নৱবিধা ভক্তি

নৱবিধা ভক্তি হৈছে শ্ৰীমদ্ভাগৱত পুৰাণ আৰু আন আন ভক্তি শাস্ত্ৰত উল্লেখ থকা ন বিধ ভক্তি।

শংকৰদেৱৰ এটি শ্লোকত এই ন বিধ ভক্তিৰ উল্লেখ আছে-

"শ্ৰৱণং কীৰ্তনং বিষ্ণোঃ স্মৰণং পাদ সেৱনম্।

অৰ্চনং বন্দনং দাস্যং সখ্যমাত্মনিৱেদনম্॥"

এই নৱবিধা ভক্তি হৈছে-

1. শ্ৰৱণ,
2. কীৰ্ত্তন,
3. স্মৰণ,
4. অৰ্চন,
5. পাদসেৱন,
6. দাস,
7. সখিত্ব,
8. বন্দন আৰু
9. আত্মনিৱেদন।

ভাব অনুসৰিও ভক্তিৰ শ্ৰেণী বিভাজন-

• বাৎসল্য,
• সখ্য,
• দাস্য আৰু
• মাধুৰ্য্য।

ভক্তি শব্দৰ অৰ্থ

'ভক্তি' শব্দৰ সাধাৰণ অৰ্থ ঈশ্বৰ সেৱা। ঈশ্বৰৰ উপৰিও দেশভক্তি, মাতৃভক্তি, পিতৃভক্তি আদি উল্লেখযোগ্য। আধাত্মিক ক্ষেত্ৰত ঈশ্বৰৰ সৈতে বা ভজনীয় দেৱতাৰ প্ৰতি থকা গভীৰ অনুৰাগ আৰু প্ৰীতিয়েই ভক্তি। ভক্তি এক মানসিক অৱস্থা। ভক্তিৰ স্তৰ তিনিটা শ্ৰদ্ধা, ৰতি আৰু ভক্তি। গীতাত চাৰি প্ৰকাৰ ভক্তিৰ কথা উল্লেখ কৰা হৈছে—

• আৰ্ত,
• জিজ্ঞাসু,
• অৰ্থাৰ্থী আৰু
• জ্ঞানী।

ভক্তিৰ শ্ৰেণী বিভাজন

বহল অৰ্থত ভক্তিৰ শ্ৰেণী দুটা-

• গৌণীভক্তি আৰু
• পৰাভক্তি।