আৰ্যিকা

আৰ্যিকা (ইংৰাজী: Aryika) বা সাধ্বী হৈছে জৈন ধৰ্মৰ এগৰাকী সন্ন্যাসিনী। ^[1]পৰম্পৰাগত দিগম্বৰ পৰম্পৰাত, এজন পুৰুষ বিশেষকৈ তপস্বীত্বৰ জৰিয়তে মানুহক মুক্তি প্ৰাপ্ত কৰাৰ সম্ভাৱনা থকা শীৰ্ষৰ আটাইতকৈ ওচৰত বুলি গণ্য কৰা হয়। মহিলাসকলে মুক্তি লাভৰ বাবে কৰ্মযোগ্যতা লাভ কৰিব লাগিব আৰু পুৰুষ হিচাপে পুনৰ জন্ম ল'ব লাগিব। তেতিয়াহে তেওঁলোকে জৈন ধৰ্মৰ দিগম্বৰ সম্প্ৰদায়ত আধ্যাত্মিক মুক্তি প্ৰাপ্ত কৰিব পাৰিব। ^[2]^[3] এই দৃষ্টিভংগী শ্বেতাম্বৰ সম্প্ৰদায়তকৈ পৃথক। শ্বেতাম্বৰ সকলে বিশ্বাস কৰে যে নাৰীসকলেও সন্ন্যাসিনী হৈ আৰু তপস্বী প্ৰথাৰ জৰিয়তে সংসাৰৰ পৰা মুক্তি লাভ কৰিব পাৰে।^[3]^[4]

শ্বেতাম্বৰ জৈন গ্ৰন্থ কল্পসূত্ৰ অনুসৰি জৈন ধৰ্মৰ সন্ন্যাসীতকৈ অধিক সংখ্যক সাধ্বী বা আৰ্যিকা আছে।^[5] আধুনিক যুগৰ তপগছত জৈন ধৰ্মমতে জৈন মুনিৰ সৈতে সাধ্বীৰ অনুপাত প্ৰায় ৩.৫ অনুপাত ১। ঐতিহাসিকভাৱে বৌদ্ধ ধৰ্ম আৰু হিন্দু ধৰ্মত দেখা লিংগ অনুপাতৰ বিপৰীতে এয়া বহুত বেছি। পৰম্পৰাগতভাৱে শ্বেতাম্বৰ সম্প্ৰদায়ৰ বিপৰীতে দিগম্বৰ সম্প্ৰদায়ত সাধ্বীৰ সংখ্যা বহুত কম আছিল।^[6] সমসাময়িক সময়ত কিছুমান দিগম্বৰ সংগঠনৰ প্ৰচেষ্টাত আৰ্যিকাকো অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। কিন্তু জৈন মুনি অৰ্থাৎ সন্ন্যাসী আৰু সাধ্বীৰ অনুপাত প্ৰায় ১ অনুপাত ৩।^[7]

জৈন সন্ন্যাসবাদ

জৈন সন্ন্যাসবাদৰ অৰ্থ হৈছে জৈন সম্প্ৰদায়ৰ সন্ন্যাসী আৰু সন্ন্যাসীসকলৰ ক্ৰম। ইয়াক দুটা মুখ্য সম্প্ৰদায়ত বিভক্ত কৰিব পাৰি: দিগম্বৰ আৰু শ্বেতাম্বৰ। এই দুই মুখ্য সম্প্ৰদায়ৰ সন্ন্যাসী প্ৰথা যথেষ্ট বেলেগ বেলেগ হয়। কিন্তু দুয়োটাৰ মুখ্য নীতিবোৰ একেই। সকলো জৈন তপস্বীয়ে মহাবীৰৰ শিক্ষাৰ পৰা পাঁচটা মহাব্ৰত বা মহান শপত অনুসৰণ কৰে। বুৰঞ্জীবিদসকলে বিশ্বাস কৰে যে মহাবীৰৰ মোক্ষপ্ৰাপ্তিৰ প্ৰায় ১৬০ বছৰ পিছত খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৩৬৭ৰ আগতে এক ঐক্যবদ্ধ জৈন সংঘ বিদ্যমান আছিল। তাৰপিছত ই লাহে লাহে দুই মুখ্য সম্প্ৰদায়ত বিভক্ত হৈছিল।

