ফু ছি
ফু-ছি বা ফু-চি (伏羲 ~ 伏犧 ~ 伏戲)[1] চীনা কিংবদন্তি আৰু পৌৰাণিক কাহিনীৰ এজন সংস্কৃতিৰ নায়ক। তেওঁক তেওঁৰ ভগ্নী আৰু পত্নী নোৱাৰ সৈতে মানৱী আৰু সংগীতৰ সৃষ্টিৰ কৃতিত্ব দিয়া হয়,[2] লগতে চিকাৰ, মাছ ধৰা, ঘৰুৱাকৰণ আৰু ৰন্ধন প্ৰণালীৰ লগতে খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ২০০০ ৰ সমসাময়িক চীনা চৰিত্ৰ লিখাৰ কেংজি প্ৰণালী আৱিষ্কাৰক বুলি কোৱা হয়। চীনা ৰাজবংশীয় কালৰ আৰম্ভণিতে ফু-ছিক তিনিগৰাকী সাৰ্বভৌম ব্যক্তিৰ ভিতৰত প্ৰথম হিচাপে গণ্য কৰা হয়।
উৎপত্তি
[সম্পাদনা কৰক]পাংগুক চীনা পৌৰাণিক কাহিনীত সৃষ্টিৰ দেৱতা বুলি কোৱা হৈছিল। তেওঁ কণীৰ ভিতৰত নীৰৱে শুই থকা এজন দৈত্য আছিল। সাৰ পোৱাৰ লগে লগে তেওঁ থিয় হৈ আকাশ আৰু পৃথিৱীক বিভক্ত কৰিলে। তাৰ পিছত পাংগু থিয় হৈ মৃত্যুবৰণ কৰে আৰু তেওঁৰ শৰীৰ নদী, পৰ্বত, উদ্ভিদ, জন্তু আৰু পৃথিৱীৰ আন সকলো বস্তুলৈ পৰিৱৰ্তিত হয়। ইয়াৰ ভিতৰত হুয়াজু (华胥) বুলি জনাজাত এজন শক্তিশালী ব্যক্তিও আছিল। হুয়াজুৱে ফু-ছি আৰু নোৱা নামৰ যমজ ভাতৃ আৰু ভগ্নীৰ জন্ম দিয়ে। ফু-ছি আৰু নোৱাক মানুহৰ দৰে মুখ আৰু সাপৰ শৰীৰ থকা প্ৰাণী বুলি কোৱা হয়। [3]
ফু-ছিক "মূল মানৱ" বুলি জনা গৈছিল, আৰু তেওঁ চেংজী (成纪) (সম্ভৱতঃ আধুনিক লেণ্টিয়ান, শানক্সি প্ৰদেশ বা তিয়ানচুই, গানচু প্ৰদেশ) নামৰ ঠাইত হালধীয়া নদীৰ তলৰ-মাজভাগত জন্ম গ্ৰহণ কৰিছিল বুলি কোৱা হৈছিল। [4]
পৌৰাণিক কাহিনীটোৰ এক ঐতিহাসিক ব্যাখ্যা অনুসৰি হুয়াক্সু (ফু-ছিৰ মাতৃ) মাতৃতান্ত্ৰিক সমাজৰ (২৬০০ খ্ৰীষ্টপূৰ্ব) এগৰাকী নেত্ৰী আছিল যি সময়ত প্ৰাৰম্ভিক চীনা ভাষা দক্ষতা বিকশিত হৈছিল। আনহাতে ফু-ছি আৰু নোৱা প্ৰাৰম্ভিক পুৰুষতান্ত্ৰিক সমাজৰ (২৬০০খ্ৰীষ্টপূৰ্ব) নেতা আছিল। সেই সময়ত চীনাসকলে বিবাহৰ ৰীতি-নীতি আৰম্ভ কৰিছিল। [5]
কিংবদন্তী
[সম্পাদনা কৰক]ক্লাছিক অৱ মাউণ্টেইনএণ্ড চিজৰ মতে, ফু-ছি আৰু নোৱা আছিল মূল মানৱী আৰু তেওঁলোক পৌৰাণিক কুনলুন পৰ্বত (আজিৰ হুয়াশান)ত বাস কৰিছিল। এদিন তেওঁলোকে দুটা পৃথক জুইৰ স্তূপ স্থাপন কৰিছিল আৰু অৱশেষত এই জুইৰ স্তূপ দুটা এটা হৈ পৰিছিল। এই জুইৰ তলত, তেওঁলোকে স্বামী আৰু পত্নী হোৱাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল। ফু-ছি আৰু নোৱাই সন্তান সৃষ্টি কৰিবলৈ মাটিৰ ব্যৱহাৰ কৰিছিল আৰু ঐশ্বৰিক শক্তিৰ দ্বাৰা তেওঁলোকে মাটিৰ চিত্ৰবোৰক জীৱিত কৰি তুলিছিল।[4] এই মাটিৰ চিত্ৰবোৰেই আটাইতকৈ প্ৰাচীন মানুহ আছিল বুলি কোৱা হয়। ফু-ছি আৰু নোৱাক সাধাৰণতে চীনৰ প্ৰাৰম্ভিক পুৰুষতান্ত্ৰিক সমাজৰ (২৬০০ খ্ৰীষ্টপূৰ্ব) তিনিজন সাৰ্বভৌমৰ ভিতৰত দুজন হিচাপে চীনাসকলে স্বীকৃতি দিছিল। এজন পিতৃসহ মানৱ সৃষ্টিৰ ই এটা ডাঙৰ পাৰিবাৰিক গাঁথনিৰ সাংকেতিক কাহিনী।
মৃত্যু
[সম্পাদনা কৰক]কোৱা হয় যে ফু-ছি সম্পূৰ্ণৰূপে ১৯৭ বছৰ ধৰি বাস কৰিছিল আৰু চেন (আধুনিক হুয়াইয়াং, হেনান) নামৰ ঠাইত মৃত্যুবৰণ কৰিছিল। এই ঠাইত বৰ্তমান তেওঁৰ এটা স্মৃতিস্তম্ভ পৰ্যটকৰ আকৰ্ষণ হিচাপে প্ৰতিষ্ঠা কৰা আছে। [4]
তথ্যসূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ Theobald, Ulrich. Fu Xi 伏羲 ChinaKnowledge.de - An Encyclopaedia on Chinese History, Literature and Art
- ↑ Fernald, Helen E. (December 1926). "Ancient Chinese Musical Instruments: As Depicted on Some of the Early Monuments in the Museum". The Museum Journal খণ্ড XVII (4): 325–371. https://www.penn.museum/sites/journal/1401/.
- ↑ Millidge, Judith (1999) (en ভাষাত). Chinese Gods and Myths. Chartwell Books. ISBN 978-0-7858-1078-0. https://books.google.com/books?id=9WbWAAAAMAAJ&q=hua+hsu+mythology.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Worshiping the Three Sage Kings and Five Virtuous Emperors - The Imperial Temple of Emperors of Successive Dynasties in Beijing. প্ৰকাশক Beijing: Foreign Language Press. 2007. ISBN 978-7-119-04635-8.
- ↑ Cotterell, Arthur (1979) (en ভাষাত). A Dictionary of World Mythology. Book Club Associates. ISBN 978-0-19-217747-6. https://books.google.com/books?id=ExuhmHX4dUEC&q=hua+hsu+mythology&pg=PA114.