আব্দুল মতলিব মজুমদাৰ
আব্দুল মতলিব মজুমদাৰ (ইংৰাজী: Abdul Motlib Mazumdar) ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামী আৰু একাধিকবাৰ অসম বিধান সভালৈ নিৰ্বাচিত কংগ্ৰেছ প্ৰতিনিধি৷ তেওঁ খিলাফৎ আন্দোলনৰ সমৰ্থক আৰু প্ৰাক্-স্বাধীনতাকালত মুছলিম লীগৰ প্ৰতিদ্বন্দ্বীৰূপে “জমিয়ৎ উলেমা ই হিন্দ’’ নামৰ সংগঠনটোৰ প্ৰতিষ্ঠাতা৷ তেওঁৰ জন্ম ১৮৯০ চনৰ জুন মাহৰ ১ তাৰিখে, হাইলাকন্দি জিলাৰ বৰজুৰাই গাঁৱত৷[1][2]
শিক্ষা[সম্পাদনা কৰক]
হাইলাকান্দিৰ ভিক্টোৰিয়া মেম’ৰিয়েল হাইস্কুলৰ পৰা প্ৰৱেশিকা পাছ কৰি “আৰ্ল মেডেল’’ লাভ কৰে আৰু ঢাকালৈ গৈ বি,এ আৰু ইংৰাজীত এম,এ উপাধি লৈ তিনিবছৰ পাছত আইনৰো স্নাতক ডিগ্ৰী লাভ কৰে৷[1][2]
কৰ্মজীৱন[সম্পাদনা কৰক]
শিক্ষা সাং কৰি তেওঁ শ্বিলঙৰ অসম সচিবালয়ত কিছুকাল চাকৰি কৰাৰ পাছত হাইলাকান্দিত ওকালতি কৰিবলৈ লয়, আৰু তেতিয়াই তেওঁ খিলাফৎ আন্দোলনত যোগ দিয়ে৷[1][2]
ৰাজনৈতিক জীৱন[সম্পাদনা কৰক]
১৯২৫ চনৰ পৰা তেওঁ কংগ্ৰেছৰ সৈতে জড়িত হৈ পৰে আৰু স্বাধীনতা যুঁজত অংশ গ্ৰহণ কৰে৷ ১৯৩৭ চনত তেওঁ হাইলাকান্দি জিলা কংগ্ৰেছ কমিটি গঠন কৰে আৰু তেওঁ তাৰ সভাপতিৰ পদ গ্ৰহণ কৰে৷ ১৯৪৫ চনত তেওঁ হাইলাকান্দি লোকেল বোৰ্ডৰ সভাপতি হয়৷ লোকেল বোৰ্ডৰ তেৱেঁই আছিল প্ৰথম ভাৰতীয় সভাপতি৷ ১৯৪৬ চনত মুছলিম লীগৰ প্ৰাৰ্থীক হৰুৱাই বিধান সভালৈ নিৰ্বাচিত হয় আৰু গোপীনাথ বৰদলৈ মন্ত্ৰীসভাৰ সদস্যপদ লাভ কৰে৷[3] তেওঁ বিষ্ণুৰাম মেধি মন্ত্ৰীসভাতো মন্ত্ৰীপদ লাছ কৰিছিল৷ ১৯৬২ চনত তেওঁ নিৰ্বাচনত পৰাজিত হয় কিন্তু বিমলাপ্ৰসাদ চলিহাৰ অনুৰোধত পুনৰ ১৯৬৭ চনত নিৰ্বাচনত অৱতীৰ্ণ হৈ জয়ী হয় আৰু চলিহা মন্ত্ৰীসভাৰ সদস্য[3] হৈ কিছুকাল থাকি তেওঁ সক্ৰিয় ৰাজনীতি ত্যাগ কৰে৷ স্বাধীনতা লাভৰ সময়ত তেওঁ কাছাৰ জিলাক চিলেটৰ লগত সংযুক্ত কৰাৰ বিৰোধীতা কৰিছিল৷[1][2]
মৃত্যু[সম্পাদনা কৰক]
১৯৮০ চনৰ ২০ ছেপ্তেম্বৰত তেওঁৰ মৃত্যু হয়৷[1][2]