আচৰণ

জৈন মুনি বা সন্ন্যাসীৰ দৰে এগৰাকী সাধ্বীয়েও পাঁচটা প্ৰতিজ্ঞা কৰি সন্ন্যাসৰ ক্ৰমত প্ৰৱেশ কৰে। সেই পাঁচটা প্ৰতিজ্ঞা হৈছে অহিংসা, সত্য, অস্তেয় (চুৰি নকৰা), ব্ৰহ্মচৰ্য (যৌনতা আৰু কামুক আনন্দৰ পৰা বিৰত থকা), আৰু অপৰিগ্ৰহ (অ-সংলগ্ন)।^[8]^[9]

আৰ্যিকাসকলৰ আচৰণ বৰ্ণনা কৰি চম্পত ৰায় জৈনে তেওঁৰ কিতাপ 'সন্ন্যাস ধৰ্ম'ত লিখিছে:

আৰ্যিকায়ে অকলে বা উদ্দেশ্য অবিহনে এজন সাধাৰণ মানুহৰ ঘৰলৈ নাযায়। তেওঁক কেৱল এক প্ৰকাৰৰ বেশ ৰখাৰ অনুমতি দিয়া হৈছে আৰু সেয়া হৈছে মূৰৰ পৰা ভৰিলৈ গোটেই শৰীৰটো ঢাকি ৰখা। আন সকলো ক্ষেত্ৰত তেওঁ নিজকে বিপৰীত লিংগৰ সাধু হিচাপে পৰিচালনা কৰে। আৰ্যিকাসকলৰ পণ্ডিত-পণ্ডিতমৃত্যুৰ আকাংক্ষা কৰিবলৈ যোগ্য নহয়, কিন্তু তেওঁ পৰৱৰ্তী অৱতাৰত পুৰুষৰ শৰীৰৰ পৰা ইয়াত উপনীত হ'ব বুলি আশা কৰে। ইয়াৰ কাৰণ এই টোৱেই যে স্ত্ৰী শৰীৰ সকলো ক্ষেত্ৰতে পুৰুষৰ শৰীৰৰ দৰে নহয়। নাৰী ৰূপত মহিলাৰ বাবে মোক্ষপ্ৰাপ্তি সম্ভৱ নহয়। অৱশ্যে ইয়াৰ বাহিৰে পুৰুষ সন্ন্যাসী বা জৈন মুনি আৰু আৰ্যিকা বা সন্ন্যাসিনী এই দুয়োগৰাকীৰ মাজত আন কোনো পাৰ্থক্য নাই। জৈন ধৰ্ম মতে আৰ্যিকায়ে তেওঁৰ তপস্বীত্বৰ ফলস্বৰূপে স্বৰ্গ প্ৰাপ্ত কৰে। নাৰী ৰূপত পুনৰ জন্ম গ্ৰহণ কৰাৰ দায়বদ্ধতা ধ্বংস কৰি তেওঁক পুনৰ দেৱ পুৰুষ অৰ্থাৎ স্বৰ্গীয় অঞ্চলৰ বাসিন্দাৰ শৰীৰত তেওঁক স্বৰ্গীয় অঞ্চলত দেখা যায়। পুৰুষৰ হিচাপে তেওঁৰ পৰৱৰ্তী পুনৰজন্মত তেওঁ পুৰুষৰ লিংগ বজাই ৰাখিব আৰু তাৰ পিছত 'নিৰ্বাণত মৃত্যুৰ পৰা জীৱন অভ্যন্তৰীণ যাত্ৰাৰ পণ্ডিত-পণ্ডিত পদ্ধতিৰ জৰিয়তে পৰিত্ৰাণৰ বাবে যোগ্য হ'ব। আৰ্যিকায়ে খাদ্য গ্ৰহণ কৰিবলৈ বহিব পাৰে। কিন্তু আন ক্ষেত্ৰত বিপৰীত লিংগৰ সাধুসকলে নিয়ন্ত্ৰণ কৰা নিয়মবোৰ অনুসৰণ কৰে।^[10]

