সমললৈ যাওক

উমা বৰ্ধন

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা
উমা বৰ্ধন
জন্ম ১৯৪৫
কলিকতা, পশ্চিমবংগ, ভাৰত
পেচা চিত্ৰ শিল্পী
ৱেবছাইট
https://www.umabardhan.com/


উমা বৰ্ধন (ইংৰাজী: Uma Bardhan; জন্ম: ১৯৪৫) এগৰাকী ভাৰতীয় সমসাময়িক চিত্ৰ শিল্পী। তেওঁৰ চিত্ৰসমূহ সাধাৰণতে কাহিনী আৰু অৱস্থানক মূল বিষয়বস্তু হিচাপে লোৱা হয় যিবোৰ মূলসুঁতি আৰু সমসাময়িক শিল্প সংস্কৃতি উভয়তে অপ্ৰতিনিধিত্বশীল। তাইৰ পছন্দৰ মাধ্যম হৈছে ৰেচমৰ ওপৰত পানীৰ ৰং, আৰু তাই কেনভাছত তেলকে ধৰি অন্যান্য মাধ্যমতো কাম কৰিছে। তেওঁৰ চিত্ৰকলা ভাৰত আৰু বিদেশৰ কেইবাটাও ডাঙৰ সংগ্ৰহালায়ত সংৰক্ষিত কৰা হৈছে। কলিকতাত তেওঁ পাৰ কৰা গঠনমূলক দিনবোৰ আৰু আধ্যাত্মিকতাৰ প্ৰতি তেওঁৰ গভীৰ বিশ্বাসৰ পৰা তেওঁৰ ৰচনাসমূহ বিপুলভাৱে অনুপ্ৰাণিত হৈছে।[1] মূলতঃ তেওঁ কলিকতাৰ যদিও তেওঁ হাৰিয়ানাৰ গুৰগাঁৱত থাকে আৰু কাম কৰে।[2]

প্ৰাৰম্ভিক জীৱন আৰু শিক্ষা

[সম্পাদনা কৰক]

উমা বৰ্ধনে কলিকতা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা কলা শাখাত স্নাতক ডিগ্ৰী সম্পূৰ্ণ কৰিছিল আৰু তাৰ পিছত পশ্চিম বংগৰ বিৰলা একাডেমী অৱ আৰ্ট এণ্ড কালচাৰৰ পৰা সূক্ষ্ম কলা বিষয়ত মাখন দত্তৰ তত্বাৱধানত তৈল ৰং আৰু মণিকলাল বেনাৰ্জিৰ তত্বাৱধানত পানী ৰঙত ডিপ্লমা লাভ কৰিছিল।

শৈশৱৰ পৰাই তেওঁ সদায় শিল্পৰ প্ৰতি প্ৰৱল ধাউতি আছিল। প্ৰথমে তেওঁ ৰবীন্দ্ৰনাথ ঠাকুৰৰ কবিতা বহুত ভাল পাইছিল আৰু মনতে তেওঁৰ কবিতা পঢ়ি আৰু কল্পনা কৰি স্কেচ আঁকিছিল।

কেৰিয়াৰ

[সম্পাদনা কৰক]

শিল্পী উমা বৰ্ধনৰ কৰ্মৰাজিৰ দ্বাৰা মাতৃ প্ৰকৃতিৰ সৈতে জড়িত একাধিক দিশৰ ওপৰত উদ্বেগ আৰু চিন্তা-চৰ্চা প্ৰকাশ পায়। তেওঁৰ চিত্ৰসমূহত আধ্যাত্মিকতাৰ প্ৰভাৱ দেখা পোৱা যায়। আধ্যাত্মিক হৃদয়ৰ হোৱা বাবে হিন্দু ঈশ্বৰ আৰু দেৱী সদায় তেওঁৰ বিষয়বস্তুৰ অংশ হিচাপে থাকে।[3] [4]

