কনফুচিয়াছ ধৰ্ম

কনফুচিয়াছ ধৰ্ম (সৰলীকৃত চীনা: 儒学) বা ৰুই ধৰ্ম হৈছে বিখ্যাত চীনা দাৰ্শনিক কনফুচিয়াছৰ শিক্ষাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি নিৰ্মিত চীনা নৈতিক আৰু দাৰ্শনিক বিশ্বাস ব্যৱস্থা।^[1] ই প্ৰাচীন চীনত উৎপত্তি হোৱা চিন্তা আৰু আচৰণৰ এক ব্যৱস্থা। ইয়াক দৰ্শন, পৰম্পৰা, ধৰ্ম, মানৱতাবাদী আৰু যুক্তিবাদী ধৰ্ম, শাসন বা কেৱল জীৱন-ধাৰণৰ পদ্ধতি হিচাপে বিভিন্ন ধৰণে বৰ্ণনা কৰা হৈছে। এই দৰ্শন চীনা দাৰ্শনিক কনফুচিয়াছৰ (খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ৫৫১ৰ পৰা ৪৭৯) শিক্ষাৰ পৰা উৎপত্তি হৈছিল।

বুৰঞ্জী[সম্পাদনা কৰক]

কনফুচিয়াছে নিজকে ছিয়া বংশ (সম্ভৱতঃ খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ২০৭০ৰ পৰা ১৬০০), চাং বংশ (সম্ভৱতঃ খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ১৬০০ৰ পৰা ১০৪৬) আৰু পশ্চিম ঝৌ বংশৰ (সম্ভৱতঃ খ্ৰীষ্টপূৰ্ব ১০৪৬ৰ পৰা ৭৭১) বুলি কয়।^[2] কনফুচিয়াছক কিন বংশৰ সময়ত দমন কৰা হৈছিল যদিও ই চলি থাকে। চঙ বংশৰ (৯৬০ৰ পৰা ১২৯৭ খ্ৰীষ্টাব্দ) সময়ত আনুষ্ঠানিকভাৱে স্বীকৃতিপ্ৰাপ্ত শিক্ষিত শ্ৰেণীৰ মূল দৰ্শন হিচাপে কনফুচিয়াছ ধৰ্মক গ্ৰহণ কৰা হৈছিল।

কনফুচিয়াছ ধৰ্মৰ নিয়ম আৰু শিক্ষা[সম্পাদনা কৰক]

কনফুচিয়াছ ধৰ্মৰ মূলতে সমাজৰ মাজত ভদ্ৰ আচৰণ আৰু সু সম্পৰ্ক গঢ়ি তোলাৰ ওপৰত নিৰ্মিত হয়।^[3] কনফুচিয়াছ ধৰ্মৰ প্ৰতিষ্ঠাপক কনফুচিয়াছে শিকাইছিল যে সম্প্ৰীতি পৃথিৱীৰ মৌলিক দিশ হয় আৰু ঈশ্বৰ (টিয়ান)ক বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ নিৰ্মাতা সলনি, বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ শাসক বুলি বিশ্বাস কৰিছিল যি বিশ্ব ব্ৰহ্মাণ্ডৰ শাসকীয় শৃংখলা আৰু নিয়মকৰ্তা বজাই ৰাখে।^[3] তেওঁৰ শিক্ষা অনুসৰী সমাজ আৰু ব্যক্তিয়ে নিজক শান্ত কৰিবৰ বাবে দেউসকলক উপাসনা কৰা উচিত। তেওঁৰ মতে তিনিটা মৌলিক সম্পৰ্ক আৰু পাঁচটা গুণ নৈতিকতাৰ মূল ভেটি হয়। সেয়া হৈছে:- সম্পৰ্কসমুহ:

পুতেক আৰু দেউতাক
দেউ আৰু সেৱক
গিৰিয়েক আৰু ঘৈনিয়েক

গুণসমূহ:

ৰেন বা যেন: পৰোপকাৰিতা আৰু মানৱতা
য়ী: নৈতিকতা
লি: ভাল আচৰণ
ঝি: জ্ঞান
ছিন: নিষ্ঠা ।^[3]^[4]

