ধ্ৰুপদী গ্ৰন্থ
ধ্ৰুপদী গ্ৰন্থ বা ক্লাছিক গ্ৰন্থ (ইংৰাজী: Classic Book) হৈছে আদৰ্শনীয় বা বিশেষভাৱে উল্লেখযোগ্য বুলি বিবেচিত হোৱা এখন গ্ৰন্থ। ইটালো কেলভিনোৰ পৰা আৰম্ভ কৰি মাৰ্ক টোৱেইনলৈকে বিভিন্ন লেখকৰ মনত "কিতাপ বা গ্ৰন্থ এখনক কিহে "ক্লাছিক" কৰি তোলে" শীৰ্ষক চিন্তাটো আৰু ইয়াৰ লগত জড়িত "ক্লাছিকবোৰ কিয় পঢ়া হয়?" আৰু "ক্লাছিক কি?"জাতীয় প্ৰশ্নবোৰে ভুমুকি মাৰিছিল। ইয়াৰ কিছুমান উত্তৰ বিভিন্ন ধাৰা আৰু যুগৰ লেখকে (কেলভিনো, টি. এছ. এলিয়ট, চাৰ্লছ অগাষ্টিন চেণ্ট-বিউভকে ধৰি) যুগুত কৰিছে। এই গ্ৰন্থসমূহ সংকলন হিচাপে প্ৰকাশ কৰিব পাৰি (যেনেঃ গ্ৰেট বুকছ অৱ দ্য ৱেষ্টাৰ্ণ ৱৰ্ল্ড, মডাৰ্ণ লাইব্ৰেৰী বা পেংগুইন ক্লাছিকছ) বা তালিকা হিচাপে ইয়াক উপস্থাপন কৰিব পাৰি। যেনেঃ হেৰল্ড ব্লুমৰ পশ্চিমীয়া কেনন গঠন কৰা কিতাপৰ তালিকা।[1] যদিও এই শব্দটো প্ৰায়ে পশ্চিমীয়া নীতি-নিয়মৰ সৈতে জড়িত হৈ থাকে, তথাপিও ইয়াক চীনা ক্লাছিক বা ভাৰতীয় বেদৰ দৰে সকলো পৰম্পৰাৰ সাহিত্যৰ গ্ৰন্থৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰয়োগ কৰিব পাৰি।
বহু বিশ্ববিদ্যালয়ে এই পঠনসমূহ নিজৰ পাঠ্যক্ৰমত অন্তৰ্ভুক্ত কৰে, যেনেঃ ছেইণ্ট জন কলেজ[2] বা ৰাটগাৰ্ছ বিশ্ববিদ্যালয়ত উপলব্ধ ছেইণ্ট লুইছৰ "দ্য ৰিডিং লিষ্ট"।[3] এই ধ্ৰুপদী গ্ৰন্থসমূহৰ অধ্যয়নে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক ইতিহাসৰ কিছুমান অতি শ্ৰদ্ধাৰ লেখকৰ সৈতে পৰিচিত হ’বলৈ অনুমতি দিয়ে আৰু উৎসাহিত কৰে। ইয়াৰ উদ্দেশ্য হৈছে ছাত্ৰ-ছাত্ৰী আৰু নতুনকৈ পোৱা পণ্ডিতসকলক তেওঁলোকৰ সমগ্ৰ অধ্যয়নৰ সময়ছোৱাত আৰু ইয়াৰ বাহিৰত ব্যৱহাৰ কৰিব পৰা একাধিক সম্পদৰ সৈতে সাজু কৰা।
ইতিহাস
[সম্পাদনা কৰক]১৮৫০ চনত চাৰ্লছ অগাষ্টিন চেণ্ট-বিউৱে (১৮০৪–১৮৬৯)[4] "ক্লাছিক কি?" ("Qu'est-ce qu'un classique?")ৰ সন্দৰ্ভত কৈছে:[5]
"ক্লাছিক ধাৰণাটোৱে এনে এটা অৰ্থ বুজায় যাৰ ধাৰাবাহিকতা আৰু সামঞ্জস্যতা থাকে, য'ত ঐক্য আৰু পৰম্পৰাৰ উদ্ভৱ হয়, যি নিজকে পৰিমাৰ্জিত কৰে আৰু যি প্ৰৱাহিত আৰু স্থায়ী। প্ৰকৃত ক্লাছিকক সংজ্ঞায়িত কৰিবলৈ হ'লে আমি ক'ব লাগিব যে ক্লাছিকৰ লেখকজনে মানুহৰ মনক সমৃদ্ধ কৰি তুলিছে, সম্পদ বৃদ্ধি কৰিছে, আৰু ইয়াক এখোজ আগুৱাই লৈ গৈছে; যিয়ে কিছুমান নৈতিক আৰু দুৰ্বল নহয়- সত্য আৱিষ্কাৰ কৰিছে, বা সেই হৃদয়ত কিছুমান চিৰন্তন আবেগ প্ৰকাশ কৰিছে- যি সকলোৱে জনা আৰু আৱিষ্কাৰ কৰা যেন লাগিছিল; যিয়ে নিজৰ চিন্তা, পৰ্যবেক্ষণ বা উদ্ভাৱন যিয়েই নহওক কিয়, প্ৰকাশ কৰিছে, যদিহে ই ব্যাপক আৰু মহান, ই পৰিশোধিত আৰু বুদ্ধিদীপ্ত, নিজৰ মাজতে বুদ্ধিদীপ্ত আৰু সুন্দৰ হওক; যিয়ে সকলোৰে লগত নিজৰ অদ্ভুত শৈলীৰে কথা পাতিছে, যিটো শৈলী সমগ্ৰ বিশ্বৰ শৈলী বুলি স্বীকৃত; নব্যবাদবিহীন নতুন শৈলী, নতুন আৰু পুৰণি, সকলো সময়ৰ সৈতে সহজে ই সমসাময়িক।
এই একেখন ৰচনাতে চেণ্ট-বিউৱে গ’থেৰ উদ্ধৃতি দিছে (‘ক্লাছিক’ ধাৰণাটোৰ কথা উল্লেখ কৰি):
“প্ৰাচীন ৰচনাবোৰ পুৰণি হোৱাৰ বাবেই নহয়, শক্তিশালী, সতেজ আৰু স্বাস্থ্যকৰ হোৱাৰ বাবেই ধ্ৰুপদী।”
‘ক্লাছিক’ৰ ধাৰণাটো আছিল টি.এছ. এলিয়টৰ সাহিত্য সমালোচনাও। দ্য ছেক্ৰেড উড ত তেওঁ ভাবিছিল যে "ডান্টে এজন ক্লাছিক, আৰু ব্লেক মাত্ৰ এজন প্ৰতিভাৰ কবি আছিল"। তাৰ এটা কাৰণ "পৌৰাণিকতা আৰু ধৰ্মতত্ত্ব আৰু দৰ্শনৰ এটা কাঠামোৰ ফলত হোৱা একাগ্ৰতা"।[6]
