পাৰিবাৰিক লোককথা
পৰিয়াল লোককথা(ইংৰাজী: Family Folklore) হৈছে ব্যক্তিগত পৰিয়ালৰ গোটৰ ভিতৰত সংক্ৰমিত লোককথা আৰু পৰম্পৰাগত সংস্কৃতিৰ অধ্যয়ন আৰু ব্যৱহাৰৰ সৈতে জড়িত লোককথাৰ শাখা। ইয়াৰ ভিতৰত পৰিয়ালৰ সদস্যই উৎপাদিত শিল্পকৰ্ম বা পৰিয়ালৰ অনুষ্ঠানৰ সোঁৱৰণী হিচাপে সংৰক্ষণ কৰা স্মৃতিচিহ্নসমূহো অন্তৰ্ভুক্ত। ইয়াত পৰিয়ালৰ ফটো, ফটো এলবাম, লগতে ভৱিষ্যতৰ বাবে ৰখা অন্যান্য পৃষ্ঠাৰ বাণ্ডিল যেনে:প্ৰমাণপত্ৰ, চিঠি, জাৰ্নেল, টোকা, আৰু বজাৰ কৰা তালিকা অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। সঁচা পৰিঘটনাৰ বিষয়ে কথা কোৱা পাৰিবাৰিক কথা আৰু কাহিনীবোৰক এক উমৈহতীয়া পাৰিবাৰিক পৰিচয় বৰ্তাই ৰখাৰ উপায় হিচাপে পুনৰুল্লেখ কৰা হয়। পাৰিবাৰিক ৰীতি-নীতিসমূহ অতি সঘনাই পালন, পৰিৱৰ্তন, সৃষ্টি কৰা বা পুনৰুত্থান কৰা হয়। প্ৰতিবাৰেই পৰিণতি হ’ল পৰিয়ালটোক অনন্য বুলি ধৰি ধাৰণাটোক সংজ্ঞায়িত আৰু দৃঢ়তৰ কৰা।
পৰিয়ালৰ লোককথাক দীৰ্ঘদিন ধৰি আঞ্চলিক, জাতিগত, ধৰ্মীয় বা বৃত্তিগত গোটৰ নথিপত্ৰত অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে।[1] ১৯৫৮ চনত মৌখিক ইতিহাসৰ পথ প্ৰদৰ্শক মডি ব'টাৰাইটে "পৰিয়ালৰ কাহিনী"ৰ নথিভুক্ত কৰিবলৈ কৰা আহ্বানৰ প্ৰতি সঁহাৰি জনাই[2]লোককথাবিদসকলে নিজৰ পৰিয়ালত প্ৰচলিত গল্প আৰু পৰম্পৰাৰ প্ৰকাশিত বিৱৰণীৰে সমৰ্থন আগবঢ়ায় ।[3] ১৯৭০ চনত পৰিয়ালৰ লোককথাৰ গোটটো ক্ৰমাৎ সংজ্ঞায়িত উপাদান হিচাপে গণ্য হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে। এল কেৰেন বাল্ডউইনৰ অপ্ৰকাশিত গৱেষণা পত্ৰখনে (১৯৭৫)[4]পৰিয়ালৰ লোককথাৰ বাবে অধিক তাত্ত্বিক ভিত্তি স্থাপন কৰিছিল৷ তেওঁৰ মতে "...পৰিয়ালটো কেৱল লোকগোটেই নহয়, ই যিকোনো ব্যক্তিৰ অন্তৰ্গত প্ৰথম লোকগোট।"[5]
ইয়াৰ পিছত এই ক্ষেত্ৰখন বহল হৈ পৰিয়ালৰ সম্প্ৰসাৰিত সংজ্ঞাটোকো সামৰি ল’লে। সন্তান আৰু ককা-আইতা থকা বিষমযৌন বিবাহিত দম্পতীৰে গঠিত গতানুগতিক বহল পৰিয়ালটোত এতিয়া সমকামী সংগী, অবিবাহিত প্ৰতিশ্ৰুতিবদ্ধ সম্পৰ্ক আৰু অগতানুগতিক পদ্ধতি আৰু পদ্ধতিৰ দ্বাৰা তুলি লোৱা বা জন্ম লোৱা সন্তানক অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। সেই অনুসৰি পাৰিবাৰিক পৰম্পৰা নিজেই সলনি হৈ আছে।