বৰ্তমানৰ চীনা সংস্কৃতিৰ মূল শিপা আছিল কনফুচিয়াছ ধৰ্মৰ নিয়ম আৰু শিক্ষা। কনফুচিয়াছে বিশ্বাস কৰিছিল যে সমাজৰ মূল একক হৈছে পৰিয়াল। সেয়ে তেওঁ পুতেকৰ দেউতাক পূৰ্বপুৰুষ তথা জ্যেষ্ঠ জনলৈ থকা সন্মানৰ ওপৰত বেছি গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছিল যাক চীনা ভাষাত চিয়াও (孝) বুলি কোৱা হৈছিল।^[5] চিয়াও (Filial Piety) থকা মানে এজন মানুহৰ পৰিয়ালৰ প্ৰতি থকা নিষ্ঠাকো বুজাই। এজন কৰ্তব্যশীল পুতেকে নিজৰ মাক দেউতাকৰ যত্ন লোৱা উচিত আৰু তেঁওলোকৰ ইচ্ছাবোৰ পূৰণ কৰা উচিত। কনফুচিয়াছধৰ্মী সকলে নিজৰ পূৰ্বপুৰুষসকলকৰ উপসনা কৰে। কনফুচিয়াছ ধৰ্মই জুন-জি বা "ভদ্ৰলোক" উপাধি লাভৰ বাবে চেষ্টা কৰে।^[6] কনফুচিয়াছ প্ৰথাৰ জুনজিসকল নিষ্ঠাবান আৰু নম্ৰ হয়। তেওঁলোক সমাজৰ নেতা হিচাপে সামূহিক স্বাৰ্থত কাম কৰে, আৰু তাৎক্ষণিক লক্ষ্যৰ পৰিৱৰ্তে ক্ৰমান্বয় লক্ষ্যৰ দিশত কাম কৰে। কনফুচিয়াছধৰ্মত আই চিং পুথিৰ মঙল চোৱা নিয়ম পালন কৰে। আই চিং পুথি কনফুচিয়াছৰ পাঁচটা নিয়মৰ অন্তৰ্গত।

তথ্যসূত্ৰ[সম্পাদনা কৰক]

↑ Nylan, Michael (1 October 2008). The Five "Confucian" Classics. Yale University Press. p. 23. ISBN 978-0-300-13033-1. Retrieved 12 March 2022
↑ Fung Yiu-ming (2008), Page 163
↑ ^3.0 ^3.1 ^3.2 "Confucianism Beliefs, Symbols and Practices - Savage Facts"
↑ Runes, Dagobert D., ed. (1983). Dictionary of Philosophy. Philosophical Library. p. 338. ISBN 978-0-8022-2388-3.
↑ Feuchtwang, Stephan (2016). "Chinese religions". In Woodhead, Linda; Kawanami, Hiroko; Partridge, Christopher H. (eds.). Religions in the Modern World: Traditions and Transformations (3nd ed.). London: Routledge. pp. 146. ISBN 978-1-317-43960-8.
↑ Confucian Key Terms: Junzi Archived

উৎস প্ৰসংগ[সম্পাদনা কৰক]

Fung Yiu-ming (2008). "Problematizing Contemporary Confucianism in East Asia". In Richey, Jeffrey (ed.). Teaching Confucianism. Oxford University Press. pp. 157–186. ISBN 978-0-19-804256-3.
Libbrecht, Ulrich (2007). Within the Four Seas ...: Introduction to Comparative Philosophy. Peeters Publishers. ISBN 978-90-429-1812-2.
Littlejohn, Ronnie (2010), Confucianism: An Introduction, I.B. Tauris, ISBN 978-1-84885-174-0.
Nivison, David S. (1996). The Ways of Confucianism: Investigations in Chinese Philosophy. Chicago: Open Court Press. ISBN 978-0-8126-9340-9.
Payette, Alex (19–24 July 2014). "Shenzhen's Kongshengtang: Religious Confucianism and Local Moral Governance". Panel RC43: Role of Religion in Political Life . 23rd World Congress of Political Science.
Pankenier, David W. (2013). Astrology and Cosmology in Early China. Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-00672-0.
Rosenlee, Lisa Li-Hsiang (2012). Confucianism and Women: A Philosophical Interpretation. SUNY Press. p. 164. ISBN 978-0-7914-8179-0.
Shen Qingsong; Shun Kwong-loi (2007), Confucian Ethics in Retrospect and Prospect, Council for Research in Values and Philosophy, ISBN 978-1-56518-245-5.
Sinaiko, Herman L. (1998), Reclaiming the Canon: Essays on Philosophy, Poetry, and History, Yale University Press, ISBN 978-0-300-06529-9.
Tay, Wei Leong (2010). "Kang Youwei: The Martin Luther of Confucianism and His Vision of Confucian Modernity and Nation". Secularization, Religion and the State. .
Yang, C.K. (1961). Religion in Chinese Society; a Study of Contemporary Social Functions of Religion and Some of Their Historical Factors. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-01371-1.
Yao Xinzhong (2000). An Introduction to Confucianism. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-64312-2.
Zhou Youguang (2012). "To Inherit the Ancient Teachings of Confucius and Mencius and Establish Modern Confucianism" (PDF).

[1] Nylan, Michael (1 October 2008). The Five "Confucian" Classics. Yale University Press. p. 23. ISBN 978-0-300-13033-1. Retrieved 12 March 2022

[2] Fung Yiu-ming (2008), Page 163

[:0-3] 3.0 ^3.1 ^3.2 "Confucianism Beliefs, Symbols and Practices - Savage Facts"

[4] Runes, Dagobert D., ed. (1983). Dictionary of Philosophy. Philosophical Library. p. 338. ISBN 978-0-8022-2388-3.

[5] Feuchtwang, Stephan (2016). "Chinese religions". In Woodhead, Linda; Kawanami, Hiroko; Partridge, Christopher H. (eds.). Religions in the Modern World: Traditions and Transformations (3nd ed.). London: Routledge. pp. 146. ISBN 978-1-317-43960-8.

[6] Confucian Key Terms: Junzi Archived

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]