যক্ষ: বিভিন্ন সংশোধনসমূহৰ মাজৰ পাৰ্থক্য
added Category:হিন্দুধৰ্মৰ দেৱ দেৱী using HotCat |
|||
| 37 নং শাৰী: | 37 নং শাৰী: | ||
==হিন্দুধৰ্ম== |
==হিন্দুধৰ্ম== |
||
[[মৌৰ্য সাম্ৰাজ্য]]ৰ সময়ৰেপৰা [[ভাৰত]] পাটনা, বিদিশা, পৰ্খম, বেচনগৰ আদি ঠাইত বিভিন্ন যক্ষৰ মূৰ্ত্তি দেখা পোৱা যায়। আদি অৱস্থাত এই যক্ষসকলক সম্ভৱতঃ অৰণ্য আৰু গাওঁসমূহৰ দেৱতা হিচাপে গণ্য কৰা হৈছিল। পৰৱৰ্ত্তী কালত তেওঁলোকক মানুহে ভূমিৰ দেৱতা আৰু মাটিৰ তলত পুতি থোৱা ধন-সম্পত্তিৰ ৰক্ষক হিচাপে গণ্য কৰিবলৈ লয়।<ref name="RDeC">{{cite book|title=Haunting the Buddha: Indian Popular Religions and the Formation of Buddhism|last=DeCaroli|first=Robert|year=2004|publisher=Oxford University Press, US| isbn=978-0-19-516838-9}}</ref> |
|||
===কুবেৰ=== |
===কুবেৰ=== |
||
হিন্দুসকলৰ মতে সম্পত্তিৰ দেৱতা [[কুবেৰ]] বা ''কুবেৰন'' হৈছে যক্ষসকলৰ ৰজা। তেওঁক দিশসমূহৰ প্ৰহৰী অৰ্থাৎ দিকপাল আৰু পৃথিৱীৰ ৰক্ষাকৰ্তা অৰ্থাৎ লোকপাল বুলি কোৱা হয়। <ref>{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=qmUssUXUFFYC&pg=PA359 |title=The Poems of Sūradāsa|publisher=Abhinav publications|year=1999|isbn=9788170173694}}</ref> |
|||
==বৌদ্ধধৰ্ম== |
==বৌদ্ধধৰ্ম== |
||
==জৈনধৰ্ম== |
==জৈনধৰ্ম== |
||
10:51, 14 May 2021ৰ সংস্কৰণ
| যক্ষ | |
|---|---|
| বনদেৱতা | |
বাওঁহাতে: যক্ষিণী, সোঁহাতে: যক্ষ (২য় শতিকা) | |
| দেৱনাগৰী | यक्ष |
| সম্পৰ্ক | অৰণ্য, পাহাৰ-পৰ্বত |
| সঙ্গী | যক্ষিণী |
যক্ষ' (ইংৰাজী: Yakshas) হৈছে একপ্ৰকাৰৰ বনদেৱতা। তেওঁলোক সাধাৰণতে কোমল অন্তৰৰ হয় যদিও কোনো কোনো সময়ত শঠ প্ৰকৃতিৰ আৰু হঠাৎ মনোভাব সলনি কৰা বিধৰ হোৱাও দেখা যায়। তেওঁলোক জলধাৰা, উৰ্বৰতা, বৃক্ষ, অৰণ্য, ধন-সম্পত্তি আৰু বন্যতাৰ সৈতে জড়িত।[1][2] হিন্দুধৰ্ম, জৈনধৰ্ম আৰু বৌদ্ধধৰ্মৰ ৰচনাৱলীত যক্ষসকলৰ উপস্থিতি দেখা যায়। ইয়াৰ উপৰিও দক্ষিণ আৰু দক্ষিণ-পূব এচিয়াৰ মন্দিৰসমূহতো পহৰাদাৰী দেৱতা হিচাপে যক্ষৰ চিত্ৰায়ন কৰা হয়।[2][3] যক্ষৰ নাৰীৰূপ হৈছে যক্ষিণী।[4][5]
