছলা আৰু শুকান মেথি পাতৰ সৈতে প্ৰস্তুত ম’হৰ অন্ত্ৰ) চাৰিটা টুকুৰা, টাবাখ মায দুটা (দুইবাৰ ৰন্ধা মেৰ পোৱালিৰ মাংস, প্ৰথমে মছলাৰে ৰন্ধা আৰু তাৰ পিছত ঘিউত ভাজা),চাফেদ কোকুৰ (বগা চাটনিৰ সৈতে চিকেন) ,জাফ্ৰান কোকুৰ (কেশৰ চচৰ সৈতে চিকেন),আৰু প্ৰথম কিছুমান পদ।

সৰু সৰু মাটিৰ পাত্ৰত দৈ আৰু চাটনি পৃথকে পৃথকে পৰিবেশন কৰা হয়। তাৰ পিছত প্ৰায় ২০ টালৈকে বস্তু ৱাজা (কনিষ্ঠ ৰান্ধনী) দ্বাৰা পৰিবেশন কৰা হয়। এই অনুষ্ঠানবোৰৰ বাবে সাতটা খাদ্য আৱশ্যকীয় — টাবাখ মাজ, ৰিষ্টা (ডাইয়াৰৰ এলকানেটৰ সৈতে ৰঙা, পেপৰিকা-কেশৰ-ভেন্দিৰ মছলাৰ গ্ৰেভিত মিটবল), ৰগান জোছ, ডানিৱাল কোৰ্মা (দৈ, মছলা আৰু পিঁয়াজৰ পিউৰিৰে পোৰা মেৰ পোৱালি, ধনীয়াৰ পাতেৰে সজোৱা), আব গোছ (ফেনেল ভিত্তিক মছলাৰ সৈতে সিজোৱা মেৰ পোৱালিৰ টুকুৰা মিশ্ৰণ, ইলাচি আৰু আংশিকভাৱে বাষ্পীভৱন কৰা গাখীৰ), মাৰ্চৱাংগান কোৰ্মা (মুৰ্গীৰ ভৰি/উৰু টেঙা ব্ৰাউন-পিঁয়াজৰ চচত ৰন্ধা) আৰু গুষ্টবা (টেঙা দৈৰ গ্ৰেভিত ৰন্ধা মিটবল)।[2][3] মূল খাদ্য সাধাৰণতে গুষ্টবাৰে শেষ হয়।[4] গুষ্টবা হৈছে এটা ডাঙৰ মিটবল যিয়ে মূল খাদ্যৰ শেষৰ সংকেত দিয়ে। ইয়াৰ পিছত ডেজাৰ্ট পৰিবেশন কৰা হয়। শীতকালত ডেজাৰ্টটো গৰম মিঠা খাদ্য হ’ব পাৰে আৰু গ্ৰীষ্মকালত সাধাৰণতে ঠাণ্ডা কিবা এটা হয়।