১৯৮০ চনত ইটালো কেলভিনোৱে তেওঁৰ "Why Read the Classics?"ত কৈছিল যেঃ
"এখন ক্লাছিক হৈছে এনে এখন কিতাপ যিয়ে ক'বলগীয়া কথাখিনি কেতিয়াও শেষ কৰা নাই" আৰু এই বিষয়ত ব্যক্তিগত পছন্দৰ মূল কথাটোলৈ আহি তেওঁ কয় (মূল অনুবাদত ইটালীয় ভাষাত লিখা): "আপোনাৰ ক্লাছিক লেখকজনেই হৈছে সেইজন যিজনক আপুনি অনুভৱ কৰিব নোৱাৰে। যিয়ে আপোনাক তেওঁৰ সম্পৰ্কত নিজকে সংজ্ঞায়িত কৰাত সহায় কৰে, আনকি তেওঁৰ সৈতে বিবাদতো সম্পৃক্ত কৰে।"[1] [7] [8] [9] [10]
টোকা
[সম্পাদনা কৰক]1.^ ৰচনাখন "ক্লাছিকসমূহ কিয় পঢ়িব?" দুটা ভিন্ন সংকলনত উপলব্ধ। ই প্ৰথমে ১৯৮০/৮২ চনত ইটালীয় ভাষাত "The Uses of Literature" ৰ এটা অধ্যায় হিচাপে প্ৰকাশ পাইছিল (১৯৮৬ চনত ইংৰাজী অনুবাদত) আৰু তাৰ পিছত পুনৰ প্ৰকাশ পাইছিল "Why Read the Classics?" হিচাপে।
তথ্য সংগ্ৰহ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ Bloom, Harold (1994). The Western Canon: The Books and School of the Ages. প্ৰকাশক New York: Harcourt Brace & Company. ISBN 9780151957477. https://archive.org/details/westerncanonbook00bloorich.
- ↑ "St. John's College | Academic Program | The Reading List". Stjohnscollege.edu. http://www.stjohnscollege.edu/academic/readlist.shtml। আহৰণ কৰা হৈছে: 2010-06-13.
- ↑ "Reading List:Rutgers University Senior Comprehensive Examination". Rutgers University. Archived from the original on 2010-06-21. https://web.archive.org/web/20100621063002/http://www.rci.rutgers.edu/~wcd/complist.pdf। আহৰণ কৰা হৈছে: 2010-06-12.
- ↑ Harper, George McLean. Charles-Augustin Sainte-Beuve. Philadelphia: J.B. Lippincott Company, 1909.
- ↑ (PDF) Literary and Philosophical Essays. 1909–14. Vol. 32. The Harvard Classics, http://www.bartleby.com/32/, আহৰণ কৰা হৈছে: 2010-06-13
- ↑ Eliot, T.S. The Sacred Wood. Mineola, NY. Dover Publications, 1920, Page 92
- ↑ Calvino, Italo (1986), The Uses of Literature: Essay, Harcourt, Brace & Company, pp. 128, 130, ISBN 978-0-15-193205-4, https://archive.org/details/usesofliterature00calv/page/128
- ↑ Calvino, Italo (21 October 1987), The Uses of Literature, Mariner Books, ISBN 978-0-15-693250-9, archived from the original on 2010-07-07, https://web.archive.org/web/20100707213916/http://www.des.emory.edu/mfp/calvino/calclassics.html, আহৰণ কৰা হৈছে: 2010-06-13
- ↑ Devlin, Paul (Fall 2003), "Review of 'Hermit in Paris' by Italo Calvino", St. John's University Humanities Review (St. John's University) খণ্ড 2 (1), archived from the original on 2019-07-10, https://web.archive.org/web/20190710122831/http://facpub.stjohns.edu/~ganterg/sjureview/vol2-1/hermit.html, আহৰণ কৰা হৈছে: 2010-06-13
- ↑ Brooke, Allen (Spring 2000), "Review: Calvino: Old Wine in a New Bottle", The Hudson Review (The Hudson Review, Inc.) খণ্ড 53 (1): 161–166, doi:10.2307/3853113