সমললৈ যাওক

পাকিস্তানৰ ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতীকচিহ্নসমূহ

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা

পাকিস্তানৰ ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতীকচিহ্ন ইংৰাজী: National Symbols of Pakistanপাকিস্তানত কেইবাটাও চৰকাৰী ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতীক আছে, যাৰ ভিতৰত আছে এখন পতাকা, এটা প্ৰতীক, এটা ৰাষ্ট্ৰীয় সংগীত, এটা স্মাৰক টাৱাৰ আৰু লগতে কেইবাজনো ৰাষ্ট্ৰীয় নায়ক। প্ৰতীকবোৰ পাকিস্তানৰ অস্তিত্বৰ বিভিন্ন পৰ্যায়ত গ্ৰহণ কৰা হৈছিল আৰু তেওঁলোকৰ সংজ্ঞা বা ব্যৱহাৰ নিয়ন্ত্ৰণ কৰা বিভিন্ন নিয়ম আৰু নিয়ম আছে। আটাইতকৈ পুৰণি প্ৰতীক হৈছে ১৯৪০ চনৰ ২৩ মাৰ্চত অল ইণ্ডিয়া মুছলিম লীগে গৃহীত কৰা লাহোৰ প্ৰস্তাৱ, আৰু যিয়ে ভাৰতৰ মুছলমানসকলৰ বাবে এখন পৃথক দেশ গঠনৰ চৰকাৰী দাবী উপস্থাপন কৰে। মিনাৰ-ই-পাকিস্তান স্মাৰক টাৱাৰ যিটো ১৯৬৮ চনত লাহোৰ প্ৰস্তাৱ গৃহীত হোৱা স্থানত নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল। ১৯৪৭ চনৰ ১৪ আগষ্টত স্বাধীনতা অৰ্জন কৰাৰ ঠিক আগতে ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা গ্ৰহণ কৰা হৈছিল। ৰাষ্ট্ৰীয় সংগীত আৰু ৰাজ্যিক প্ৰতীক প্ৰত্যেকটো ১৯৫৪ চনত গ্ৰহণ কৰা হৈছিল। ৰাষ্ট্ৰীয় জন্তু, চৰাই, ফুল আৰু গছকে ধৰি আন কেইবাটাও চিহ্ন আছে।

