সমললৈ যাওক

ব্ৰহ্মাস্ত্ৰ

অসমীয়া ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা


ব্ৰহ্মাস্ত্ৰ (সংস্কৃত: ब्रह्मास्त्र) হৈছে এক ঐশ্বৰিক অস্ত্ৰ যাক সৃষ্টিকৰ্তা দেৱতা ব্ৰহ্মাই সৃষ্টি কৰিছিল আৰু ইয়াৰ অধিক শক্তিশালী ৰূপটো হৈছে ব্ৰহ্মশিৰা অস্ত্ৰ। এইটো হিন্দু ধৰ্মত বৰ্ণিত আটাইতকৈ বিধ্বংসী, শক্তিশালী আৰু অপ্ৰতিৰোধ্য অস্ত্ৰ হিচাপে বিবেচিত।

অতি কম সংখ্যক দেৱতা আৰু বীৰ-যোদ্ধাই এই অস্ত্ৰ ব্যৱহাৰৰ জ্ঞান ৰাখিছিল; তেওঁলোক হল পৰশুৰাম, ৰাম, মেঘনাদ, ভীষ্ম, দ্ৰোণ, কৰ্ণ, অশ্বত্থামা, অৰ্জুন, আৰু লক্ষ্মণ

এই অস্ত্ৰ জ্বলন্ত অগ্নিগোলক হিচাপে বৰ্ণিত, যি ভয়ংকৰ শিখাৰে জ্বলি উঠে আৰু বিস্ফোৰণৰ সৈতে গৰ্জন কৰে। ইয়াৰ প্ৰভাৱে গছপুল, সাগৰ, আৰু জন্তু-জানোৱৰ কঁপনি লগে; গগণ অগ্নিৰে আৱৃত হয়, হিমবাহ গলি যায় আৰু পৰ্বতসমূহ বিশাল শব্দেৰে ভগ্ন হয়।

এই অস্ত্ৰ বেক্তি-কেন্দ্ৰিক আৰু এক শক্তিশালী শত্ৰুক ধ্বংস কৰিব পাৰে যদি শত্ৰুৰ বিপৰীতে কোনো বিকল্প অস্ত্ৰ নথকে। যদি ব্ৰহ্মশিৰা অস্ত্ৰ ব্যৱহাৰ হয়, তেন্তে ইয়াৰ প্ৰভাৱে অঞ্চলটোৰ সকলো উপযোগী সম্পদ ধ্বংস হয় আৰু সেই স্থানত পুনৰ ঘাঁহো নুউগে। এই অস্ত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰাৰ ফলত ১২ ব্ৰহ্মাৰ বছৰ (অৰ্থাৎ ৩৭.৩২ ট্ৰিলিয়ন মানুহৰ বছৰ) পৰ্যন্ত বৰষুণ নহয় আৰু প্ৰাকৃতিক পৰিস্থিতি অধিক বেয়া হয়।

অশ্বত্থামায়ে অৰ্জুনৰ বিৰুদ্ধে ব্ৰহ্মাস্ত্ৰ নিক্ষেপ কৰাৰ পাছত, অৰ্জুনেও সমান্তৰাল অস্ত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰে। বিস্তৃত ধ্বংস ৰোধ কৰিবলৈ নাৰদ আৰু ব্যাসই দুইজনক অস্ত্ৰ উঠাই ল’বলৈ কয়। অৰ্জুনে নৈতিকতাৰ বাবে অস্ত্ৰ উঠাই লয়, কিন্তু অশ্বত্থামাই ক্ৰোধত ভৰি অস্ত্ৰ উঠাব নোখোজে আৰু অস্ত্ৰটো উত্তৰাৰ গৰ্ভত থকা পৰীক্ষিতক হত্যা কৰিবলৈ প্ৰেৰণ কৰে। কৃষ্ণই হস্তক্ষেপ কৰি শিশুটোক ৰক্ষা কৰে। অশ্বত্থামাক তেখেতৰ কপালৰ ৰত্ন ত্যাগ কৰিবলৈ বাধ্য কৰা হয় আৰু কৃষ্ণই তেখেতক অভিশাপ দিয়ে যে তেওঁ চিৰদিন জংঘলত যন্ত্ৰণাত ভুগি থাকিব, কৃত্ৰিম পচা-গাঁজেৰে ভৰা আঘাতৰে, কিন্তু মৃত্যুক কেতিয়াও পোৱা নহ’ব।[1]

ব্ৰহ্মশিৰা অস্ত্ৰ

[সম্পাদনা কৰক]

