পদ্মাপ্ৰিয়া

আই পদ্মপ্ৰিয়া ‘শংকৰী যুগ’ৰ শেষ ভাগৰ প্ৰথম অসমীয়া মহিলা কবি তথা বৈষ্ণৱী লেখিকা। ১৪৯৩ শকৰ ভাদমাহৰ শুক্লা সপ্তমী তিথিত ভৱানীপুৰ সত্ৰত তেওঁ জন্মলাভ কৰে।

"এহিমতে সুখে যেৱে গোপাল আছন্ত। তেৱে তান দুইজন সন্ততি ভৈলন্ত॥ কমললোচন নাম বৰ ঠাকুৰৰ। থৈলা দামোদৰ নাম কনিষ্ঠ জনৰ॥ দুইহন্তৰ ৰূপে গুণে কেহো নোহে সম। ভৈল একজন আৰো দুহিতা উত্তম॥ তান গুণে সমস্তৰে মন সন্তোষিলা। অতি দয়াতৰে পদ্মপ্ৰিয়া নাম থৈলা॥"

আই পদ্মপ্ৰিয়াই নিজস্ব গীত-কবিত্ব গুণৰ দ্বাৰা গুৰু-গৌৰৱ বিস্তাৰৰ ক্ষেত্ৰত অগ্ৰণী ভূমিকা পালন কৰা প্ৰমাণৰ পৰা জনা যায় যে আই পদ্মপ্ৰিয়া শংকৰোত্তৰ যুগৰ প্ৰথম অসমীয়া মহিলা কবি।

আই পদ্মপ্ৰিয়াৰ শিক্ষা-দীক্ষা সম্পৰ্কেও তেনে কোনো প্ৰামাণিক তথ্য পোৱা নাযায়। সেই সময়ত স্ত্ৰী শিক্ষাৰ কোনো আনুষ্ঠানিক ব্যৱস্থাও নাছিল। ষোড়শ শতিকাৰ শিক্ষা–দীক্ষা চলিছিল টোল ব্যৱস্থাৰ জৰিয়তে আৰু ছাত্ৰীৰ বাবে তাত স্থান নাছিল। মহাপুৰুষ শ্ৰীশ্ৰীগোপালদেৱৰ তত্ত্বাৱধানত পৰিয়ালৰ মাজত থাকি আহৰণ কৰা শিক্ষাই পদ্মপ্ৰিয়াৰ শিক্ষাৰ মূল ভেটি আছিল। সম্পূৰ্ণ বৈষ্ণৱ আদৰ্শৰে ডাঙৰ-দীঘল হোৱা পদ্মপ্ৰিয়াই চিৰকুমাৰীব্ৰত পালন কৰিছিল।

পদ্মপ্ৰিয়াৰ গীতসমূহত আধ্যাত্মিক ভাৱৰ প্ৰকাশ মূৰ্তমান। তেওঁ ৰচনা কৰা গীতৰ সংখ্যা কম আছিল। আইৰ গীতসমূহৰ প্ৰতিপাদ্য বিষয় হ'ল সংসাৰৰ নশ্বৰতা প্ৰদৰ্শন।

১৫৬৫ শকৰ আহিন মাহৰ শুক্লা দ্বাদশী তিথিত আই পদ্মপ্ৰিয়া তিৰোভাৱ হয়।

বাহ্যিক সংযোগ

• অসমীয়া সাহিত্যত মহিলা লেখকৰ অৱদান