মিনাৰ-ই পাকিস্তান

[সম্পাদনা কৰক]
লাহোৰত মুছলিম লীগ ৱৰ্কিং কমিটি, ১৯৪০

লাহোৰ প্ৰস্তাৱ (কাৰাৰদাদ-ই-লাহোৰ) (উৰ্দু: قرارداد لاھور), যাক পাকিস্তান প্ৰস্তাৱ বুলিও জনা যায়। লাহোৰৰ মিণ্টো পাৰ্কত (বৰ্তমানৰ ইকবাল পাৰ্ক) তিনিদিনীয়া সাধাৰণ অধিৱেশন উপলক্ষে সৰ্বভাৰতীয় মুছলিম লীগে গ্ৰহণ কৰা এক আনুষ্ঠানিক ৰাজনৈতিক বিবৃতি আছিল।[1]প্ৰস্তাৱটোত ব্ৰিটিছ ভাৰতত অধিক মুছলমান স্বায়ত্তশাসনৰ আহ্বান জনোৱা হৈছিল আৰু ইয়াক মুখ্যতঃ পৃথক মুছলমান ৰাজ্যৰ দাবী হিচাপে ব্যাখ্যা কৰা হৈছে।[2]ভাৰতীয় মুছলমানসকলৰ বাবে পৃথক ৰাজ্যৰ ধাৰণাটো প্ৰথমে ১৯৩০ চনত মুহাম্মাদ ইকবালে[3] পৰামৰ্শ দিছিল আৰু ১৯৩৩ চনত চৌধুৰী ৰহমত আলীয়ে তেওঁৰ পাকিস্তান ঘোষণা পত্ৰিকাত পাকিস্তানৰ নাম প্ৰস্তাৱ কৰিছিল।[4]আৰম্ভণিতে, মুহাম্মাদ আলী জিন্না আৰু অন্যান্য নেতাসকল হিন্দু-মুছলমান ঐক্যৰ পক্ষত আছিল, কিন্তু ১৯৩০-ৰ দশকৰ অস্থিৰ ৰাজনৈতিক পৰিৱেশ আৰু ধৰ্মীয় শত্ৰুতাই এই ধাৰণাটো অধিক আকৰ্ষণীয় কৰি তুলিছিল।[5][6]জিন্নাই তেওঁৰ ভাষণত ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছ আৰু জাতীয়তাবাদী মুছলমানসকলক সমালোচনা কৰে, আৰু দুই ৰাষ্ট্ৰৰ তত্ত্ব আৰু পৃথক মুছলমান মাতৃভূমিৰ দাবীৰ কাৰণসমূহক সমৰ্থন কৰে।[7]পঞ্জাৱৰ মুখ্যমন্ত্ৰী চিকন্দৰ হায়াত খানে লাহোৰ প্ৰস্তাৱৰ প্ৰাথমিক খচৰা প্ৰস্তুত কৰিছিল। যিটো আলোচনা আৰু সংশোধনৰ বাবে সৰ্বভাৰতীয় মুছলিম লীগৰ বিষয় সমিতিৰ ওচৰত দাখিল কৰা হৈছিল। বিষয় সমিতিয়ে প্ৰস্তাৱটো বজাই ৰাখিছিল। [8]মুছলিম লীগৰ সাধাৰণ অধিৱেশনত বংগৰ মুখ্যমন্ত্ৰী এ কে চন্দ্ৰশেখৰ ৰাও উপস্থিত আছিল। ফজলুল হকৰ দ্বাৰা উত্থাপিত হৈছিল আৰু আন মুছলমান নেতাসকলৰ দ্বাৰা সমৰ্থিত আছিল। লাহোৰ প্ৰস্তাৱৰ মূল পাঠ ১৯৪০ চনৰ ২৪ মাৰ্চত গৃহীত হৈছিল। ১৯৪১ চনত ই মুছলিম লীগৰ সংবিধানৰ অংশ হৈ পৰে। ১৯৪৬ চনৰ ভিতৰত, ই মুছলিম লীগৰ পৃথক মুছলমান ৰাজ্যৰ সংগ্ৰামৰ আধাৰ গঠন কৰে।[9] বিবৃতিটোত ঘোষণা কৰা হৈছিল:

ভৌগোলিক সংলগ্ন গোটবোৰ এনে অঞ্চলত নিৰ্ধাৰণ নকৰালৈকে মুছলমানসকলৰ বাবে কোনো সাংবিধানিক পৰিকল্পনা কাৰ্যকৰী বা গ্ৰহণযোগ্য নহ'ব যিবোৰ প্ৰয়োজন অনুসৰি এনে আঞ্চলিক পুনৰ সমন্বয়ৰ সৈতে গঠন কৰিব লাগে। ভাৰতৰ উত্তৰ-পশ্চিম আৰু পূব অঞ্চলৰ দৰে যিবোৰ ক্ষেত্ৰত মুছলমানসকল সংখ্যাগতভাৱে সংখ্যাগৰিষ্ঠ সেইবোৰক স্বতন্ত্ৰ ৰাজ্য গঠন কৰিবলৈ গোট বদ্ধ কৰিব লাগে য'ত উপাদান গোটবোৰ স্বায়ত্তশাসিত আৰু সাৰ্বভৌম হ'ব...সেই পৰ্যাপ্ত, কাৰ্যকৰী আৰু বাধ্যতামূলক সুৰক্ষা সংবিধানত বিশেষভাৱে গোটবোৰত আৰু অঞ্চলবোৰত সংখ্যালঘুসকলৰ ধৰ্মীয়, সাংস্কৃতিক, অৰ্থনৈতিক, ৰাজনৈতিক, প্ৰশাসনিক আৰু অন্যান্য অধিকাৰৰ সুৰক্ষাৰ বাবে তেওঁলোকৰ পৰামৰ্শৰ সৈতে প্ৰদান কৰা হ'ব। এনেদৰে মুছলমানসকলৰ নিৰাপত্তাৰ বাবে ব্যৱস্থা কৰা উচিত য'ত তেওঁলোক সংখ্যালঘু আছিল। [10]

