সমললৈ যাওক

ওমানৰ নাৰী

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা
ওমানৰ চুলতান হাইথাম বিন তাৰিকৰ পত্নী ছায়িদা আহাদ বিন্ত আব্দুল্লাহ

ওমানৰ নাৰীসকলে এতিয়া কেৰিয়াৰ আৰু পেছাদাৰী প্ৰশিক্ষণ গ্ৰহণ কৰিছে, আৰু ক্ৰমান্বয়ে পূৰ্বৰ ঘৰুৱা আৰু পৰম্পৰাগত ভূমিকাৰ পৰা ৰাজহুৱা ক্ষেত্ৰলৈ গতি কৰিছে। [1]ওমানত প্ৰতি বছৰে ১৭ অক্টোবৰ দিনটো ওমানী নাৰী দিৱস হিচাপে বিভিন্ন নাৰী সমৰ্থকে উদ্‌যাপন কৰে।[2]

ৰাজনীতি

[সম্পাদনা কৰক]

১৯৭০ চনত ৰক্ষণশীল আৰু কঠোৰ ছাইদ বিন টাইমুৰৰ পুত্ৰ চুলতান কাবুছ বিন ছাইদৰ নতুন শাসকৰ আগমনৰ লগে লগে ওমানৰ ৰাজনৈতিক আৰু সামাজিক পৰিৱেশ সলনি হয়৷ দশক দশক ধৰি স্থবিৰ হৈ থকা অস্তিত্বহীন বিকাশৰ পিছত কাবুছে ৰাজপ্ৰসাদৰ পৰা পিতৃক উৎখাত কৰে আৰু একাধিক সামাজিক কাৰ্যসূচী আৰম্ভ কৰে। এই কৰ্মসূচীসমূহে চিকিৎসালয়, ক্লিনিক, বিদ্যালয় নিৰ্মাণকে ধৰি অন্যান্য আঁচনি হাতত লয়। বিদেশীসকলেও তেওঁলোকৰ আতিথ্য দেশসমূহৰ উদাৰ আৰু মুকলি মনোভাৱ লৈ আহিছিল, যিসমূহৰ মাজত সমলৈংগিক ধাৰণাও আছিল।[3]

চুলতান কাবুছে উন্নয়ন আৰু সামাজিক সেৱাক লক্ষ্য কৰি তেলৰ ৰাজহৰ পুঁজিৰে বহু সংস্কাৰ প্ৰৱৰ্তন কৰিছিল। তেওঁ আইন পৰ্যালোচনা কৰা, জনসাধাৰণৰ দ্বাৰা নিৰ্বাচিত প্ৰতিনিধিৰ সংস্থা মাজলিছ আল-ছুৰা (পৰামৰ্শদাতা পৰিষদ)কো নিযুক্তি দিয়ে। এই আইনে জনসাধাৰণক তেওঁলোকৰ চৰকাৰত অধিক নিয়ন্ত্ৰণ প্ৰদান কৰিছিল যিখন চৰকাৰে পূৰ্বতে ৰাজপৰিয়াল আৰু তেওঁৰ নিযুক্ত মন্ত্ৰীসভাৰ সম্পূৰ্ণ নিয়ন্ত্ৰণত আছিল। ২০০০ চনৰ ছেপ্টেম্বৰ মাহৰ নিৰ্বাচনত দুগৰাকী মহিলাকে ধৰি মাজলিছ আল-ছুৰাৰ আসনৰ বাবে ৮৩ গৰাকী প্ৰাৰ্থী নিৰ্বাচিত হয়। ১৯৯৬ চনত চুলতানে লিখিত সংবিধানৰ হিচাপে কাম কৰিবলৈ The Basic Law of the Sultanate of Oman জাৰী কৰে। এই নথিখনে ওমানী জনসাধাৰণক তেওঁলোকৰ মৌলিক নাগৰিক স্বাধীনতা প্ৰদান কৰাৰ লগতে আইনৰ অধীনত সমতা আৰু সুৰক্ষাৰ নিশ্চয়তা প্ৰদান কৰে। ২০০২ চনত ২১ বছৰৰ ওপৰৰ সকলো ওমানবাসীক সাৰ্বজনীন ভোটাধিকাৰ প্ৰদান কৰা হয়।[4]

