ভানুভক্ত আচাৰ্য
অৱয়ব
ভানুভক্ত আচাৰ্য | |
---|---|
জন্ম | ১৮১৫ চন নেপাল |
মৃত্যু | ১৮৬৮ চন |
ভাষা | নেপালী |
ৰাষ্ট্ৰীয়তা | নেপালী |
নাগৰিকত্ব | নেপাল |
সন্তান | ৰামনাথ (পুত্ৰ) |
আত্মীয়-স্বজন | শ্ৰীকৃষ্ণ আচাৰ্য্য (ককাদেউতাক) |
ভানুভক্ত আচাৰ্য (ইংৰাজী: Bhanubhakta Acharya) আছিল এগৰাকী নেপালী সাহিত্যক।
জন্ম আৰু বংশ পৰিচয়
[সম্পাদনা কৰক]ভানুভক্ত আচাৰ্যই ১৮১৫ চনত নেপালৰ তানাহু জিলাৰ ৰামখা গাঁৱত জন্ম গ্ৰহণ কৰে। তেওঁৰ পিতৃ ধনঞ্জয় আচাৰ্য আৰু একমাত্ৰ পুত্ৰ ৰামনাথ। তেওঁৰ ককাক হৈছে শ্ৰীকৃষ্ণ আচাৰ্য্য।[1]
শিক্ষা
[সম্পাদনা কৰক]চাকৰি জীৱন
[সম্পাদনা কৰক]১৮৫০ চনত ভানুভক্ত ৰাজকাৰ্যত নিযুক্ত হয়।[2]
সাহিত্যৰাজি
[সম্পাদনা কৰক]১৮৪১ চনত পোনতে বালকাণ্ড সমাপ্ত কৰে (১৮৮৪ চনত প্ৰকাশ পায়)। তেওঁ ৰামায়ণৰ একাদিক্ৰম চাৰিটা কাণ্ড (অযোধ্যা, অৰণ্য, কিষ্কিন্ধ্যা, সুন্দৰ) সমাপ্ত কৰে। বাকী ১৮৮৫ চনত আৰু দুটা কাণ্ড (যুদ্ধ আৰু উত্তৰ) অনুবাদ কৰি নেপালী ভাষাত ৰামায়ণৰ পূৰ্ণ ৰূপ দিয়ে।[3]
সৃষ্টিশীল গ্ৰন্থ
[সম্পাদনা কৰক]একাধিক খণ্ড কবিতা (Couplets), কাব্যস্তৱক (Stanza) আৰু কেইখনমান কাব্য গ্ৰন্থ ৰচনা কৰে। ভক্তিমালা, প্ৰশ্নোত্তৰী আৰু বধূশিক্ষা তেওঁৰ মৌলিক কাব্য গ্ৰন্থ।[4]
বঁটা আৰু সন্মান
[সম্পাদনা কৰক]ভানুভক্ত আচাৰ্যক 'আদি কবি’ আৰু ‘জাতীয় কবি’ বুলি জনা যায়।[5]
তথ্য সংগ্ৰহ
[সম্পাদনা কৰক]- ↑ অসমীয়া আৰু অসমৰ জাতি-জনগোষ্টী:প্ৰসঙ্গ-অনুসঙ্গ,উপেন ৰাভা হাকাৰাম,পৃষ্ঠা ২৩২
- ↑ অসমীয়া আৰু অসমৰ জাতি-জনগোষ্টী:প্ৰসঙ্গ-অনুসঙ্গ,উপেন ৰাভা হাকাৰাম,পৃষ্ঠা ২৩২
- ↑ অসমীয়া আৰু অসমৰ জাতি-জনগোষ্টী:প্ৰসঙ্গ-অনুসঙ্গ,উপেন ৰাভা হাকাৰাম,পৃষ্ঠা ২৩২,২৩৩
- ↑ অসমীয়া আৰু অসমৰ জাতি-জনগোষ্টী:প্ৰসঙ্গ-অনুসঙ্গ,উপেন ৰাভা হাকাৰাম,পৃষ্ঠা ২৩৩
- ↑ অসমীয়া আৰু অসমৰ জাতি-জনগোষ্টী:প্ৰসঙ্গ-অনুসঙ্গ,উপেন ৰাভা হাকাৰাম,পৃষ্ঠা ২৩৪