নাৰীজাতিৰ আধ্যাত্মিক মুক্তিক সমৰ্থন কৰা জৈনসকলৰ মতে: "তিনিটা ৰত্নৰ দ্বাৰাই এজনে মোক্ষ প্ৰাপ্ত কৰে। পৱিত্ৰ আগমসমূহৰ কোনো ঠাইতে কোৱা হোৱা নাই যে মহিলাসকলে এই 'তিনিটা ৰত্ন' অৰ্থাৎ সঠিক বিশ্বাস, সঠিক জ্ঞান আৰু সঠিক আচৰণ উপলব্ধি কৰিবলৈ অক্ষম।" ^[11]

জ্ঞানমতী

জ্ঞানমতী মাতাজী এগৰাকী জৈন ধৰ্মীয় গুৰু আৰ্যিকা বা সন্ন্যাসিনী। তেওঁ উত্তৰ প্ৰদেশৰ হস্তিনাপুৰত জাম্বুদ্বীপ মন্দিৰ চৌহদকে ধৰি কেইবাটাও জৈন মন্দিৰ নিৰ্মাণৰ বাবে জনাজাত।^[12] তেওঁ গণিনী প্ৰমুখৰ পদবী লাভ কৰিছে।

তথ্য উৎস

↑ Jaini 1991, পৃষ্ঠা. xxviii, 180.
↑ Jeffery D Long (2013). Jainism: An Introduction. I.B.Tauris. পৃষ্ঠা. 36–37. ISBN 978-0-85773-656-7. https://books.google.com/books?id=ajAEBAAAQBAJ&pg=PT36.
↑ ^3.0 ^3.1 Graham Harvey (2016). Religions in Focus: New Approaches to Tradition and Contemporary Practices. Routledge. পৃষ্ঠা. 182–183. ISBN 978-1-134-93690-8. https://books.google.com/books?id=wrTsCwAAQBAJ&pg=PT182.
↑ Paul Dundas (2003). The Jains. Routledge. পৃষ্ঠা. 55–59. ISBN 978-0415266055. https://books.google.com/books?id=X8iAAgAAQBAJ.
↑ Peter Flügel (2006). Studies in Jaina History and Culture: Disputes and Dialogues. Routledge. পৃষ্ঠা. 314–331. ISBN 978-1-134-23552-0. https://books.google.com/books?id=CIgqBgAAQBAJ.
↑ John E. Cort (2001). Jains in the World: Religious Values and Ideology in India. Oxford University Press. পৃষ্ঠা. 47. ISBN 978-0-19-803037-9. https://books.google.com/books?id=PZk-4HOMzsoC.
↑ Peter Flügel (2006). Studies in Jaina History and Culture: Disputes and Dialogues. Routledge. পৃষ্ঠা. 353–361. ISBN 978-1-134-23552-0. https://books.google.com/books?id=CIgqBgAAQBAJ.
↑ Peter Flügel (2006). Studies in Jaina History and Culture: Disputes and Dialogues. Routledge. পৃষ্ঠা. 223–225. ISBN 978-1-134-23552-0. https://books.google.com/books?id=CIgqBgAAQBAJ.
↑ Kurt Titze; Klaus Bruhn (1998). Jainism: A Pictorial Guide to the Religion of Non-violence. Motilal Banarsidass. পৃষ্ঠা. 213–216. ISBN 978-81-208-1534-6. https://books.google.com/books?id=loQkEIf8z5wC&pg=PA213.
↑ Jain, Champat Rai (1926), Sannyasa Dharma, https://archive.org/details/SannyasaDharma, " এই প্ৰবন্ধত এই উৎসৰ পৰা পাঠ অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে, যি ৰাজহুৱা ক্ষেত্ৰত আছে।"
↑ Shanta 1997, পৃষ্ঠা. 646.
↑ "World's Tallest Idol Of Jain Teerthankar Lord Rishabhdeva To Be Sanctified", DNA, 11 February 2016, http://www.dnaindia.com/india/report-world-s-tallest-idol-of-jain-teerthankar-lord-rishabhdeva-to-be-sanctified-2176519