শেহতীয়াকৈ ২০০৮ চনত চুলতানৰ ৰয়েল ব্যৱস্থাই মহিলাসকলক তেওঁলোকৰ সমকক্ষ পুৰুষৰ মাটিৰ মালিকীস্বত্বৰ সমান অধিকাৰ প্ৰদান কৰে।[5] চুলতান কাবুছে শেহতীয়াকৈ ডিচেণ্ট ৱৰ্ক কাণ্ট্ৰী প্ৰগ্ৰেমতো স্বাক্ষৰ কৰিছে, যি সেৱা মহিলাসকলৰ বাবে চাকৰিৰ সুযোগ বৃদ্ধি কৰাৰ লগতে ন্যায়, সমতা আৰু স্বাধীনতাৰ পক্ষত থিয় দিয়াৰ বাবে উৎসৰ্গিত। [6]

১৯৪০ চনৰ আগতে আধুনিক শিক্ষা ওমানীসকলৰ বাবে সহজলভ্য নাছিল।[7] চুলতান কাবুছে কৰা সংস্কাৰৰ আগতে ৯০০ ল'ৰাক শিক্ষা আগবঢ়োৱা মাত্ৰ তিনিখন প্ৰাথমিক বিদ্যালয়হে আছিল, য'ত মূলতঃ কোৰআন পাঠ,মৌলিক গণিত আৰু লিখাৰ দক্ষতা শিকিবলৈ গুৰুত্ব দিয়া হৈছিল।[8] ১৯৭০ চনত চুলতান কাবুছে পুৰুষ আৰু মহিলা উভয়ৰে বাবে সাৰ্বজনীন শিক্ষা নীতি প্ৰৱৰ্তন কৰে,[9] বিদ্যালয়ত মহিলাৰ উপস্থিতি ১৯৭০ চনৰ ০%ৰ পৰা ২০০৭ চনত ৪৯%লৈ বৃদ্ধি হয়।[10] ইয়াৰ পিছৰ বছৰবোৰত ৬ লাখ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে ১০০০ৰো অধিক বিদ্যালয়ত নামভৰ্তি কৰে, যাৰ ফলত ওমান "সকলোৰে বাবে শিক্ষা" শীৰ্ষক লক্ষ্যৰ আৰু এখোজ ওচৰ চাপে।[11]

তথ্যসূত্ৰ

[সম্পাদনা কৰক]
  1. Skeet, Ian. Oman: Politics and Development. New York: St. Martin's, 1992.
  2. Women’s Day celebrations today, 17 October 2011. Retrieved 2011-10-27.
  3. Chatty, Dawn. "Women Working in Oman: Individual Choice and Cultural Constraints." International Journal of Middle East Studies 32.2 (2000): 241-54
  4. "Oman - Leadership." Encyclopedia of the Nations. Web. 1 May 2012. http://www.nationsencyclopedia.com/World-Leaders-2003/Oman-LEADERSHIP.html
  5. Yusuf Issan, Salha. "Preparing for the Women of the Future: Literacy and Development in the Sultanate of Oman." Hawwa (Leiden) 8.2 (2010): 120-53
  6. Aslam, Neelufer, and Srilekha Goveas. "A Role and Contributions of Women in the Sultanate of Oman." International Journal of Business and Management 6.3 (2011): 232-39
  7. Skeet, Ian. Oman: Politics and Development. New York: St. Martin's, 1992.
  8. Al-Lamki, Salma M. "Higher Education in the Sultanate of Oman: The Challenge of Access, Equity and Privatization." Journal of Higher Education Policy and Management 24.1 (2002): 75-86.
  9. Al Riyami, Asya, and Mustafa Afifi. "Women Empowerment and Marital Fertility in Oman." The Journal of the Egyptian Public Health Association 78.1, 2 (2003): 55-72.
  10. Aslam, Neelufer, and Srilekha Goveas. "A Role and Contributions of Women in the Sultanate of Oman." International Journal of Business and Management 6.3 (2011): 232-39
  11. Al-Lamki, Salma M. "Higher Education in the Sultanate of Oman: The Challenge of Access, Equity and Privatization." Journal of Higher Education Policy and Management 24.1 (2002): 75-86.