ব্ৰহ্মশিৰা অস্ত্ৰ বা ব্ৰহ্মশিৰ্ষ অস্ত্ৰ (ব্ৰহ্মাৰ চাৰি মূৰৰ অস্ত্ৰ)[2] – ইয়াত ব্ৰহ্মাৰ চাৰি মূৰ থাকে আৰু এইটো সাধাৰণ ব্ৰহ্মাস্ত্ৰতকৈ চাৰিগুণ শক্তিশালী। অৰ্জুন, দ্ৰোণ, কৰ্ণ, অশ্বত্থামা, আৰু ভীষ্মমহাভাৰতত এই অস্ত্ৰৰ জ্ঞান পোৱা ব্যক্তি।[3] এই অস্ত্ৰই কোনো বেক্তিৰ অতীত, বৰ্তমান আৰু ভৱিষ্যতৰ অস্তিত্ব মচি পেলাব পাৰে, যাৰ ফলত সেই বেক্তিৰ অস্তিত্ব কল্পনাও কৰিব নোৱাৰি।[4]

ব্ৰহ্ম দণ্ড

[সম্পাদনা কৰক]

ব্ৰহ্ম দণ্ড (ব্ৰহ্মাৰ দণ্ড) হৈছে আত্ম-ৰক্ষাৰ অস্ত্ৰ, যি ব্ৰহ্মাই সৃষ্টি কৰিছিল। এইটো কেবল সংযমী ঋষিসকলৰ দ্বাৰা ব্যৱহাৰ কৰিব পৰা যায়। এই অস্ত্ৰৰ শক্তি ইয়াৰ ধৰ্মীয় মালিকৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। বিশ্বামিত্ৰয়ে বশিষ্ঠৰ ওপৰত ব্ৰহ্মাস্ত্ৰ নিক্ষেপ কৰাৰ সময়ত বসিষ্ঠই তেওঁৰ ব্ৰহ্ম দণ্ডৰ সহায়ত সেই অস্ত্ৰ নিঃশেষ কৰে।

সাহিত্যত উল্লেখ

[সম্পাদনা কৰক]

ব্ৰহ্মাস্ত্ৰৰ ব্যৱহাৰ বা ব্যৱহাৰৰ আশংকা বহুসংখ্যক সংস্কৃত ধৰ্মীয় গ্ৰন্থত পোৱা যায়:

  • বিশ্বামিত্ৰয়ে বশিষ্ঠৰ ওপৰত ব্ৰহ্মাস্ত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰিছিল, কিন্তু সেইটো বশিষ্ঠৰ ব্ৰহ্ম দণ্ডত বিলীন হৈছিল।
  • ইন্দ্ৰজিতে হনুমানৰ ওপৰত ব্ৰহ্মাস্ত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰিছিল, কিন্তু ব্ৰহ্মাই দিয়া আশীৰ্বাদৰ বাবে হনুমানে বাচি যায়।
  • ৰামায়ণত ৰামে এই অস্ত্ৰ কেইবাবাৰো ব্যৱহাৰ কৰে – জয়ন্তৰ ওপৰত (সীতাক আঘাত কৰা বাবে), মাৰীচৰ ওপৰত আৰু ৰাৱণৰ সৈতে শেষ যুঁজত।[5] ৰামে এই অস্ত্ৰ বৰুণৰ ওপৰতো লক্ষ্য কৰিছিল, যাৰ ফলত বৰুণে দেখা দিয়ে আৰু সমুদ্ৰ পাৰ হোৱাৰ পথ দিয়ে। এই ঘটনাটো যুদ্ধ কাণ্ড, ২২ শৰ্গ, শ্লোক ৩১ত উল্লেখ আছে।

তথ্যসূত্ৰ

[সম্পাদনা কৰক]
  1. "The Mahabharata, Book 10: Sauptika Parva: Section 15". https://www.sacred-texts.com/hin/m10/m10015.htm. 
  2. Maehle, Gregor (2009) (en ভাষাত). Ashtanga Yoga: Mythology, Anatomy, and Practice. New World Library. ISBN 9781577316695. https://books.google.com/books?id=vWmiAAAAQBAJ&pg=PA191. 
  3. W. J. Johnson (2009). "Brahmaśiras" (en ভাষাত). A Dictionary of Hinduism. Oxford University Press. doi:10.1093/acref/9780198610250.001.0001. ISBN 9780198610250. http://www.oxfordreference.com/view/10.1093/acref/9780198610250.001.0001/acref-9780198610250-e-542. 
  4. Childress, David Hatcher (2013-12-18) (en ভাষাত). Vimana: Flying Machines of the Ancients. SCB Distributors. ISBN 978-1-939149-23-7. https://books.google.com/books?id=E4pXDwAAQBAJ&pg=PT12. 
  5. Gopal, Madan (1990). K.S. Gautam. ed. India through the ages. Publication Division, Ministry of Information and Broadcasting, Government of India. পৃষ্ঠা. ৮০. https://archive.org/details/indiathroughages00mada.