হিন্দু, জৈন আৰু বৌদ্ধধৰ্মৰ ৰচনাসমূহত যক্ষক দুটা ৰূপত দেখা পোৱা যায়। এহাতে তেওঁলোক অৰণ্য আৰু পৰ্বতৰ সৈতে জড়িত নম্ৰ স্বভাৱৰ দেৱতা আৰু আনহাতে তেওঁলোক একপ্ৰকাৰৰ ভূত বা ৰাক্ষস। দ্বিতীয় ৰূপটোৰে তেওঁলোকে হাবি-বননি আৰু পদপথত বিচৰণ কৰে আৰু ভ্ৰমণকাৰী লোকক ভক্ষণ কৰে।
হিন্দুধৰ্ম
মৌৰ্য সাম্ৰাজ্যৰ সময়ৰেপৰা ভাৰত পাটনা, বিদিশা, পৰ্খম, বেচনগৰ আদি ঠাইত বিভিন্ন যক্ষৰ মূৰ্ত্তি দেখা পোৱা যায়। আদি অৱস্থাত এই যক্ষসকলক সম্ভৱতঃ অৰণ্য আৰু গাওঁসমূহৰ দেৱতা হিচাপে গণ্য কৰা হৈছিল। পৰৱৰ্ত্তী কালত তেওঁলোকক মানুহে ভূমিৰ দেৱতা আৰু মাটিৰ তলত পুতি থোৱা ধন-সম্পত্তিৰ ৰক্ষক হিচাপে গণ্য কৰিবলৈ লয়।[6]
কুবেৰ
হিন্দুসকলৰ মতে সম্পত্তিৰ দেৱতা কুবেৰ বা কুবেৰন হৈছে যক্ষসকলৰ ৰজা। তেওঁক দিশসমূহৰ প্ৰহৰী অৰ্থাৎ দিকপাল আৰু পৃথিৱীৰ ৰক্ষাকৰ্তা অৰ্থাৎ লোকপাল বুলি কোৱা হয়। [7]
বৌদ্ধধৰ্ম
জৈনধৰ্ম
তথ্য সংগ্ৰহ
- ↑ Singh (2008). A History of Ancient and Early Medieval India. প্ৰকাশক New Delhi: Pearson Education. পৃষ্ঠা. 430. ISBN 978-81-317-1120-0.
- ↑ 2.0 2.1 Stefon, Matt. "Yaksha | Hindu mythology" (en ভাষাত). Encyclopedia Britannica. https://www.britannica.com/topic/yaksha। আহৰণ কৰা হৈছে: 15 July 2007.
- ↑ Richard John Richards (1995). South-east Asian Ceramics: Thai, Vietnamese, and Khmer: From the Collection of the Art Gallery of South Australia. Oxford University Press. পৃষ্ঠা. 27, 67. ISBN 978-967-65-3075-2. https://books.google.com/books?id=D0DWAAAAMAAJ.
- ↑ For यक्षी as the feminine of यक्षः see V. S. Apte, The Practical Sanskrit-English Dictionary, p. 776.
- ↑ For yakṣiṇī (यक्षिणी) as a regular Sanskrit term for a female yakṣa, and yakṣaṇī as a Buddhist variant, see Franklin Edgerton, Buddhist Hybrid Sanskrit Grammar and Dictionary, Vol. 2, Motilal Banarsidass, first Ed., 1953, p. 442.
- ↑ DeCaroli, Robert (2004). Haunting the Buddha: Indian Popular Religions and the Formation of Buddhism. Oxford University Press, US. ISBN 978-0-19-516838-9.
- ↑ The Poems of Sūradāsa. Abhinav publications. 1999. ISBN 9788170173694. https://books.google.com/books?id=qmUssUXUFFYC&pg=PA359.