সদস্য:Srabanta Deb/ধনঞ্জয়দাস কাঠিয়াবাবা
এই প্ৰবন্ধটো অন্য কোনো ভাষাৰ পৰা কৰা আসোঁৱাহ থকা অনুবাদ। এয়া সম্ভৱতঃ যান্ত্ৰিক অনুবাদৰ দ্বাৰা বা দুয়োটা ভাষাৰ যথাযথ দক্ষতা নথকা অনুবাদকৰ দ্বাৰা অনূদিত। |
ধনঞ্জয়দাস কাঠিয়াবাবা (১৩০৮ – ১৩৯০ বঙাবদ) এজন বিশিষ্ট বঙালী সাধু আৰু নিম্বাৰ্ক সমুদায় পন্থাৰ অন্তৰ্গত আশ্ৰম আৰু মথাৰ মুৰব্বী আছিল।[1][2]
Dhananjaya Das Kathiababa ধনঞ্জয়দাস কাঠিয়াবাবা | |
---|---|
জন্ম | ২০ নৱেম্বৰ, ১৯০১ |
প্ৰকৃত নাম | ধীৰেন্দ্ৰমোহন চক্ৰৱৰ্তী |
উপাধি/সন্মান | গুৰু মহাৰাজ |
গুৰু | সন্তদাস কাঠিয়াবাবা |
দৰ্শন | বেদান্ত |
জীৱনী
[সম্পাদনা কৰক]ধনঞ্জয় দাসৰ জন্ম হৈছিল বাংকুৰা জিলাৰ ভৰাত। পূৰ্বশ্ৰমৰ নাম ধীৰেন্দ্ৰমোহন দাস। পিতৃ পূৰ্ণচন্দ্ৰ চক্ৰৱৰ্তী আৰু মাতৃ খুদু মণি দেৱীৰ চতুৰ্থ পুত্ৰ। প্ৰায় পাঁচ বছৰ বয়সত ৰাধা মাধৱজীৰ মন্দিৰৰ বাৰাণ্ডাত বিশ হাত পালে। মায়ৰ্নাছে মাধ্যমিক বিদ্যালয়ত পঢ়িছিল আৰু পিছলৈ এম এ ডিগ্ৰী লাভ কৰিছিল। মেদিনীপুৰ সংস্কৃত মহাবিদ্যালয়ৰ পৰা। তাৰ পিছত তেওঁ পঢ়া-শুনা কৰিবলৈ নবদ্বীপলৈ গুচি যায় আৰু তাতেই জুগ্ধ ব্যাকৰণ মধ্য আৰু কাব্য আদ্য পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হয়। শিক্ষাৰ শেষত দীক্ষাগুৰু সন্তদাস বাবাজীৰ মৃত্যুৰ পিছত তেওঁ আশ্ৰম আৰু মঠৰ মুৰব্বী হিচাপে নিযুক্তি লাভ কৰে। তেওঁ আছিল নিম্বাৰ্ক সম্প্ৰদায়ৰ দ্বিতীয় বাঙালী মহন্ত। তেওঁ তেওঁলোকৰ ৫৬ সংখ্যক গুৰু উত্তৰ-পূব ভাৰত আৰু বৃন্দাবনত বহু আশ্ৰম সংস্কৃত বিদ্যালয়, হাইস্কুল আৰু এখন মহাবিদ্যালয় প্ৰতিষ্ঠা কৰে। তেখেতে সংস্কৃত আৰু বাংলা ভাষাত কেইবাখনো শাস্ত্ৰ ৰচনা কৰিছে। ২০০৯ চনত তেখেতৰ জন্মস্থান ভৰা গাঁৱত স্বামী ধনঞ্জয় দাস কাঠিয়াবাবা মহাবিদ্যালয় প্ৰতিষ্ঠা কৰা হয়।
শেষ জীৱন
[সম্পাদনা কৰক]১৯৮৩ চনৰ ১১ মে’ত বংগত ২৭ বৈশাখ ১৩৯০ বঙাবদত সন্ধিয়া ৭:২০ বজাত সূৰ্যাস্তৰ সময়ত মৃতদেহটো ৰক্ষা কৰে।
তথ্য সংগ্ৰহ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ পাকৰাচী, চিত্তৰঞ্জন। দিল্লীৰ বাঙালী। সৃষ্টি সুখ প্ৰকাশন। আই এছ বি এন ৯৭৮-১-৯৪৩৪৩৮-২৪-২।
- ↑ প্ৰথম খণ্ড, সুবোধচন্দ্ৰ সেনগুপ্ত আৰু অঞ্জলি বসু (২০০২)। সংগসাদ বাংলা চৰিতাভিধান। কলিকতাঃ সাহিত্য সংগসাদ। ২২৭ পৃষ্ঠা।