মিনাৰ ই পাকিস্তান

ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা

[সম্পাদনা কৰক]
ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকা

ৰাষ্ট্ৰীয় পতাকাখন পাকিস্তানৰ প্ৰতিষ্ঠাপক মহম্মদ আলী জিন্নাই ডিজাইন কৰিছিল আৰু মুছলিম লীগৰ মূল পতাকাৰ ওপৰত আধাৰিত আছিল। স্বাধীনতাৰ কেইদিনমান আগতে ১৯৪৭ চনৰ ১১ আগষ্টত সংবিধান সভাই ইয়াক গ্ৰহণ কৰিছিল ।

ৰাষ্ট্ৰীয় সংগীত

[সম্পাদনা কৰক]

পতাকা উত্তোলনৰ সৈতে জড়িত যিকোনো অনুষ্ঠানৰ সময়ত পাকিস্তান বা Qaumī Tarāna (উৰ্দু: قومى ترانہ)ৰ ৰাষ্ট্ৰীয় সংগীত বজোৱা হয়, উদাহৰণ স্বৰূপে সংকল্প দিৱস (২৩ মাৰ্চ) আৰু স্বাধীনতা দিৱস (১৪ আগষ্ট)। পাকিস্তান স্বাধীন হোৱাৰ সময়ত সংবিধান সভাই ৰাষ্ট্ৰীয় সংগীত গ্ৰহণ কৰা নাছিল, সেয়েহে যেতিয়া স্বাধীনতা অনুষ্ঠানত পতাকা উত্তোলন কৰা হৈছিল তেতিয়া ইয়াৰ সৈতে "পাকিস্তান জিন্দাবাদ, আজাদী পাণ্ডাবাদ" গানটো আছিল। মুহাম্মাদ আলী জিন্নাই লাহোৰস্থিত এজন হিন্দু লেখক জগন নাথ আজাদক পাকিস্তানৰ বাবে ৰাষ্ট্ৰীয় সংগীত লিখিবলৈ কৈছিল।[11]

ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতীক

[সম্পাদনা কৰক]
ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতীক

ৰাজ্যিক প্ৰতীকটো ১৯৫৪ চনত গ্ৰহণ কৰা হৈছিল আৰু ই পাকিস্তানৰ আদৰ্শগত ভেটি, ইয়াৰ অৰ্থনীতিৰ আধাৰ, ইয়াৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য আৰু ইয়াৰ পথপ্ৰদৰ্শক নীতিৰ প্ৰতীক।[12] প্ৰতীকৰ চাৰিটা উপাদান হৈছে এটা ঢালৰ ওপৰত এটা অৰ্ধচন্দ্ৰ আৰু তৰাৰ ক্ৰেষ্ট, যাক পুষ্পস্তৱকে আগুৰি আছে, যাৰ তলত এখন স্ক্ৰ'ল আছে।প্ৰতীকৰ ক্ৰেষ্ট আৰু সেউজীয়া ৰং হৈছে ইছলামৰ পৰম্পৰাগত প্ৰতীক। কেন্দ্ৰত থকা চতুৰ্থাংশ ঢালত কপাহ, ঘেঁহু, চাহ আৰু মৰাপাট দেখুওৱা হৈছে, যিবোৰ স্বাধীনতাৰ সময়ত পাকিস্তানৰ মুখ্য শস্য আছিল আৰু কৃষি অৰ্থনীতিৰ আধাৰ সূচায়। ঢালৰ চাৰিওফালে থকা পুষ্পস্তৱকে পৰম্পৰাগত মোগল কলাত ব্যৱহৃত ফুলৰ নক্সাপ্ৰতিনিধিত্ব কৰে আৰু পাকিস্তানৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে।