১৯৮৭ চনত উমা বৰ্ধনে প্ৰথম একক কলা প্ৰদৰ্শন কৰিছিল, তাৰ পিছত দশকজুৰি অসংখ্য একক কলা প্ৰদৰ্শন কৰিছিল। তেওঁৰ একক অনুষ্ঠান “কছমিক ডান্স অৱ শিৱ”ৰ বিষয়বস্তু আছিল এই পৃথিৱীৰ সকলো সৃষ্টি আৰু ধ্বংসৰ কাৰণ শিৱৰ বিভিন্ন ধৰণৰ নৃত্য।[5] বিষয় আৰু আধ্যাত্মিকতাৰ প্ৰতি তেওঁৰ আগ্ৰহৰ বাবে তেওঁক সমগ্ৰ ভাৰতৰ অগণন শিৱ মন্দিৰ ভ্ৰমণ কৰিছে।[6]

একাডেমী অৱ ফাইন আৰ্টছৰ আন এখন প্ৰদৰ্শনীত বৰ্ধনে বৰ্তমানৰ নগৰীয়া জীৱনত প্ৰচলিত কৃত্ৰিম পৰিৱেশৰ প্ৰাধান্যক গ্ৰাম্য জীৱনত প্ৰকৃতিৰ প্ৰাচীন সৌন্দৰ্য্যৰ বিপৰীত হিচাপে চিত্ৰিত কৰিছে। এই ধাৰাবাহিক চিত্ৰসমূহ কলিকতাত কটোৱা তেওঁৰ গঠনমূলক সময় আৰু বংগৰ অভ্যন্তৰীণ গাঁও আৰু জনজাতীয় অঞ্চললৈ ভ্ৰমণ কৰি কটোৱা সময়খিনিৰ পৰা বিপুলভাৱে অনুপ্ৰাণিত আৰু এই সাজোনটো তেওঁৰ ৰচনাত সঘনে পুনৰাবৃত্তি হৈ থকা দেখা যায়।

ৰেচমৰ ওপৰত পানী ৰং

[সম্পাদনা কৰক]

উমা বৰ্ধন অতি কম সংখ্যক শিল্পীৰ ভিতৰত অন্যতম যিয়ে এটা মাধ্যম "ৰেচমৰ ওপৰত পানী ৰং" ব্যৱহাৰ কৰি চিত্ৰ অংকন কৰে। ই এটা অতি কষ্টকৰ প্ৰক্ৰিয়া য'ত বিশেষ ৰেচমৰ কাপোৰ এখন ছবি আঁকিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰাৰ আগতে ফলকত আঁৰি লোৱা হয়।[2] ই ইমান বেছি জনপ্ৰিয় নহয় কাৰণ ই তুলনামূলকভাৱে কষ্টকৰ প্ৰক্ৰিয়া য’ত পেইন্টিং হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰাৰ আগতে ফলকত বিশেষ ৰেচমৰ কাপোৰ এখন আঁৰি লোৱা হয়। ৰেচম কাপোৰখন পশ্চিম বংগৰ মুৰ্ছিদাবাদ জিলাৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰা হয়। এই ৰেচমক বিখ্যাত মুৰ্ছিদাবাদ ৰেচম বুলি জনা যায়, আৰু ৰেচম কাপোৰখন প্ৰথমে হাতেৰে বা মেচিনত ধোৱা হয় আৰু গৰম পানীৰে কোমল কৰি সাজি লোৱা হয়। তাৰ পিছত আঠাৰে কাগজৰ ফলকত আঁৰি লোৱা হয়। ৰেচম কাপোৰত পানীৰ ৰংবোৰ আন ৰংবোৰতকৈ বেছিকৈ বিয়পি হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে গতিকে ৰংবোৰ বেছি পানী যোগ নকৰাকৈ মোটামুটি ডাঠ কৰি ৰাখিব লাগে। চিত্ৰ অংকন কৰাৰ পিছত ২ - ৩ ঘণ্টালৈকে শুকাবলৈ দিয়া হয়। ৰেচমৰ কাপোৰখনৰ ওপৰত আঠা লগাবলগীয়া পৰিমাণটো কৌশলী কাৰণ বহুত সাৱধান হ’ব লাগে কাৰণ বেছি আঠা পৰিলে কাপোৰখন বেয়া হ’বও পাৰে। [7]

তথ্য সংগ্ৰহ

[সম্পাদনা কৰক]