গ্ৰন্থৰাজি

Jaini, Padmanabh S. (1991), Gender and Salvation: Jaina Debates on the Spiritual Liberation of Women, University of California Press, ISBN 0-520-06820-3, https://books.google.com/books?id=GRA-uoUFz3MC
Shanta, N. (1997). The Unknown Pilgrims, The Voice of the Sadhvis: The History, Spirituality, and Life of the Jaina Women Ascetics. ISBN 8170305357.

[FOOTNOTEJaini1991xxviii,_180-1] Jaini 1991, পৃষ্ঠা. xxviii, 180.

[2] Jeffery D Long (2013). Jainism: An Introduction. I.B.Tauris. পৃষ্ঠা. 36–37. ISBN 978-0-85773-656-7. https://books.google.com/books?id=ajAEBAAAQBAJ&pg=PT36.

[harveyp182-3] 3.0 ^3.1 Graham Harvey (2016). Religions in Focus: New Approaches to Tradition and Contemporary Practices. Routledge. পৃষ্ঠা. 182–183. ISBN 978-1-134-93690-8. https://books.google.com/books?id=wrTsCwAAQBAJ&pg=PT182.

[4] Paul Dundas (2003). The Jains. Routledge. পৃষ্ঠা. 55–59. ISBN 978-0415266055. https://books.google.com/books?id=X8iAAgAAQBAJ.

[5] Peter Flügel (2006). Studies in Jaina History and Culture: Disputes and Dialogues. Routledge. পৃষ্ঠা. 314–331. ISBN 978-1-134-23552-0. https://books.google.com/books?id=CIgqBgAAQBAJ.

[6] John E. Cort (2001). Jains in the World: Religious Values and Ideology in India. Oxford University Press. পৃষ্ঠা. 47. ISBN 978-0-19-803037-9. https://books.google.com/books?id=PZk-4HOMzsoC.

[7] Peter Flügel (2006). Studies in Jaina History and Culture: Disputes and Dialogues. Routledge. পৃষ্ঠা. 353–361. ISBN 978-1-134-23552-0. https://books.google.com/books?id=CIgqBgAAQBAJ.

[8] Peter Flügel (2006). Studies in Jaina History and Culture: Disputes and Dialogues. Routledge. পৃষ্ঠা. 223–225. ISBN 978-1-134-23552-0. https://books.google.com/books?id=CIgqBgAAQBAJ.

[9] Kurt Titze; Klaus Bruhn (1998). Jainism: A Pictorial Guide to the Religion of Non-violence. Motilal Banarsidass. পৃষ্ঠা. 213–216. ISBN 978-81-208-1534-6. https://books.google.com/books?id=loQkEIf8z5wC&pg=PA213.

[10] Jain, Champat Rai (1926), Sannyasa Dharma, https://archive.org/details/SannyasaDharma, " এই প্ৰবন্ধত এই উৎসৰ পৰা পাঠ অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে, যি ৰাজহুৱা ক্ষেত্ৰত আছে।"

[FOOTNOTEShanta1997646-11] Shanta 1997, পৃষ্ঠা. 646.

[12] "World's Tallest Idol Of Jain Teerthankar Lord Rishabhdeva To Be Sanctified", DNA, 11 February 2016, http://www.dnaindia.com/india/report-world-s-tallest-idol-of-jain-teerthankar-lord-rishabhdeva-to-be-sanctified-2176519

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]