মূলমন্ত্ৰ

[সম্পাদনা কৰক]

ঢালটো সমৰ্থন কৰা স্ক্ৰ'লখনত উৰ্দুত মুহাম্মাদ আলী জিন্নাৰ মূলমন্ত্ৰ আছে, য'ত সোঁফালৰ পৰা বাওঁফাললৈ লিখা আছে: (ایمان ، اتحاد ، نظم و ضبط) "ইমান, ইত্তেহাদ, নাজম অ জবত" যাক "বিশ্বাস, একতা, অনুশাসন" বুলি অনুবাদ কৰা হৈছে আৰু পাকিস্তানৰ বাবে পথপ্ৰদৰ্শক নীতি হিচাপে প্ৰকাশ কৰে।

তথ্যৰ উৎস

[সম্পাদনা কৰক]
  1. Robinson, Francis (September 1997). "The Muslims and Partition". History Today (London: History Today Ltd) খণ্ড 47 (9): 40–46. Archived from the original on 9 June 2009. https://web.archive.org/web/20090609191914/http://www.historytoday.com/MainArticle.aspx?m=10381&amid=10381। আহৰণ কৰা হৈছে: 29 November 2007. 
  2. Jaffrelot, Christophe (2004). A History of Pakistan and its Origins. প্ৰকাশক London: Anthem Press. পৃষ্ঠা. 16. ISBN 1-84331-149-6. https://books.google.com/books?id=Q9sI_Y2CKAcC&q=A+history+of+Pakistan+and+its+origins&pg=PP1. 
  3. Mir, Mustansir (2006). Iqbal. প্ৰকাশক London; New York: I. B. Tauris. পৃষ্ঠা. 138. ISBN 1-84511-094-3. https://books.google.com/books?id=svYphqj8h7UC&q=Iqbal. 
  4. Brown, W. Norman (19 October 1946). "India's Pakistan Issue". Proceedings (American Philosophical Society) খণ্ড 91 (2): 161. ISBN 978-1-4223-8093-2. https://books.google.com/books?id=fpWH6doabbYC&q=Proceedings,+American+Philosophical+Society+(vol.+91,+no.+2)। আহৰণ কৰা হৈছে: 29 November 2007. 
  5. Talbot, Ian (1999). Pakistan: A Modern History. প্ৰকাশক New Delhi; New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-565073-5. 
  6. Blood, Peter R. (1995). Pakistan: A Country Study. প্ৰকাশক Washington, D.C.: Federal Research Division, Library of Congress. পৃষ্ঠা. 28–29. ISBN 0-8444-0834-4. https://archive.org/details/pakistancountrys00bloo. "Pakistan: A Country Study." 
  7. Wolpert, Stanley A. (1984). Jinnah of Pakistan. প্ৰকাশক New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-503412-0. 
  8. Tinker, Hugh (1987). Men Who Overturned Empires: Fighters, Dreamers, and Schemers. প্ৰকাশক Madison: University of Wisconsin Press. পৃষ্ঠা. 50. ISBN 0-299-11460-0. 
  9. Qureshi, Ishtiaq Husain (1965). The Struggle for Pakistan. প্ৰকাশক Karachi: University of Karachi. https://archive.org/details/struggleforpakis0000qure. 
  10. Qureshi, Ishtiaq Husain (1967). A Short History of Pakistan. প্ৰকাশক Karachi: University of Karachi. 
  11. "Jagan Nath Azad wrote Pakistan's first anthem". Daily Times of Pakistan. http://www.dailytimes.com.pk/default.asp?page=story_19-6-2005_pg7_31। আহৰণ কৰা হৈছে: 29 November 2007. 
  12. "The State Emblem". Ministry of Information and Broadcasting, Government of Pakistan. http://www.infopak.gov.pk/Eemblem.aspx। আহৰণ কৰা হৈছে: 29 November 2007.