পৰিয়ালৰ লোককথাৰ অধ্যয়ন বংশাৱলী বা পৰিয়ালৰ ইতিহাসৰ পৰা পৃথক। ঐতিহাসিক তাৰিখ, স্থান আৰু পৰীক্ষাযোগ্য পৰিঘটনাৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়াৰ পৰিৱৰ্তে এই অধ্যয়নৰ ক্ষেত্ৰখনে পৰিয়ালটোক এক সুকীয়া সামাজিক গোট হিচাপে সংজ্ঞায়িত কৰা অনন্য কাহিনী, ৰীতি-নীতি আৰু হস্তশিল্পক নিৰীক্ষণ কৰে। পৰিয়ালৰ জ্ঞান আৰু মূল্যবোধৰ এটা গোট প্ৰকাশ কৰিবলৈ পৰিয়ালৰ জ্ঞান প্ৰায়ে সলনি হয়। পৰিয়ালৰ জ্ঞানে পাৰিবাৰিক কাহিনীৰ সংজ্ঞা দিয়ে। ১৯৯৬ চনত আমেৰিকাৰ লোককথাবিদ বাৰে ট’লকেনে লিখিছিল:
এটা ব্যক্তিগত পৰিয়ালৰ বাবে লোককথা হৈছে ইয়াৰ এক উমৈহতীয়া অতীতৰ সৃষ্টিশীল প্ৰকাশ। কেঁচা অভিজ্ঞতাবোৰ পাৰিবাৰিক কাহিনী, প্ৰকাশ আৰু ফটোলৈ ৰূপান্তৰিত হোৱাৰ লগে লগে সেইবোৰক এনে ৰূপত সংহিতাভুক্ত কৰা হয় যিবোৰ সহজেই মনত পেলাব পাৰি, পুনৰ ক’ব পাৰি আৰু উপভোগ কৰিব পাৰি। তেওঁলোকৰ নাটক আৰু সৌন্দৰ্য উচ্চতৰ হৈ পৰে, আৰু পৰিয়ালৰ অতীতক প্ৰয়োজন আৰু ইচ্ছা অনুসৰি পুনৰ গঢ় দিয়াৰ লগে লগে সুলভ হৈ পৰে। ইয়াৰ কাহিনী, ফটোগ্ৰাফ আৰু পৰম্পৰা ব্যক্তিগতকৃত আৰু প্ৰায়ে অভিজ্ঞতাৰ সৃষ্টিশীল পাতন৷[6]
তথ্যসূত্ৰ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ Yocum, Margaret R. (1997). Green, Thomas. ed. Folklore: an encyclopedia of beliefs, customs, tales, music, and art. Family Folklore. পৃষ্ঠা. 279.
- ↑ Mody C. Boatright (1958). "The Family Saga as a Form of Folklore". In The Family Saga and Other Phases of American Folklore, eds. Mody C. Boatright, Robert B. Downs, and John T. Flanagan. Urbana / University of Illinois Press.
- ↑ Kim S. Garrett (1961), "Family Stories and Sayings", pp 273–281. In Publications of the Texas Folklore Society, Vol. XXX.
- ↑ L. Karen Baldwin (1975). Down on Bugger Run: Family Group and the Social Base of Folklore. University of Pennsylvania / Unpublished Dissertation.
- ↑ Polly Stewart (2008), "Karen Baldwin (1943 - 2007)", pp. 485–486. In Journal of American Folklore, Vol. 121, Fall 2008.
- ↑ Zeitlin et al. 1982, পৃষ্ঠা. 2.